-
1 boreas
I.The north wind; pure Lat aquilo, Plin. 2, 47, 46, § 119:B.ventus Boreas,
Nep. Milt. 2, 4:Boreae frigus,
Verg. G. 1, 93:tellus boreā rigida spirante,
id. ib. 2, 316; id. A. 3, 687:horrifer,
Ov. M. 1, 65:praeceps,
id. ib. 2, 185; 13, 418; 15, 471; Col. poët. 10, 288; Stat. S. 5, 1, 82.— Acc. Borean, Ov. M. 15, 471; id. F. 2, 147; Luc. 4, 61; 5, 543; 5, 705; 8, 183; 10, 289; Stat. S. 3, 2, 45; id. Th. 7, 6; Manil. 4, 644:Boream,
Prop. 2 (3), 26, 51; Claud. Epigr. 9, 3.—Meton.1.The north:2.Boreae finitimum latus,
Hor. C. 3, 24, 38.—Personified, the son of the river-god Strymon, and father of Calais and Zetes by Orithyia, daughter of Erectheus, king of Attica, Ov. M. 6, 682; 6, 711 sq.; Prop. 2, 26, 51 (3, 22, 31).—II.Derivv.A.bŏrī̆us or bŏrē̆us = boreios, pertaining to the north wind, northern:B.sub axe boreo,
Ov. Tr. 4, 8, 41; so Isid. Orig. 3, 32, 1 Lind. N. cr.; 3, 36;13, 5, 5: frigus,
Prisc. Perieg. 271; 315; 789.— Bŏrīon, ii, n., = BoreioW: promonturium, Boreion akpon, in Cyrenaica, Mel. 1, 7, 5; Plin. 5, 4, 4, § 28.—bŏrĕālis, e, northern (rare;perh. only in Avienus): flamina,
the north winds, Avien. Phaen. Arat. 951; id. Perieg. 84 and 292. -
2 boreās
boreās ae, m, βορέασ, the north wind: saevus, Ct.: ventus, N. — The North: Boreae finitimum latus, H.—As a god, O.* * *north wind; the_North; Boreas (god of the north wind) -
3 boreus
I.The north wind; pure Lat aquilo, Plin. 2, 47, 46, § 119:B.ventus Boreas,
Nep. Milt. 2, 4:Boreae frigus,
Verg. G. 1, 93:tellus boreā rigida spirante,
id. ib. 2, 316; id. A. 3, 687:horrifer,
Ov. M. 1, 65:praeceps,
id. ib. 2, 185; 13, 418; 15, 471; Col. poët. 10, 288; Stat. S. 5, 1, 82.— Acc. Borean, Ov. M. 15, 471; id. F. 2, 147; Luc. 4, 61; 5, 543; 5, 705; 8, 183; 10, 289; Stat. S. 3, 2, 45; id. Th. 7, 6; Manil. 4, 644:Boream,
Prop. 2 (3), 26, 51; Claud. Epigr. 9, 3.—Meton.1.The north:2.Boreae finitimum latus,
Hor. C. 3, 24, 38.—Personified, the son of the river-god Strymon, and father of Calais and Zetes by Orithyia, daughter of Erectheus, king of Attica, Ov. M. 6, 682; 6, 711 sq.; Prop. 2, 26, 51 (3, 22, 31).—II.Derivv.A.bŏrī̆us or bŏrē̆us = boreios, pertaining to the north wind, northern:B.sub axe boreo,
Ov. Tr. 4, 8, 41; so Isid. Orig. 3, 32, 1 Lind. N. cr.; 3, 36;13, 5, 5: frigus,
Prisc. Perieg. 271; 315; 789.— Bŏrīon, ii, n., = BoreioW: promonturium, Boreion akpon, in Cyrenaica, Mel. 1, 7, 5; Plin. 5, 4, 4, § 28.—bŏrĕālis, e, northern (rare;perh. only in Avienus): flamina,
