-
121 immineo
immĭnĕo ( inm-), ēre, v. n. [in-mineo], to project over or towards a thing, to bend or lean towards, to hang down over, overhang (syn. impendeo).I.Lit. (mostly poet.):B. 1.collis plurimus urbi Imminet,
commands, Verg. A. 1, 420; cf.:imminens prope ipsis moenibus tumulus,
Liv. 29, 35, 7:imminens villae tua pinus esto,
Hor. C. 3, 22, 5:candida populus antro Imminet,
Verg. E. 9, 41:aër his,
Ov. M. 1, 52:caelumque quod imminet orbi,
id. ib. 2, 7:scopulus aequoribus,
id. ib. 4, 525:apex collis subjectis arvis,
id. ib. 7, 779:nemus desuper,
Verg. A. 1, 165:arbos,
Ov. M. 4, 459:imminet e celsis audentius improba muris Virgo,
Val. Fl. 6, 681; Quint. 11, 3, 130:choros ducit Venus imminente luna,
shining overhead, Hor. C. 1, 4, 5: cum ageretur togata, simulans, caterva tota clarissima concentione in ore impuri hominis imminens contionata est: Huic vitae tuae, etc., bending or turning towards, Cic. Sest. 55, 118; cf.:gestu omni imminenti,
bent towards him, id. de Or. 2, 55, 225.—In gen. (rare):2.imminet hic, sequiturque parem, similisque tenenti Non tenet,
Ov. M. 7, 785:tergo fugacis,
id. ib. 1, 542:carcer imminens foro,
adjoining, Liv. 1, 33, 8:imminentia muro aedificia,
id. 2, 33, 7.—In partic. (like impendere and instare), in an inimical sense, to threaten, menace, by nearness or commanding position (class.):II.nimis imminebat propter propinquitatem Aegina Piraeeo,
Cic. Off. 3, 11, 46; cf.:Carthago imminere jam fructuosissimis insulis populi Romani videbatur,
id. Agr. 2, 32, 87:certior sum factus, Parthos... Ciliciae magis imminere,
id. Att. 5, 20, 2:imminent duo reges toti Asiae,
id. de Imp. Pomp. 5, 12:circum insulas Italiae inminentes,
Liv. 21, 49, 1:Mithridates Italiae quoque,
Vell. 2, 18, 4:Parthi Latio,
Hor. C. 1, 12, 53:Germaniae et Britanniae,
Suet. Calig. 19:bello subegit gentem rebus populi Romani imminentem,
Cic. Rep. 2, 20:instabat agmen Caesaris atque universum imminebat,
Caes. B. G. 1, 80 fin.:imbrium divina avis imminentŭm,
Hor. C. 3, 27, 10:turris ingens inminebat,
Liv. 21, 7, 7; 21, 11, 10:inminentes tumuli,
id. 3, 7, 2. —Trop. (class.).A.To strive eagerly ofter a thing, to be eager for, to long for, be intent upon:B.hujus mendicitas aviditate conjuncta in nostras fortunas imminebat,
Cic. Phil. 5, 7, 20; Liv. 30, 28, 9:in alterius ducis exercitusque opprimendi occasionem imminebat,
id. 25, 20, 5:huc imminet: om nes Dirigit huc sensus,
Verg. Cul. 89:alieno imminere,
Sen. Ep. 2 fin.:rebus,
Tac. A. 16, 14:quod imminere emptioni publicanos videbat,
Suet. Aug. 24:peritus rerum popularium imminensque ei potestati,
Liv. 3, 51, 9:spei majoris honoris,
id. 4, 25, 9:occasioni alloquendi regem,
Curt. 5, 11:exitio conjugis,
Ov. M. 1, 146:Verres avaritia semper hiante atque imminenti fuit,
Cic. Verr. 2, 2, 54, § 134.—Transf. (acc. to I. B.), to be near at hand, to impend.1.In gen.:2.sunt qui ea, quae quotidie imminent, non videant,
Cic. Cat. 1, 12, 30:mors, quae propter incertos casus quotidie imminet,
id. Tusc. 1, 38, 91.—In partic., to threaten by nearness, to be imminent:periculum, quod imminere ipsi portenderetur,
Suet. Claud. 29:periculum ambobus,
id. Tit. 9:imminentes undique insidiae,
id. Caes. 86:discrimina undique,
id. Tib. 25:summum discrimen,
Quint. 8, 4, 22:bellum,
id. 12, 1, 43:taedio praesentium et imminentium metu,
Suet. Vit. 15. -
122 inmineo
immĭnĕo ( inm-), ēre, v. n. [in-mineo], to project over or towards a thing, to bend or lean towards, to hang down over, overhang (syn. impendeo).I.Lit. (mostly poet.):B. 1.collis plurimus urbi Imminet,
commands, Verg. A. 1, 420; cf.:imminens prope ipsis moenibus tumulus,
Liv. 29, 35, 7:imminens villae tua pinus esto,
Hor. C. 3, 22, 5:candida populus antro Imminet,
Verg. E. 9, 41:aër his,
Ov. M. 1, 52:caelumque quod imminet orbi,
id. ib. 2, 7:scopulus aequoribus,
id. ib. 4, 525:apex collis subjectis arvis,
id. ib. 7, 779:nemus desuper,
Verg. A. 1, 165:arbos,
Ov. M. 4, 459:imminet e celsis audentius improba muris Virgo,
Val. Fl. 6, 681; Quint. 11, 3, 130:choros ducit Venus imminente luna,
shining overhead, Hor. C. 1, 4, 5: cum ageretur togata, simulans, caterva tota clarissima concentione in ore impuri hominis imminens contionata est: Huic vitae tuae, etc., bending or turning towards, Cic. Sest. 55, 118; cf.:gestu omni imminenti,
bent towards him, id. de Or. 2, 55, 225.—In gen. (rare):2.imminet hic, sequiturque parem, similisque tenenti Non tenet,
Ov. M. 7, 785:tergo fugacis,
id. ib. 1, 542:carcer imminens foro,
adjoining, Liv. 1, 33, 8:imminentia muro aedificia,
id. 2, 33, 7.—In partic. (like impendere and instare), in an inimical sense, to threaten, menace, by nearness or commanding position (class.):II.nimis imminebat propter propinquitatem Aegina Piraeeo,
Cic. Off. 3, 11, 46; cf.:Carthago imminere jam fructuosissimis insulis populi Romani videbatur,
id. Agr. 2, 32, 87:certior sum factus, Parthos... Ciliciae magis imminere,
id. Att. 5, 20, 2:imminent duo reges toti Asiae,
id. de Imp. Pomp. 5, 12:circum insulas Italiae inminentes,
Liv. 21, 49, 1:Mithridates Italiae quoque,
Vell. 2, 18, 4:Parthi Latio,
Hor. C. 1, 12, 53:Germaniae et Britanniae,
Suet. Calig. 19:bello subegit gentem rebus populi Romani imminentem,
Cic. Rep. 2, 20:instabat agmen Caesaris atque universum imminebat,
Caes. B. G. 1, 80 fin.:imbrium divina avis imminentŭm,
