-
1 buchnąć
buchn|ąćсов. 1. вырваться; повалить (о дыме etc.);\buchnąćął płomień вырвалось пламя;
2. (о wodzie itp.) хлынуть, хлестнуть;\buchnąćęła krew хлынула кровь;
3. броситься (куда-л.);\buchnąć
w krzaki броситься в кусты;4. разг. стащить;● \buchnąć w rękę (w mankiet) kogoś разг. поцеловать руку кому-л.+4. gwizdnąć, zwędzić, ściągnąć
* * *сов.1) вы́рваться; повали́ть (о дыме и т. п.)buchnął płomień — вы́рвалось пла́мя
2) (o wodzie itp.) хлы́нуть, хлестну́тьbuchnęła krew — хлы́нула кровь
3) бро́ситься (куда-л.)buchnąć w krzaki — бро́ситься в кусты́
4) разг. стащи́ть•- buchnąć w mankiet kogośSyn: -
2 buchnąć w mankiet kogoś
= buchnąć w rękę kogoś -
3 buchnąć w rękę kogoś
= buchnąć w mankiet kogoś разг. поцелова́ть ру́ку кому́-л. -
4 bęcnąć
сов. разг. грохнуться, хлопнуться+bachnąć, buchnąć
* * *сов. разг.гро́хнуться, хло́пнутьсяSyn:bachnąć, buchnąć
См. также в других словарях:
buchnąć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}buchać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}buchnąć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IVa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uderzyć silnie czymś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
buchnąć — dk Va, buchnąćnę, buchnąćniesz, buchnąćnij, buchnąćnął, buchnąćnęła, buchnąćnęli, buchnąćnięty, buchnąćnąwszy 1. forma dk czas. buchać (p.) 2. pot. «wykonać nagły ruch, rzucić się, uderzyć» Buchnąć w krzaki. Zając buchnął w kapustę. Buchnął go w… … Słownik języka polskiego
buchnąć — pot. żart. Buchnąć, buch kogoś w rękę, w mankiet «pocałować kogoś w rękę»: Ciocia Petronella podała mi rękę, co było odejściem od tutejszego obyczaju. Już chciałem buchnąć ją w mankiet po polsku, ale powstrzymałem się na czas. R. Antoszewski,… … Słownik frazeologiczny
buchnąć — Ukraść; okraść Eng. To steal; to rob … Słownik Polskiego slangu
buchnąć w mankiet — pocałować w rękę … Słownik gwary warszawskiej
mankiet — Buchnąć (buch) kogoś w mankiet zob. buchnąć. Płakać, wypłakać się komuś w mankiet zob. płakać 2 … Słownik frazeologiczny
ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… … Słownik frazeologiczny
buchać — ndk I, buchaćam, buchaćasz, buchaćają, buchaćaj, buchaćał buchnąć dk Va, buchaćnę, buchaćniesz, buchaćnij, buchaćnął, buchaćnęła, buchaćnęli, buchaćnięty, buchaćnąwszy 1. «rozprzestrzeniać się w sposób gwałtowny, zwracający uwagę, być ośrodkiem… … Słownik języka polskiego
buch — kogoś w rękę, w mankiet zob. buchnąć … Słownik frazeologiczny
buchnięcie — n I rzecz. od buchnąć … Słownik języka polskiego
mankiet — m IV, D. u, Ms. mankietecie; lm M. y 1. «zakończenie rękawa, nogawki u spodni, skarpetek itp. zwykle w kształcie paska przyszytego, przypiętego albo odwiniętego z tej samej lub innej tkaniny» Szerokie, wąskie, wywinięte mankiety. Mankiety u… … Słownik języka polskiego