the north winds, Avien. Phaen. Arat. 951; id. Perieg. 84 and 292. -
4 borius
I.The north wind; pure Lat aquilo, Plin. 2, 47, 46, § 119:B.ventus Boreas,
Nep. Milt. 2, 4:Boreae frigus,
Verg. G. 1, 93:tellus boreā rigida spirante,
id. ib. 2, 316; id. A. 3, 687:horrifer,
Ov. M. 1, 65:praeceps,
id. ib. 2, 185; 13, 418; 15, 471; Col. poët. 10, 288; Stat. S. 5, 1, 82.— Acc. Borean, Ov. M. 15, 471; id. F. 2, 147; Luc. 4, 61; 5, 543; 5, 705; 8, 183; 10, 289; Stat. S. 3, 2, 45; id. Th. 7, 6; Manil. 4, 644:Boream,
Prop. 2 (3), 26, 51; Claud. Epigr. 9, 3.—Meton.1.The north:2.Boreae finitimum latus,
Hor. C. 3, 24, 38.—Personified, the son of the river-god Strymon, and father of Calais and Zetes by Orithyia, daughter of Erectheus, king of Attica, Ov. M. 6, 682; 6, 711 sq.; Prop. 2, 26, 51 (3, 22, 31).—II.Derivv.A.bŏrī̆us or bŏrē̆us = boreios, pertaining to the north wind, northern:B.sub axe boreo,
Ov. Tr. 4, 8, 41; so Isid. Orig. 3, 32, 1 Lind. N. cr.; 3, 36;13, 5, 5: frigus,
Prisc. Perieg. 271; 315; 789.— Bŏrīon, ii, n., = BoreioW: promonturium, Boreion akpon, in Cyrenaica, Mel. 1, 7, 5; Plin. 5, 4, 4, § 28.—bŏrĕālis, e, northern (rare;perh. only in Avienus): flamina,
the north winds, Avien. Phaen. Arat. 951; id. Perieg. 84 and 292. -
5 hiatus
I.Lit.:II.animalia cibum partim oris hiatu et dentibus ipsis capessunt, partim unguium tenacitate arripiunt,
Cic. N. D. 2, 47, 122:oris,
Suet. Claud. 27; Verg. A. 11, 680.—Without oris:ne immodicus hiatus rictum distendat,
Quint. 1, 11, 9:extremus exspirantis,
id. 6, 2, 31:Nemeaeus magnus hiatus Ille leonis,
Lucr. 5, 24; cf.:quinquaginta atris immanis hiatibus Hydra,
i. e. open mouths, Verg. A. 6, 576; Ov. M. 7, 557; 11, 61; Val. Fl. 1, 34:personae pallentis hiatus,
Juv. 3, 175:magno sublimis pardus hiatu,
id. 11, 123; Plin. 28, 4, 7, § 38; cf.of Boreas: imbres, sicco quos asper hiatu Persolidat Boreas,
with a dry throat, dry breath, Stat. Th. 1, 352:repentini terrarum hiatus,
Cic. N. D. 2, 5, 14:hauriri urbes terrae hiatibus,
Plin. 36, 15, 24, § 119; cf.:qui (Gyges) descendit in illum hiatum,
Cic. Off. 3, 9, 38:neu distracta (Natura) suum late dispandat hiatum,
Lucr. 6, 599:quantum caeli patet altus hiatus,
id. 4, 418; cf. id. 5, 375:fit et caeli ipsius hiatus, quod vocant chasma,
Plin. 2, 26, 26, § 96:corticis bipedalis hiatus,
id. 16, 12, 23, § 57:hiatus patuli fontis,
i. e. basin, Ov. M. 3, 162:specus est tenebroso caecus hiatu,
aperture, id. ib. 7, 409:veteris rimae cum texit hiatum,
Juv. 3, 195.— Poet.:quid dignum tanto feret hic promissor hiatu?
