-
101 مشؤوم
مَشْؤُوم: مَنْحُوس، مُنْذِرٌ بِشَرّill-omened, inauspicious, ill-boding, ominous, sinister, unfortunate, unlucky, evil, disastrous, fateful -
102 منحوس
مَنْحُوس: مَشْؤُومinauspicious, ominous, ill-omened, ill-boding, ill, bad -
103 مبشر بخير
مُبَشّرٌ بِخَيْرauspicious, favorable, propitious; boding well, auguring well, of good omen; promising, encouraging, hopeful, bright -
104 منذر بشر أو بسوء
مُنْذِرٌ بِشَرّ أو بِسُوءforeboding, ominous, ill-boding -
105 نذير بشر أو بسوء
نَذِيرٌ بِشَرّ أو بِسُوءforeboding, ominous, ill-boding -
106 знак
-
107 предзнаменование
omen имя существительное: -
108 bubo
1.būbo, ōnis, m. (f. only once Verg. A. 4, 462; cf. Serv. ad loc.; Non. p. 194, 1.— Hence given erroneously by Prisc. p. 683 P. and Rhemn. Palaem. p. 1370 fin. ib. as comm.) [buas, buza], an owl, the horned owl:2.Strix bubo, Linn., whose cry was considered as ill-boding,
Plin. 10, 12, 16, § 34; Verg. A. 4, 462:ignavus bubo,
Ov. M. 5, 550:profanus,
id. ib. 6, 432 (cf. id. ib. 5, 543:profana avis): funereus,
id. ib. 10, 453: Stygius (since Ascalaphus, son of Acheron or Styx, was changed to an owl;v. Ascalaphus),
id. ib. 15, 791:rauci,
id. Am. 1, 12, 19:bubone sinistro,
Luc. 5, 396:trepidus,
id. 6, 689:moestus,
Sen. Med. 734:luctifer,
id. Herc. Fur. 687:infaustus,
Claud. in Eutr. 2, 407.bŭbo, ĕre, v. n., to cry like a bittern, Auct. Carm. Philom. 42 (al. butio). -
109 funereus
fūnĕrĕus, a, um, adj. [funus], of or belonging to a funeral, funeral - ( poet. for the class. funebris, q. v.).I. II.Transf., deadly, destructive, fatal:torris,
Ov. M. 8, 511:dextra (Discordiae),
Val. Fl. 7, 468:bubo,
i. e. ill-boding, dismal, Ov. M. 10, 453:os bubonis,
id. ib. 226. -
110 luctifer
luctĭfer, fĕra, fĕrum, adj. [luctus-fero], grief - bringing, mournful:illic luctifer bubo gemit,
ill-boding, Sen. Herc. Fur. 687:annus,
Val. Fl. 3, 454. -
111 malus
1.mălus, a, um, adj. [Sanscr. mala, dirt; Gr. melas, black; cf. macula; Germ. mal in Mutter-mal, etc.].— Comp.: pējor, pejus.— Sup.: pessimus, a, um, bad, in the widest sense of the word (opp. bonus), evil, wicked, injurious, destructive, mischievous, hurtful; of personal appearance, ill-looking, ugly, deformed; of weight, bad, light; of fate, evil, unlucky, etc.:1.malus et nequam homo,
Plaut. Ps. 4, 7, 1:pessima puella,
Cat. 36, 9; 55, 10:delituit mala,
Plaut. Rud. 2, 5, 9:philosophi minime mali illi quidem, sed non satis acuti,
Cic. Off. 3, 9, 23:malam opinionem habere de aliquo,
id. Verr. 2, 3, 24, § 59:consuetudo,
Hor. S. 1, 3, 36:conscientia,
Quint. 12, 1, 3:mens,
id. ib.:mores,
Sall. C. 18:fures,
Hor. S. 1, 1, 77:Furiae,
id. ib. 2, 3, 135:virus,
Verg. G. 1, 129:cicuta,
Hor. S. 2, 1, 56:libido,
Liv. 1, 57:falx,
Verg. E. 3, 11:gramina,
id. A. 2, 471: carmen, i. e. an incantation, Leg. XII. Tab. ap. Plin. 28, 2, 4, § 17:abi in malam rem,
go and be hanged! Ter. And. 2, 1, 17:pugna,
unsuccessful, adverse, Cic. Div. 2, 25, 54; Sall. J. 56:avis,
i. e. ill-boding, Hor. C. 1, 15, 5; cf. id. ib. 3, 6, 46:ales,
id. Epod. 10, 1: aetas, burdensome, i. e. senectus, Plaut. Aul. 1, 1, 4:haud mala est mulier,
not badlooking, id. Bacch. 5, 2, 42:facies,
Quint. 6, 3, 32; Ter. Eun. 2, 2, 43:crus,
i. e. deformed, Hor. S. 1, 2, 102:pondus,
i. e. light, deficient, Plaut. Am. 1, 1, 156.—Of the sick:in malis aeger est,
in great danger, Cels. 3, 15 fin.:tempus a quo omnis aeger pejor fiat,
id. 3, 5 med.:eo tempore fere pessimi sunt qui aegrotant,
id. ib. —In neutr. sing., as adv.:ne gallina malum responset dura palato,
Hor. S. 2, 4, 18.— Comp.: pejor, worse:via,
Hor. S. 1, 5, 96.—Hence,mă-lum, i, n., any thing bad, an evil, mischief, misfortune, calamity, etc.A.In gen.:B.orarem, ut ei, quod posses mali facere, faceres,
Plaut. Bacch. 3, 6, 25:quam sit bellum, cavere malum,
