-
1 batuo
batuere, -, - Vpound, beat hit, strike; fence (with swords) -
2 batuo
battŭo (bătŭo), ĕre - tr. - [st1]1 [-] battre, frapper, rosser. - Plaut. Cas. 496 ; Don. Eun. 381 [st1]2 [-] battre pour attendrir, adoucir. - Apic. 4, 148; cf. Plin. 31, 9, 45, § 104. [st1]3 [-] absol. faire des armes, s'escrimer. - battuere rudibus cum aliquo, Suet. Cal. 32: s'escrimer avec qqn avec les baguettes [= au fleuret]. --- cf. Cal. 54. - [dans un sens obscène] Cic. Fam, 9, 22, 4.* * *battŭo (bătŭo), ĕre - tr. - [st1]1 [-] battre, frapper, rosser. - Plaut. Cas. 496 ; Don. Eun. 381 [st1]2 [-] battre pour attendrir, adoucir. - Apic. 4, 148; cf. Plin. 31, 9, 45, § 104. [st1]3 [-] absol. faire des armes, s'escrimer. - battuere rudibus cum aliquo, Suet. Cal. 32: s'escrimer avec qqn avec les baguettes [= au fleuret]. --- cf. Cal. 54. - [dans un sens obscène] Cic. Fam, 9, 22, 4.* * *Batuo, batuis, batuere. Plaut. Batre.\Batuere. Sueton. Batailler, Combatre. -
3 battuo
battuo (batuo), seit Fronto auch batto, ere, schlagen, klopfen, stampfen (noch j. ital. battere, franz. battre), a) m. Acc.: latera sculponeis, Naev. (?) b. Fulg. 563, 33 Merc.: alci os sculponeis, Plaut. Cas. 496. – bes. etw. im Mörser stampfen, stoßen, medicamen, Marc. Emp. 36. – etw. weich klopfen, ulcera, Plin. 31, 104: soleas, Apic. 4, 148. – Hülsenfrüchte klopfen = dreschen, fabam, Donat. ad Ter. eun. 2, 3, 89. – b) absol.: α) = franz. se battre, sich schlagen, v. Fechter, pugnatoriis armis, Suet. Cal. 54, 1: rudibus cum alqo, ibid. 32 (u. so nach Lachmann viell. rude batuere, Mos. et Rom. legg. collat. 11, 7. § 4, wo jetzt rudem induere): quom Persarum disciplinam memorares, bene battuunt ais, Fronto ep. ad M. Caes. 3, 16. p. 55, 7 N. – β) im obszönen Sinne, batuit impudenter, Cic. ep. 9, 22, 4.
-
4 fechten
fechten, armis uti (Waffen gebrauchen übh.). – armis exerceri (sich im Gebrauch der Waffen üben). – vitare atque inferre ictus (Hiebe, Stöße parieren u. beibringen). – batuere (zur Übung mit Rappieren bekämpfen, rappieren). – pugnare (ernstlich mit Waffen streiten, s. »kämpfen« die Synon.). – auf Stich u. Hieb s., punctim et caesim ferire; caesim, punctim pugnare (im Kampfe): fechten lernen, armis discere: jmd. s. lehren, alqm armis docere: jmd. reiten u. s. lehren, alqm docere equo armisque: sehr gut s. können, armis optime uti; armorum peritissimum esse: nicht s. können, armorum inscium esse: in der Schlacht an jmds. Seite s., proximum lateri alcis in acie stare. – Übtr., mit Worten s., digladiari, mit jmd. od. untereinander, cum alqo od. inter se, über etw., de alqa re. – Fechten, das, s. Fechtkunst.
