-
21 cinico (Cu-Ni-Co)
(met) cunico b(aliaj de Cu, Ni şi Co) -
22 cinico
agg. cinik. -
23 cínico
• cynic• cynical• man-eating shark• man-hour• misanthrope• misanthropist• sardonic• shameless• sneering -
24 cínico
• filoz. cynický• filoz. kynický• nestydatým• filoz. cynik• filoz. kynik• nemrava• nestyda• sprosťák* * *m• mravně otrlý člověk -
25 cínico,
a 1. adj циничен; 2. m циник; безсрамен лъжец. -
26 cínico
-
27 cinico
-
28 cínico
cínic -
29 comportamento cinico
-
30 espasmo cínico
• lék. pohlavní předráždění -
31 espasmo cínico
m.cynic spasm. -
32 cínic
cínico -
33 cinik
cinico -
34 zinico
cínico -
35 cyniczny
cínico -
36 cynik
Cínico -
37 циник
-
38 циничный
-
39 cínica
-
40 cynic
noun (a person who believes the worst about everyone: He is a cynic - he thinks no-one is really unselfish.) cínicotr['sɪnɪk]1 cínico,-acynic ['sɪnɪk] n: cínico m, -ca fadj.• cínico, -a adj.n.• cínico s.m.'sɪnɪknoun cínico, -ca['sɪnɪk]N cínico(-a) m / f* * *['sɪnɪk]noun cínico, -ca
См. также в других словарях:
cínico — cínico, ca adjetivo,sustantivo masculino y femenino 1. Que miente con descaro o desfachatez: ¡Anda, no seas cínico! Eres una cínica espantosa. 2. (ser / estar; antepuesto / pospuesto) Que presume de escepticismo o falta de moral: Te estás… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
cinico — / tʃiniko/ [dal lat. cynĭcus, gr. kynikós, der. di kýōn kynós cane ; propr. canino, simile al cane, che imita il cane ] (pl. m. ci ). ■ agg. 1. (filos.) [relativo al movimento filosofico iniziato ad Atene da Antistene (sec. 4° a. C.), basato sul… … Enciclopedia Italiana
cínico — cínico, ca (Del lat. cynĭcus, y este del gr. κυνικός). 1. adj. Que muestra cinismo (ǁ desvergüenza). Mirada, alegría cínica. Apl. a pers., u. t. c. s.) 2. Impúdico, procaz. 3. Se dice de cierta escuela que nació de la división de los discípulos… … Diccionario de la lengua española
cínico — cínico, ca adjetivo descarado, impúdico, desvergonzado*, procaz. * * * Sinónimos: ■ descarado, desvergonzado, insolente, caradura … Diccionario de sinónimos y antónimos
cínico — adj. 1. Pertencente à seita filosófica que desprezava as conveniências sociais. 2. [Figurado] Impudente; obsceno; impudico. 3. [Medicina] Próprio de cachorro. • s. m. 4. Pessoa dissoluta, sem pudor, desavergonhado. • Confrontar: sínico … Dicionário da Língua Portuguesa
cínico — (Del lat. cynicus < gr. kynikos, del perro < kyon, perro.) ► adjetivo/ sustantivo 1 Que finge descaradamente: ■ el hipócrita cínico le mintió impúdicamente. SINÓNIMO desvergonzado 2 Que se comporta o manifiesta con gran escepticismo: ■ es… … Enciclopedia Universal
cinico — cì·ni·co agg., s.m. 1. s.m. TS filos. seguace della scuola filosofica sviluppatasi in Grecia dall età di Socrate al VI sec. d.C., che sosteneva come unico ideale perseguibile l eudemonia, la felicità, da raggiungersi attraverso l indifferenza… … Dizionario italiano
cínico — Este tan negativo adjetivo de nuestra lengua es realmente un modelo de cambio semántico no demasiado frecuente. Pero veamos primero su origen y después hablemos de dicho cambio. La palabra cínico es muy antigua en nuestra lengua (está… … Diccionario del origen de las palabras
cínico — {{#}}{{LM C08763}}{{〓}} {{SynC08983}} {{[}}cínico{{]}}, {{[}}cínica{{]}} ‹cí·ni·co, ca› {{《}}▍ adj./s.{{》}} Que muestra cinismo. {{★}}{{\}}ETIMOLOGÍA:{{/}} Del latín cynicus, y este del griego kynikós (perteneciente a la escuela cínica), porque… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
cínico — adj Que actúa con desfachatez o descaro; que se enorgullece de lo que uno esperaría que se avergonzara: El muy cínico dijo que para eso están las mujeres … Español en México
cinico — {{hw}}{{cinico}}{{/hw}}A agg. (pl. m. ci ) 1 Che ha i caratteri della filosofia cinica. 2 (fig.) Che manifesta indifferenza nei confronti di qualsiasi ideale umano e disprezza ogni tradizione o consuetudine. 3 (fig.) Beffardo: ciniche risate. B… … Enciclopedia di italiano