Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

c'è+pane+

  • 101 torreo

    torreo, torruī, tōstum, ēre (vgl. altind. taršāyati, läßt dürsten, griech. τερσαίνω, trockne, ahd. dorrēn, verdorren), etwas dörren, braten, backen, rösten, sengen, versengen, I) eig., v. Feuer und von der Hitze, fruges, Verg.: manum, Liv.: exta in verubus, Verg.: carnem, Ov.: castaneas, Plin.: alqd in igne, Ov.: artus subiecto igni, Ov.: succensis ignibus torreri, Cic.: torreto me pro pane, backe, Plaut.: tostum libum, Ov.: polenta tosta, Ov.: hordeum tostum, Plin.: corpora ad ignes, erhitzen, heiß machen, Plin.: sol torrebat corpora Gallorum, Liv.: solis ardore torreri, Cic.: violento sole torreri (v. Afrika), Iustin.: pisces sole, Plin.: aristas sole, Verg.: uvam in tegulis, Plin.: torrentia agros sidera, Ov. – illa velim rapidā Vulcanus carmina flammā torreat, Tibull.: tosti alti stant parietes, Enn. fr.: tosti crines, versengte, Ov. – v. Fieber, torrentur febribus artus, Ov. – v. Durste, canis arenti torreat arva siti, Tibull. – v. der Liebesglut, entzünden, entflammen, si torrere iecur quaerisidoneum, Hor.: torret amor pectora, Ov.: me torret face mutuā (in Gegenliebe), Calais, Hor.: Nerienis coniugis amore tocreri, Mart. Cap.: v. der Sehnsucht, animus meus torretur ardentissimo desiderio tuo, Fronto. – II) übtr., v. der Kälte, brennen, frigore torret, Varro sat. Men. 161. – / Spätlat. auch toreo, wov. tores, Apic. 4, 122.

    lateinisch-deutsches > torreo

  • 102 venenum

    venēnum, ī, n. (aus *venes-num zu 1. venus), I) im allg., der Saft, das Tränkchen, dedi venenum, sed somniferum, Apul. met. 10, 11: dah. von schädlichen Säftchen, Tränkchen, im alten und strengen jurist. Latein mit dem Zusatz malum, s. Marcian. dig. 48, 8, 3 pr. Gaius dig. 50, 16, 236. Cic. Clu. 148 (aus einem alten Gesetz): venena mala, Sall. Cat. 11, 3. – II) insbes.: A) im üblen Sinne: 1) der lebenzerstörende, natürlich oder künstlich bereitete giftige Saft, das Gift, der Gifttrank, a) eig.: lac veneni, giftiger, milchiger Saft (der Kräuter), Verg.: venenum rapidum et velox, Gell.: venenum parare, Cic.: venenum infundere, Cic.: venenum alci praebibere, Cic.: venenum alci dare, Cic.: dare venenum in poculo, in pane, Cic. (u. so in ea cena dicitur venenum datum, Liv.: venenum arguis? per quem dedi? Quint.): venenum alci mittere, Liv. epit.: venenum bibere, Cic. u. Quint.: venenum sumere, Nep.: venenum haurire, Liv. epit., Suet. u. Eutr.: venenum obducere (einschlürfen), Cic.: alqm veneno necare, Cic.: alqm veneno interficere, Sall. fr. – b) bildl., das Gift = Unheil, Verderben, discordia est venenum urbis, Liv.: invidiae, Sil.: pus atque venenum, von beißenden, giftigen Reden, Hor.: von schlechten Gedichten, Catull.: vitae, Marter, Qual, Verbitterung, Catull. – 2) das Zaubermittel, der Zaubertrank, a) eig., Plaut., Hor. u.a.: quasi veneno perficere, ut etc., Cic. – b) bildl.: venena mulierum, Afran. fr.: isto veneno (Liebe) tentare alqm, Prop. – B) im guten Sinne: 1) die Beize = der Farbstoff, die Farbe, bes. der Purpur, Assyrium, Verg.: Tarentinum, Hor. – u. = die Schminke, Ov. – 2) der Balsam, die Spezerei zum Einbalsamieren der Toten, Lucan. 8, 691.