i. e. of such pompous language, high-flown style, Hor. A. P. 138; cf. Juv. 6, 636.—Trop.A.In gen., an eager desire, longing (so used by Tac.):B.libidine sanguinis et hiatu praemiorum,
Tac. H. 4, 42.—In partic., in gram., a hiatus: habet enim ille tamquam hiatus concursu vocalium molle quiddam et quod indicet non ingratam negligentiam, Cic. Or. 23, 77; Quint. 9, 4, 33:(Catullus) amans hiatus illius Homerici suavitatem, ebriosa dixit propter insequentis a litterae (verbi acinae) concentum,
Gell. 7, 20, 6. -
6 aquilō
aquilō ōnis, m the north wind: ventus, N.: densus, V.: impotens, H.: victus Aquilonibus Auster, O. — Prov.: agi aquilone secundo, to fly before the wind, i. e. to be extremely prosperous, H. —The north: ad aquilonem conversus.* * *north wind; NNE/NE wind (for Rome); north; Boreas (personified) -
7 aquilōnius
aquilōnius adj. [aquilo], northern, northerly: regio.* * *aquilonia, aquilonium ADJnorthern, northerly; facing north; subject to north winds; of Boreas -
8 cālīgō
cālīgō inis, f [2 CAL-], a thick air, mist, vapor, fog: picea, V.: atra, V.: noctem eadem caligo obtinuit (i. e. nebula), L.: Boreas caligine tectus, i. e. dust and clouds, O.—Meton., darkness. obscurity, gloom: cum altitudo caliginem oculis obfudisset, i. e. had caused dizziness, L.: in tantā caligine, L.: obscura: caeca, V.: inter caliginis umbras, O.: caligo ac tenebrae, Cu.: quod videbam... quasi per caliginem.—Mental darkness, confusion, ignorance: illa, quam dixi: caecā mentem caligine consitus, Ct. — Calamity, affliction, gloom: caligo bonorum, tenebrae rei p.* * *Icaligare, caligavi, caligatus Vbe dark/gloomy/misty/cloudy; have bad vision; cloud; be blinded; be/make dizzyIImist/fog; darkness/gloom/murkiness; moral/intellectual/mental dark; dizziness -
9 gelidus
gelidus adj. with comp. [gelu], icy cold, very cold, icy, frosty: Lirem gelidiorem facit: aqua: pruinae, V.: loca propinquitate montis, L.: Haemus, H.: foci, i. e. fireless, O.: tyrannus (i. e. Boreas), O.—As subst f. (sc. aqua), ice-cold water, icewater: foribusque repulsum Perfundit gelidā, H.: calidae gelidaeque minister, Iu.— Icy cold, cold, stiff: corpora, O.: artūs, O.: senectā Sanguis, V.: frigore pectus, O.— Chilling, stiffening: mors, H.: metus, O.: tremor, V.* * *gelida, gelidum ADJice cold, icy -
10 horridus
horridus adj. with comp. [HORS-], standing on end, rough, shaggy, bristly, prickly: barbula: caesaries, O.: Horridior rusco, V.: densis hastilibus horrida myrtus, V.— Rough, rude, crude, rugged, wild, savage: pecudis iecur: pastor, O.. Acestes in iaculis, V.: Silvanus, H.: Sedes Taenari, H.: Hiemps tremulo venit horrida passu, O.: Iuppiter austris, V.: stiria, V.: fluctus, H.— Unkempt, with dishevelled hair: Capillus passus, ipsa horrida, T.: mater, Iu.—Fig., in character or manners, rough, rude, blunt, stern, unpolished, uncouth: vitā, oratione: miles: Fidens iuventus horrida bracchiis, H.: gens, V.: horridus irā (Boreas), O.: horridiora verba: numerus Saturnius, H.— Causing tremor, exciting horror, terrible, frightful, horrid: horridiores aspectu, Cs.: acies, V.: virga (mortis), H.: iussa, V.* * *horrida, horridum ADJwild, frightful, rough, bristly, standing on end, unkempt; grim; horrible -
11 horrifer
horrifer fera, ferum, adj. [horror+1 FER-], that causes trembling, exciting terror, terrible, dreadful, horrible: Aquilonis stridor, Att. ap. C.: Boreas, O.: aegis, V.* * *horrifera, horriferum ADJawful, horrible, dreadful; frightening, chilling, exciting terror -
