Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

bret

  • 121 GREIN

    * * *
    (pl. -ir), f.
    1) branch (of a tree), division;
    2) point, head, part (í öllum greinum); í annarri g., in the second place;
    3) cause, reason; fyrir þá g., therefore;
    4) distinction; sjá grein handa, to discern one’s hands; gera grein á e-u, to explain;
    5) understanding, discernment; gløggrar greinar, sharpwitted;
    6) dissent, discord (varð mart til greina með þeim); vald fyrir utan alla g., undisputed (absolute) power.
    * * *
    f., pl. ar and ir; the mod. pl. greinar means branches, in other senses greinir: [Dan. green; Swed. gren; not found in Germ., Saxon, nor Engl.]:
    I. prop. a branch of a tree, ‘lim’ is the foliage; af hverri grein draup hunang sætt, Pass. 32. 4; vínviðar-greinir, vine branches, Stj, 200; pálma-viðar-g., a palm branch; kvíslask með stórum greinum, spread with large branches, Sks. 441, 443; þar vex fyrst upp einn bulr af rótunum, ok kvíslast síðan með mörgum greinum ok limum, 555.
    II. metaph. a branch, arm:
    1. hafs grein, an arm of the sea, Stj. 287; í sjau staði er skipat þessarar listar greinum, Alg.; vísinda grein, branch of science (Germ. fach); lærdóms-grein, branch of doctrine; sundr-skiptingar grein, subdivision, Stj. 287; tvífaldleg grein, double kind, N. G. L. ii. 352; þessi er grein ( particulars) á kaupeyris tíund, id.; sannkenningar hafa þrenna grein, Edda 122; Guð er einn í Guðdómi en þrennr í grein (of the Trinity), Fas. iii. 662; einkanligr í grein, Bs. ii. 21; allar greinir loptsins ok jarðarinnar, Edda 144 (pref.); hann greindi í tvær greinir ok tuttugu, Rb. 78; í þessi grein, on this head, in this case, Band. 11.
    β. denoting cause, reason; fyrir þá grein, therefore, Stj. 124; fyrir sagða grein, for the said reason, Mar., Sks. 682; fyrir þá (þessa) grein, Stj. 22, 23, 167, passim; finnr hann til þess þrjár greinir, Grett. 208 new Ed.; at þér upp lúkit nokkurri grein fyrir mér, at þat megi skilja, Sks. 660.
    γ. a point, head, part; meðr samri grein, under the same head, Dipl. i. 521; í annari grein, in the second place, iv. 7, Grett. 156, Fb. i. 216; með slíkri grein sem hér segir, K. Á. 82; í öllum greinum, Mk. 9; sagða grein, the said point, head, Dipl. iii. 13; í nokkurum greinum, in some points, i. 3; hverja grein, in every point, Gþl. 177; fyrir allar greinir, in all respects, Mar. 616; en er biskup vissi þessar greinir, the points, particulars (of the case), Bs. i. 727.
    2. denoting distinction, discernment, division; höggva svá títt at varla mátti grein sjá, Bret. 64; sjá grein handa, to discern one’s hands, Bs. ii. 5; fyrir utan alla grein, without exception, i. 281; hver er grein setningar háttanna, disposition of the metres, Edda 120; hljóðs grein, distinction of sound, accent, id., Skálda 182; göra grein góðs ok ills, Eluc. 20; setja glögga grein, to make a clear distinction, 677. 5; fyrir greinar sakir ( for the sake of distinction) er diphthongus fundinn í norrænu, Skálda 178; sundr-grein ok saman-setning, 177; ok veit ek þó grein allra stunda, Fms. v. 335; litlar greinir ok tengingar höfum ver konungs-málanna ór flokki yðrum, i. e. you take little notice of the king’s errand, Mork. 138; bera grein á e-t, to discern a thing, Mar.; þar kann ek at göra grein á, I can explain that, Fb. i. 419.
    β. understanding; þau (the idols) hafa enga grein, Fms. x. 232; vitr ok frábærrar greinar, xi. 429; glöggrar greinar, sharp-witted, Bs. ii. II; sumum gefsk anda-grein, spiritual discernment, Greg. 20.
    γ. a record; þessa grein konungsdóms hans ritaði fyrst Ari, this record of the king’s reign was first written by Are, Ó. H. 188; í greinum ok bóklegu námi, Mar.
    δ. a part, head, paragraph, in a book (mod.); ritningar-grein, a quotation from Scripture.
    3. denoting diversity, difference; en þó er hér, herra, grein í, Fb. ii. 78; en þó er þar grein á, hvárt …, K. Á. 124; ok voldi því grein tungna þeirra er hann var konungr yfir, Sks. 458; at grein var á trú þeirri er hvárt þeirra hafði til Guðs, 470; sú er grein á syslu biskups ok konungs, at …, 803.
    β. dissent; brátt görðusk greinir í um samþykki konunganna, Fms. vi. 185; varð mart til greina með þeim, 195; greinir ok sundrþykki, ix. 428; var þá grein mikil með fólki um konungs-tekjuna, x. 41; vald fyrir utan alla grein, power without dissent, i. e. absolute, undisputed power, Bs. i. 281; grein eða áskilnaðr, Stj. 298; en ef verri menn gengu á milli þá vóru jafnan greinir talaðar, Fb. ii. 411; urðu margar greinir með þeim Kolbeini Tumasyni, Sturl. ii. 1.
    COMPDS: greinarlaust, greinarmál, greinarmikill, greinarmunr, greinavænn.

    Íslensk-ensk orðabók > GREIN

  • 122 griða-stund

    f. a term of truce, Bret.

