-
1 brzęknąć
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > brzęknąć
-
2 brzęknąć
%1 сов. звякнуть, брякнуть+noga \brzęknąćie нога пухнет
+ nabrzmiewać, puchnąć* * *I сов.звя́кнуть, бря́кнутьSyn:II несов.пу́хнуть, опуха́тьnoga brzęknie — нога́ пу́хнет
Syn: -
3 brzdąknąć
-
4 puchnąć
глаг.• вспухать• вспухнуть• набухать• опухать• опухнуть• припухать• пухнуть• распухать* * *puchn|ąćнесов. 1. пухнуть;2. разг. выдыхаться, терять силы (о бегунах etc.); ● uszy \puchnąćą уши вянут+1. brzęknąć, obrzmiewać
* * *несов.1) пу́хнуть2) разг. выдыха́ться, теря́ть си́лы (о бегунах и т. п.)•Syn: -
5 trzos
сущ.• мошна* * *♂ уст. мошна ž, кошель;brzęknąć (zabrzęczeć) \trzosem уст. тряхнуть мошной
* * *м уст.мошна́ ż, коше́льbrzęknąć (zabrzęczeć) trzosem — уст. тряхну́ть мошно́й
-
6 szczęknąć
глаг.• лязгнуть* * *сои. однокр, пролаять, залаять, тявкнуть* * *сов.ля́згнуть; забряца́ть; щёлкнуть; сту́кнуть; ср. szczekaćSyn: -
7 klappern
klappern ['klapɐn]vi2) ( Geräusch erzeugen)mit den Zähnen \klappern szczękać zębamimit dem Schnabel \klappern klekotać [ perf za-] dziobemmit dem Geschirr \klappern brzękać [ perf brzęknąć] naczyniami -
8 klicken
klicken ['klɪkən]vidas Klicken brzęk m2) infor[mit der Maus] auf etw ( akk) \klicken kliknąć coś [myszką]doppelt \klicken kliknąć dwa razy
См. также в других словарях:
brzęknąć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}brząkać. {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}brzęknąć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IVb, brzęknąćnę, brzęknąćnie, brzęknąćnij, brzękł, brzękła, brzękli {{/stl 8}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
brzęknąć — Vc, brzęknąćnę, brzęknąćniesz, brzękł, brzękła, brzękli 1. dk → brząkać 2. ndk «o ciele: nabrzmiewać, puchnąć» Nogi komuś brzękną. Twarz brzęknie od płaczu … Słownik języka polskiego
brząkać — a. brzękać ndk I, brząkaćam, brząkaćasz, brząkaćają, brząkaćaj, brząkaćał, brząkaćany brząknąć a. brzęknąć dk Va, brząkaćnę, brząkaćniesz, brząkaćnij, brząkaćnął, brząkaćnęła, brząkaćnęli, brząkaćnięty, brząkaćnąwszy 1. «wytwarzać przerywany… … Słownik języka polskiego
brzęknięcie — n I rzecz. od brzęknąć … Słownik języka polskiego
puchnąć — ndk Vc, puchnąćnę, puchnąćniesz, puchnąćnij, puchł a. puchnąćnął, puchnąćchła, puchnąćchli 1. «stawać się obrzękniętym, nabrzmiewać; brzęknąć, obrzmiewać» Puchnąć od ukąszenia komarów. Oczy, powieki puchną od płaczu, z płaczu. Puchnący palec. ◊… … Słownik języka polskiego
brząkać — {{/stl 13}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}brzękać {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, brząkaćam, brząkaća, brząkaćają, brząkaćany {{/stl 8}}{{stl 22}}– brząknąć {{/stl 22}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}{{stl 22}}brzęknąć {{/stl 22}}{{stl 8}}dk IVa, brząkaćnę,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień