Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

attendant

  • 1 satelles

        satelles itis, m and f    an attendant, follower, courtier, life-guard: regii satellites, retinue, L.: satellites Naevi: si equites Romani satellites Numidae traderentur, S.: Aurum per medios ire satellites... amat, H.: Hannibalis, followers, L.— —An attendant, companion, follower: Iovis pinnata satelles, i. e. the eagle: Orci, i. e. Charon, H.: deae custos, satelles (i. e. Orion, of Diana), O.— An assistant in crime, accomplice, partner, abettor: stipatores corporis constituit, eosdem satellites potestatis: satellites scelerum.—Fig., an assistant, attendant: natura ei (sc. homini) sensūs tamquam satellites attribuit: Virtutis rigidus, H.
    * * *
    I
    attendant; courtier; follower; life guard; companion; accomplice, abettor
    II
    S:satellite

    Latin-English dictionary > satelles

  • 2 famulus

        famulus adj.    [2 FAC-], serving, serviceable: aquae, O.: vertex, O.—As subst m., a servant, attendant: parare famulos: famuli operum soluti, H.: Idaeae matris famuli: sacrorum, O.: famulūm manus, V.: parentis, i. e. a demon attendant, V.: redemptor cum famulis, workmen, H.
    * * *
    I
    famula, famulum ADJ
    serving; serviceable; servile; subject
    II
    slave (male), servant; attendant

    Latin-English dictionary > famulus

  • 3 minister

    mĭnister, tra, trum, adj. ( gen. plur. ministrūm, Stat. S. 3, 1, 86) [a double comp. in form, from minus and comp. ending -ter, Gr. ter-os; cf.: magister, sinister], that is at hand, that serves, ministers (as an adj. only poet. and later): lumina (i. e. oculi) propositi facta ministra tui, that further, promote; promotive, or in a subst. sense, Ov. H. 21, 114:

    minister Grex,

    Sil. 11, 274:

    ardor,

    Lucr. 5, 297:

    ministro baculo,

    with the aid of a staff, Ov. Ib. 261.—
    II.
    Subst.
    A.
    mĭnister, tri, m., an attendant, waiter, servant; also a priest's attendant or assistant; likewise an inferior officer, underofficial; hence, transf., an aider in a good or bad sense, a furtherer, promoter, helper, an abettor, accomplice:

    centum aliae (famulae), totidemque pares aetate ministri,

    Verg. A. 1, 705:

    Phrygius,

    the cup-bearer Ganymede, Val. Fl. 5, 691; Mart. 12, 15, 7:

    Falerni,

    a cup -bearer, Cat. 27, 1:

    ministri publici Martis,

    Cic. Clu. 15, 43:

    hostia Inter cunctantes cecidit moribunda ministros,

    Verg. G. 3, 488:

    ministri imperii tui,

    inferior officers, under-officials, Cic. Q. Fr 1, 1, 3:

    regni,

    an assistant in the regal government, a minister, Just. 16, 1, 3:

    infimi homines ministros se praebent in judiciis oratoribus,

    i. e. inform the orators what the law is, Cic. de Or 1, 45, 146:

    legum,

    a minister, administrator, id. Clu. 53, 198:

    sermonum,

    a mediator, negotiator, Tac. H. 2, 99:

    consiliorum suorum,

    Vell. 2, 129, 3:

    Tiberius Alexander... minister bello datus,

    Tac. A. 15, 28:

    ministri ac servi seditionum,

    Cic. Fam. 1, 9, 13:

    ministri ac satellites cupiditatum,

    id. Verr 2, 3, 8, § 21; so,

    furoris alieni,

    agents, instruments, Lact. 5, 11:

    libidinis, Cic Lael. 10, 35: socii scelerum atque ministri,

    Lucr. 3, 61:

    Calchante ministro,

    with the help of Calchas, Verg. A. 2, 100:

    ministrum esse in maleficio,

    Cic. Clu. 22, 60:

    minister fulminis ales,

    i. e. the eagle, Hor. C. 4, 4, 1:

    calidae gelidaeque (aquae) minister,

    one who serves, Juv. 5, 63:

    me nemo ministro fur erit,

    by my aid, id. 3, 46.—Esp. (eccl. Lat.), a minister of religion, a preacher of Christ:

    ut sim minister Christi,

    Vulg. Rom. 15, 16; id. Eph. 3, 7:

    fidelis,

    id. ib. 6, 21:

    Dei,

    id. 2 Cor. 6, 4:

    optimus,

    Aug. Conf. 10, 26.—Of inanimate things:

    sit anulus tuus non minister alienae voluntatis,

    Cic. Q. Fr 1, 1, 4:

    taedae, ardore ministro, suppeditant novum lumen,

    Lucr. 5, 297.—
    B.
    mĭnistra, ae, f., a female attendant, maid-servant; a female assistant or minister, at religious worship (class. only in the trop. signif.).
    1.
    Lit.:

    una ministrarum,

    Ov. M. 9, 90; 306; 14, 705:

    accipiat missas apta ministra notas,

    Ov. A. A. 3, 470:

    ara deae certe tremuit, pariente ministrā,

    i. e. the Vestal Sylvia, id. F. 3, 47.—Also among Christians:

    ancillae, quae ministrae dicebantur,

    i. e. deaconesses, Plin. Ep. 10, 97, 8.—
    2.
    Trop., a servant, handmaid; in a bad sense, an aider, accessory, abettor:

    ministra et famula corporis res familiaris,

    Cic. Tusc. 1, 31, 75:

    voluptatum satellites et ministrae,

    id. Fin. 2, 12, 37:

    Camilla delegit pacisque bonas bellique ministras,

    Verg. A. 11, 658.

    Lewis & Short latin dictionary > minister

  • 4 pedisecus

    pĕdĭsĕquus, and lesscorrectly pĕdis-sĕquus, old form pĕdĭsĕcus, a, adj. [pes-sequor], that follows on foot:

    SERVVS PEDISSEQVVS,

    Inscr. Murat. 928, 6.—Hence, subst.: pĕdĭsĕquus, i, m., a male attendant; a footman, man-servant, page, lackey; and, pĕdĭsĕqua, ae, f., a female attendant, a waiting-woman, Dig. 31, 1, 67; 34, 1, 17; 40, 4, 59; Plaut. Aul. 3, 5, 27:

    gnatae pedissequa nutrix anus,

    id. ib. 4, 10, 77; id. As. 1, 3, 31:

    vestem, uniones, pedisequos et cetera,

    Phaedr. 4, 5, 36:

    clamore pedisequorum nostrorum,

    Cic. Att. 2, 16, 1; Nep. Att. 13, 3:

    turba pedisequorum,

    Col. 1 prooem. 12.—Comically: Pa. Sequere hac me. Py. Pedisecus tibi sum, I'll follow at your heels, immediately, Plaut. Mil. 4, 2, 18.—
    B.
    Trop., a follower, attendant:

    istam juris scientiam eloquentiae tamquam ancillulam pedisequamque adjunxisti,

    Cic. de Or. 1, 55, 236:

    vix satis idoneae (divitiae) tibi videbuntur, quae virtutis pedisequae sint,

    the handmaids of virtue, Auct. Her. 4, 14, 20:

    sapientem quippe pedisequum et imitatorem dei dicimus et sequi arbitramur deum,

    App. Dogm. Plat. 2, p. 25, 14.

    Lewis & Short latin dictionary > pedisecus

  • 5 pedisequus

    pĕdĭsĕquus, and lesscorrectly pĕdis-sĕquus, old form pĕdĭsĕcus, a, adj. [pes-sequor], that follows on foot:

    SERVVS PEDISSEQVVS,

    Inscr. Murat. 928, 6.—Hence, subst.: pĕdĭsĕquus, i, m., a male attendant; a footman, man-servant, page, lackey; and, pĕdĭsĕqua, ae, f., a female attendant, a waiting-woman, Dig. 31, 1, 67; 34, 1, 17; 40, 4, 59; Plaut. Aul. 3, 5, 27:

    gnatae pedissequa nutrix anus,

    id. ib. 4, 10, 77; id. As. 1, 3, 31:

    vestem, uniones, pedisequos et cetera,

    Phaedr. 4, 5, 36:

    clamore pedisequorum nostrorum,

    Cic. Att. 2, 16, 1; Nep. Att. 13, 3:

    turba pedisequorum,

    Col. 1 prooem. 12.—Comically: Pa. Sequere hac me. Py. Pedisecus tibi sum, I'll follow at your heels, immediately, Plaut. Mil. 4, 2, 18.—
    B.
    Trop., a follower, attendant:

    istam juris scientiam eloquentiae tamquam ancillulam pedisequamque adjunxisti,

    Cic. de Or. 1, 55, 236:

    vix satis idoneae (divitiae) tibi videbuntur, quae virtutis pedisequae sint,

    the handmaids of virtue, Auct. Her. 4, 14, 20:

    sapientem quippe pedisequum et imitatorem dei dicimus et sequi arbitramur deum,

    App. Dogm. Plat. 2, p. 25, 14.