Hor. C. 3, 27, 10:turris ingens inminebat,
Liv. 21, 7, 7; 21, 11, 10:inminentes tumuli,
id. 3, 7, 2. —Trop. (class.).A.To strive eagerly ofter a thing, to be eager for, to long for, be intent upon:B.hujus mendicitas aviditate conjuncta in nostras fortunas imminebat,
Cic. Phil. 5, 7, 20; Liv. 30, 28, 9:in alterius ducis exercitusque opprimendi occasionem imminebat,
id. 25, 20, 5:huc imminet: om nes Dirigit huc sensus,
Verg. Cul. 89:alieno imminere,
Sen. Ep. 2 fin.:rebus,
Tac. A. 16, 14:quod imminere emptioni publicanos videbat,
Suet. Aug. 24:peritus rerum popularium imminensque ei potestati,
Liv. 3, 51, 9:spei majoris honoris,
id. 4, 25, 9:occasioni alloquendi regem,
Curt. 5, 11:exitio conjugis,
Ov. M. 1, 146:Verres avaritia semper hiante atque imminenti fuit,
Cic. Verr. 2, 2, 54, § 134.—Transf. (acc. to I. B.), to be near at hand, to impend.1.In gen.:2.sunt qui ea, quae quotidie imminent, non videant,
Cic. Cat. 1, 12, 30:mors, quae propter incertos casus quotidie imminet,
id. Tusc. 1, 38, 91.—In partic., to threaten by nearness, to be imminent:periculum, quod imminere ipsi portenderetur,
Suet. Claud. 29:periculum ambobus,
id. Tit. 9:imminentes undique insidiae,
id. Caes. 86:discrimina undique,
id. Tib. 25:summum discrimen,
Quint. 8, 4, 22:bellum,
id. 12, 1, 43:taedio praesentium et imminentium metu,
Suet. Vit. 15. -
123 intendo
in-tendo, di, tum and sum, 3, v. a. ( part. intenditus, Fronto, Fer. Als. 3, 11 Mai.), to stretch out or forth, extend.I.Lit.A.In hunc intende digitum, hic lenost, point in scorn, Plaut. Ps. 4, 7, 45:B.dextram ad statuam,
Cic. Att. 16, 15:alicui manus,
Sen. Clem. 1, 25:bracchia,
Ov. M. 10, 58:manus,
id. ib. 8, 107:jubet intendi bracchia velis,
Verg. A. 5, 829:intenta bracchia remis, id. ib, 5, 136: ventis vela,
id. ib. 3, 683:nervos aut remittere,
Plin. 26, 10, 62, § 96:cutem,
id. 8, 35, 53, § 125:jamque manus Colchis crinemque intenderat astris,
Val. Fl. 8, 68.—To bend a bow, etc.:C.ballistam in aliquem,
Plaut. Bacch. 4, 4, 58:arcum,
Verg. A. 8, 704:intentus est arcus in me unum,
Cic. Sest. 7, 15.—To aim or direct at a thing:D.tela in patriam,
Cic. Prov. Cons. 9:tela intenta jugulis civitatis,
id. Pis. 2:sagittam,
Verg. A. 9, 590:telum in jugulum,
Plin. Ep. 3, 9.—To stretch or spread out; to stretch, lay or put upon a thing:II.tabernacula carbaseis intenta velis,
pitched, Cic. Verr. 2, 5, 12, § 30; 2, 5, 31, § 80:sella intenta loris,
Quint. 6, 3, 25:stuppea vincula collo Intendunt,
Verg. A. 2, 237:duro intendere bracchia tergo,
i. e. to bind with the cestus, id. ib. 5, 403:locum sertis,
encircled, surrounded, id. ib. 4, 506:vela secundi Intendunt Zephyri,
swell, fill, id. ib. 5, 33:intendentibus tenebris,
spreading, Liv. 1, 57, 8.—Trop.A.To strain or stretch towards, to extend:B.aciem acrem in omnes partes intendit,
turns keen looks on every side, Cic. Tusc. 4, 18, 38:aciem longius,
id. Ac. 2, 25, 80:quo intendisset oculos,
whithersoever he turns his eyes, Tac. A. 4, 70:aures ad verba,
Ov. P. 4, 4, 36: cum putaret licere senatui, et mitigare leges et intendere, to stretch, i. e. increase the rigor of, Plin. Ep. 4, 9, 17:numeros intendere nervis,
Verg. A. 9, 776 (per nervos intentos, Forbig.); cf.:strepitum fidis intendisse Latinae,
Pers. 6, 4.—Esp.1.To direct towards any thing, to turn or bend in any direction:2.digna est res ubi tu nervos intendas tuos,
Ter. Eun. 2, 3, 20:intendenda in senem est fallacia,
id. Heaut. 3, 2, 2:ut eo quo intendit, cum exercitu mature perveniat,
Cic. Mur. 9: iter, to direct one ' s course:ad explorandum quonam hostes iter intendissent,
Liv. 31, 33, 6:a porta ad praetorem iter intendit,
id. 36, 21:coeptum iter in Italiam,
id. 21, 29, 6; 27, 46, 9.— Absol.:quo nunc primum intendam,
whither shall I turn? Ter. And. 2, 2, 6.—Intendere animum, to direct one ' s thoughts or attention to any thing: quaero enim non quibus intendam rebus animum, sed, etc., Cic. Fragm. ap. Non. 329, 6:3.parum defigunt animos et intendunt in ea, quae, etc.,
id. Ac. 2, 15, 46:quo animum intendat, facile perspicio,
id. Verr. 1, 3;Liv. praef. 9: intentus animus tuus est ad fortissimum virum liberandum,
Cic. Phil. 11, 9:oculi mentesque ad pugnam intentae,
Caes. B. G. 3, 26:in ea re omnium nostrorum intentis animis,
id. ib. 3, 22:intendere animum in regnum Adherbalis,
Sall. J. 20, 1:ad bellum animum intendit,
id. ib. 43, 2:animum studiis et rebus honestis,
Hor. Ep. 1, 2, 36:considerationem in aliquam rem,
Cic. Inv. 2, 33:omnes cogitationes ad aliquid,
Liv. 40, 5:omnium eo curae sunt intentae,
Liv. 9, 31; id. 25, 9:ad scribendum animum, oculos, manum,
Plin. Ep. 7, 27, 7: ubi ingenium intenderis, valet, Sall. J. 51, 3:eruditionem tuam,
Plin. Ep. 7, 27, 14. —Hence, intendere alone, to urge on, incite:4.intenderant eum ad cavendi omnia curam tot auditae proditiones,
Liv. 24, 37:aliquem ad custodiae curam,
id. 21, 49:vis omnis intendenda rebus,
Quint. 10, 7, 21.—To enlarge, spread, extend, magnify:C.intendetur socordia, si nullus ex se metus aut spes,
Tac. A. 2, 38:amici accendendis offensionibus callidi, intendere vera. adgerere falsa,
exaggerated, id. ib. 2, 57;4, 11: gloriam,
id. ib. 4, 26;12, 35: tormentum,
Cels. 4, 15 init. —Absol., to turn one ' s attention to, exert one ' s self for, to purpose, endeavor, intend:(β).pergin, sceleste, intendere hanc arguere?
