budynku

См. также в других словарях:

• kondygnacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. kondygnacjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} część budynku lub budowli położona między jednym stropem a drugim bądź między fundamentem a najniższym stropem; piętro lub… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• piętro — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. piętrotrze; lm D. piętroter {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} poziom w architektonicznym układzie budynku powyżej parteru, oddzielony od innego poziomu budynku stropem : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• adaptacja — ż I, DCMs. adaptacjacji; lm D. adaptacjacji (adaptacjacyj) 1. «przystosowanie do innego użytku, przerobienie dla nadania innego charakteru, zwłaszcza utworu literackiego, budynku; utwór literacki w ten sposób przystosowany» Adaptacja filmowa,… …   Słownik języka polskiego

• dekoracja — ż I, DCMs. dekoracjacji; lm D. dekoracjacji (dekoracjacyj) 1. «element ozdabiający, upiększający jakiś przedmiot, wnętrze lub zewnętrzną część budynku» Dekoracja budynku, parku, placu, wystawy sklepowej. Sylwestrowa dekoracja lokalu, okien, ścian …   Słownik języka polskiego

• elewacja — ż I, DCMs. elewacjacji; lm D. elewacjacji (elewacjacyj) 1. archit. «zewnętrzna ściana budynku wraz z występującymi na niej elementami architektonicznymi i wystrojem, określona według stron świata lub otoczenia» Elewacja południowa, zachodnia.… …   Słownik języka polskiego

• fasada — ż IV, CMs. fasadaadzie; lm D. fasadasad archit. «elewacja budynku, głównie frontowa, wyróżniająca się bogatszą kompozycją architektoniczną i dekoracyjną» Monumentalna, klasyczna, zabytkowa fasada. Fasada budynku, muzeum, pałacu. Sanatorium… …   Słownik języka polskiego

• fronton — m IV, D. u, Ms. frontonnie; lm M. y 1. «frontowa ściana budynku; fasada» Fronton kościoła. 2. archit. «trójkątne zwieńczenie fasady lub ryzalitu budynku, także portalu lub okna, czasem ozdobione rzeźbą lub płaskorzeźbą; przyczółek, szczyt» ‹wł.,… …   Słownik języka polskiego

• galeria — ż I, DCMs. galeriarii; lm D. galeriarii (galeriaryj) 1. «rodzaj podłużnego balkonu biegnącego na pewnej wysokości wewnątrz lub na zewnątrz budynku, także przejście łączące dwie części budynku albo dwa budynki, czasem ujęte po bokach kolumnadą lub …   Słownik języka polskiego

• ganek — m III, D. ganeknku, N. ganeknkiem; lm M. ganeknki 1. «przybudówka, zwykle parterowa, przed wejściem do budynku, nakryta dwuspadowym daszkiem, wspartym na kolumnach, słupach» Drewniany ganek. Dom z gankiem. 2. «długie przejście na zewnątrz budynku …   Słownik języka polskiego

• hydrofor — m IV, D. u, Ms. hydrofororze; lm M. y «zespół urządzeń mechanicznych podnoszących wodę na wyższe kondygnacje w budynku, wtedy gdy ciśnienie zasilanej wody, np. z sieci zewnętrznej, jest niewystarczające, lub gdy woda dostarczana do budynku… …   Słownik języka polskiego

• kondygnacja — ż I, DCMs. kondygnacjacji; lm D. kondygnacjacji (kondygnacjacyj) 1. «część budynku między sąsiednimi stropami lub między podłożem i najniższym stropem; piętro lub parter budynku» Dom o trzech kondygnacjach. 2. «jeden z przedziałów, jedna z części …   Słownik języka polskiego