-
5 battuo
battuo (batuo), seit Fronto auch batto, ere, schlagen, klopfen, stampfen (noch j. ital. battere, franz. battre), a) m. Acc.: latera sculponeis, Naev. (?) b. Fulg. 563, 33 Merc.: alci os sculponeis, Plaut. Cas. 496. – bes. etw. im Mörser stampfen, stoßen, medicamen, Marc. Emp. 36. – etw. weich klopfen, ulcera, Plin. 31, 104: soleas, Apic. 4, 148. – Hülsenfrüchte klopfen = dreschen, fabam, Donat. ad Ter. eun. 2, 3, 89. – b) absol.: α) = franz. se battre, sich schlagen, v. Fechter, pugnatoriis armis, Suet. Cal. 54, 1: rudibus cum alqo, ibid. 32 (u. so nach Lachmann viell. rude batuere, Mos. et Rom. legg. collat. 11, 7. § 4, wo jetzt rudem induere): quom Persarum disciplinam memorares, bene battuunt ais, Fronto ep. ad M. Caes. 3, 16. p. 55, 7 N. – β) im obszönen Sinne, batuit impudenter, Cic. ep. 9, 22, 4. -
6 Бить
- verberare (aliquem pulsare verberareque); verberibus castigare; caedere (aliquem pugnis; virgis; lapidem ferro); pellere (aliquem); pulsare; percutere; afflictare; affligere (fusti caput); plagare (aliquem); quatere (quatio); tundere; batuere; cudere; ferire; impingere; lacessere; mulcare; obtundere; flagellare;• бить стекла - vitrea frangere;
• град бьёт в стекла - grando fenestras ferit;
• бить в ладоши - plausum dare; manibus plaudere;
• бить себя в грудь - afflictare se;
• бить кулаками по остриям (безрассудным упорством осложнять собственное положение) - stimulos pugnis caedere;
• кто не может бить осла, тот бьёт по седлу (не по коню, так по оглоблям) - qui asinum non potest, stratum caedit;
• не бей камня, чтобы не остаться без руки - noli verberare lapidem, ne perdas manum;
-
7 Биться
- trepidare (alae trepidant); batuere; palpitare; pugnare; pugillare; deluctari; -
8 Колотить
- caedere (aliquem pugnis; virgis; lapidem ferro); tundere; batuere; mulcare (aliquem); -
9 bàs
-
10 rudis
1.rŭdis, e, adj. [cf. crudus], unwrought, untilled, unformed, unused, rough, raw, wild (cf. crudus): omnis fere materia non deformata, rudis appellatur, sicut vestimentum rude, non perpolitum: sic aes infectum rudusculum, Cincius ap. Fest. p. 265 Müll. (class.; esp. freq. in the trop. signif.).I.Lit.:B.terra (opp. restibilis),
Varr. R. R. 1, 44, 2; so,terra,
id. ib. 1, 27, 2:ager,
Col. 3, 11, 1:campus,
Verg. G. 2, 211:humus,
Ov. M. 5, 646:rudis atque infecta materies,
Petr. 114, 13; cf.:rudis indigestaque moles (Chaos),
Ov. M. 1, 7:marmor,
Quint. 2, 19, 3:saxum,
id. 9, 4, 27; cf.:signa (de marmore coepto),
Ov. M. 1, 406:aes (opp. signatum),
Plin. 33, 3, 13:hasta,
rudely finished, ill-made, Verg. A. 9, 743; cf.:novacula (with retusa),
Petr. 94, 14:circumjectus parietum,
Plin. 11, 51, 112, § 270:caementum,
Tac. Or. 20 (with informes tegulae):lana,
Ov. M. 6, 19:textum,
rough, coarse, id. ib. 8, 640; so,vestis,
id. F. 4, 659:herba,
wild, Mart. 2, 90, 8: cf.uva,
unripe, green, hard, id. 13, 68.— Neutr. plur. as subst.: detrahit doctrina aliquid, ut lima rudibus et cotes hebetibus, Quint. 2, 12, 8. —Poet., transf., young, new (cf. integer):II.illa (carina, sc. Argo) rudem cursu prima imbuit Amphitriten,
untried, not yet sailed on, Cat. 64, 11;hence, also, Argo,
Luc. 3, 193:agna,
Mart. 9, 71, 6:filia,
id. 7, 95, 8:dextram cruore regio imbuit,
Sen. Troad. 217:pannas,
new, Vulg. Matt. 9, 16. —Trop., rude, unpolished, uncultivated, unskilled, awkward, clumsy, ignorant; hence (like ignarus), with gen., unacquainted with, inexperienced in, etc. (cf. imperitus).(α).Absol.:(β).consilium,
Plaut. Poen. 1, 1, 61; cf.:forma ingenii impolita et plane rudis,
Cic. Brut. 85, 294:incohata ac rudia,
id. de Or. 1, 2, 5:quae rudia atque imperfecta adhuc erant,