Plaut. Mil. 2, 4, 27 Brix:quod est tibi ante explicandum, quam illuc proficiscare, quo te dicis intendere,
Cic. de Or. 2, 42:quod ubi secus procedit, neque quod intenderat, efficere potest,
Sall. J. 25, 10:quocumque intenderat,
id. ib. 74, 2; cf. id. ib. 64, 1;102, 1: genera lectionum, quae praecipue convenire intendentibus, ut oratores fiant,
Quint. 10, 1, 45:ad nuptias,
Just. 13, 6.—With inf.:D.quo ire intenderant,
Sall. J. 107, 7:altum petere intendit,
Liv. 36, 44.—Intendere se, to exert one ' s self, prepare for any thing:E.se ad firmitatem,
Cic. Tusc. 2, 23:se in rem,
Quint. 4, 1, 39: qui se intenderunt adversarios in ejus tribunatum, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 4, 2.—Intendere animo, to purpose in one ' s mind, to intend:F.si C. Antonius, quod animo intenderat, perficere potuisset,
Cic. Phil. 10, 4, 9.—To maintain, assert:G.eam sese intendit esse,
Ter. Eun. 3, 3, 19.—Esp., as leg. t. t., to aver, maintain, assert as a plaintiff in court:quo modo nunc intendit,
Cic. Quint. 29, 88: si quod intendit adversarius tuus, probationibus implere non possit, Vet. cujusd. Jurec. Consult. 6, 16 Huschke; Dig. 10, 4, 9, § 6. —To threaten with any thing, to seek to bring upon, to afflict with:H.alicui actionem perduellionis,
Cic. Mil. 14:alicui litem,
id. de Or. 1, 10:periculum in omnes,
id. Rosc. Am. 3:crimen in aliquem,
Liv. 9, 26:injuriarum formulam,
Suet. Vit. 7:probra et minas alicui,
Tac. A. 3, 36:metum intendere,
id. ib. 1, 28.—Intendere in se, to contemplate one ' s self: quid sit Deus: totus in se intendat, an ad nos aliquando respiciat, Sen. Q. N. praef. 1.—I.Intendere alicui, to be intended for a person, Stat. S. 3 praef.—K.In rhet., to premise, to state as the proposition of a syllogism, Quint. 5, 14, 10.—L.In gram., to make long, to use (a syllable) as long:1.primam syllabam intendit, tertiam corripuit,
Gell. 13, 22. 18. — Hence, P. a. in two forms.inten-tus, a, um.A. B. (α).With dat.:(β).quem pueri intenti ludo exercent,
Verg. A. 7, 380:intentus recipiendo exercitui esse,
Liv. 10, 42, 1.—With abl.:C.aliquo negotio intentus,
Sall. C. 2; id. ib. 4; 54.—Absol., eager, intent:D.at Romani domi militiaeque intenti festinare,
Sall. C. 6, 5:senatus nihil sane intentus,
id. ib. 16, 5:intenti exspectant signum,
Verg. A. 5, 137:intenti ora tenebant,
id. ib. 2, 1:totam causam quam maxime intentis, quod aiunt, oculis contemplari,
Cic. Fl. 11:intentaque tuis precibus se praebuit aure,
Tib. 4, 1, 132. — Comp.:intentiore custodia aliquem asservare,
Liv. 39, 19.— Sup.:cum intentissima conquisitione ad triginta milia peditum confecisset,
Liv. 29, 35:intentissima cura aliquid consequi,
Quint. 10, 1, 111:haec omnia intentissima cura acta,
Liv. 25, 22, 4. —Strict:E.intentum et magnis delictis inexorabilem scias,
Tac. A. 12, 42:intentius delectum habere,
Liv. 8, 17:intentiorem fore disciplinam,
Tac. A. 12, 42.—Raised:F.intento alimentorum pretio,
Tac. H. 1, 89. —Of speech and style, vigorous, nervous:2.sermo,
Cic. de Or. 1, 60, 255:pars orationis,
id. ib. 2, 52, 211. — Adv.: in-tentē, with earnestness, attentively, intently:pronuntiare,
Plin. Ep. 5, 19:audire,
Quint. 2, 2, 13.— Comp. (cf. intense):cum delectus intentius haberetur,
Liv. 8, 17:et quo intentius custodiae serventur,
id. 25, 30, 5:apparare proelium,
id. 8, 1:se excusare,
Tac. A. 3, 35:premere obsessos,
id. ib. 15, 13:adesse alicui rei,
id. ib. 11, 11.— Sup.:exspectans intentissime,
Lampr. Elag. 14. —intensus, a, um.A. B.Violent:C.intensior impetus,
Sen. Ira, 2, 35:virtus in mediocribus modice intensior,
Nazar. Pan. ad Const. 23, 2.—Attentive; sup., Aug. Ep. 56 al.— Adv.: intensē, violently; comp.: intensius, Fronto de Fer. Als. 3 Mai.; Schol. Juv. 11, 15; sup.:intensissime,
Aug. Mor. Eccl. 19. -
124 intense
