-
1 benign
{bi'nain}
1. добър, благ, приятен, мил, любезен
2. благоприятен, мек (за к. шмит)
3. плодороден (за почва)
4. мед. лек, доброкачествен* * *{bi'nain} a 1. добър, благ; приятен, мил, любезен; 2. благопри* * *плодороден; благ; доброкачествен; добър; любезен;* * *1. благоприятен, мек (за к. шмит) 2. добър, благ, приятен, мил, любезен 3. мед. лек, доброкачествен 4. плодороден (за почва)* * * -
2 benign
• облекчен -
3 benignant
{bi'nignənt}
1. мил, любезен, благ
2. благотворен. здравословен. мек
3. benign* * *{bi'nignъnt} а 1. мил, любезен, благ; 2. благотворен. здрав* * *1. benign 2. благотворен. здравословен. мек 3. мил, любезен, благ* * * -
4 tumor
{'tju:mə}
n ам. оток, подутина, тумор* * *{'tju:mъ} n ам. оток, подутина; тумор.* * *тумор; оток;* * *n ам. оток, подутина, тумор* * *————————tumor[´tju:mə] n тумор; оток, подутина; advanced \tumor тумор в напреднал стадий; benign \tumor доброкачествен тумор; malignant \tumor злокачествен тумор; pseudo\tumor \tumor псевдотумор; false \tumor "лъжлив" тумор (псевдотумор); operable \tumor тумор в стадий, когато може да се оперира (начален стадий).
См. также в других словарях:
benign — BENÍGN, Ă, benigni, e, adj. (Despre boli) Lipsit de gravitate; uşor. – Din lat. benignus, fr. bénin, igne. Trimis de paula, 02.06.2002. Sursa: DEX 98 Benign ≠ malign Trimis de siveco, 03.08.2004. Sursa: Antonime BENÍGN adj. (med.) curabil,… … Dicționar Român
Benign — Be*nign , a. [OE. benigne, bening, OF. benigne, F. b[ e]nin, fem. b[ e]nigne, fr. L. benignus, contr. from benigenus; bonus good + root of genus kind. See {Bounty}, and {Genus}.] 1. Of a kind or gentle disposition; gracious; generous; favorable;… … The Collaborative International Dictionary of English
benign — [adj1] kindly amiable, beneficent, benevolent, benignant, complaisant, congenial, favorable, friendly, generous, genial, gentle, good, goodhearted, gracious, kind, liberal, merciful, mild, obliging, sympathetic; concept 542 Ant. hateful, hostile … New thesaurus
benign — (adj.) early 14c., from O.Fr. benigne (12c., kind, benign, merciful, gracious; Mod.Fr. bénin, fem. bénigne), from L. benignus kindly, kindhearted, friendly, generous, lit. well born, from bene well (see BENE (Cf. bene )) + gignere to bear, beget … Etymology dictionary
benign — [bi nīn′] adj. [ME & OFr benigne < L benignus, good, lit., well born < bene, well (cf. sense development of GENTLE) + genus, birth: see GENUS] 1. good natured; kindly 2. favorable; beneficial 3. Med. doing little or no harm; not malignant;… … English World dictionary
benign — index beneficial, benevolent, charitable (lenient), favorable (expressing approval), harmless, humane, nontoxic … Law dictionary
benign — 1 benignant, kindly, *kind Analogous words: *gracious, genial, cordial, affable: sympathetic, *tender, compassionate: *suave, urbane, bland Antonyms: malign Contrasted words: malignant, malevolent, *malicious, spiteful: * … New Dictionary of Synonyms
benign — is principally used in medicine to mean ‘not life threatening’; its opposite is malignant. The word benignant, meaning ‘kindly’ or ‘beneficial’, has largely fallen out of use … Modern English usage
benign — ► ADJECTIVE 1) genial and kindly. 2) favourable; not harmful. 3) (of a tumour) not malignant. DERIVATIVES benignity noun benignly adverb. ORIGIN Latin benignus, probably from bene well + genus born … English terms dictionary
benign — [[t]bɪna͟ɪn[/t]] 1) ADJ GRADED: usu ADJ n You use benign to describe someone who is kind, gentle, and harmless. They are normally a more benign audience... Critics of the scheme take a less benign view. Syn: charitable Derived words: benignly ADV … English dictionary
benign — adjective Etymology: Middle English benigne, from Anglo French, from Latin benignus, from bene + gignere to beget more at kin Date: 14th century 1. of a gentle disposition ; gracious < a benign teacher > 2 … New Collegiate Dictionary