    Lewis & Short latin dictionary > pedisequus

  • 6 pedissequus

    pĕdĭsĕquus, and lesscorrectly pĕdis-sĕquus, old form pĕdĭsĕcus, a, adj. [pes-sequor], that follows on foot:

    SERVVS PEDISSEQVVS,

    Inscr. Murat. 928, 6.—Hence, subst.: pĕdĭsĕquus, i, m., a male attendant; a footman, man-servant, page, lackey; and, pĕdĭsĕqua, ae, f., a female attendant, a waiting-woman, Dig. 31, 1, 67; 34, 1, 17; 40, 4, 59; Plaut. Aul. 3, 5, 27:

    gnatae pedissequa nutrix anus,

    id. ib. 4, 10, 77; id. As. 1, 3, 31:

    vestem, uniones, pedisequos et cetera,

    Phaedr. 4, 5, 36:

    clamore pedisequorum nostrorum,

    Cic. Att. 2, 16, 1; Nep. Att. 13, 3:

    turba pedisequorum,

    Col. 1 prooem. 12.—Comically: Pa. Sequere hac me. Py. Pedisecus tibi sum, I'll follow at your heels, immediately, Plaut. Mil. 4, 2, 18.—
    B.
    Trop., a follower, attendant:

    istam juris scientiam eloquentiae tamquam ancillulam pedisequamque adjunxisti,

    Cic. de Or. 1, 55, 236:

    vix satis idoneae (divitiae) tibi videbuntur, quae virtutis pedisequae sint,

    the handmaids of virtue, Auct. Her. 4, 14, 20:

    sapientem quippe pedisequum et imitatorem dei dicimus et sequi arbitramur deum,

    App. Dogm. Plat. 2, p. 25, 14.

    Lewis & Short latin dictionary > pedissequus

  • 7 satelles

    sătellĕs, ĭtis, comm., an attendant upon a distinguished person, esp. a prince, a lifeguard; in plur., attendants, escort, train, retinue (class.; syn.: stipator, apparitor, accensus).
    I.
    Lit.:

    regii satellites,

    Liv. 2, 12; 34, 36 fin.; cf. Quint. 7, 2, 54:

    administri et satellites Sex. Naevii,

    Cic. Quint. 25, 80 (cf. infra, II.):

    habet sectatores vel potius satellites, qui, etc.,

    Tac. A. 16, 22:

    contumeliosum foret, si equites Romani satellites Numidae traderentur,

    Sall. J. 65, 2:

    Sullae,

    id. H. 1, 41, 2 Dietsch; cf. Liv. 34, 41:

    sequimini satellites,

    Plaut. Mil. 1, 78:

    aurum per medios ire satellites... amat,

    Hor. C. 3, 16, 9:

    ne posset adire, Cursus equi fecit circumfususque satelles,

    Ov. M. 14, 354:

    Caesaris,

    Tac. A. 2, 45:

    Sejani,

    id. ib. 6, 3 et saep.:

    Hannibalis,

    followers, satellites, Liv. 23, 12; 25, 28.—
    B.
    Transf. (mostly poet.), of attendants analog. to the preceding: Jovis pinnata satelles, i. e. the eagle, Cic. poët. Div. 1, 47, 106; id. Tusc. 2, 10, 24: Noctis, i. e. the evening-star, id. poët. ap. Non. 65, 10:

    Orci,

    i. e. Charon, Hor. C. 2, 18, 34: Neptuni, storms, etc., Plaut. Trin. 4, 1, 14.—Of the attendants of the queen-bee, Plin. 11, 17, 17, § 53.—Of Orion, as Diana's attendant, Ov. F. 5, 538. —
    II.
    Trop., an assistant, attendant:

    hominem natura non solum celeritate mentis ornavit, sed etiam sensus tamquam satellites attribuit ac nuncios,

    Cic. Leg. 1, 9, 26:

    virtutis verae custos rigidusque satelles,

    Hor. Ep. 1, 1, 17.—In Cicero more freq. in a bad sense, an assistant in crime, an accomplice, partner, abettor, etc.:

    stipatores corporis constituit, eosdem ministros et satellites potestatis,

    Cic. Agr. 2, 13, 32:

    satellites scelerum, ministros cupiditatum,

    id. Prov. Cons. 3, 5:

    C. Mallium, audaciae satellitem atque administrum tuae,

    id. Cat. 1, 3, 7:

    voluptatum satellites et ministras,

    id. Fin. 2, 12, 37; cf.