in-tendo, di, tum and sum, 3, v. a. ( part. intenditus, Fronto, Fer. Als. 3, 11 Mai.), to stretch out or forth, extend.I.Lit.A.In hunc intende digitum, hic lenost, point in scorn, Plaut. Ps. 4, 7, 45:B.dextram ad statuam,
Cic. Att. 16, 15:alicui manus,
Sen. Clem. 1, 25:bracchia,
Ov. M. 10, 58:manus,
id. ib. 8, 107:jubet intendi bracchia velis,
Verg. A. 5, 829:intenta bracchia remis, id. ib, 5, 136: ventis vela,
id. ib. 3, 683:nervos aut remittere,
Plin. 26, 10, 62, § 96:cutem,
id. 8, 35, 53, § 125:jamque manus Colchis crinemque intenderat astris,
Val. Fl. 8, 68.—To bend a bow, etc.:C.ballistam in aliquem,
Plaut. Bacch. 4, 4, 58:arcum,
Verg. A. 8, 704:intentus est arcus in me unum,
Cic. Sest. 7, 15.—To aim or direct at a thing:D.tela in patriam,
Cic. Prov. Cons. 9:tela intenta jugulis civitatis,
id. Pis. 2:sagittam,
Verg. A. 9, 590:telum in jugulum,
Plin. Ep. 3, 9.—To stretch or spread out; to stretch, lay or put upon a thing:II.tabernacula carbaseis intenta velis,
pitched, Cic. Verr. 2, 5, 12, § 30; 2, 5, 31, § 80:sella intenta loris,
Quint. 6, 3, 25:stuppea vincula collo Intendunt,
Verg. A. 2, 237:duro intendere bracchia tergo,
i. e. to bind with the cestus, id. ib. 5, 403:locum sertis,
encircled, surrounded, id. ib. 4, 506:vela secundi Intendunt Zephyri,
swell, fill, id. ib. 5, 33:intendentibus tenebris,
spreading, Liv. 1, 57, 8.—Trop.A.To strain or stretch towards, to extend:B.aciem acrem in omnes partes intendit,
turns keen looks on every side, Cic. Tusc. 4, 18, 38:aciem longius,
id. Ac. 2, 25, 80:quo intendisset oculos,
whithersoever he turns his eyes, Tac. A. 4, 70:aures ad verba,
Ov. P. 4, 4, 36: cum putaret licere senatui, et mitigare leges et intendere, to stretch, i. e. increase the rigor of, Plin. Ep. 4, 9, 17:numeros intendere nervis,
Verg. A. 9, 776 (per nervos intentos, Forbig.); cf.:strepitum fidis intendisse Latinae,
Pers. 6, 4.—Esp.1.To direct towards any thing, to turn or bend in any direction:2.digna est res ubi tu nervos intendas tuos,
Ter. Eun. 2, 3, 20:intendenda in senem est fallacia,
id. Heaut. 3, 2, 2:ut eo quo intendit, cum exercitu mature perveniat,
Cic. Mur. 9: iter, to direct one ' s course:ad explorandum quonam hostes iter intendissent,
Liv. 31, 33, 6:a porta ad praetorem iter intendit,
id. 36, 21:coeptum iter in Italiam,
id. 21, 29, 6; 27, 46, 9.— Absol.:quo nunc primum intendam,
whither shall I turn? Ter. And. 2, 2, 6.—Intendere animum, to direct one ' s thoughts or attention to any thing: quaero enim non quibus intendam rebus animum, sed, etc., Cic. Fragm. ap. Non. 329, 6:3.parum defigunt animos et intendunt in ea, quae, etc.,
id. Ac. 2, 15, 46:quo animum intendat, facile perspicio,
id. Verr. 1, 3;Liv. praef. 9: intentus animus tuus est ad fortissimum virum liberandum,
Cic. Phil. 11, 9:oculi mentesque ad pugnam intentae,
Caes. B. G. 3, 26:in ea re omnium nostrorum intentis animis,
id. ib. 3, 22:intendere animum in regnum Adherbalis,
Sall. J. 20, 1:ad bellum animum intendit,
id. ib. 43, 2:animum studiis et rebus honestis,
Hor. Ep. 1, 2, 36:considerationem in aliquam rem,
Cic. Inv. 2, 33:omnes cogitationes ad aliquid,
Liv. 40, 5:omnium eo curae sunt intentae,
Liv. 9, 31; id. 25, 9:ad scribendum animum, oculos, manum,
Plin. Ep. 7, 27, 7: ubi ingenium intenderis, valet, Sall. J. 51, 3:eruditionem tuam,
Plin. Ep. 7, 27, 14. —Hence, intendere alone, to urge on, incite:4.intenderant eum ad cavendi omnia curam tot auditae proditiones,
Liv. 24, 37:aliquem ad custodiae curam,
id. 21, 49:vis omnis intendenda rebus,
Quint. 10, 7, 21.—To enlarge, spread, extend, magnify:C.intendetur socordia, si nullus ex se metus aut spes,
Tac. A. 2, 38:amici accendendis offensionibus callidi, intendere vera. adgerere falsa,
exaggerated, id. ib. 2, 57;4, 11: gloriam,
id. ib. 4, 26;12, 35: tormentum,
Cels. 4, 15 init. —Absol., to turn one ' s attention to, exert one ' s self for, to purpose, endeavor, intend:(β).pergin, sceleste, intendere hanc arguere?
