-
1 burknąć
-
2 mruknąć
глаг.• пробурчать* * *mrukn|ąć\mruknąćięty сов. 1. буркнуть, пробормотать;\mruknąć w odpowiedzi буркнуть в ответ;
2. (o niedź-rtńedziu itp.) заурчать+1. wymamrotać, burknąć
* * *mruknięty сов.1) бу́ркнуть, пробормота́тьmruknąć w odpowiedzi — бу́ркнуть в отве́т
2) (o niedźwiedziu itp.) заурча́тьSyn:wymamrotać, burknąć 1) -
3 odburknąć
сов. буркнуть в ответ; огрызнуться+odfuknąć, burknąć
* * *сов.бу́ркнуть в отве́т; огрызну́тьсяSyn:odfuknąć, burknąć -
4 ofuknąć
-
5 sarknąć
сов. однокр, пробрюзжать; проворчать; буркнуть+burknąć, fuknąć
* * *сов. однокр.пробрюзжа́ть; проворча́ть; бу́ркнутьSyn:
См. также в других словарях:
burknąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}burczeć I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
burknąć — dk Va, burknąćnę, burknąćniesz, burknąćnij, burknąćnął, burknąćnęła, burknąćnęli, burknąćnąwszy «odpowiedzieć komuś z niechęcią, półsłówkami, powiedzieć coś w sposób opryskliwy, niegrzeczny» Burknąć coś niewyraźnie w odpowiedzi, ze złością.… … Słownik języka polskiego
burknięcie — n I rzecz. od burknąć … Słownik języka polskiego
burczeć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, burczećczę, burczećczy, burczećczał, burczećczeli {{/stl 8}}– burknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, burczećnę, burczećnie, burczećnij, burczećnął, burczećnęli {{/stl 8}}{{stl 7}} odzywać się zdawkowo, w sposób… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