12 praeceps
praeceps cipitis, abl. cipitī, adj. [prae+ caput], headforemost, headlong: praecipitem (me) in pistrinum dabit, T.: ut Sopatrum praecipitem deiciant: praeceps ad terram datus, dashed to the ground, L.: Desilit, O.: se praecipitem tecto dedit, leaped headlong from the roof, H.—As subst n.: in praeceps deferri, headlong, L.— Headforemost, headlong, in haste, suddenly: ab inimicis circumventus praeceps agor, S.: ab equo praeceps decidit, O.: (apes) praecipites Cadunt, V.: praecipites fugae sese mandabant, Cs.— Downhill, steep, precipitous, abrupt, perpendicular: in declivi ac praecipiti loco, Cs.: saxa, L.: fossae, V.: iter, O.; cf. iter ad malum praeceps ac lubricum.—As subst n., a steep place, precipice: turrim in praecipiti stantem, V.: immane, Iu.— Sinking, declining, falling: sol Praecipitem lavit aequore currum, V.: in occasum sol, L.: senectus, Cu.— Swift, rapid, rushing, violent: Anio, H.: Boreas, O.: nox, fleeting, O.: remedium, Cu.—Fig., headlong, hasty, rash, precipitate: agunt eum praecipitem poenae civium, pursue fiercely: praecipitem amicum ferri sinere, rush into the abyss: Agricola in ipsam gloriam praeceps agebatur, i. e. was hurried to ruinous heights of glory, Ta.— Rash, hasty, inconsiderate: quis potest esse tam praeceps?: cupiditas dominandi.— Inclined, prone, hasty: naturā ad explendam cupidinem, S.: praeceps ingenio in iram, L. — Dangerous, critical: in tam praecipiti tempore, O.—As subst n., great danger, extremity, extreme danger, critical circumstances: se et prope rem p. in praeceps dederat, exposed to extreme danger, L.: levare Aegrum ex praecipiti, H.: Omne in praecipiti vitium stetit, i. e. at its extreme, Iu.* * *(gen.), praecipitis ADJhead first, headlong; steep, precipitous -
13 sollicitō (sōli-)
sollicitō (sōli-) āvī, ātus, āre [sollicitus], to disturb, stir, agitate, move, shake: tellurem, i. e. to plough, V.: remis freta, V.: stamina docto Pollice, strikes the strings, O.: Maenalias feras, hunt, O.: mala copia Aegrum sollicitat stomachum, distresses, H.: manes, disturb (of Boreas), O.—Fig., to disturb, disquiet, worry, trouble, harass: ne se sollicitare velis, O.: rebellando nos, L.: quietae civitatis statum, L.: ea cura quietos (deos) Sollicitat, V.: Parce, precor, manes sollicitare meos, O.— To fill with apprehension, make anxious, make uneasy, disturb, distress: Ego id timeo? Ph. Quid te ergo aliud sollicitat? T.: multa sunt quae me sollicitant anguntque: ne cuius metu sollicitaret animos sociorum, L.: Desiderantem, quod satis est, neque Tumultuosum sollicitat mare, Nec, etc., H.: de posteris nostris sollicitor: Quibus nunc sollicitor rebus! ne aut ille alserit, etc., in fear, lest, etc., T.: me illa cura sollicitat, quod, etc.— To grieve, afflict, make wretched, distress: Quor meam senectutem huius sollicito amentiā? make my old age miserable, T.: nihil me magis sollicitabat quam non me ridere tecum.— To stir, rouse, excite, incite, stimulate, solicit, urge, invite, exhort, move: Unicus est de quo sollicitamur honor, O.: Cupidinem Lentum sollicitas, H.: Cum rapiant mala fata bonos... Sollicitor nullos esse putare deos, O.: maritum precibus, ne, etc., O.