Cic. de Or. 1, 58, 247:nihil enim mali accidisse Scipioni puto,
id. Lael. 3, 10:hostes inopinato malo turbati,
Caes. B. C. 2, 12:externum, i. e. bellum,
Nep. Hamilc. 21:ne in cotidianam id malum vertat, i. e. febris,
Cels. 3, 15:hoc malo domitos potius cultores agrorum fore, quam, etc.,
Liv. 2, 34, 11.—In partic.(α).Punishment; hurt, harm, severity, injury:(β).malo domandam tribuniciam potestatem,
Liv. 2, 54, 10:malo exercitum coërcere,
Sall. J. 100, 5:sine malo,
Plaut. Rud. 4, 4, 81; so Ter. Eun. 4, 4, 45; Liv. 4, 49, 11:vi, malo, plagis adductus est, ut frumenti daret,
ill-usage, Cic. Verr. 2, 3, 23, § 56:amanti amoenitas malo est: nobis lucro est,
is hurtful, injurious, Plaut. Men. 2, 3, 5:clementiam illi malo fuisse,
was injurious, unfortunate, Cic. Att. 14, 22, 1: malo hercle magno suo convivat sine modo, to his own [p. 1105] hurt, Enn. ap. Non. 474, 23 (Sat. v. 1 Vahl.):olet homo quidam malo suo,
Plaut. Am. 1, 1, 165:male merenti bona es: at malo cum tuo,
to your own hurt, id. As. 1, 3, 3.—Wrong-doing:(γ).causae, quae numquam malo defuturae sunt, Sen. de Ira, 1, 16, 3: sperans famam exstingui veterum sic posse malorum,
Verg. A. 6, 527; Anthol. Lat. 1, 178.—As a term of abuse, plague, mischief, torment:(δ).quid tu, malum, me sequere?
Plaut. Cas. 1, 3:qui, malum, alii?
Ter. Eun. 4, 7, 10:quae, malum, est ista tanta audacia?
Cic. Verr. 2, 1, 20, § 54; so id. Off. 2, 15, 53; Curt. 8, 14, 41.—As an exclamation, alas! misery! Plaut. Capt. 3, 3, 16; id. Men. 2, 3, 37 Brix ad loc.—2.măle, adv., badly, ill, wrongly, wickedly, unfortunately, erroneously, improperly, etc.: dubitas, quin lubenter tuo ero meus, quod possiet facere, faciat male? will do all the harm to him, etc., Plaut. Poen. 4, 2, 66: si iste Italiam relinquet, faciet omnino male, et, ut ego existimo, alogistôs, will act altogether unwisely, Attic. ap. Cic. Att. 9, 10:2.di isti Segulio male faciant,
do harm to him, punish him, Cic. Fam. 11, 21, 1:o factum male de Alexione!
id. Att. 15, 1, 1:male velle alicui,
to wish ill, Plaut. As. 5, 1, 13:Karthagini male jamdiu cogitanti bellum multo ante denuntio, cogitare de aliquo,
Cic. Sen. 6, 18:male loqui,
id. Rosc. Am. 48:male loqui alicui, for maledicere,
Ter. Phorm. 2, 3, 25:male accipere verbis aliquem,
Cic. Verr. 2, 1, 54, § 140:equitatu agmen adversariorum, male habere,
to harass, annoy, Caes. B. C. 1, 63:hoc male habet virum,
annoys, vexes him, Ter. And. 2, 6, 5:male se habere,
to feel ill, dejected, low-spirited, id. Eun. 4, 2, 6:male est animo,
it vexes me, id. Ad. 4, 5, 21:male est animo,
I feel unwell, Plaut. Curc. 2, 3, 33:male fit animo,
I am beginning to feel bad, am getting unwell, id. Rud. 2, 6, 26: L. Antonio male sit, si quidem, etc., evil betide him! (a formula of imprecation), Cic. Att. 15, 15, 1:quae res tibi vertat male,
much harm may it do you! Ter. Ad. 2, 1, 37:male tibi esse malo quam molliter,
I would rather you should be unfortunate than effeminate, Sen. Ep. 82, 1:proelium male pugnatum,
unsuccessfully, Sall. J. 54, 7:ea quae male empta sunt,
at a bad bargain, Cic. Att. 2, 4, 1:male vendere,
at a sacrifice, id. Verr. 2, 3, 98, § 227:male reprehendunt praemeditationem rerum futurarum,
id. Tusc. 3, 16, 34:male tegere mutationem fortunae,
Tac. H. 1, 66:male sustinere arma,
unskilfully, Liv. 1, 25, 12: non dubito, quin me male oderit, i. e. very much, intensely, Caes. ap. Cic. Att. 14, 1, 2:male metuo, ne, etc.,
exceedingly, much, Ter. Hec. 3, 2, 2:rauci,
miserably, Hor. S. 1, 4, 66.—When attached to an adjective, it freq. gives it the opposite meaning: male sanus = insanus,
insane, deranged, Cic. Att. 9, 15, 5:male sana,
with mind disturbed, Verg. A. 4, 8:gratus,
i. e. ungrateful, Ov. H. 7, 27:male fidas provincias,
