-
1 bezdźwięczny
adj( głos) dull; JĘZ voiceless* * *a.1. (= cichy, przytłumiony) noiseless.2. jęz. (wygłos, artykulacja, wymowa) voiceless; bezdźwięczne spółgłoski voiceless consonants.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bezdźwięczny
-
2 bezdźwięczny
-
3 bezdźwięczny
-
4 bezdźwięczny
прил.• беззвучный• глухой• немой* * *bezdźwięczn|y1. беззвучный;2. лингв. глухой; spółgłoski \bezdźwięcznyе глухие согласные+1. głuchy
* * *1) беззву́чный2) лингв. глухо́йspółgłoski bezdźwięczne — глухи́е согла́сные
Syn:głuchy 1) -
5 bezdźwięczny
1. aphone2. insonore -
6 bezdźwięczny
-
7 bezdźwięczny
1. беззвучний;2. глухий (лінгв.) -
8 bezdźwięczny płacz
глухой плачOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > bezdźwięczny płacz
-
9 łuk bezdźwięczny
• silent arc -
10 matowy
прил.• бесцветный• матовый• тусклый* * *%1 1. матовый; тусклый;2. перен. глухой; \matowy głos глухой голос+2. bezdźwięczny
* * *I1) ма́товый; ту́склый2) перен. глухо́йmatowy głos — глухо́й го́лос
Syn:bezdźwięczny 2)II шахм.ма́товый -
11 bezdźwięczn|y
adj. 1. książk. [głos, szept, kaszel] muffled- bezdźwięczny płacz/śmiech/krzyk silent crying/a silent laugh/a silent a. voiceless scream2. Jęz. [głoski, spółgłoski] voicelessThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bezdźwięczn|y
-
12 drewniany
-
13 klanglos
-
14 stimmlos
-
15 tonlos
См. также в других словарях:
bezdźwięczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niemający czystego, dźwięczącego brzmienia; przytłumiony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bezdźwięczny ton źle odlanego dzwonu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bezdźwięczny — «nie dźwięczący, przytłumiony, głuchy» Bezdźwięczny głos. ∆ jęz. Spółgłoski bezdźwięczne «spółgłoski artykułowane bez udziału drgania wiązadeł głosowych» … Słownik języka polskiego
afoniczny — «bezdźwięczny» … Słownik języka polskiego
atoniczny — I 1. «bezdźwięczny» 2. jęz. «nie mający własnego akcentu» Wyraz atoniczny. II med. «dotknięty atonią, spowodowany atonią» Krwotok atoniczny … Słownik języka polskiego
bezdźwięcznie — 1. «nie wydając dźwięku; bardzo cicho» Powiedzieć coś bezdźwięcznie. 2. «ubezdźwięczniając, w sposób bezdźwięczny» Wymawiać bezdźwięcznie spółgłoski wygłosowe … Słownik języka polskiego
bezdźwięczność — ż V, DCMs. bezdźwięcznośćści, blm rzecz. od bezdźwięczny a) w zn. 1: Bezdźwięczność szeptu. b) w zn. 2: Bezdźwięczność spółgłosek dźwięcznych w pozycji przed spółgłoskami bezdźwięcznymi … Słownik języka polskiego
bezgłośny — «nie dający się usłyszeć, bardzo cichy, bezdźwięczny» Bezgłośny ruch warg. Bezgłośny płacz … Słownik języka polskiego
chrypa — ż IV, CMs. chrypapie; lm D. chryp «zaburzenia w brzmieniu głosu ludzkiego, wywołane najczęściej zmianami czynnościowymi lub organicznymi krtani; głos niski, matowy, bezdźwięczny, chrypiący» Mieć chrypę. Nie móc mówić z powodu chrypy. Leczyć… … Słownik języka polskiego
drewniany — drewnianyni «zrobiony z drewna» Drewniany stół, most, płot. Drewniana łyżka. Drewniane domki. Buty na drewnianych podeszwach. ∆ Budownictwo drewniane «dział budownictwa obejmujący budynki i konstrukcje z drewna, wyróżniający się odrębną… … Słownik języka polskiego
martwy — martwywi «taki, który nie żyje; o roślinie: zwiędły, uschnięty; o przedmiocie: nieżywotny, nieożywiony» Padł martwy na polu walki. Martwe zwierzę. Martwe gałązki. To jak martwa opoka nie zwróci w stronę oka, to strzela wkoło oczyma, to się łzami… … Słownik języka polskiego
matowy — I 1. «mający słaby, przyćmiony połysk lub nie mający połysku, nie błyszczący» Matowa cera. Matowy jedwab. 2. «nieprzezroczysty (zwykle o szkle)» Matowe szyby. Matowa żarówka. przen. «bezdźwięczny, przytłumiony, głuchy» Matowy głos. ‹niem.› II … Słownik języka polskiego