Plaut. Mil. 2, 4, 27 Brix:quod est tibi ante explicandum, quam illuc proficiscare, quo te dicis intendere,
Cic. de Or. 2, 42:quod ubi secus procedit, neque quod intenderat, efficere potest,
Sall. J. 25, 10:quocumque intenderat,
id. ib. 74, 2; cf. id. ib. 64, 1;102, 1: genera lectionum, quae praecipue convenire intendentibus, ut oratores fiant,
Quint. 10, 1, 45:ad nuptias,
Just. 13, 6.—With inf.:D.quo ire intenderant,
Sall. J. 107, 7:altum petere intendit,
Liv. 36, 44.—Intendere se, to exert one ' s self, prepare for any thing:E.se ad firmitatem,
Cic. Tusc. 2, 23:se in rem,
Quint. 4, 1, 39: qui se intenderunt adversarios in ejus tribunatum, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 4, 2.—Intendere animo, to purpose in one ' s mind, to intend:F.si C. Antonius, quod animo intenderat, perficere potuisset,
Cic. Phil. 10, 4, 9.—To maintain, assert:G.eam sese intendit esse,
Ter. Eun. 3, 3, 19.—Esp., as leg. t. t., to aver, maintain, assert as a plaintiff in court:quo modo nunc intendit,
Cic. Quint. 29, 88: si quod intendit adversarius tuus, probationibus implere non possit, Vet. cujusd. Jurec. Consult. 6, 16 Huschke; Dig. 10, 4, 9, § 6. —To threaten with any thing, to seek to bring upon, to afflict with:H.alicui actionem perduellionis,
Cic. Mil. 14:alicui litem,
id. de Or. 1, 10:periculum in omnes,
id. Rosc. Am. 3:crimen in aliquem,
Liv. 9, 26:injuriarum formulam,
Suet. Vit. 7:probra et minas alicui,
Tac. A. 3, 36:metum intendere,
id. ib. 1, 28.—Intendere in se, to contemplate one ' s self: quid sit Deus: totus in se intendat, an ad nos aliquando respiciat, Sen. Q. N. praef. 1.—I.Intendere alicui, to be intended for a person, Stat. S. 3 praef.—K.In rhet., to premise, to state as the proposition of a syllogism, Quint. 5, 14, 10.—L.In gram., to make long, to use (a syllable) as long:1.primam syllabam intendit, tertiam corripuit,
Gell. 13, 22. 18. — Hence, P. a. in two forms.inten-tus, a, um.A. B. (α).With dat.:(β).quem pueri intenti ludo exercent,
Verg. A. 7, 380:intentus recipiendo exercitui esse,
Liv. 10, 42, 1.—With abl.:C.aliquo negotio intentus,
Sall. C. 2; id. ib. 4; 54.—Absol., eager, intent:D.at Romani domi militiaeque intenti festinare,
Sall. C. 6, 5:senatus nihil sane intentus,
id. ib. 16, 5:intenti exspectant signum,
Verg. A. 5, 137:intenti ora tenebant,
id. ib. 2, 1:totam causam quam maxime intentis, quod aiunt, oculis contemplari,
Cic. Fl. 11:intentaque tuis precibus se praebuit aure,
Tib. 4, 1, 132. — Comp.:intentiore custodia aliquem asservare,
Liv. 39, 19.— Sup.:cum intentissima conquisitione ad triginta milia peditum confecisset,
Liv. 29, 35:intentissima cura aliquid consequi,
Quint. 10, 1, 111:haec omnia intentissima cura acta,
Liv. 25, 22, 4. —Strict:E.intentum et magnis delictis inexorabilem scias,
Tac. A. 12, 42:intentius delectum habere,
Liv. 8, 17:intentiorem fore disciplinam,
Tac. A. 12, 42.—Raised:F.intento alimentorum pretio,
Tac. H. 1, 89. —Of speech and style, vigorous, nervous:2.sermo,
Cic. de Or. 1, 60, 255:pars orationis,
id. ib. 2, 52, 211. — Adv.: in-tentē, with earnestness, attentively, intently:pronuntiare,
Plin. Ep. 5, 19:audire,
Quint. 2, 2, 13.— Comp. (cf. intense):cum delectus intentius haberetur,
Liv. 8, 17:et quo intentius custodiae serventur,
id. 25, 30, 5:apparare proelium,
id. 8, 1:se excusare,
Tac. A. 3, 35:premere obsessos,
id. ib. 15, 13:adesse alicui rei,
id. ib. 11, 11.— Sup.:exspectans intentissime,
Lampr. Elag. 14. —intensus, a, um.A. B.Violent:C.intensior impetus,
Sen. Ira, 2, 35:virtus in mediocribus modice intensior,
Nazar. Pan. ad Const. 23, 2.—Attentive; sup., Aug. Ep. 56 al.— Adv.: intensē, violently; comp.: intensius, Fronto de Fer. Als. 3 Mai.; Schol. Juv. 11, 15; sup.:intensissime,
Aug. Mor. Eccl. 19. -
125 intensus
in-tendo, di, tum and sum, 3, v. a. ( part. intenditus, Fronto, Fer. Als. 3, 11 Mai.), to stretch out or forth, extend.I.Lit.A.In hunc intende digitum, hic lenost, point in scorn, Plaut. Ps. 4, 7, 45:B.dextram ad statuam,
Cic. Att. 16, 15:alicui manus,
Sen. Clem. 1, 25:bracchia,
Ov. M. 10, 58:manus,
id. ib. 8, 107:jubet intendi bracchia velis,
Verg. A. 5, 829:intenta bracchia remis, id. ib, 5, 136: ventis vela,
id. ib. 3, 683:nervos aut remittere,
Plin. 26, 10, 62, § 96:cutem,
id. 8, 35, 53, § 125:jamque manus Colchis crinemque intenderat astris,
Val. Fl. 8, 68.—To bend a bow, etc.:C.ballistam in aliquem,
Plaut. Bacch. 4, 4, 58:arcum,