unfaithful, Tac. H. 1, 17:statio male fida carinis,
unsafe, Verg. A. 2, 23.— Comp.:oderam multo pejus hunc quam illum ipsum Clodium,
Cic. Fam. 7, 2, 3; cf.:pejusque leto flagitium timet,
Hor. C. 4, 9, 50; and:cane pejus vitabit chlamydem,
id. Ep. 1, 17, 30.mālus, i, f., Gr. mêlea, an appletree:3.malus bifera,
Varr. R. R. 1, 7:et steriles platani malos gessere valentes,
Verg. G. 2, 70:malus granata,
the pomegranate, Isid. 17, 7, 6:felices arbores putantur esse quercus...malus, etc.,
Macr. S. 3, 20, 2.mālus, i, m. [by some referred to root mac-; Gr. makros; Lat. magnus; but perh. the same word with 2. malus], an upright mast, pole, or beam.I.In gen.:II.malos exaequantes altitudinem jugi surrexit,
Front. Strat. 3, 8, 3.—Esp.A.A mast of a ship:B.ut si qui gubernatorem in navigando agere nihil dicant, cum alii malos scandant, etc.,
Cic. Sen. 6, 17:malum erigi, vela fieri imperavit,
id. Verr. 2, 5, 34, § 88:attolli malos,
Verg. A. 5, 829:malo suspendit ab alto,
id. ib. 5, 489:saucius,
injured, Hor. C. 1, 14, 5.—A standard or pole, to which the awnings spread over the theatre were attached, Lucr. 6, 110; Liv. 39, 7, 8.—C.The beam in the middle of a wine-press, Plin. 18, 31, 74, § 317.—D.The corner beams of a tower:turrium mali,
Caes. B. G. 7, 22, 4. -
112 obscaenus
obscēnus ( obscaen-, and less properly obscoen-), a, um, adj. [perh. ob and caenum, filth], of adverse, unfavorable, evil omen; ill-boding, inauspicious, ominous, portentous (cf.: sinister, funestus): apud antiquos omnes fere obscena dicta sunt, quae mali ominis habebantur, Paul. ex Fest. p. 201 Müll.: obsceni interpres funestique ominis auctor, Matius ap. Varr. L. L. 7, § 96 Müll.; Att. ap. Non. 357, 16:II.deūm rixa vertat verba obscena,
Lucil. ib. 357, 17; Enn. ap. Serv. Verg. A. 8, 361 (Ann. v. 182 Vahl.): montem istum (Aventinum) excluserunt, quasi avibus obscenis ominosum (viz., by reason of the birds, which gave unfavorable omens to Remus), Mess. ap. Gell. 13, 14, 6; so, volucres, birds of illomen, i. e. owls, Verg. A. 12, 876:canes,
id. G. 1, 470:obscenum ostentum,
Suet. Galb. 4:omen,
Cic. Dom. 55, 140: puppis, the fatal ship, that bore Helen when she eloped with Paris to Troy, Ov. H. 5, 119; cf.:Troja,
Cat. 68, 99:anus,
old witches, hags, Hor. Epod. 5, 98.— Sup.: Alliesis dies dicebatur apud Romanos obscenissimi ominis, Paul. ex Fest. s. v. Alliesis, p. 7 Müll.—Transf., repulsive, offensive, abominable, hateful, disgusting, filthy.A.In gen. ( poet. and in post-Aug. prose;B.syn.: immundus, turpis): (Allecto) frontem obscenam rugis arat,
Verg. A. 7, 417:volucres pelagi,
i. e. the harpies, id. ib. 3, 241;262: upupa, obscena alias pastu avis,
Plin. 10, 29, 44, § 86; cf. fames, Verg. A. 3, 367:haustus,
of filthy water, Luc. 4, 312:cruor,
Verg. A. 4, 455.— As subst.: obscēna, ōrum, n., the excrements, Sen. Ep. 8, 1, 20; also, the urine:qui clam latuit reddente obscena puellā,
Ov. R. Am. 437; cf. Mel. 1, 9.—In partic., offensive to modesty, i. e. immodest, impure, indecent, lewd, obscene (class.;2.syn.: spurcus, impurus): delicatae et obscenae voluptates,
Cic. N. D. 1, 40, 111:adulterium,
Ov. Tr. 2, 212:obscenas tabellas pingere,
Prop. 2, 5, 19 (6, 27):carmina,
id. 1, 16, 10:gestus motusque,
Tac. A. 15, 37:obscenum in modum formata commotaque manus,
i. e. so as to suggest impure thoughts, Suet. Calig. 56:jocandi genus flagitiosum, obscenum,
Cic. Off. 1, 29, 104:si obscena nudis nominibus enuntientur,
Quint. 8, 3, 38:quodque facere turpe non est, modo occulte, id dicere obscenum est,
Cic. Off. 1, 35, 127; cf. id. ib. § 128; Quint. 11, 3, 125. — Comp.:illud Antipatri paulo obscenius,
Cic. Tusc. 5, 38, 112:abjectior et obscenior vita,
Val. Max. 3, 5 fin.—Sup.:obscenissimi versus,