    Íslensk-ensk orðabók > griða-stund

  • 123 grimm-ligr

    adj. ‘grim-like,’ fierce, Eg. 305, Nj. 104, Hkr. i. 10, Fms. ii. 100, vi. 131: savage, Edda 19; g. atganga, a furious onslaught, Mar. 575; g. orrosta, Bret.; g. dómr, Fms. ii. 223: fearful, Fs. 17; g. gnýr, a fearful crash, Sl. 57.

    Íslensk-ensk orðabók > grimm-ligr

  • 124 GRÖN

    I)
    (gen. granar, pl. granar), f.
    1) the hair on the upper lip, moustache (svá ungr, at eigi mun g. sprottin);
    2) lip; legðu munn við g., lay thy mouth to his lips; e-m bregðr vá fyrir g., one is startled, alarmed; bregða grönum, to draw back the lips, grin; in pl. the lips of a cow or bull.
    (gen. granar), f. pine-tree.
    * * *
    1.
    f., gen. granar, [mid. H. G. gran], the moustache; skegg heitir barð, grön eðr kanpar, Edda 109; líttú á ljúfan, legg þú munn við grön, Gkv. 1. 13; hann var ungligr maðr svá at honum var ekki grön sprottin, Ld. 272; láttu grön sía, sonr, sip, sift it through the beard, my son, Edda 148: in the phrase, e-m bregðr vá fyrir grön, a danger passes one’s beard, i. e. one is startled, alarmed, Fms. viii. 350, 417, Grett. 165 new Ed.; ek læt ýring skýra um grön, I sift the drink through my beard, Eg. (in a verse); ef maðr höggr nef af manni, … en ef svá er at grön fylgir, N. G. L. i. 171; kápu þeirri er gör var af grön jöfra, the cap which was made of kings’ beards, Fas. i. 284, cp. the tale in Tristr. S.; komað vín á grön mína, wine never wetted my beard, Þorf. Karls. 418: it is used in plur. denoting the beard of the upper and lower lips: in the saying, nú er eg svo gamall sem á grönum má sjá, in the nursery tale of the changeling, answering to the Germ. ‘nun bin ich so alt wie der Westerwald,’ see Grimm’s Märchen: the phrase, bregða grönum, to draw back the lips, grin, so as to shew the teeth, Nj. 199; cp. granbragð; fíla (or fýla) grön, to pout with the lips.
    2. esp. in plur. the lips of a cow or bull; Egill hljóp þar til er blótneytið stóð, greip annarri hendi í granarnar en annarri í hornið, Eg. 508; Europa klappar um granar hans (of Jove in the shape of a bull), Bret. 12. grana-hár, n. the whiskers of cats and other beasts, Edda 73 (of an otter); in this sense still in use: of a beak, benmás granar, Höfuðl.
    2.
    f., gen. granar, [Dan.-Swed. gran; Ivar Aasen gron], a pine-tree; hæri en grön er vex á hæsta fjalli, Hom. 152.

    Íslensk-ensk orðabók > GRÖN

  • 125 gull-dropi

    a, m. drops of gold, Bret. 14.

    Íslensk-ensk orðabók > gull-dropi

  • 126 gull-epli

    n. a golden apple, Bret. 30, 40.

    Íslensk-ensk orðabók > gull-epli

  • 127 gull-heimr

    m. the golden world, the golden age, Bret. 4.

    Íslensk-ensk orðabók > gull-heimr

  • 128 gull-málmr

    m. gold ore, Bret.

    Íslensk-ensk orðabók > gull-málmr

См. также в других словарях:

  • Bret — is a male given name. The name is short for Breton, a person from Brittany a region of France. * Bret Baier * Bret Bielema * Bret Boone * Bret Easton Ellis * Bret Hanover * Bret Harrison * Bret Hart (born 1957), Canadian retired professional… …   Wikipedia

  • bret — bret·ta·no·my·ces; bret·wal·da; ca·bret·ta; cel·e·bret; la·bret; li·bret·tist; li·bret·to; bret·on; bret·tes·sé; ca·bret; …   English syllables

  • Bret — Bret, n. (Zo[ o]l.) See {Birt}. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Bret — Nom très fréquent dans l Isère et la Drôme, et plus généralement dans la région lyonnaise. Il peut désigner celui qui est originaire de Bretagne. C était au Moyen Âge le cas sujet de Breton. Cependant, le mot bret et son cas régime breton peuvent …   Noms de famille

  • bret|on — «BREHT uhn», noun, adjective. –n. 1. a person born or living in Brittany. 2. the language of Brittany. Breton is a Celtic language closely related to Cornish and Welsh. –adj. of or having to do with Brittany, its people, or their language:… …   Useful english dictionary

  • Bret|on — «BREHT uhn», noun, adjective. –n. 1. a person born or living in Brittany. 2. the language of Brittany. Breton is a Celtic language closely related to Cornish and Welsh. –adj. of or having to do with Brittany, its people, or their language:… …   Useful english dictionary

  • BRET — may refer to:*Background Radiation Equivalent Time *Bioluminescence resonance energy transfer …   Wikipedia

  • Bret [1] — Bret, 1) (Diele), ein Stück Hol;, welches länger als breit u. dick ist u. dessen beiden Seitenkanten einander parallel sind, wird aus Baumstämmen geschnitten, 6–7 Ellen lang, höchstens 11/2 Zoll dick (dicker nennt man es Pfoste od. Bohle),6–18… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Bret [2] — Bret, See, so v.w. Bray 1) …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Bret [3] — Bret (spr. Breh), 1) Antoine, geb. 1717 in Dijon, st. 1792 in Paris; er schr. außer einigen Schauspielen noch: Mémoires sur la vie de Ninon de Lenclos, Paris 1751; Essai de contes moraux, ebd. 1763; La belle Allemande ebd. 1745; Essai d une… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Bret. — Bret. abbr. Breton. * * * …   Universalium

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»