Verg. A. 8, 704:intentus est arcus in me unum,
Cic. Sest. 7, 15.—To aim or direct at a thing:D.tela in patriam,
Cic. Prov. Cons. 9:tela intenta jugulis civitatis,
id. Pis. 2:sagittam,
Verg. A. 9, 590:telum in jugulum,
Plin. Ep. 3, 9.—To stretch or spread out; to stretch, lay or put upon a thing:II.tabernacula carbaseis intenta velis,
pitched, Cic. Verr. 2, 5, 12, § 30; 2, 5, 31, § 80:sella intenta loris,
Quint. 6, 3, 25:stuppea vincula collo Intendunt,
Verg. A. 2, 237:duro intendere bracchia tergo,
i. e. to bind with the cestus, id. ib. 5, 403:locum sertis,
encircled, surrounded, id. ib. 4, 506:vela secundi Intendunt Zephyri,
swell, fill, id. ib. 5, 33:intendentibus tenebris,
spreading, Liv. 1, 57, 8.—Trop.A.To strain or stretch towards, to extend:B.aciem acrem in omnes partes intendit,
turns keen looks on every side, Cic. Tusc. 4, 18, 38:aciem longius,
id. Ac. 2, 25, 80:quo intendisset oculos,
whithersoever he turns his eyes, Tac. A. 4, 70:aures ad verba,
Ov. P. 4, 4, 36: cum putaret licere senatui, et mitigare leges et intendere, to stretch, i. e. increase the rigor of, Plin. Ep. 4, 9, 17:numeros intendere nervis,
Verg. A. 9, 776 (per nervos intentos, Forbig.); cf.:strepitum fidis intendisse Latinae,
Pers. 6, 4.—Esp.1.To direct towards any thing, to turn or bend in any direction:2.digna est res ubi tu nervos intendas tuos,
Ter. Eun. 2, 3, 20:intendenda in senem est fallacia,
id. Heaut. 3, 2, 2:ut eo quo intendit, cum exercitu mature perveniat,
Cic. Mur. 9: iter, to direct one ' s course:ad explorandum quonam hostes iter intendissent,
Liv. 31, 33, 6:a porta ad praetorem iter intendit,
id. 36, 21:coeptum iter in Italiam,
id. 21, 29, 6; 27, 46, 9.— Absol.:quo nunc primum intendam,
whither shall I turn? Ter. And. 2, 2, 6.—Intendere animum, to direct one ' s thoughts or attention to any thing: quaero enim non quibus intendam rebus animum, sed, etc., Cic. Fragm. ap. Non. 329, 6:3.parum defigunt animos et intendunt in ea, quae, etc.,
id. Ac. 2, 15, 46:quo animum intendat, facile perspicio,
id. Verr. 1, 3;Liv. praef. 9: intentus animus tuus est ad fortissimum virum liberandum,
Cic. Phil. 11, 9:oculi mentesque ad pugnam intentae,
Caes. B. G. 3, 26:in ea re omnium nostrorum intentis animis,
id. ib. 3, 22:intendere animum in regnum Adherbalis,
Sall. J. 20, 1:ad bellum animum intendit,
id. ib. 43, 2:animum studiis et rebus honestis,
Hor. Ep. 1, 2, 36:considerationem in aliquam rem,
Cic. Inv. 2, 33:omnes cogitationes ad aliquid,
Liv. 40, 5:omnium eo curae sunt intentae,
Liv. 9, 31; id. 25, 9:ad scribendum animum, oculos, manum,
Plin. Ep. 7, 27, 7: ubi ingenium intenderis, valet, Sall. J. 51, 3:eruditionem tuam,
Plin. Ep. 7, 27, 14. —Hence, intendere alone, to urge on, incite:4.intenderant eum ad cavendi omnia curam tot auditae proditiones,
Liv. 24, 37:aliquem ad custodiae curam,
id. 21, 49:vis omnis intendenda rebus,
Quint. 10, 7, 21.—To enlarge, spread, extend, magnify:C.intendetur socordia, si nullus ex se metus aut spes,
Tac. A. 2, 38:amici accendendis offensionibus callidi, intendere vera. adgerere falsa,
exaggerated, id. ib. 2, 57;4, 11: gloriam,
id. ib. 4, 26;12, 35: tormentum,
Cels. 4, 15 init. —Absol., to turn one ' s attention to, exert one ' s self for, to purpose, endeavor, intend:(β).pergin, sceleste, intendere hanc arguere?
Plaut. Mil. 2, 4, 27 Brix:quod est tibi ante explicandum, quam illuc proficiscare, quo te dicis intendere,
Cic. de Or. 2, 42:quod ubi secus procedit, neque quod intenderat, efficere potest,
Sall. J. 25, 10:quocumque intenderat,
id. ib. 74, 2; cf. id. ib. 64, 1;102, 1: genera lectionum, quae praecipue convenire intendentibus, ut oratores fiant,
Quint. 10, 1, 45:ad nuptias,
Just. 13, 6.—With inf.:D.quo ire intenderant,
Sall. J. 107, 7:altum petere intendit,
Liv. 36, 44.—Intendere se, to exert one ' s self, prepare for any thing:E.se ad firmitatem,
Cic. Tusc. 2, 23:se in rem,
Quint. 4, 1, 39: qui se intenderunt adversarios in ejus tribunatum, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 4, 2.—Intendere animo, to purpose in one ' s mind, to intend:F.si C. Antonius, quod animo intenderat, perficere potuisset,
Cic. Phil. 10, 4, 9.—To maintain, assert:G.eam sese intendit esse,
Ter. Eun. 3, 3, 19.—Esp., as leg. t. t., to aver, maintain, assert as a plaintiff in court:quo modo nunc intendit,