    lateinisch-deutsches > venenum

  • 103 vicis

    vicis (als Genet.; Nom. kommt nicht vor), vicem, vice; Plur. vicēs (Nom. u. Akk.) u. vicibus (Dat. u. Abl.), f. (vgl. ahd. wëhsal, Wechsel, Austausch), der Wechsel, die Abwechselung, Wechselseitigkeit, I) eig.: A) im allg.: 1) übh.: vice fortunarum humanarum, Liv.: mutuā vice, Colum.: versā vice, umgekehrt, Sen. poët., Iustin, u.a.: hāc vice sermonum, Wechselgespräch, Verg.: solvitur acris hiems gratā vice veris et favoni, Hor.: deus haec fortasse benignā reducet in sedem vice, Hor.: nox peragit vicem, vollbringt den Wechsel, d.i. wechselt mit dem Tage, Ov. – Plur., gratae divitibas vices, Hor.: et interrogandi se ipsum et respondendi sibi solent esse non ingratae vices, Quint.: lectionis taedium vicibus levatur, Quint.: habet has vices condicio mortalium, Plin.: per vices annorum, ein Jahr um das andere, Plin.: mutat terra vices, erneut den Wechsel, wechselt mit neuen Gestalten, Hor.: peragere vices, Wechsel erleiden, Ov.: cur vicibus factis convivia ineant, abwechselnd, Ov. – 2) adv., a) per vices, abwechselnd, clamare, Ov.: subire, Plin. – b) in vicem (in einem Worte invicem), seltener bl. vicem, in vices, zur-, in Abwechselung, abwechselnd, wechselweise, einer um den anderen, gegenseitig, α) in vicem: hi rursus in vicem anno post in armis sunt, Caes.: missis in vicem earum (legionum) quinque milibus sociorum, Liv.: multis in vicem casibus victi victoresque, Liv.: inque vicem tua me, te mea forma capit, Ov. – β) vicem: ut unus fasces haberet et hoc insigne regium suam cuiusque vicem per omnes iret, Liv. 3, 36, 3. – γ) in vices: agri pro numero cultorum ab universis in vices occupantur, Tac.: inque vices illum tectos qui laesit amores, laedit amore pari, Ov.: inque vices equitant, Iuven.

    B) insbes.: 1) die Entgegnung, Erwiderung, Gegenleistung, der Gegendienst, die Vergeltung (griech). ἀμοιβή, ἀντίποινα), recito... vicem officii praesentis, Cic.: tanto proclivius est iniuriae quam officio civem exsolvere, Tac.: redde vicem meritis, Ov.: referre vicem, Gleiches mit Gleichem vergelten, Ov. u.a.: so auch reddere vicem, Plin. ep. u. Treb. Poll. – Plur., qui magis vices exigat, Plin. pan.: multarum miseras exiget una vices, Prop.: sequenti redde vices, Ov.: vices superbae te maneant ipsum, Vergeltung des Übermutes (= die der Üb. über dich bringt), Hor. – bes. im Acc. u. Abl. bei Adjj. der Gemütsbewegung, sollicitus meam vicem, Liv.: solliciti vicem imperatoris, Liv.: anxius od. maestus suam vicem, Liv. u. Curt.: exanimes vice unius, Liv.: vice eorum sollicitus, Curt. Vgl. Fabri u. Weißenb. Liv. 21, 34, 5. Mützell Curt. 7, 11 (43), 20. – 2) der Wechsel des Schicksals, das Schicksal, Los, vicem suam conquestus est, Suet.: tacite gementes tristem fortunae vicem, Phaedr.: convertere humanam vicem, Hor. – 3) der Wechsel des Kampfes, die Kampfgefahr, der Kampf, vicis meritique labore aequato, Sil. – Plur., vitare vices Danaûm, Verg.

