-
1 cokół
сущ.• база• основание• пьедестал• цоколь* * *1) (pomnika) подножие, пьедестал2) (pozostałe znaczenia) цоколь* * *cok|ół♂, Р. \cokółołu 1. пьедестал;2. цоколь;\cokół żarówki цоколь электрической лампочки;
\cokół budynku цоколь здания+1. podstawa, postument
* * *м, P cokołu1) пьедеста́л2) цо́кольcokół żarówki — цо́коль электри́ческой ла́мпочки
cokół budynku — цо́коль зда́ния
Syn: -
2 element
сущ.• ингредиент• пункт• слагаемое• стихия• часть• элемент* * *элементżywioł элемент (стихия)chem. pierwiastek хим. элементel. ogniwo эл. элемент (гальванический)* * *♂, Р. \elementu 1. элемент;\element budynku элемент здания; \element przestępczy преступные элементы;
2. \elementу мн. начала, основы+2. początki, zasady
* * *м, P elementu1) элеме́нтelement budynku — элеме́нт зда́ния
element przestępczy — престу́пные элеме́нты
2) elementy мн нача́ла, осно́выSyn:początki, zasady 2) -
3 kosmetyka
сущ.• косметика* * *♀ 1. косметика;2. разг. отделка;\kosmetyka budynku отделка здания
* * *ж1) косме́тика2) разг. отде́лкаkosmetyka budynku — отде́лка зда́ния
-
4 budynek
сущ.• здание• корабль• постройка• сооружение• строительство• стройка• структура* * *budyn|ek♂, Р. \budynekku здание ň, строение ň, постройка ž;\budynek mieszkalny жилое здание; \budynekki fabryczne фабричные постройки
+ dom* * *м, Р budynkuзда́ние n, строе́ние n, постро́йка żbudynek mieszkalny — жило́е зда́ние
budynki fabryczne — фабри́чные постро́йки
Syn: -
5 parter
сущ.• партер• слово* * *1) (najniższa kondygnacja nadziemna budynku) первый этаж2) parter (ogrodowy) партер (в парке)3) sport. parter (położenie w walce) спорт. партер (в борьбе)4) teatr. parter театр. партер* * *♂, Р. \parteru 1. первый этаж;niski \parter цокольный этаж;
2. театр, партер* * *м, P parteru1) пе́рвый эта́жniski parter — цо́кольный эта́ж
2) театр. парте́р -
6 osiadanie
n оседание, осадка osiadanie budynku осадка здания osiadanie gruntu осадка грунтаKrótki rosyjsko-polski i polsko-rosyjski Słownik Polytechnic > osiadanie
См. также в других словарях:
kondygnacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. kondygnacjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} część budynku lub budowli położona między jednym stropem a drugim bądź między fundamentem a najniższym stropem; piętro lub… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
piętro — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. piętrotrze; lm D. piętroter {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} poziom w architektonicznym układzie budynku powyżej parteru, oddzielony od innego poziomu budynku stropem : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
adaptacja — ż I, DCMs. adaptacjacji; lm D. adaptacjacji (adaptacjacyj) 1. «przystosowanie do innego użytku, przerobienie dla nadania innego charakteru, zwłaszcza utworu literackiego, budynku; utwór literacki w ten sposób przystosowany» Adaptacja filmowa,… … Słownik języka polskiego
dekoracja — ż I, DCMs. dekoracjacji; lm D. dekoracjacji (dekoracjacyj) 1. «element ozdabiający, upiększający jakiś przedmiot, wnętrze lub zewnętrzną część budynku» Dekoracja budynku, parku, placu, wystawy sklepowej. Sylwestrowa dekoracja lokalu, okien, ścian … Słownik języka polskiego
elewacja — ż I, DCMs. elewacjacji; lm D. elewacjacji (elewacjacyj) 1. archit. «zewnętrzna ściana budynku wraz z występującymi na niej elementami architektonicznymi i wystrojem, określona według stron świata lub otoczenia» Elewacja południowa, zachodnia.… … Słownik języka polskiego
fasada — ż IV, CMs. fasadaadzie; lm D. fasadasad archit. «elewacja budynku, głównie frontowa, wyróżniająca się bogatszą kompozycją architektoniczną i dekoracyjną» Monumentalna, klasyczna, zabytkowa fasada. Fasada budynku, muzeum, pałacu. Sanatorium… … Słownik języka polskiego
fronton — m IV, D. u, Ms. frontonnie; lm M. y 1. «frontowa ściana budynku; fasada» Fronton kościoła. 2. archit. «trójkątne zwieńczenie fasady lub ryzalitu budynku, także portalu lub okna, czasem ozdobione rzeźbą lub płaskorzeźbą; przyczółek, szczyt» ‹wł.,… … Słownik języka polskiego
galeria — ż I, DCMs. galeriarii; lm D. galeriarii (galeriaryj) 1. «rodzaj podłużnego balkonu biegnącego na pewnej wysokości wewnątrz lub na zewnątrz budynku, także przejście łączące dwie części budynku albo dwa budynki, czasem ujęte po bokach kolumnadą lub … Słownik języka polskiego
ganek — m III, D. ganeknku, N. ganeknkiem; lm M. ganeknki 1. «przybudówka, zwykle parterowa, przed wejściem do budynku, nakryta dwuspadowym daszkiem, wspartym na kolumnach, słupach» Drewniany ganek. Dom z gankiem. 2. «długie przejście na zewnątrz budynku … Słownik języka polskiego
hydrofor — m IV, D. u, Ms. hydrofororze; lm M. y «zespół urządzeń mechanicznych podnoszących wodę na wyższe kondygnacje w budynku, wtedy gdy ciśnienie zasilanej wody, np. z sieci zewnętrznej, jest niewystarczające, lub gdy woda dostarczana do budynku… … Słownik języka polskiego
kondygnacja — ż I, DCMs. kondygnacjacji; lm D. kondygnacjacji (kondygnacjacyj) 1. «część budynku między sąsiednimi stropami lub między podłożem i najniższym stropem; piętro lub parter budynku» Dom o trzech kondygnacjach. 2. «jeden z przedziałów, jedna z części … Słownik języka polskiego
