awarii

См. также в других словарях:

• awaryjny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} dotyczący awarii, związany z awarią, przewidziany na wypadek awarii : {{/stl 7}}{{stl 10}}Komisja awaryjna. Pogotowie awaryjne. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• awaryjny — awaryjnyni «związany z awarią, przewidziany na wypadek awarii, spowodowany przez awarię» Ekipa, komisja awaryjna. Pogotowie awaryjne. Wyjście, urządzenie awaryjne w autobusie, w kinie, w hali fabrycznej. Naprawić szkody awaryjne …   Słownik języka polskiego

• bezawaryjny — «odbywający się bez awarii, bez przeszkód» Bezawaryjna praca …   Słownik języka polskiego

• dyspaszer — m IV, DB. a, Ms. dyspaszererze; lm M. dyspaszererzy, DB. ów mors. «rzeczoznawca oceniający straty poniesione podczas awarii statku i dzielący je pomiędzy właściciela ładunku i właściciela statku» ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

• dzwon — m IV, D. u, Ms. dzwonnie; lm M. y 1. «sygnalizacyjne urządzenie dźwiękowe o kielichowatym kształcie, odlane zwykle ze stopu miedzi i cyny z dodatkami, wydające dźwięk wskutek uderzenia zwisającego wewnątrz serca o wieniec dzwonu lub przez… …   Słownik języka polskiego

• katapulta — ż IV, CMs. katapultalcie; lm D. katapultault 1. hist. «machina wojenna używana w starożytności i w średniowieczu do miotania strzał lub kamieni» 2. lotn. «wyrzutnia o napędzie hydraulicznym lub parowym używana do startu samolotów, głównie z… …   Słownik języka polskiego

• katapultować — dk a. ndk IV, katapultowaćtuję, katapultowaćtujesz, katapultowaćtuj, katapultowaćował, katapultowaćowany 1. lotn. «stosować, zastosować katapultę do startu samolotów» 2. lotn. «wyrzucić, wyrzucać z samolotu fotel lub kabinę za pomocą katapulty»… …   Słownik języka polskiego

• lądowanie — n I rzecz. od lądować Samolot podchodzi do lądowania. ∆ Lądowanie przymusowe «lądowanie w nie przewidzianym na to miejscu, zwykle wskutek awarii samolotu» …   Słownik języka polskiego

• pogotowie — n I 1. blm «należyte przygotowanie, stan gotowości do natychmiastowego działania» Pogotowie bojowe. Ostre pogotowie. Być w stałym pogotowiu. Postawić ludzi w stan pogotowia. ∆ hand. Pogotowie kasowe «określona suma pieniędzy, która musi znajdować …   Słownik języka polskiego

• przestój — m I, D. przestójstoju; lm M. przestójstoje, D. przestójstojów 1. «nie planowana przerwa w pracy, w produkcji itp., wynikła np. z powodu awarii maszyn lub złej organizacji pracy» Przestoje maszyn. Straty na skutek przestojów. 2. «postój statku,… …   Słownik języka polskiego

• statek — m III, D. statektku, N. statektkiem; lm M. statektki 1. «jednostka pływająca o napędzie spalinowym, parowym, elektrycznym, atomowym, mogąca się poruszać na wodzie, pod wodą lub ponad powierzchnią wody (poduszkowiec), przeznaczona do komunikacji… …   Słownik języka polskiego