    II) übtr., die Seite, der Platz, die Stelle, Rolle, das Geschäft, Amt, a) übh.: heredum causa iustissima est; nulla est enim persona, quae ad vicem eius, qui e vita emigrarit, propius accedat, Cic.: fungi vice suā (lovis) erga omne humanum genus, seine Stelle (als Regierer der Welt) vertreten, Plin. pan.: fungi cotis vice, Hor.: ne sacra regiae vicis desererentur, Liv.: vestram meamque vicem explete, Tac.: vicem aerarii praestare, die Stelle des Är. vertreten, Sall. fr.: ut assuetam fortius praestes vicem (Amt), Phaedr.: adverbiorum obtinere vicem, Quint. – Plur., quando divisae professionum vices essent, Quint. – b) adv., vicem, vice, in vicem, ad vicem, anstatt, für, wegen, nach Art von, gleich wie, α) vicem (s. Brix Plaut. capt. 394): male occĭdo eri vicem meamque, Plaut.: in qua re tuam vicem saepe doleo, Cic.: et nostram et illorum vicem, Plaut.: ne nostram vicem irascaris, Liv.: cogor vestram omnium vicem unus consulere, für euch alle allein zu sorgen, Liv.: Sardanapali vicem in suo lectulo mori, wie Sardanapal, Cic.: ceteri vicem pecorum obtruncabantur, Sall. fr. – β) vice: in pane salis vice utuntur nitro, Plin.: temonis vice trahitur, Plin.: quaeque dixerat, oracli vice accipiens, wie ein O., Tac.: diebus ac noctibus vice mundi circumagi, Suet.: moveri periclitantium vice, Quint.: vice pecorum interficiuntur, Dict. – γ) in vicem: defatigatis in vicem integri succedunt, an ihre Stelle, Caes.: potest malleolus protinus in vicem viviradicis conseri, Colum. – δ) ad vicem: ad tegularum imbricumque vicem, Plin.: ad parentum vicem, gleich den Eltern, Gell.: ad vicem obsidis teneri, Aur. Vict.

    lateinisch-deutsches > vicis

  • 104 vulgus

    vulgus (volgus), ī, n., seltener m., das Volk = die große Menge, die Leute, das Publikum, der gemeine Mann, I) im allg.: A) eig.: a) in der Stadt: non est consilium in vulgo, non ratio etc., Cic.: civitatis principes inter se coniurant; nam volgus etc., Sall.: vulgum effusum oppido caedere, Sall.: magis historicis quam vulgo notus, Nep.: disciplinam in vulgum efferre, Caes.: in vulgum vulgare, Varro fr.: corpus in vulgus dare = vulgare, v. einem Weibe, Gell.: exire atque in vulgus emanare, Cic.: (dies) alter in vulgus ignotus, Cic.: quae non sane probantur in vulgus, vom gemeinen Manne (vgl. vorher populo probabilia), Cic.: gratae in vulgus leges fuere, Liv.: aber quod in vulgus gratum esse sentimus, allgemein, Cic.: ebenso apio gratia in vulgo est, Plin. u.a. – b) im Heere: v. militum, armatorum, die gemeinen Soldaten, Liv.: milite in vulgus laeto ferociā ducis, allgemein, Liv.: in vulgus edit (macht allgemein bekannt), m. folg. Acc. u. Infin., Nep.: ne vulgi largitione centurionum animos averteret, Tac. – B) übtr., das Volk = die Menge, Masse, der Haufe, aliud vulgus obaeratorum et clientium, Tac.: v. densum (umbrarum), Hor.: v. incautum ovium, Hor. – II) im üblen Sinne, der große Haufe, der Pöbel, A) eig.: demens iudicio volgi, Hor.: sapientis iudicium a iudicio vulgi discrepat, Cic.: in quo fateor vulgi iudicium a meo iudicio dissensisse, Cic.: fani pulchritudo et vetustas Praenestinarum etiam nunc retinet sortium nomen; atque id in vulgus (beim gemeinen Volke, beim Pöbel); quis enim magistratus aut quis vir illustrior utitur sortibus? Cic.: quid oportet nos facere a vulgo longe longeque remotos, Hor.: odi profanum vulgus, Hor.: Ggstz., alio pane procerum, alio volgi, Plin. 19, 53: vulgusque proceresque gemunt, Ov. met. 8, 526. – B) übtr., der große Haufe, die große Masse, der gewöhnliche Schlag, servorum, Ter.: mulierum, Ter.: patronorum, Cic.: volgus ab se segregat, den gew. Schl. von Liebhabern, Ter.: sed tamen hoc evenit, ut in vulgus insipientium opinio valeat honestatis, daß auf die große Masse der Unverständigen die Idee des Anständigen Einfluß übt, Cic. – / vulgus als masc., bes. Akk. vulgum, zB. Varro sat. Men. 81 u. 359. Caes. b.G. 6, 14, 4. Sall. Iug. 69, 2 u. 73, 5. Nep. Alc. 8, 7. Verg. Aen. 2, 99. Sen. de vit. beat. 2, 2; nat. qu. 1. prol. § 15; ep. 81, 13 u. 98, 13. Sil. 10, 616; 13, 279 u.a.; vgl. Neue-Wagener Formenl.3 1, 972 u. 973. – Abl. Sing. auch heteroklit. vulgu, Oppius u. Varro bei Charis. 147, 3 sq.; vgl. Prisc. 6, 79.