Cic. Q. Fr. 2, 3, 2; Vell. 2, 83, 2.—Subst.(α). (β).obscēna, ōrum, less freq. in the sing., obscēnum, i. n., the private parts, ta aidoia.— Plur.:Nymphe fugiens obscena Priapi,
Ov. M. 9, 347; cf.:pars nudi agunt, pars tantum obscena velati,
Mel. 3, 7:obscena,
Suet. Calig. 58; id. Dom. 10:obscena corporis,
Just. 1, 6.— Sing.:virile,
Ov. F. 6, 631; Lact. 1, 21, 28; id. Epit. 23, 8; Jul. Obsequ. 84.—Hence, also, adv.: obscēnē (acc. to II. B), impurely, indecently, lewdly, obscenely (class.):latrocinari, fraudare, adulterare, re turpe est, sed dicitur non obscene,
Cic. Off. 1, 35, 128.— Comp.:cujus (Mercurii) obscenius excitata natura traditur,
Cic. N. D. 3, 22, 56:obscenius concurrerent litterae,
id. de Or. 45, 154.— Sup.:impudicissime et obscenissime vixit,
Eutr. 8, 22. -
113 obscena
obscēnus ( obscaen-, and less properly obscoen-), a, um, adj. [perh. ob and caenum, filth], of adverse, unfavorable, evil omen; ill-boding, inauspicious, ominous, portentous (cf.: sinister, funestus): apud antiquos omnes fere obscena dicta sunt, quae mali ominis habebantur, Paul. ex Fest. p. 201 Müll.: obsceni interpres funestique ominis auctor, Matius ap. Varr. L. L. 7, § 96 Müll.; Att. ap. Non. 357, 16:II.deūm rixa vertat verba obscena,
Lucil. ib. 357, 17; Enn. ap. Serv. Verg. A. 8, 361 (Ann. v. 182 Vahl.): montem istum (Aventinum) excluserunt, quasi avibus obscenis ominosum (viz., by reason of the birds, which gave unfavorable omens to Remus), Mess. ap. Gell. 13, 14, 6; so, volucres, birds of illomen, i. e. owls, Verg. A. 12, 876:canes,
id. G. 1, 470:obscenum ostentum,
Suet. Galb. 4:omen,
Cic. Dom. 55, 140: puppis, the fatal ship, that bore Helen when she eloped with Paris to Troy, Ov. H. 5, 119; cf.:Troja,
Cat. 68, 99:anus,
old witches, hags, Hor. Epod. 5, 98.— Sup.: Alliesis dies dicebatur apud Romanos obscenissimi ominis, Paul. ex Fest. s. v. Alliesis, p. 7 Müll.—Transf., repulsive, offensive, abominable, hateful, disgusting, filthy.A.In gen. ( poet. and in post-Aug. prose;B.syn.: immundus, turpis): (Allecto) frontem obscenam rugis arat,
Verg. A. 7, 417:volucres pelagi,
i. e. the harpies, id. ib. 3, 241;262: upupa, obscena alias pastu avis,
Plin. 10, 29, 44, § 86; cf. fames, Verg. A. 3, 367:haustus,
of filthy water, Luc. 4, 312:cruor,
Verg. A. 4, 455.— As subst.: obscēna, ōrum, n., the excrements, Sen. Ep. 8, 1, 20; also, the urine:qui clam latuit reddente obscena puellā,
Ov. R. Am. 437; cf. Mel. 1, 9.—In partic., offensive to modesty, i. e. immodest, impure, indecent, lewd, obscene (class.;2.syn.: spurcus, impurus): delicatae et obscenae voluptates,
Cic. N. D. 1, 40, 111:adulterium,
Ov. Tr. 2, 212:obscenas tabellas pingere,
Prop. 2, 5, 19 (6, 27):carmina,
id. 1, 16, 10:gestus motusque,
Tac. A. 15, 37:obscenum in modum formata commotaque manus,
i. e. so as to suggest impure thoughts, Suet. Calig. 56:jocandi genus flagitiosum, obscenum,
Cic. Off. 1, 29, 104:si obscena nudis nominibus enuntientur,
Quint. 8, 3, 38:quodque facere turpe non est, modo occulte, id dicere obscenum est,
Cic. Off. 1, 35, 127; cf. id. ib. § 128; Quint. 11, 3, 125. — Comp.:illud Antipatri paulo obscenius,
Cic. Tusc. 5, 38, 112:abjectior et obscenior vita,
Val. Max. 3, 5 fin.—Sup.:obscenissimi versus,
Cic. Q. Fr. 2, 3, 2; Vell. 2, 83, 2.—Subst.(α). (β).obscēna, ōrum, less freq. in the sing., obscēnum, i. n., the private parts, ta aidoia.— Plur.:Nymphe fugiens obscena Priapi,
Ov. M. 9, 347; cf.:pars nudi agunt, pars tantum obscena velati,
Mel. 3, 7:obscena,
Suet. Calig. 58; id. Dom. 10:obscena corporis,
Just. 1, 6.— Sing.:virile,
Ov. F. 6, 631; Lact. 1, 21, 28; id. Epit. 23, 8; Jul. Obsequ. 84.—Hence, also, adv.: obscēnē (acc. to II. B), impurely, indecently, lewdly, obscenely (class.):latrocinari, fraudare, adulterare, re turpe est, sed dicitur non obscene,