Cic. Quint. 29, 88: si quod intendit adversarius tuus, probationibus implere non possit, Vet. cujusd. Jurec. Consult. 6, 16 Huschke; Dig. 10, 4, 9, § 6. —To threaten with any thing, to seek to bring upon, to afflict with:H.alicui actionem perduellionis,
Cic. Mil. 14:alicui litem,
id. de Or. 1, 10:periculum in omnes,
id. Rosc. Am. 3:crimen in aliquem,
Liv. 9, 26:injuriarum formulam,
Suet. Vit. 7:probra et minas alicui,
Tac. A. 3, 36:metum intendere,
id. ib. 1, 28.—Intendere in se, to contemplate one ' s self: quid sit Deus: totus in se intendat, an ad nos aliquando respiciat, Sen. Q. N. praef. 1.—I.Intendere alicui, to be intended for a person, Stat. S. 3 praef.—K.In rhet., to premise, to state as the proposition of a syllogism, Quint. 5, 14, 10.—L.In gram., to make long, to use (a syllable) as long:1.primam syllabam intendit, tertiam corripuit,
Gell. 13, 22. 18. — Hence, P. a. in two forms.inten-tus, a, um.A. B. (α).With dat.:(β).quem pueri intenti ludo exercent,
Verg. A. 7, 380:intentus recipiendo exercitui esse,
Liv. 10, 42, 1.—With abl.:C.aliquo negotio intentus,
Sall. C. 2; id. ib. 4; 54.—Absol., eager, intent:D.at Romani domi militiaeque intenti festinare,
Sall. C. 6, 5:senatus nihil sane intentus,
id. ib. 16, 5:intenti exspectant signum,
Verg. A. 5, 137:intenti ora tenebant,
id. ib. 2, 1:totam causam quam maxime intentis, quod aiunt, oculis contemplari,
Cic. Fl. 11:intentaque tuis precibus se praebuit aure,
Tib. 4, 1, 132. — Comp.:intentiore custodia aliquem asservare,
Liv. 39, 19.— Sup.:cum intentissima conquisitione ad triginta milia peditum confecisset,
Liv. 29, 35:intentissima cura aliquid consequi,
Quint. 10, 1, 111:haec omnia intentissima cura acta,
Liv. 25, 22, 4. —Strict:E.intentum et magnis delictis inexorabilem scias,
Tac. A. 12, 42:intentius delectum habere,
Liv. 8, 17:intentiorem fore disciplinam,
Tac. A. 12, 42.—Raised:F.intento alimentorum pretio,
Tac. H. 1, 89. —Of speech and style, vigorous, nervous:2.sermo,
Cic. de Or. 1, 60, 255:pars orationis,
id. ib. 2, 52, 211. — Adv.: in-tentē, with earnestness, attentively, intently:pronuntiare,
Plin. Ep. 5, 19:audire,
Quint. 2, 2, 13.— Comp. (cf. intense):cum delectus intentius haberetur,
Liv. 8, 17:et quo intentius custodiae serventur,
id. 25, 30, 5:apparare proelium,
id. 8, 1:se excusare,
Tac. A. 3, 35:premere obsessos,
id. ib. 15, 13:adesse alicui rei,
id. ib. 11, 11.— Sup.:exspectans intentissime,
Lampr. Elag. 14. —intensus, a, um.A. B.Violent:C.intensior impetus,
Sen. Ira, 2, 35:virtus in mediocribus modice intensior,
Nazar. Pan. ad Const. 23, 2.—Attentive; sup., Aug. Ep. 56 al.— Adv.: intensē, violently; comp.: intensius, Fronto de Fer. Als. 3 Mai.; Schol. Juv. 11, 15; sup.:intensissime,
Aug. Mor. Eccl. 19. -
126 largior
largĭor, ītus, 4 (ante-class. and poet.; collat. form of the imperf. largibar, Prop. 1, 3, 25; fut. largibere, Plaut. Bacch. 4, 7, 30; inf. largirier, id. As. 5, 2, 82.— Act. collat. form, v. fin.), v. dep. [1. largus], to give bountifully, to lavish, bestow, dispense, distribute, impart (class.; cf.: dono, suppedito).I.Lit.A.In gen.:B.amico homini mea ex crumena largiar,
Plaut. Pers. 2, 3, 13:ex ea (dote) largiri te illi,
id. Trin. 3, 3, 14:cenam esurientibus,
id. Am. 1, 1, 155:qui eripiunt aliis, quod aliis largiantur,
Cic. Off. 1, 14, 43; cf.:ex alieno,
id. Fam. 3, 8, 8; id. Rosc. Com. 10:agros emeritis,
Tac. A. 1, 28:largitur in servos quantum aderat pecuniae,
id. ib. 16, 11:facile largiri de alieno,
Just. 36, 3, 9.—Of inanimate subjects:sol universis idem lucis largitur,
Quint. 1, 2, 14: Gallis provinciae propinquitas multa ad copiam atque usus largitur, * Caes. B. G. 6, 24.—In partic., to give largesses, to bribe:II.largiundo et pollicitando magis incendere,
Sall. C. 38; id. J. 13:exercitum largiendo corrumpere,
Quint. 5, 13, 17:largiendo de alieno popularem fieri,
Liv. 3, 1: dictis largiri, to bestow in words, i. e. to promise without power to give:quid nunc acturu's, postquam erili filio largitu's dictis dapsilis lubentias,
Plaut. Ps. 1, 4, 3.—Trop., to confer, bestow, grant, yield:(β).Hortensio summam copiam facultatemque dicendi natura largita est,
Cic. Quint. 2, 8:utrisque fortuna regnum est largita,
id. Har. Resp. 25:nimium parcus in largienda civitate,
id. Balb. 22, 50:plusculum amori,
id. Fam. 5, 12, 3:occasionem clamandi,
Quint. 12, 8, 2:quidquid solamen humandi est, largior,
Verg. A. 10, 494; so,alicui occasionem impudentiae,
Plin. 2, 23, 21, § 87:laetitiam alicui,
Plaut. Capt. 4, 2, 49:Istoscine patrem aequom morest liberis largirier?
