-
1 blower
{'blouə}
1. духач
2. духало
3. тръбач, свирач
4. тех. вентилаторна тръба, вентилатор
5. разг. телефон, домофон
6. отвор за изпускане на пара/нечист въздух/газ и пр* * *{'blouъ} n 1. духач; 2. духало; 3. тръбач, свирач; 4. тех. вен* * *тръбач; свирач; вентилатор; духач;* * *1. духало 2. духач 3. отвор за изпускане на пара/нечист въздух/газ и пр 4. разг. телефон, домофон 5. тех. вентилаторна тръба, вентилатор 6. тръбач, свирач* * *blower[´blouə] n 1. духач; 2. тръбач, вестител, глашатай; свирач; 3. ам. самохвалко, разг. фанфарон, хвалипръцко; 4. тех. съоръжение за увеличаване тегленето на пещ и пр.; метален капак пред камина; 5. тех. вентилатор; 6. мин. отделяне на газ; пукнатина, през която се отделя газ; 7. разг. телефон; 8. разг. кит (морски бозайник); 9. разг. високоговорител. -
2 blower
мин.• машина за разхвърляне на инертен прах• суфляр• нагнетателен вентилатор• въздушно витло -
3 blower fan
• нагнетателен вентилатор -
4 blower fans
• нагнетателен вентилатор -
5 blower machine
• вдухващ вентилатор -
6 blower motor
• вентилаторен електродвигател -
7 blower motors
• вентилаторен електродвигател -
8 froth-blower
{'frɔθ,blouə}
n разг. пияч на бира* * *{'frъd,blouъ} n разг. пияч на бира.* * *n разг. пияч на бира* * *froth-blower[´frɔu¸blouə] n разг. пияч на бира. -
9 organ-blower
organ-blower[´ɔ:gən¸blouə] n ост. човек, който движи меховете на орган. -
10 paint blower
paint blower[´peint¸blouə] n бояджийски пистолет. -
11 pressure blower
pressure blower[´preʃə¸blouə:] n компресор. -
12 whistle-blower
whistle-blower[´wisl¸blouə] n разобличител. -
13 air blower
-
14 glass blower
• стъклодув -
15 glass-blower
{'gla:s,blouə}
n стъклодухач* * *{'gla:s,blouъ} n стъклодухач.* * *стъклодухач; стъклар;* * *n стъклодухач -
16 trumpet-blower
каталпа; -
17 agitating blower
• смесителна дюза за вдухване на въздухEnglish-Bulgarian polytechnical dictionary > agitating blower
-
18 air-sand blower
• песъкоструен апаратEnglish-Bulgarian polytechnical dictionary > air-sand blower
-
19 auxiliary blower
• спомагателен вентилаторEnglish-Bulgarian polytechnical dictionary > auxiliary blower
-
20 axial-flow blower
• аксиален компресорEnglish-Bulgarian polytechnical dictionary > axial-flow blower
См. также в других словарях:
Blower — may refer to:* Blower (fish), a fish of the Atlantic coast of the United States and the West Indies * USS Blower (SS 325), a submarine of the United States Navy * a ducted mechanical fan, especially when used in a heating, ventilating, and air… … Wikipedia
Blower — Blow er, n. 1. One who, or that which, blows. [1913 Webster] 2. (Mech.) A device for producing a current of air; as: (a) A metal plate temporarily placed before the upper part of a grate or open fire. (b) A machine for producing an artificial… … The Collaborative International Dictionary of English
blower — early 12c. (originally of horn blowers), from O.E. blawere, agent noun from BLOW (Cf. blow) (v.1). Of mechanical devices from 1795 … Etymology dictionary
blower — ► NOUN 1) a device for creating a current of air to dry or heat something. 2) informal, chiefly Brit. a telephone … English terms dictionary
blower — [blō′ər] n. 1. a person who blows 2. any device for producing a current of air or for blowing air into a room, from a furnace, etc. 3. [Brit. Slang] the telephone … English World dictionary
blower — 1. n. a cocaine user. (Drugs.) □ I can spot a blower any day. □ Max is a blower, among other things. 2. n. cocaine. (Drugs.) □ What’s the best quality blower around here? □ … Dictionary of American slang and colloquial expressions
blower — noun (C) 1 a machine that blows out air: a snow blower for clearing the path 2 on the blower BrE old fashioned on the telephone in order to talk to someone: Get on the blower to him at once. see also: glassblower … Longman dictionary of contemporary English
blower — UK [ˈbləʊə(r)] / US [ˈbloʊər] noun [countable] Word forms blower : singular blower plural blowers a machine that produces a strong current of air • on the blower … English dictionary
Blower — This unusual surname is a patronymic of Blower, which is of Anglo Saxon origin, and is from an occupational name for someone who operated a bellows, either as a blacksmith s assistant or to provide wind for a church organ, or for someone who blew … Surnames reference
blower — [[t]blo͟ʊə(r)[/t]] N SING: the N The blower is the telephone. [BRIT, INFORMAL, OLD FASHIONED] Anyway, I soon got on the blower to him … English dictionary
blower — Puffer Puff er, n. 1. One who puffs; one who praises with noisy or extravagant commendation. [1913 Webster] 2. One who is employed by the owner or seller of goods sold at suction to bid up the price; a by bidder. Bouvier. [1913 Webster] 3. (Zo[… … The Collaborative International Dictionary of English