-
1 bruta (à)
bruta, àlocução adverbialcomme une brute -
2 bruta
bestial -
3 renta bruta
-
4 brutus
[st1]1 [-] brutus, a, um: - [abcl][b]a - lourd, pesant. - [abcl]b - brute, bête, stupide, déraisonnable, insensé.[/b] - bruta fulmina, Plin.: foudres dont on ne peut tirer aucun présage (elles tombent dans un lieu désert). - bruta fortuna, Cic.: fortune aveugle. [st1]2 [-] Brutus, i, m.: Brutus. - [abcl][b]a - Junius Brutus, l'un des chefs de la conjuration sénatoriale contre César. - [abcl]b - autres du même nom.[/b]* * *[st1]1 [-] brutus, a, um: - [abcl][b]a - lourd, pesant. - [abcl]b - brute, bête, stupide, déraisonnable, insensé.[/b] - bruta fulmina, Plin.: foudres dont on ne peut tirer aucun présage (elles tombent dans un lieu désert). - bruta fortuna, Cic.: fortune aveugle. [st1]2 [-] Brutus, i, m.: Brutus. - [abcl][b]a - Junius Brutus, l'un des chefs de la conjuration sénatoriale contre César. - [abcl]b - autres du même nom.[/b]* * *Brutus, Adiectiuum. Qui n'ha nul sens, Brut, Brutal.\Bruta animalia. Plin. Bestes brutes.\Bruta fortuna. Author ad Heren. Qui n'ha ne jugement ne raison, et ne scait distinguer entre le bon et le mauvais.\Bruta fulmina. Plin. Fouldres qui viennent sans apparence de raison naturelle. -
5 bruto
bruto I. agg. 1. brutal, brut: forza bruta force brutale, force brute. 2. ( grezzo) brut: materia bruta matière brute. II. s.m. brute f. -
6 brute
nf., personne brutale, violent, brusque, grossière, sauvage, forcené: bruta nf. chf. (Albanais.001), R. Brut ; sargan, -ta, -e an. (Arvillard) ; bétye ablyà < bête habillée> nf. chf. (001).A1) homme brutal, emporté et toujours en ribote: brûlô < pipe> nm. (Thônes). -
7 mauvais
adj., virulent ; méchant, sale (fig.) ; piètre, de mauvaise qualité, de peu de valeur ; qui se conduit mal ; funeste: mâ, -la, -e (Albanais.001, Gets.227, Magland, Morzine.081), R. Mal ; MÔVÉ (001, Aillon-V.273, Aix, Albertville.021, Annecy.003, Balme-Si., Billième, Chambéry.025, Compôte-Bauges, Cordon, Doucy- Bauges, Giettaz, Megève, Montagny-Bozel.026, Montendry, Saxel.002, Thônes, Villards-Thônes.028) / mouvé (Arvillard.228), -ZA, -E || movè m. (St-Martin- Porte.203), môvé (Lanslevillard) ; krwé inv. (021,025,228,273, Aussois.287, Cohennoz, St-Jean-Arvey), krwi (Leschaux.006, Nant-Cruy), krwè (203), kreûè (203) || krwé, -ta, -e (028), R.3 => Petit ; f. bourta (026) / bruta (Lanslevillard), -E, R. Brut ; foto, -a, -e < foutu> (025). - E.: Coup, Goût, Humeur, Humide, Puer, Temps, Usé.Fra. On a eu mauvais temps = ça n'a pas été facile: on-n âvu mâ tin (001).Fra. La mauvaise saison: la mâla saizon (001,227).A1) mauvais, piètre, piteux, misérable, de mauvaise qualité, maudit: mâru, -ouha, -ouhe (002) || mal(a)tru, -wà, -wè (001 | Magland), R.1 ; krwé, -ta, -e (028) || krwé m. (287), R.3.A2) mauvais, maigre, petit, malingre, faiblard, débile, (ep. de qq. ou de qc.) ; (Marin), mauvais (ep. des aliments surtout) ; faible, sans force, en mauvaise santé, souffrant, (ep. de qq.) ; triste, en mauvais état, (ep. de qc.) ; humide (ep. d'un hiver) ; (en plus à Saxel, ep. d'un homme) peu généreux: krouyo, -a, -e (002, Évian, Genève, Marin, Taninges), krwé inv. (021,025,228,287), krwè (203), krwi (006), R.3.A3) mauvais, défectueux, (ep. d'un outil, d'une machine) ; inexpérimenté, pas très intelligent, (ep. d'un artisan, d'un ouvrier): à la manka ladv. (001).A4) mauvais, maudit, malfaisant, malfaiteur: mâfachan / mâfassê, -ta, -e (228 / 001).B1) n., mauvais garçon: jiga nf. (026).B2) gueux, mauvais drôle, clochard: gueû nm. (Samoëns).C1) expr., mauvais temps (de pluie, de neige) => Temps.C2) mauvaise langue: => Langue.--R.1-------------------------------------------------------------------------------------------------- malatru < fr. malotru < afr. DAF. malostru, malestru, malastru < vlat.------------------------------------------------------------------------------------------------------- -
8 tortionnaire
-
9 renta
loyer; rente*
См. также в других словарях:
brută — BRÚTĂ, brute, s.f. Om foarte brutal. – Din fr. brute. Trimis de valeriu, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 Brută ≠ gentilom, gentleman Trimis de siveco, 03.08.2004. Sursa: Antonime brútă s. f., pl. brúte Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar … Dicționar Român
Bruta — Bru ta, n. [NL., neuter pl., fr. L. brutus heavy, stupid.] (Zo[ o]l.) See {Edentata}. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Bruta — Bruta, die Zahnlücker (s.d.) … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Bruta — Bruta, s. Zahnarme … Kleines Konversations-Lexikon
bruta — bruta. f. V. bruto … Enciclopedia Universal
BRUTA — adorationi exposita, vide supra Abominatio, et infra Dit, item Zoolatria etc. Sed et Mahometes impurus, illa salutari iussit, liberratem a poenis gehennae et felicitatem Paradisiacam id facientibus promittens, Alcoran. c. 35. Vide Ioh. Forbesrum… … Hofmann J. Lexicon universale
bruta- — *bruta , *brutam germ., stark. Neutrum (a): nhd. Stück, Bruchstück; ne. piece; Rekontruktionsbasis: an., ae.; Etymologie: s. ing. *bʰrē̆u (1), *bʰrū̆ , Verb … Germanisches Wörterbuch
bruta — f. ☛ V. bruto … Diccionario de la lengua española
Bruta — Edentata E den*ta ta, n. pl. [NL., neut. pl. from L. edentatus, p. p. of edentare to render toothless; e out + dens, dentis, tooth.] (Zo[ o]l.) An order of mammals including the armadillos, sloths, and anteaters; called also {Bruta}. The incisor… … The Collaborative International Dictionary of English
Bruta fortuna — Bruta fortuna, lat., unverdientes, blindes Glück … Herders Conversations-Lexikon
brútã — s. f., pl. brúte … Romanian orthography