-
1 sboccare
ś boccare (-ócco) 1. vi (e) 1) впадать ( о реке) 2) выходить ( на простор) sboccare da una stretta — выйти из теснины questa via sbocca in una piazza — эта улица выходит на площадь la folla sboccò sulla piazza — толпа хлынула на площадь 2. vt 1) отбивать (напр горлышко бутылки) 2) отливать ( часть жидкости) sboccare una bottiglia( troppo piena) — отливать из (слишком полной) бутылки
См. также в других словарях:
boccare — boc·cà·re v.tr. (io bócco) OB 1. prendere con la bocca; mangiare 2. OB TS milit. misurare la boccatura dei cannoni {{line}} {{/line}} DATA: sec. XIII. ETIMO: dal lat. tardo bŭccāre, v. anche bocca … Dizionario italiano
déboucher — 1. (dé bou ché) v. a. 1° Oter ce qui bouche. Déboucher une bouteille. Enlever ce qui obstrue. Déboucher un passage. • À déboucher la porte il irait trop du vôtre, Faites qu aucun n y puisse pénétrer, Et qu on soit obligé de vous laisser… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
μπουκάρω — 1. (για πλοίο) μπαίνω σε θαλάσσιο στενό, εισπλέω ορμητικά από τη μπούκα, από το στόμιο τού λιμανιού 2. (για ρευστά) εισρέω ορμητικά από στενή δίοδο («τα νερά μπουκάρανε από την πόρτα») 3. (για έμψυχα) εισορμώ αιφνίδια («μπουκάρανε οι αστυνομικοί… … Dictionary of Greek