—Esp., to incite, urge to evil, inveigle, seduce, stimulate, instigate, provoke, tempt, abet: rursus agrarios: quos ex aere alieno laborare arbitrabatur, sollicitabat, Cs.: ingentibus ipsam Sollicitare datis, O.: Sollicitati dulcedine agrariae legis animi, L.: ad sollicitandas civitates, to incite to revolt, Cs.: servitia urbana, S.: omnes sollicitatos legationibus Persei, sed egregie in fide permanere, L.: qui Persas sollicitarent mittuntur, Cu.: hos (Hilotas) spe libertatis, N.: nuptae sollicitare fidem, to attempt, O.: in servis ad hospitem necandum sollicitandis: se sollicitatum esse ut regnare vellet: legati tumultūs Gallici excitandi causā a P. Lentulo sollicitati. -
14 borras
north wind; the North; Boreas (god of the north wind) -
15 adfremo
-
16 affremo
-
17 Aquilo
ăquĭlo, ōnis, m. [perh. from aqua, as bringing wet weather, or aquilus, dark, as bringing lowering and stormy weather].I.A.. Lit., the north wind; Gr. Boreas; plur., Cic. N. D. 2, 10, 26; Ov. M. 2, 132; 5, 285; 10, 77 al.; acc. to accurate nautical designation, north-one-third-east wind, between the septentrio and vulturnus, opp. to Auster Africanus or Libonotus, Sen. Q. N. 5, 16; Plin. 2, 47, 46, § 119 sq.: horrifer Aquilonis stridor gelidas molitur nives, Att. ap. Cic. Tusc. 1, 28, 68:B.cum ille vento Aquilone venisset Lemnum,
Nep. Milt. 1, 5:Aquilo frigidus,
Verg. G. 2, 404:densus,
id. ib. 3, 196:stridens Aquilone procella,
id. A. 1, 102:hiems aquilonibus asperat undas,
id. ib. 3, 285:impotens,
Hor. C. 3, 30, 3:clarus,
Verg. G. 1, 460:Threïcius,
Hor. Epod. 13, 3:ad aquilonem et ad austrum,
Vulg. 1 Par. 9, 24; ib. Luc. 13, 29:ad aquilonem et meridiem,
ib. Gen. 13, 14 et persaepe (in the Vulg. only in sing.).— Plur.:Africum Decertantem aquilonibus,
Hor. C. 1, 3, 13:Neptunus classes aquilonibus arcet,
id. A. P. 64 al. persaepe.—Meton. for the north:II.spelunca conversa ad aquilonem,
Cic. Verr. 2, 4, 48.—Ăquĭlo, ōnis, m.; in mythology, the husband of Orithyia and father of Calais and Zetes, who dwelt in a cave of Hæmus, Cic. Leg. 1, 1, 3; Ov. M. 7, 3; Mel. 3, 5, 1; Val. Fl. 4, 432; Hyg. Fab. 14. -
18 aquilo
ăquĭlo, ōnis, m. [perh. from aqua, as bringing wet weather, or aquilus, dark, as bringing lowering and stormy weather].I.A.. Lit., the north wind; Gr. Boreas; plur., Cic. N. D. 2, 10, 26; Ov. M. 2, 132; 5, 285; 10, 77 al.; acc. to accurate nautical designation, north-one-third-east wind, between the septentrio and vulturnus, opp. to Auster Africanus or Libonotus, Sen. Q. N. 5, 16; Plin. 2, 47, 46, § 119 sq.: horrifer Aquilonis stridor gelidas molitur nives, Att. ap. Cic. Tusc. 1, 28, 68:B.cum ille vento Aquilone venisset Lemnum,
Nep. Milt. 1, 5:Aquilo frigidus,
Verg. G. 2, 404:densus,
id. ib. 3, 196:stridens Aquilone procella,
id. A. 1, 102:hiems aquilonibus asperat undas,
id. ib. 3, 285:impotens,
Hor. C. 3, 30, 3:clarus,
Verg. G. 1, 460:Threïcius,
Hor. Epod. 13, 3:ad aquilonem et ad austrum,
Vulg. 1 Par. 9, 24; ib. Luc. 13, 29:ad aquilonem et meridiem,
ib. Gen. 13, 14 et persaepe (in the Vulg. only in sing.).— Plur.:Africum Decertantem aquilonibus,
Hor. C. 1, 3, 13:Neptunus classes aquilonibus arcet,
id. A. P. 64 al. persaepe.—Meton. for the north:II.spelunca conversa ad aquilonem,
Cic. Verr. 2, 4, 48.—Ăquĭlo, ōnis, m.; in mythology, the husband of Orithyia and father of Calais and Zetes, who dwelt in a cave of Hæmus, Cic. Leg. 1, 1, 3; Ov. M. 7, 3; Mel. 3, 5, 1; Val. Fl. 4, 432; Hyg. Fab. 14. -
19 borealis
bŏrĕālis, e, v. boreas, II. B. -
20 Borion
Bŏrīon, v. boreas, II. A.