    (opp. dominatrix),

    id. Inv. 1, 2, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > satelles

  • 8 accēnsus

        accēnsus ī, m    [P. of accenseo], an attendant of a magistrate, apparitor, orderly, C., L.: Neroni: Gabinii.—Plur.
    * * *
    I
    accensa, accensum ADJ
    reckoned among; attached, attending
    II
    attendant/orderly; supernumerary soldier (usu. pl.)
    III
    lighting; kindling, setting on fire

    Latin-English dictionary > accēnsus

  • 9 comes

        comes itis, m and f    [com- + 1 I-], a companion, associate, comrade, partaker, sharer, partner. omnino sine comite venisse, quite alone: Comites secuti sunt virginem, T.: eius Rubrius: o socii comitesque, H.: cui fides Achates it comes, V.: victoriae Pompei, an associate in, Cs.: eius amentiae: mortis, O.: paternae fugae, L.: data sum comes Minervae, O.: comitem sororem Sprevisti, V.—A guardian, tutor: Illi me comitem in arma pater misit, V.: custos comesque Iuli, V.—An attendant, retainer, dependant: Brundisium ductus, H.: ducendus et unus Et comes alter, H.: comites magistratuum, retinue: eius: comes Neronis, one of Nero's train, H.—Fig., of things, a companion, attendant, concomitant, associate, consequence: multarum deliciarum saltatio: eventūs rerum comites consiliorum: artes virtutis: culpam poena premit comes, H.
    * * *
    I
    comrade, companion, associate, partner; soldier/devotee/follower of another
    II
    Count, Earl (England); official, magnate; occupant of any state office

    Latin-English dictionary > comes

  • 10 comitor

        comitor ātus, ārī    [comes], to join as an attendant, accompany, attend, follow: eos, Cs.: hostiam, V.: iter alicuius, V.: gressum, V.: lanigerae comitantur oves, V.: magnā comitante catervā, with, V.: intravit paucis comitantibus urbem, O.: loculis comitantibus ire, with purses, Iu.— To attend to the grave: alqm comitante exercitu huma re, N.: supremum honorem, V.—Fig., of things, to follow, accompany, attend: mentibus virtus comitatur: huic vitae: etiam si nulla comitetur infamia: nimbis comitantibus Desilit, O.: comitante opinione, Ta.
    * * *
    comitari, comitatus sum V DEP
    join as an attendant, guard/escort; accompany, follow; attend (funeral); go/be carried with; be retained/stay/grow/join with; be connected with; occur

    Latin-English dictionary > comitor

  • 11 dispēnsātor

        dispēnsātor ōris, m    [dispenso], a steward, attendant, treasurer, C.: dispensatore Armigero, Iu.
    * * *
    steward; attendant; treasurer; despenser

    Latin-English dictionary > dispēnsātor

  • 12 famula

        famula ae, f    [famulus], a maid-servant, handmaid, female slave: virtus famula fortunae: famulae Iovis aves, Iu.— An attendant in a temple: tibi hanc famulam voveo, V.
    * * *
    slave (female), maid, handmaiden, maid-servant; temple attendant

    Latin-English dictionary > famula

  • 13 līctor

        līctor ōris, m    [2 LIG-], a lictor, official attendant upon a magistrate: se augustiorem lictoribus duodecim sumptis fecit, L.—Twenty-four lictors, with the fasces, walked in single file before a dictator, twelve before a consul, six before a praetor: consularis, H.; they scourged or beheaded condemned criminals, C., L.
    * * *
    lictor, an attendant upon a magistrate

    Latin-English dictionary > līctor

  • 14 minister

        minister tra, trum, adj.    [3 MAN-], subordinate, that serves, ministering: Lumina (i. e. oculi) propositi facta ministra tui, furthering, O.: ministro baculo, with the aid of a staff, O.—As subst m., an attendant, waiter, servant, aider, furtherer, promoter, helper: quibus ministris ea egerit, by whose agency, S.: me ministro, by my aid, Iu.: ministri publici Martis: ministri imperi tui, under officers: ministros se praebent in iudiciis oratoribus, i. e. prompters: legum, administrator: ministri ac satellites cupiditatum: Calchante ministro, with the help of Calchas, V.: fulminis ales, i. e. the eagle, H.: calidae gelidaeque (aquae), one who serves, Iu.: sit anulus tuus non minister alienae voluntatis.
    * * *
    I
    attendant, servant, waiter; agent, aide; accomplice
    II

    Latin-English dictionary > minister

  • 15 ministra

        ministra ae, f    [minister], a female attendant, maid-servant, assistant: una ministrarum, O.: pariente ministrā, i. e. the Vestal Sylvia, O.—Fig., a servant, handmaid, accessory, abettor: res familiaris, ministra corporis: pacisque bellique ministrae, V.: huic facinori esse.
    * * *