Quint. 3, 1, 7:rudia et incomposita,
id. 9, 4, 17:vox surda, rudis, immanis, dura, etc.,
id. 11, 3, 32:modulatio,
id. 1, 10, 16; cf.:modus (tibicinis),
Ov. A. A. 1, 111:rude et Graecis intactum carmen,
Hor. S. 1, 10, 66:stilus (with confusus),
Quint. 1, 1, 28; 12, 10, 3:animi,
id. 1, 10, 9 (with agrestes);1, 1, 36: adhuc ingenia,
id. 1, 2, 27; cf.ingenium,
Hor. A. P. 410:rudis fuit vita priscorum et sine litteris,
Plin. 18, 29, 69, § 284:saeculum,
Quint. 2, 5, 23; 12, 11, 23; Tac. H. 1, 86:anni,
i. e. young, early, Quint. 1, 1, 5; Tac. A. 13, 16 fin.; cf.:adhuc aetas,
id. ib. 4, 8:rudem me et integrum discipulum accipe et ea, quae requiro, doce,
Cic. N. D. 3, 3, 7; Quint. 2, 3, 3; 3, 6, 83:Aeschylus rudis in plerisque et incompositus,
id. 10, 1, 66:tam eram rudis? tam ignarus rerum? etc.,
Cic. Sest. 21, 47; so (with ignarus) Quint. 1, 8, 4:rudis ac stultus,
id. 11, 3, 76:illi rudes homines primique,
id. 8, 3, 36; 10, 2, 5:illi rudes ac bellicosi,
id. 1, 10, 20:nescit equo rudis Haerere ingenuus puer,
Hor. C. 3, 24, 54.—With in and abl.:(γ).cum superiores alii fuissent in disputationibus perpoliti, alii in disserendo rudes,
Cic. Rep. 1, 8, 13:(oratorem) nullā in re tironem ac rudem esse debere,
id. de Or. 1, 50, 218; (with hebes) id. ib. 1, 58, 248:rudis in re publicā,
id. Phil. 6, 6, 17:in causā,
id. Fam. 4, 1, 1:in jure civili,
id. de Or. 1, 10, 40:in minoribus navigiis,
id. ib. 1, 38, 174:omnino in nostris poëtis,
id. Fin. 1, 2, 5:sermo nullā in re,
id. de Or. 1, 8, 32.—With simple abl. (very rare):Ennius ingenio maximus, arte rudis,
Ov. Tr. 2, 424:arte,
Stat. Th. 6, 437:studiis,
Vell. 2, 73, 1.—With gen.:(δ).imperiti homines rerum omnium rudes ignarique,
Cic. Fl. 7, 16:dicat se non imperitum foederis, non rudem exemplorum, non ignarum belli fuisse,
id. Balb. 20, 47:provinciae rudis,
id. Verr. 2, 2, 6, § 17:Graecarum litterarum,
id. Off. 1, 1, 1; Nep. Pelop. 1, 1:rei militaris,
Cic. Ac. 2, 1, 2:harum rerum,
id. Verr. 2, 2, 35, § 87:artium,
Liv. 1, 7:bonarum artium,
Tac. A. 1, 3:facinorum,
id. ib. 12, 51:agminum,
Hor. C. 3, 2, 9:civilis belli,
id. Ep. 2, 2, 47; cf.:bellorum (elephanti),
Flor. 4, 2, 67:operum conjugiique,
Ov. F. 4, 336:somni,
i. e. sleepless, id. M. 7, 213:dicendi,
Tac. A. 1, 29.—With ad (very rare):(ε).rudem ad pedestria bella Numidarum gentem esse,
Liv. 24, 48, 5:ad quae (spectacula) rudes tum Romani erant,
id. 45, 32, 10; 10, 22, 6; 21, 25, 6:ad partus,
Ov. H. 11, 48:ad mala,
id. P. 3, 7, 18:rudes adhuc ad resistendum populos,
Just. 1, 1, 5:rudis natio ad voluptates,
Curt. 6, 21, 9; 8, 8, 24.—With dat. (very rare):(ζ).fontes rudes puellis,
i. e. strange, Mart. 6, 42, 4.—With inf.:2. I.nec ferre rudis medicamina,
Sil. 6, 90:Martem rudis versare,
id. 8, 262.— Comp., sup., and adv. do not occur.To stir with in cooking; a stirring-stick, spatula:II.versato crebro duabus rudibus,
Cato, R. R. 79; so,ferreae,
Plin. 34, 18, 50, § 170; cf. rudicula.—A staff used by soldiers and gladiators in their exercises (perh. a wooden sword), answering to a quarter-staff, a foil (freq. and class.):(milites) rudibus inter se in modum justae pugnae concurrerunt,
Liv. 26, 51; 40, 6 and 9 Drak. N. cr. (al. sudibus); Ov. Am. 2, 9, 22; id. A. A. 3, 515:rudibus batuere,
Suet. Calig. 32.—Hence, transf.: PRIMA or SVMMA RVDIS (also in one word, SVMMARVDIS), the first or head fencer, the fencing-master, Inscr. Orell. 2575; 2584: SECVNDA RVDIS, the second fencer, the fencing-master ' s assistant, ib. 2573 sq.—A gladiator received such a rudis when honorably discharged (whence he was called rudiarius):tam bonus gladiator rudem tam cito accepisti?