См. также в других словарях:
Boreas — entführt Oreithyia. (Detail einer rotfigurigen Oinochoe aus Apulien, ca. 360 v. Chr., Louvre in Paris) … Deutsch Wikipedia
Bóreas — Saltar a navegación, búsqueda Rapto de Oritía por Bóreas. Detalle de un oinocoe de figuras rojas apulio, c. 360 a. C. Bóreas (en griego Βορέας, ‘viento del norte’ o ‘devorador’) era, en la mitología griega, el … Wikipedia Español
Boréas — Boreas entführt Oreithyia. Der Boréas (griech. Βορέας, „der Nördliche”, vergleiche die Bora, μπόρα, die auch „kalter Regenguss“ bedeutet) war in der griechischen Mythologie der Nordwind. Er war der Sohn von Astraios und Eos. Boreas wurde zusammen … Deutsch Wikipedia
Boreas — BORĔAS, æ, Gr. Βορέας, ου, (⇒ Tab. VII.) 1 §. Namen. Diesen soll er nach einigen von βοὴ, Geräusch, haben, weil er ein sehr sausender Wind sey; Gell. N. A. lib. II. c. 22. nach andern aber von βορὰ, cibus, oder pabulum, entweder, weil die… … Gründliches mythologisches Lexikon
Boreas — Bo re*as, n. [L. boreas, Gr. ?.] The north wind; usually a personification. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Boreas — {{Boreas}} Der stürmische, Schnee und Kälte bringende Nordostwind, der als König der Winde in vielen Städten Griechenlands kultische Verehrung genoß und in Thurioi (Unteritalien) gar Ehrenbürger war, weil er eine feindliche Flotte zersprengt… … Who's who in der antiken Mythologie
bóreas — (Del lat. borĕas, y este del gr. βορέας). m. Viento procedente del norte … Diccionario de la lengua española
Borĕas — (gr.), der Nordwind, eigentlich u. genauer der NNOWind, der über die Thracischen Gebirge nach Hellas kam u. heiteren Himmel u. Kälte brachte. Die Mythe nennt den B. einen Sohn des Asträos u. der Eos u. den Bruder des Notos, Zephyros u. Hesperos.… … Pierer's Universal-Lexikon
Borĕas — (»Bergwind«), der Nordwind der Griechen, entsprechend dem Aquilo der Römer, in der Mythologie Sohn des Asträos und der Eos, wohnte in Thrakien in einer Höhle des Hämos oder in Salmydessos am Pontos, wohin er die seiner Werbung versagte Tochter… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Boreas — zur Entstaubung, s. Brikettieren, S. 103 … Lexikon der gesamten Technik
Boreas — Borĕas (grch.), der über die thrazischen Gebirge nach Hellas wehende Nordwind; in der Mythologie Sohn des Astraios und der Eos, wohnt in einer Höhle des Hämus, wohin er die Oreithyia entführt hatte … Kleines Konversations-Lexikon