Cic. Off. 1, 35, 128.— Comp.:cujus (Mercurii) obscenius excitata natura traditur,
Cic. N. D. 3, 22, 56:obscenius concurrerent litterae,
id. de Or. 45, 154.— Sup.:impudicissime et obscenissime vixit,
Eutr. 8, 22. -
114 obscenum
obscēnus ( obscaen-, and less properly obscoen-), a, um, adj. [perh. ob and caenum, filth], of adverse, unfavorable, evil omen; ill-boding, inauspicious, ominous, portentous (cf.: sinister, funestus): apud antiquos omnes fere obscena dicta sunt, quae mali ominis habebantur, Paul. ex Fest. p. 201 Müll.: obsceni interpres funestique ominis auctor, Matius ap. Varr. L. L. 7, § 96 Müll.; Att. ap. Non. 357, 16:II.deūm rixa vertat verba obscena,
Lucil. ib. 357, 17; Enn. ap. Serv. Verg. A. 8, 361 (Ann. v. 182 Vahl.): montem istum (Aventinum) excluserunt, quasi avibus obscenis ominosum (viz., by reason of the birds, which gave unfavorable omens to Remus), Mess. ap. Gell. 13, 14, 6; so, volucres, birds of illomen, i. e. owls, Verg. A. 12, 876:canes,
id. G. 1, 470:obscenum ostentum,
Suet. Galb. 4:omen,
Cic. Dom. 55, 140: puppis, the fatal ship, that bore Helen when she eloped with Paris to Troy, Ov. H. 5, 119; cf.:Troja,
Cat. 68, 99:anus,
old witches, hags, Hor. Epod. 5, 98.— Sup.: Alliesis dies dicebatur apud Romanos obscenissimi ominis, Paul. ex Fest. s. v. Alliesis, p. 7 Müll.—Transf., repulsive, offensive, abominable, hateful, disgusting, filthy.A.In gen. ( poet. and in post-Aug. prose;B.syn.: immundus, turpis): (Allecto) frontem obscenam rugis arat,
Verg. A. 7, 417:volucres pelagi,
i. e. the harpies, id. ib. 3, 241;262: upupa, obscena alias pastu avis,
Plin. 10, 29, 44, § 86; cf. fames, Verg. A. 3, 367:haustus,
of filthy water, Luc. 4, 312:cruor,
Verg. A. 4, 455.— As subst.: obscēna, ōrum, n., the excrements, Sen. Ep. 8, 1, 20; also, the urine:qui clam latuit reddente obscena puellā,
Ov. R. Am. 437; cf. Mel. 1, 9.—In partic., offensive to modesty, i. e. immodest, impure, indecent, lewd, obscene (class.;2.syn.: spurcus, impurus): delicatae et obscenae voluptates,
Cic. N. D. 1, 40, 111:adulterium,
Ov. Tr. 2, 212:obscenas tabellas pingere,
Prop. 2, 5, 19 (6, 27):carmina,
id. 1, 16, 10:gestus motusque,
Tac. A. 15, 37:obscenum in modum formata commotaque manus,
i. e. so as to suggest impure thoughts, Suet. Calig. 56:jocandi genus flagitiosum, obscenum,
Cic. Off. 1, 29, 104:si obscena nudis nominibus enuntientur,
Quint. 8, 3, 38:quodque facere turpe non est, modo occulte, id dicere obscenum est,
Cic. Off. 1, 35, 127; cf. id. ib. § 128; Quint. 11, 3, 125. — Comp.:illud Antipatri paulo obscenius,
Cic. Tusc. 5, 38, 112:abjectior et obscenior vita,
Val. Max. 3, 5 fin.—Sup.:obscenissimi versus,
Cic. Q. Fr. 2, 3, 2; Vell. 2, 83, 2.—Subst.(α). (β).obscēna, ōrum, less freq. in the sing., obscēnum, i. n., the private parts, ta aidoia.— Plur.:Nymphe fugiens obscena Priapi,
Ov. M. 9, 347; cf.:pars nudi agunt, pars tantum obscena velati,
Mel. 3, 7:obscena,
Suet. Calig. 58; id. Dom. 10:obscena corporis,
Just. 1, 6.— Sing.:virile,
Ov. F. 6, 631; Lact. 1, 21, 28; id. Epit. 23, 8; Jul. Obsequ. 84.—Hence, also, adv.: obscēnē (acc. to II. B), impurely, indecently, lewdly, obscenely (class.):latrocinari, fraudare, adulterare, re turpe est, sed dicitur non obscene,
Cic. Off. 1, 35, 128.— Comp.:cujus (Mercurii) obscenius excitata natura traditur,
Cic. N. D. 3, 22, 56:obscenius concurrerent litterae,
id. de Or. 45, 154.— Sup.:impudicissime et obscenissime vixit,
Eutr. 8, 22. -
115 obscenus
obscēnus ( obscaen-, and less properly obscoen-), a, um, adj. [perh. ob and caenum, filth], of adverse, unfavorable, evil omen; ill-boding, inauspicious, ominous, portentous (cf.: sinister, funestus): apud antiquos omnes fere obscena dicta sunt, quae mali ominis habebantur, Paul. ex Fest. p. 201 Müll.: obsceni interpres funestique ominis auctor, Matius ap. Varr. L. L. 7, § 96 Müll.; Att. ap. Non. 357, 16:II.deūm rixa vertat verba obscena,