    lateinisch-deutsches > vulgus

  • 105 bull’s-eye

    bull’s-eye [ˈbʊlzaı] s
    1. SCHIFF Bullauge n
    2. ARCH
    a) Butzen m
    b) auch bull’s-eye pane Butzenscheibe f
    c) auch bull’s-eye window Ochsenauge n
    3. a) Zentrum n, (das) Schwarze (der Zielscheibe):
    hit the bull’s-eye ins Schwarze treffen (a. fig)
    b) Schuss m ins Schwarze, Volltreffer m (beide auch fig)
    4. a) Konvexlinse f
    b) (Blend)Laterne f (mit Konvexlinse)

    English-german dictionary > bull’s-eye

  • 106 counterpane

    (a top cover for a bed.) die Tagesdecke
    * * *
    ˈcoun·ter·pane
    n Tagesdecke f
    * * *
    counterpane s Tagesdecke f

    English-german dictionary > counterpane

  • 107 clearance of rebate

    :V < build> (window; distance between glass pane edge and rebate platform) ■ Falzraum m DIN 52 460 ; Spielraum m

    English-german technical dictionary > clearance of rebate

  • 108 cover plate

    <tech.gen> ■ Abdeckplatte f
    <tech.gen> (horizontal or vertical) ■ Deckplatte f
    <tech.gen> (any material) ■ Abdeckscheibe f
    <tech.gen> (sheet metal; e.g. of steel, aluminum, copper) ■ Abdeckblech n
    < build> ■ Deckel m
    <energ.sol> (glass pane on flat-plate collector) ■ Abdeckscheibe f ; Deckscheibe f
    <mech.eng> ■ Decklasche f ; Lasche f

    English-german technical dictionary > cover plate

  • 109 cover sheet

    <tech.gen> (sheet metal; e.g. of steel, aluminum, copper) ■ Abdeckblech n
    <energ.sol> (glass pane on flat-plate collector) ■ Abdeckscheibe f ; Deckscheibe f

    English-german technical dictionary > cover sheet

  • 110 cover window

    <energ.sol> (glass pane on flat-plate collector) ■ Abdeckscheibe f ; Deckscheibe f

    English-german technical dictionary > cover window

  • 111 distance piece

    rare < build> (between glass pane and frame) ■ Abstandhalter m ; Distanzhalter m

    English-german technical dictionary > distance piece

  • 112 electrically controlled sun-shield glass

    <build.hvac> (window pane) ■ elektrochromes Glas n ; E-Control-Glas n ®

    English-german technical dictionary > electrically controlled sun-shield glass

  • 113 electrochromic

    <build.hvac> (glass, window pane) ■ elektrochrom

    English-german technical dictionary > electrochromic

  • 114 electrochromous glass

    <build.hvac> (window pane) ■ elektrochromes Glas n ; E-Control-Glas n ®

    English-german technical dictionary > electrochromous glass

  • 115 fix in with putty

    vt < build> (window pane) ■ einkitten vt

    English-german technical dictionary > fix in with putty

  • 116 foil tape

    < alarm> (thin metal strips, on window pane) ■ Alarmfolie f ; Überwachungsfolie f