    Latin-English dictionary > ministra

  • 16 pedisequa

        pedisequa ae, f    [pes+SEC-], a female attendant, waiting-woman, handmaid: ad pedisequas accedo, T.—Fig.: iuris scientiam eloquentiae tamquam pedisequam adiunxisti.
    * * *
    female attendant; waiting woman, waitress; handmaiden

    Latin-English dictionary > pedisequa

  • 17 pedisequus

        pedisequus ī, m    [pes+SEC-], a follower on foot, footman, servant, page, lackey: clamor pedisequorum nostrorum.
    * * *
    I
    pedisequa, pedisequum ADJ
    that follows on foot; (like an attendant); follow on the heels of/immediately
    II
    male attendant, manservant; follower on foot; footman, page; lackey

    Latin-English dictionary > pedisequus

  • 18 stīpātor

        stīpātor ōris, m    [stipo], an attendant, satellite, follower: praemittebat de stipatoribus suis, qui scrutarentur, etc.: neque te quisquam stipator sectabitur, H.: flagitiorum circum se, tamquam stipatorum, catervas habebat, S.
    * * *
    one of train surrounding a king; bodyguard, close attendant

    Latin-English dictionary > stīpātor

  • 19 pedisecus

    I
    pediseca, pedisecum ADJ
    that follows on foot; (like an attendant); follow on the heels of/immediately
    II
    male attendant, manservant; follower on foot; footman, page; lackey

    Latin-English dictionary > pedisecus

  • 20 pedissequus

    I
    pedissequa, pedissequum ADJ
    that follows on foot; (like an attendant); follow on the heels of/immediately
    II
    male attendant, manservant; follower on foot; footman, page; lackey

    Latin-English dictionary > pedissequus

См. также в других словарях:

  • attendant — ⇒ATTENDANT, ANTE, part. prés., loc. adv., adj. et subst. A. Part. prés. de attendre. B. Emploi adj. et subst. 1. Emploi adj. [En parlant d une pers. ou d un groupe de pers.] (cf. attentif et attentiste) : • 1. Tu ne sais pas ce que c est qu une… …   Encyclopédie Universelle

  • Attendant — At*tend ant, a. [F. attendant, p. pr. of attendre. See {Attend}, v. t.] 1. Being present, or in the train; accompanying; in waiting. [1913 Webster] From the attendant flotilla rang notes triumph. Sir W. Scott. [1913 Webster] Cherub and Seraph …   The Collaborative International Dictionary of English

  • attendant — Attendant, [attend]ante. adj. verbal. Qui attend Estes vous des attendants? En attendant. Maniere de parler adverbiale. Jusques à temps. En attendant qu il vienne. en attendant que vous en soyez éclaircy. en attendant mieux, en attendant quelque… …   Dictionnaire de l'Académie française

  • Attendant — may refer to:* Car attendant, a railroad employee * Flight attendant, flight crew employed to ensure the safety and comfort of the passengers * Museum attendant * Toilet attendant, maintain standards in a toilet and collects any usage fees *… …   Wikipedia

  • attendant — [ə ten′dənt] adj. 1. attending or serving [an attendant nurse] 2. being present 3. accompanying as a circumstance or result [attendant difficulties] n. 1. a person who attends or serves [an attendant at the zoo, a queen s attendants] 2 …   English World dictionary

  • Attendant — At*tend ant, n. 1. One who attends or accompanies in any character whatever, as a friend, companion, servant, agent, or suitor. A train of attendants. Hallam. [1913 Webster] 2. One who is present and takes part in the proceedings; as, an… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • attendant — index ancillary (auxiliary), caretaker (one caring for property), clerical, coactor, coadjutant, cohort, collateral ( …   Law dictionary

  • attendant — attendant, ante (a ten dan, dan t ) adj. 1°   Qui attend. 2°   En termes de musique, cadence attendante, cadence imparfaite, qui se fait en montant d une quinte et qui semble attendre une réponse. 3°   S. m. Sectaire qui soutient qu il n y a dans …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • attendant — [adj] being present or related accessory, accompanying, ancillary, associated, attending, coincident, concomitant, consequent, incident; concept 577 Ant. absent, detached attendant [n] person who serves others aide, alarm clock*, assistant,… …   New thesaurus

  • attendant — ► NOUN 1) a person employed to provide a service to the public. 2) an assistant to an important person. ► ADJECTIVE ▪ occurring at the same time or as a result of …   English terms dictionary

  • attendant — I UK [əˈtendənt] / US noun [countable] Word forms attendant : singular attendant plural attendants * 1) someone whose job is to help customers or people who visit a public place a car park attendant 2) someone whose job is to look after another… …   English dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»