Cic. Phil. 2, 29, 74:acceptā rude,
Juv. 6, 113:essedario rudem indulgere,
Suet. Claud. 21.—And hence transf. to other persons who receive an honorable discharge:tardā vires minuente senectā, Me quoque donari jam rude tempus erat,
i. e. to dismiss, discharge, Ov. Tr. 4, 8, 24; id. Am. 2, 9, 22; cf.:spectatum satis et donatum jam rude,
Hor. Ep. 1, 1, 2 (v. Orell. ad h. l.):ergo sibi dabit ipse rudem,
Juv. 7, 171; Mart. 3, 36, 10.
См. также в других словарях:
бот — I I. одномачтовый парусник , уже в первой половине XVII н., чаще с 1700 г. (Петр I, Ф. Прокопович и др.); см. Христиани 38; Смирнов 64. Поскольку судно Петра I называлось бот аглинской, Круазе ван дер Коп (ИОРЯС 15, 4, 9), Брюкнер (KZ 48, 162) и… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
Abate — A*bate ([.a]*b[=a]t ), v. t. [imp. & p. p. {Abated}, p. pr. & vb. n. {Abating}.] [OF. abatre to beat down, F. abattre, LL. abatere; ab or ad + batere, battere (popular form for L. batuere to beat). Cf. {Bate}, {Batter}.] 1. To beat down; to… … The Collaborative International Dictionary of English
Abated — Abate A*bate ([.a]*b[=a]t ), v. t. [imp. & p. p. {Abated}, p. pr. & vb. n. {Abating}.] [OF. abatre to beat down, F. abattre, LL. abatere; ab or ad + batere, battere (popular form for L. batuere to beat). Cf. {Bate}, {Batter}.] 1. To beat down; to … The Collaborative International Dictionary of English
Abating — Abate A*bate ([.a]*b[=a]t ), v. t. [imp. & p. p. {Abated}, p. pr. & vb. n. {Abating}.] [OF. abatre to beat down, F. abattre, LL. abatere; ab or ad + batere, battere (popular form for L. batuere to beat). Cf. {Bate}, {Batter}.] 1. To beat down; to … The Collaborative International Dictionary of English
Batter — Bat ter (b[a^]t t[ e]r), v. t. [imp. & p. p. {Battered} (b[a^]t t[ e]rd); p. pr. & vb. n. {Battering}.] [OE. bateren, OF. batre, F. battre, fr. LL. battere, for L. batuere to strike, beat; of unknown origin. Cf. {Abate}, {Bate} to abate.] [1913… … The Collaborative International Dictionary of English
Battered — Batter Bat ter (b[a^]t t[ e]r), v. t. [imp. & p. p. {Battered} (b[a^]t t[ e]rd); p. pr. & vb. n. {Battering}.] [OE. bateren, OF. batre, F. battre, fr. LL. battere, for L. batuere to strike, beat; of unknown origin. Cf. {Abate}, {Bate} to abate.]… … The Collaborative International Dictionary of English
Battering — Batter Bat ter (b[a^]t t[ e]r), v. t. [imp. & p. p. {Battered} (b[a^]t t[ e]rd); p. pr. & vb. n. {Battering}.] [OE. bateren, OF. batre, F. battre, fr. LL. battere, for L. batuere to strike, beat; of unknown origin. Cf. {Abate}, {Bate} to abate.]… … The Collaborative International Dictionary of English
Battle — Bat tle, n. [OE. bataille, bataile, F. bataille battle, OF., battle, battalion, fr. L. battalia, battualia, the fighting and fencing exercises of soldiers and gladiators, fr. batuere to strike, beat. Cf. {Battalia}, 1st {Battel}, and see {Batter} … The Collaborative International Dictionary of English
Battle piece — Battle Bat tle, n. [OE. bataille, bataile, F. bataille battle, OF., battle, battalion, fr. L. battalia, battualia, the fighting and fencing exercises of soldiers and gladiators, fr. batuere to strike, beat. Cf. {Battalia}, 1st {Battel}, and see… … The Collaborative International Dictionary of English
Battle royal — Battle Bat tle, n. [OE. bataille, bataile, F. bataille battle, OF., battle, battalion, fr. L. battalia, battualia, the fighting and fencing exercises of soldiers and gladiators, fr. batuere to strike, beat. Cf. {Battalia}, 1st {Battel}, and see… … The Collaborative International Dictionary of English
battledoor — at tle*door , n. [OE. batyldour. A corrupted form of uncertain origin; cf. Sp. batallador a great combatant, he who has fought many battles, Pg. batalhador, Pr. batalhador, warrior, soldier, fr. L. battalia; or cf. Pr. batedor batlet, fr. batre… … The Collaborative International Dictionary of English