    English-german technical dictionary > foil tape

  • 117 gas-chromatic

    :V <build.hvac> (glass, window pane) ■ gasochrom

    English-german technical dictionary > gas-chromatic

  • 118 glass

    < silic> (window pane, installed or not installed) ■ Scheibe f
    < mat> ■ Glas n DIN 1259
    <mat.glass> ■ Glas n

    English-german technical dictionary > glass

  • 119 glass spacer

    < build> (between glass pane and frame) ■ Abstandhalter m ; Distanzhalter m

    English-german technical dictionary > glass spacer

  • 120 grinding

    < mot> (of the cylinder head) ■ Planen n ; Planschleifen n rar
    <pap.waste> ■ Holzschleifen n
    <pap.waste> (of pulp etc.) ■ Mahlung f
    < proc> ■ Mahlen n
    < proc> (in a mill; pulverization) ■ Mahlung f
    < prod> ■ Schliff m
    < prod> (of glass pane edges) ■ Beschleifen n
    < srfc> (surface preparation to improve paint adherence) ■ Anschleifen n ; Anreiben n
    < srfc> ■ Schleifen n

    English-german technical dictionary > grinding

См. также в других словарях:

  • pane (1) — {{hw}}{{pane (1)}{{/hw}}s. m. 1 Alimento che si ottiene cuocendo al forno un impasto di farina, solitamente di frumento, e acqua, condito con sale e fatto lievitare: pane fresco, raffermo, stantio | Pane bianco, di farina di frumento | Pane nero …   Enciclopedia di italiano

  • PANE (G.) — Gina PANE 1939 1990 Née en France, à Biarritz, Gina Pane y a vécu, y a enseigné dans des écoles d’art. Elle y a montré la plupart de ses actions artistiques et de ses Partitions . En même temps, elle a constamment souligné (en particulier dans… …   Encyclopédie Universelle

  • pane — PANÉ adj. invar. (Despre carne, caşcaval etc.) Prăjit în grăsime, după ce a fost dat prin făină, ou şi pesmet. – Din fr. pané. Trimis de valeriu, 03.02.2004. Sursa: DEX 98  pané adj. invar. Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar… …   Dicționar Român

  • pané — ● pané Participe passé de paner. ● pané (homonymes) panais nom masculin panné adjectif pané, ée adj. Enrobé de panure avant la cuisson. Côtelette panée. ⇒PANÉ, ÉE, part. passé et adj. I. Part. passé de paner. II. Adjectif A …   Encyclopédie Universelle

  • Pane e Margherite Country House — (Torricella in Sabina,Италия) Категория отеля: Адрес: Località Torr …   Каталог отелей

  • Pane, Amore e Cortesia B&B — (Рим,Италия) Категория отеля: Адрес: Via Casilina 561, Пренестино, 00177 …   Каталог отелей

  • Pane e Vino — (Тоди,Италия) Категория отеля: Адрес: Frazione Pontecuti voc.Castello 13, 06059 Тоди, И …   Каталог отелей

  • Pane — ist der Familienname folgender Personen: Gina Pane (1939–1990), italienische Künstlerin Julio Pane (* 1947), argentinischer Bandoneon Spieler Diese Seite ist eine Begriffsklärung zur Unterscheidung mehrerer mit demselben Wort …   Deutsch Wikipedia

  • Pane Sciocco — [ˌpane ˈʃɔkːo] (italienisch für „fades Brot“) ist ein einfaches, ohne Salz gebackenes Weizenbrot, das traditionell in runder Form (bozza) oder in länglicher Form (filone) gebacken wird. Der Verzicht auf Salz begründet sich darin, dass der fade… …   Deutsch Wikipedia

  • Pane carasau — Le pane carasau est un pain typique sarde originaire de la Barbagia, connu aussi sous le nom de carta musica (papier à musique), pour sa finesse caractéristique. Sommaire 1 …   Wikipédia en Français

  • pane — [peın] n [Date: 1200 1300; : French; Origin: pan, from Latin pannus cloth ] a piece of glass used in a window or door ▪ a window pane ▪ a pane of glass →↑windowpane …   Dictionary of contemporary English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»