-
1 biednie
adv. grad. poorly* * *adv.poorly.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > biednie
-
2 biednie
-
3 biednie
1. misérablement2. pauvrement -
4 biednie
[бєднє]adv -
5 skąpo
adv( oszczędnie) sparingly, ( biednie) poorly, ( ubrany) scantily* * *adv.1. ( ubrany) (= prawie nagi) scantily; (= biednie) poorly; (= nędznie) shabbily.2. (= oszczędnie) sparingly.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > skąpo
-
6 goło
adv. 1. (bez ubrania) naked adj.- chodzić/biegać goło to walk/run around naked2. (bez ozdób, surowo) bare adj.- ściany/pola wyglądają goło the walls/fields look bare3. przen. (ubogo) żyć goło to live a no-frills life* * *adv.1. (= nago) in the nude, with no clothes on; pot. wearing one's birthday clothes.2. (= pusto) na polu jest goło the field is bare.3. pot. (= biednie) in poverty; goło, ale wesoło we (I, he, they etc.) may not have a pot to piss in, but we still know how to have a good time.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > goło
-
7 nędznie
adv. grad. 1. (biednie) [ubierać się, odżywiać się, mieszkać] poorly, miserably; [wyglądać] poor adj.- żyć nędznie to live poorly, to live hand to mouth- mieszkali bardzo nędznie they were very miserably a. meanly housed2. pot. (skąpo) [płacić, karmić, zaopatrywać] poorly- nędznie zarabiać to be poorly paid- nędznie oświetlone ulice poorly lit streets- w tym roku nędznie obrodziły pomidory this year tomatoes have cropped poorly3. pot. (marnie) [zorganizować, redagować, zaprojektować] poorly- nędznie wykonane przedmioty/postawione domy poorly made objects/built houses- wypaść a. zaprezentować się nędznie to do a. perform poorly- nędznie malować/grać to be a bad painter/actor- nędznie gotować/tańczyć to be a rotten cook/dancer pot.4. pot. (niezdrowo) [czuć się, wyglądać] miserable adj.- nędznie się czuję I feel lousy a. crummy pot.* * *adv.1. (= ubogo) in (utmost l. utter) poverty; (żyć, wyglądać) miserably, wretchedly.2. (= skąpo) scantily, skimpily; ( płacić) stingily.3. (= nieudolnie) carelessly, negligently.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nędznie
-
8 przyodzi|ać
pf — przyodzi|ewać impf (przyodzieję — przyodziewam) książk. Ⅰ vt to clothe [osobę] (w coś in sth); to attire książk. [osobę] (w coś in sth); to don książk. [palto, suknię]- nie mieli w co przyodziać dzieci they had no clothes for their children- przyodziać nagość to cover one’s nakedness- rycerz przyodziany w zbroję a knight clad in armour- bogato/biednie przyodziany richly attired/shabbily dressedⅡ przyodziać się — przyodziewać się to clothe oneself (w coś in sth); to array oneself książk. (w coś in sth)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przyodzi|ać
-
9 skąp|o
adv. 1. (niewystarczająco) barely, poorly- skąpo oświetlony pokój a poorly lit room- skąpo odziana dziewczyna a scantily dressed girl2. (oszczędnie) stingily- skąpo wydawał na życie he lived frugally3. (biednie) u nich w domu zawsze było bardzo skąpo theirs has always been a poor homeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > skąp|o
-
10 ubo|go
adv. grad. 1. (biednie) [żyć, mieszkać] in poverty; [wyglądać] poor adj., impoverished adj.- ubogo ubrane dzieci poorly a. shabbily dressed children2. (nieefektownie) [ilustrowany, przedstawiony] poorlyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ubo|go
-
11 goło
1) ( bez ubrania) nackt2) ( pusto) kahl, leer3) (pot: biednie) arm, ärmlich4) \goło, ale wesoło arm aber lustig -
12 skąpo
1) ( oszczędnie) geizig2) ( biednie) dürftig, karg -
13 ubogo
( książk)
См. также в других словарях:
biednie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., biednieej {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w sposób świadczący o niedostatku, biedzie; ubogo, skromnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Komuś żyje się biednie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
biednie — biednieej «w sposób świadczący o biedzie; skromnie, nędznie, ubogo» Człowiek biednie ubrany. Biednie umeblowane mieszkanie. Żyć biednie … Słownik języka polskiego
mizerota — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIa, CMc. mizerotaocie {{/stl 8}}{{stl 7}} mężczyzna biedny lub wyglądający biednie; biedak, mizerak {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}mizerota II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. mizerotaocie … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stopa — 1. Być z kimś na jakiejś stopie «być z kimś w jakichś stosunkach»: Antek plótł trzy po trzy, widać było, że jest z tymi pannami na przyjacielskiej stopie. J. Iwaszkiewicz, Sława. 2. Mieć kogoś, coś u swoich stóp a) «podporządkować sobie kogoś lub … Słownik frazeologiczny
ale — 1. «spójnik wyrażający przeciwieństwo, kontrast lub odmienne treści, łączący zdania współrzędne lub równorzędne części zdania (z przeczeniem lub bez przeczenia); lecz» Słońce świeci, ale wieje zimny wiatr. Biednie, ale czysto. Położył się… … Słownik języka polskiego
chudo — chudziej 1. «szczupło, mizernie» Wyglądać chudo. przen. «skąpo, mało; biednie, skromnie» Żyć chudo. U kogoś chudo w domu, w kasie, w kieszeni. 2. «bez tłuszczu; nietłusto» Gotować chudo … Słownik języka polskiego
chudy — chudzi, chudszy 1. «mający mało ciała; bardzo szczupły» Chudy chłopak. Chuda szkapa. Chude ręce, nogi. Chudy jak patyk, jak tyka, jak wiór, jak szczapa. przen. a) «cienki, mizerny, lichy, niepokaźny» Chude kłosy. Chuda trawa … Słownik języka polskiego
dziadowski — dziadowskiscy 1. «należący do żebraka, właściwy żebrakowi; żebraczy» Torba dziadowska. Kij dziadowski. ∆ Dziadowskie pieśni «pieśni tworzone na wzór autentycznych pieśni śpiewanych przez żebraków» ◊ Ktoś jest rozpuszczony jak dziadowski bicz… … Słownik języka polskiego
goło — 1. «bez ubrania, nago» Chodzić goło. 2. «bez przykrycia, pokrycia, ozdób, mebli itp.; pusto» Po żniwach goło na polach. 3. pot. «biednie, ubogo» □ Choć goło, ale wesoło … Słownik języka polskiego
nędznie — nędznieej 1. «ubogo, biednie; jak nędzarz» Nędznie ubrany. Pokój nędznie umeblowany. Wyglądać nędznie. Mieszkać, żyć, żywić się nędznie. ◊ Nędznie zginąć, umrzeć, skończyć «zginąć, umrzeć bez sławy, w zapomnieniu, w nędzy» 2. «licho, słabo,… … Słownik języka polskiego
pożalić się — dk VIa, pożalić sięlę się, pożalić sięlisz się, pożalić siężal się, pożalić sięlił się 1. «wypowiedzieć swój żal, smutek; poskarżyć się» Pożalić się matce. Pożalić się na swój los. 2. daw. «ulitować się nad kimś, pożałować kogoś» dziś tylko w… … Słownik języka polskiego