Lucil. ib. 357, 17; Enn. ap. Serv. Verg. A. 8, 361 (Ann. v. 182 Vahl.): montem istum (Aventinum) excluserunt, quasi avibus obscenis ominosum (viz., by reason of the birds, which gave unfavorable omens to Remus), Mess. ap. Gell. 13, 14, 6; so, volucres, birds of illomen, i. e. owls, Verg. A. 12, 876:canes,
id. G. 1, 470:obscenum ostentum,
Suet. Galb. 4:omen,
Cic. Dom. 55, 140: puppis, the fatal ship, that bore Helen when she eloped with Paris to Troy, Ov. H. 5, 119; cf.:Troja,
Cat. 68, 99:anus,
old witches, hags, Hor. Epod. 5, 98.— Sup.: Alliesis dies dicebatur apud Romanos obscenissimi ominis, Paul. ex Fest. s. v. Alliesis, p. 7 Müll.—Transf., repulsive, offensive, abominable, hateful, disgusting, filthy.A.In gen. ( poet. and in post-Aug. prose;B.syn.: immundus, turpis): (Allecto) frontem obscenam rugis arat,
Verg. A. 7, 417:volucres pelagi,
i. e. the harpies, id. ib. 3, 241;262: upupa, obscena alias pastu avis,
Plin. 10, 29, 44, § 86; cf. fames, Verg. A. 3, 367:haustus,
of filthy water, Luc. 4, 312:cruor,
Verg. A. 4, 455.— As subst.: obscēna, ōrum, n., the excrements, Sen. Ep. 8, 1, 20; also, the urine:qui clam latuit reddente obscena puellā,
Ov. R. Am. 437; cf. Mel. 1, 9.—In partic., offensive to modesty, i. e. immodest, impure, indecent, lewd, obscene (class.;2.syn.: spurcus, impurus): delicatae et obscenae voluptates,
Cic. N. D. 1, 40, 111:adulterium,
Ov. Tr. 2, 212:obscenas tabellas pingere,
Prop. 2, 5, 19 (6, 27):carmina,
id. 1, 16, 10:gestus motusque,
Tac. A. 15, 37:obscenum in modum formata commotaque manus,
i. e. so as to suggest impure thoughts, Suet. Calig. 56:jocandi genus flagitiosum, obscenum,
Cic. Off. 1, 29, 104:si obscena nudis nominibus enuntientur,
Quint. 8, 3, 38:quodque facere turpe non est, modo occulte, id dicere obscenum est,
Cic. Off. 1, 35, 127; cf. id. ib. § 128; Quint. 11, 3, 125. — Comp.:illud Antipatri paulo obscenius,
Cic. Tusc. 5, 38, 112:abjectior et obscenior vita,
Val. Max. 3, 5 fin.—Sup.:obscenissimi versus,
Cic. Q. Fr. 2, 3, 2; Vell. 2, 83, 2.—Subst.(α). (β).obscēna, ōrum, less freq. in the sing., obscēnum, i. n., the private parts, ta aidoia.— Plur.:Nymphe fugiens obscena Priapi,
Ov. M. 9, 347; cf.:pars nudi agunt, pars tantum obscena velati,
Mel. 3, 7:obscena,
Suet. Calig. 58; id. Dom. 10:obscena corporis,
Just. 1, 6.— Sing.:virile,
Ov. F. 6, 631; Lact. 1, 21, 28; id. Epit. 23, 8; Jul. Obsequ. 84.—Hence, also, adv.: obscēnē (acc. to II. B), impurely, indecently, lewdly, obscenely (class.):latrocinari, fraudare, adulterare, re turpe est, sed dicitur non obscene,
Cic. Off. 1, 35, 128.— Comp.:cujus (Mercurii) obscenius excitata natura traditur,
Cic. N. D. 3, 22, 56:obscenius concurrerent litterae,
id. de Or. 45, 154.— Sup.:impudicissime et obscenissime vixit,
Eutr. 8, 22. -
116 obscoenus
obscēnus ( obscaen-, and less properly obscoen-), a, um, adj. [perh. ob and caenum, filth], of adverse, unfavorable, evil omen; ill-boding, inauspicious, ominous, portentous (cf.: sinister, funestus): apud antiquos omnes fere obscena dicta sunt, quae mali ominis habebantur, Paul. ex Fest. p. 201 Müll.: obsceni interpres funestique ominis auctor, Matius ap. Varr. L. L. 7, § 96 Müll.; Att. ap. Non. 357, 16:II.deūm rixa vertat verba obscena,
Lucil. ib. 357, 17; Enn. ap. Serv. Verg. A. 8, 361 (Ann. v. 182 Vahl.): montem istum (Aventinum) excluserunt, quasi avibus obscenis ominosum (viz., by reason of the birds, which gave unfavorable omens to Remus), Mess. ap. Gell. 13, 14, 6; so, volucres, birds of illomen, i. e. owls, Verg. A. 12, 876:canes,
id. G. 1, 470:obscenum ostentum,
Suet. Galb. 4:omen,