to teach, communicate, id. As. 5, 2, 82:id largiamur inertiae nostrae,
give up, concede, Cic. de Or. 1, 15, 68: reipublicae injurias. to forgive, Tac. A. 3, 70:beneficia in vulgus,
Sen. Ben. 1, 2, 1:totus habenas,
to give, re lax, Sil. 15, 724.—Esp.: se largiri, to bestow one's society, to be free or eager in courtship: nam tu te vilem feceris, si te ultro largiere: sine ultro veniat, quaeritet, etc., [p. 1037] Plaut. Mil. 4, 6, 28.—With foll. ut:1. * 2.si quis mihi deus largiatur, ut ex hac aetate repuerascam,
would grant, Cic. de Sen. 23, 83.largītus, a, um, in pass. signif.: Tib. 4, 1, 129. -
127 libidinosus
lĭbīdĭnōsus ( lŭbīd-), a, um, adj. [libido], full of desire, passion, or lust, selfwilled, licentious, sensual, lustful, voluptuous, libidinous.I.Lit. (in a bad sense), Cic. Rep. Fragm. ap. Non. 491, 16 (Rep. 2, 41, 68 Mos.):II.homo libidinosissimus,
Cic. Verr. 2, 2, 78, § 192:nihil (isto) luxuriosius, nihil libidinosius,
id. Pis. 27, 66:libidinosior es quam ullus spado,
Quint. 6, 3, 64:caper,
lecherous, Hor. Epod. 10, 23.—Of inanim. and abstr. things: libidinosissimae liberationes, arbitrary, self-willed, Cic. Pis. 36, 87:libidinosae voluptates,
id. Fin. 1, 18, 59:libidinosa et intemperans adulescentia,
id. de Sen. 9, 29:fortuna varia et libidinosa,
Sen. Cons. ad Marc. 10:pretia,
extravagant, Col. 10 praef. §2: libidinosam liberalitatem debiti nomine colorare,
Val. Max. 8, 2, 2. —Of speech, licentious, wanton:eloquentia,
Quint. 5, 12, 20.—In a good sense, eager, longing for a thing (post-class.):libidinosus eloquentiae et gloriae,
Tert. Apol. 48; id. Virg. Vel. 13:suae sapientiae,
id. Res. Carn. 32.—Hence, adv.: lĭbīdĭ-nōsē, according to one's pleasure or caprice, wilfully, wantonly:quae ille libidinose, quae nefarie, quae crudeliter fecerit,
Cic. Div. in Caecil. 12, 38:ne quid libidinose aut facias aut cogites,
id. Off. 1, 4, 14; id. Rep. 2, 37, 63:libidinose crudeliterque consulere in aliquem,
Liv. 3, 63.— Comp.:libidinosius saevire,
Tert. Monog. 16 fin. -
128 lubidinosus
lĭbīdĭnōsus ( lŭbīd-), a, um, adj. [libido], full of desire, passion, or lust, selfwilled, licentious, sensual, lustful, voluptuous, libidinous.I.Lit. (in a bad sense), Cic. Rep. Fragm. ap. Non. 491, 16 (Rep. 2, 41, 68 Mos.):II.homo libidinosissimus,
Cic. Verr. 2, 2, 78, § 192:nihil (isto) luxuriosius, nihil libidinosius,
id. Pis. 27, 66:libidinosior es quam ullus spado,
Quint. 6, 3, 64:caper,
lecherous, Hor. Epod. 10, 23.—Of inanim. and abstr. things: libidinosissimae liberationes, arbitrary, self-willed, Cic. Pis. 36, 87:libidinosae voluptates,
id. Fin. 1, 18, 59:libidinosa et intemperans adulescentia,
id. de Sen. 9, 29:fortuna varia et libidinosa,
Sen. Cons. ad Marc. 10:pretia,
extravagant, Col. 10 praef. §2: libidinosam liberalitatem debiti nomine colorare,
Val. Max. 8, 2, 2. —Of speech, licentious, wanton:eloquentia,
Quint. 5, 12, 20.—In a good sense, eager, longing for a thing (post-class.):libidinosus eloquentiae et gloriae,
Tert. Apol. 48; id. Virg. Vel. 13:suae sapientiae,
id. Res. Carn. 32.—Hence, adv.: lĭbīdĭ-nōsē, according to one's pleasure or caprice, wilfully, wantonly:quae ille libidinose, quae nefarie, quae crudeliter fecerit,
Cic. Div. in Caecil. 12, 38:ne quid libidinose aut facias aut cogites,
id. Off. 1, 4, 14; id. Rep. 2, 37, 63:libidinose crudeliterque consulere in aliquem,
Liv. 3, 63.— Comp.:libidinosius saevire,
Tert. Monog. 16 fin.
См. также в других словарях:
Eager — Ea ger, a. [OE. egre sharp, sour, eager, OF. agre, aigre, F. aigre, fr. L. acer sharp, sour, spirited, zealous; akin to Gr. ? highest, extreme, Skr. a?ra point; fr. a root signifying to be sharp. Cf. {Acrid}, {Edge}.] 1. Sharp; sour; acid. [Obs.] … The Collaborative International Dictionary of English
Eager Beaver Baseball Association — Eager Beaver Baseball Association, Inc. (EBBA) is a baseball league for youths in London, Ontario, Canada, that was first organized in 1955 by former Major League Baseball player Frank Colman, London sportsman Gordon Berryhill and Al Marshall.In… … Wikipedia
eager beaver — {n. phr.}, {slang} A person who is always eager to work or do anything extra, perhaps to win the favor of his leader or boss. * /Jack likes his teacher and works hard for her, but his classmates call him an eager beaver./ * /The man who was… … Dictionary of American idioms
eager beaver — {n. phr.}, {slang} A person who is always eager to work or do anything extra, perhaps to win the favor of his leader or boss. * /Jack likes his teacher and works hard for her, but his classmates call him an eager beaver./ * /The man who was… … Dictionary of American idioms
Eager evaluation — or strict evaluation is the evaluation strategy in most traditional programming languages. In eager evaluation an expression is evaluated as soon as it gets bound to a variable. This is generally more efficient as a low level strategy in simple… … Wikipedia
Eager — ist der Name folgender Personen: Allen Eager (1927–2003), US amerikanischer Jazzsaxophonist Ben Eager (* 1984), kanadischer Eishockeyspieler Vince Eager (* 1940), britischer Pop Musiker Diese Seite ist eine … Deutsch Wikipedia
eager — eager, avid, keen, anxious, agog, athirst mean actuated by a strong and urgent desire or interest. Eager implies ardor and, often, enthusiasm; it frequently also connotes impatience {it is not a life for fiery and dominant natures, eager to… … New Dictionary of Synonyms
Eager (band) — Eager was a band created by Patrick Andrew of the band PFR. Patrick began forming the new band with Greg Pope in 1995. Greg (also a songwriter) had been touring with PFR as a backup guitarist. To quell rumors of the impending PFR breakup, Patrick … Wikipedia
Eager Haskell — is an implementation of the Haskell programming language that uses eager evaluation. Sources and External Links * [http://csg.csail.mit.edu/pubs/haskell.html Eager Haskell page at MIT] … Wikipedia
Eager — can mean *an enthusiasm to do something *Eager (band) *Eager (novel) … Wikipedia
eager — (adj.) late 13c., strenuous, ardent, fierce, angry, from O.Fr. aigre sour, acid; harsh, bitter, rough; eager greedy; lively, active, forceful, from L. acrem (nom. acer) keen, sharp, pointed, piercing; acute, ardent, zealous (see ACRID (Cf.… … Etymology dictionary