Cic. Dom. 55, 140: puppis, the fatal ship, that bore Helen when she eloped with Paris to Troy, Ov. H. 5, 119; cf.:Troja,
Cat. 68, 99:anus,
old witches, hags, Hor. Epod. 5, 98.— Sup.: Alliesis dies dicebatur apud Romanos obscenissimi ominis, Paul. ex Fest. s. v. Alliesis, p. 7 Müll.—Transf., repulsive, offensive, abominable, hateful, disgusting, filthy.A.In gen. ( poet. and in post-Aug. prose;B.syn.: immundus, turpis): (Allecto) frontem obscenam rugis arat,
Verg. A. 7, 417:volucres pelagi,
i. e. the harpies, id. ib. 3, 241;262: upupa, obscena alias pastu avis,
Plin. 10, 29, 44, § 86; cf. fames, Verg. A. 3, 367:haustus,
of filthy water, Luc. 4, 312:cruor,
Verg. A. 4, 455.— As subst.: obscēna, ōrum, n., the excrements, Sen. Ep. 8, 1, 20; also, the urine:qui clam latuit reddente obscena puellā,
Ov. R. Am. 437; cf. Mel. 1, 9.—In partic., offensive to modesty, i. e. immodest, impure, indecent, lewd, obscene (class.;2.syn.: spurcus, impurus): delicatae et obscenae voluptates,
Cic. N. D. 1, 40, 111:adulterium,
Ov. Tr. 2, 212:obscenas tabellas pingere,
Prop. 2, 5, 19 (6, 27):carmina,
id. 1, 16, 10:gestus motusque,
Tac. A. 15, 37:obscenum in modum formata commotaque manus,
i. e. so as to suggest impure thoughts, Suet. Calig. 56:jocandi genus flagitiosum, obscenum,
Cic. Off. 1, 29, 104:si obscena nudis nominibus enuntientur,
Quint. 8, 3, 38:quodque facere turpe non est, modo occulte, id dicere obscenum est,
Cic. Off. 1, 35, 127; cf. id. ib. § 128; Quint. 11, 3, 125. — Comp.:illud Antipatri paulo obscenius,
Cic. Tusc. 5, 38, 112:abjectior et obscenior vita,
Val. Max. 3, 5 fin.—Sup.:obscenissimi versus,
Cic. Q. Fr. 2, 3, 2; Vell. 2, 83, 2.—Subst.(α). (β).obscēna, ōrum, less freq. in the sing., obscēnum, i. n., the private parts, ta aidoia.— Plur.:Nymphe fugiens obscena Priapi,
Ov. M. 9, 347; cf.:pars nudi agunt, pars tantum obscena velati,
Mel. 3, 7:obscena,
Suet. Calig. 58; id. Dom. 10:obscena corporis,
Just. 1, 6.— Sing.:virile,
Ov. F. 6, 631; Lact. 1, 21, 28; id. Epit. 23, 8; Jul. Obsequ. 84.—Hence, also, adv.: obscēnē (acc. to II. B), impurely, indecently, lewdly, obscenely (class.):latrocinari, fraudare, adulterare, re turpe est, sed dicitur non obscene,
Cic. Off. 1, 35, 128.— Comp.:cujus (Mercurii) obscenius excitata natura traditur,
Cic. N. D. 3, 22, 56:obscenius concurrerent litterae,
id. de Or. 45, 154.— Sup.:impudicissime et obscenissime vixit,
Eutr. 8, 22. -
117 profanum
prŏfānus, a, um, adj. [pro - fanum; prop. before the temple, i. e. outside of it; hence, opp. to the temple as a sacred object], unholy, not sacred, common, profane.I.Lit.: profanum quod non est sacrum, Plautus: Sacrum an profanum habeas parvi penditur, Paul. ex Fest. p. 228 Müll.; cf.:II.profanum est, quod fani religione non tenetur,
Fest. p. 253 ib.: Trebatius profanum id proprie dici ait, quod ex religioso vel sacro [p. 1457] in hominum usum proprietatem conversum est, Macr. S. 3, 3, 2:loci consecrati an profani,
Cic. Part. 10, 36;opp. sacrum,
Plaut. Merc. 2, 3, 27 cum omnia illā victoriā suā profana fecisset, Cic. Verr 2, 4, 55, § 122:res profanae et usu pollutae,
Tac. A. 13, 57:flamma,
Ov. F. 6, 440:usus,
Plin. 15, 30, 40, § 135.—Of persons: procul o, procul este, profani, Conclamat vates, ye uninitiated, Verg A. 6, 258:Cereris ritus vulgare profanis, Ov A. A. 2, 601 profanum vulgus,
Hor. C. 3, 1, 1: vulgus, Gell. N A. praef. fin. —Transf.A.Wicked, impious ( poet.):B.mens profana, Ov M 2, 833: verba,
id. Tr. 3, 5, 48:odia,
Stat. Th. 1, 1: profanus Phorbas, Ov M. 11, 413 sit spes fallendi, miscebis sacra profanis, Hor Ep. 1, 16, 54.— Subst. prŏfānum, i, n., wickedness, impiety (post-Aug.):civilium bellorum profano,
Plin. 16, 4, 3, § 7.—Unlearned, ignorant (post-class.); with gen.:C.litterarum profani (opp.: doctrina initiati),
Macr. Somn. Scip. 1, 18; Min. Fel. Oct. 5:qui profani sunt a sacramento veritatis,
strangers to, Lact. 2, 15, 2:a veritate,
id. 2, 16, 13; 7, 24, 10.—Ill-boding ( poet.):profanus bubo, Ov M 6, 431 avis,
id. ib. 5, 543.— Hence, adv.: prŏfānē, wickedly, profanely (post-class.);illudere,
Lact. 6, 23, 10:de divinitate disputare,
Min. Fel. Oct. 8. -
118 profanus
prŏfānus, a, um, adj. [pro - fanum; prop. before the temple, i. e. outside of it; hence, opp. to the temple as a sacred object], unholy, not sacred, common, profane.I.Lit.: profanum quod non est sacrum, Plautus: Sacrum an profanum habeas parvi penditur, Paul. ex Fest. p. 228 Müll.; cf.:II.profanum est, quod fani religione non tenetur,
Fest. p. 253 ib.: Trebatius profanum id proprie dici ait, quod ex religioso vel sacro [p. 1457] in hominum usum proprietatem conversum est, Macr. S. 3, 3, 2:loci consecrati an profani,
Cic. Part. 10, 36;opp. sacrum,
Plaut. Merc. 2, 3, 27 cum omnia illā victoriā suā profana fecisset, Cic. Verr 2, 4, 55, § 122:res profanae et usu pollutae,
Tac. A. 13, 57:flamma,
Ov. F. 6, 440:usus,
Plin. 15, 30, 40, § 135.—Of persons: procul o, procul este, profani, Conclamat vates, ye uninitiated, Verg A. 6, 258:Cereris ritus vulgare profanis, Ov A. A. 2, 601 profanum vulgus,
Hor. C. 3, 1, 1: vulgus, Gell. N A. praef. fin. —Transf.A.Wicked, impious ( poet.):B.mens profana, Ov M 2, 833: verba,
id. Tr. 3, 5, 48:odia,
Stat. Th. 1, 1: profanus Phorbas, Ov M. 11, 413 sit spes fallendi, miscebis sacra profanis, Hor Ep. 1, 16, 54.— Subst. prŏfānum, i, n., wickedness, impiety (post-Aug.):civilium bellorum profano,
Plin. 16, 4, 3, § 7.—Unlearned, ignorant (post-class.); with gen.:C.litterarum profani (opp.: doctrina initiati),
Macr. Somn. Scip. 1, 18; Min. Fel. Oct. 5:qui profani sunt a sacramento veritatis,
strangers to, Lact. 2, 15, 2:a veritate,
id. 2, 16, 13; 7, 24, 10.—Ill-boding ( poet.):profanus bubo, Ov M 6, 431 avis,
id. ib. 5, 543.— Hence, adv.: prŏfānē, wickedly, profanely (post-class.);illudere,
Lact. 6, 23, 10:de divinitate disputare,
Min. Fel. Oct. 8. -
119 зловещий
1. disastrous2. sinister3. sinisterly4. ominous; ill-boding5. grim6. portentous -
120 δυσάντητος
δῠσ-άντητος, ον,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > δυσάντητος
См. также в других словарях:
Boding — Bod ing (b[=o]d [i^]ng), a. Foreshowing; presaging; ominous. {Bod ing*ly}, adv. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Boding — Bod ing, n. A prognostic; an omen; a foreboding. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
boding — index consternation, inauspicious, portentous (ominous), premonition Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
boding — [bōd′iŋ] n. [ME bodynge, bodunge < OE bodung < bodian,BODE1] an omen; foreboding adj. ominous; foreboding bodingly adv … English World dictionary
Boding — Bode Bode, v. t. [imp. & p. p. {Boded}; p. pr. & vb. n. {Boding}.] [OE. bodien, AS. bodian to announce, tell from bod command; akin to Icel. bo?a to announce, Sw. b[*a]da to announce, portend. [root]89. See {Bid}.] To indicate by signs, as future … The Collaborative International Dictionary of English
boding — noun Date: 13th century foreboding … New Collegiate Dictionary
boding — bodingly, adv. /boh ding/, n. 1. a foreboding; omen. adj. 2. foreboding; ominous. [bef. 1000; (n.) ME; OE bodunge announcement (see BODE1, ING1); (adj.) BODE1 + ING2] * * * … Universalium
boding — 1. noun An omen, a prediction of disaster, a portent. 2. adjective portending, ominous … Wiktionary
boding — sb. RG. 416, 428 … Oldest English Words
boding — bəʊd v. portend, presage; be a sign or omen of … English contemporary dictionary
boding — bod•ing [[t]ˈboʊ dɪŋ[/t]] n. a foreboding • Etymology: bef. 1000 bod′ing•ly, adv … From formal English to slang