Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

atramentem

См. также в других словарях:

  • stalówka — ż III, CMs. stalówkawce; lm D. stalówkawek 1. «przedmiot ze stali lub innego metalu (czasem ze szkła), mający kształt cienkiej wydłużonej blaszki z ostrym końcem, umieszczany w obsadce (rączce, trzonku), służący do pisania atramentem» Złota… …   Słownik języka polskiego

  • zamaszysty — podpis, zamaszyste pismo «podpis, pismo o szerokich, śmiałych liniach»: (...) były to listy pisane czarnym atramentem, z ozdobnymi zawijasami przy dużych literach i zamaszystym podpisem na dole kartki. K. Orłoś, Szklarz. (...) kreśliły… …   Słownik frazeologiczny

  • zmącić — 1. Zmącona świadomość, pamięć «świadomość, pamięć niecałkowicie sprawna»: Bardzo długo zaglądałem w głąb ciemnej i zmąconej pamięci. Byłem znowu małym chłopcem, siedziałem w biednej wiejskiej klasie, w ławkach pokaleczonych kozikami, poplamionych …   Słownik frazeologiczny

  • zmącać — 1. Zmącona świadomość, pamięć «świadomość, pamięć niecałkowicie sprawna»: Bardzo długo zaglądałem w głąb ciemnej i zmąconej pamięci. Byłem znowu małym chłopcem, siedziałem w biednej wiejskiej klasie, w ławkach pokaleczonych kozikami, poplamionych …   Słownik frazeologiczny

  • atramentowy — «napisany atramentem, powstały z atramentu, zawierający atrament» Napis atramentowy. Plama atramentowa. przen. «przypominający atrament, bardzo ciemny, czarny» Atramentowa noc. Atramentowe chmury …   Słownik języka polskiego

  • flamaster — m IV, D. flamastertra, Ms. flamastertrze; lm M. flamastertry «rodzaj długopisu do rysowania grubych kresek, napełnionego tuszem lub atramentem, mającego zamiast kulki końcówkę z drewna, filcu lub sztucznego tworzywa; mazak» Tusz do flamastrów.… …   Słownik języka polskiego

  • mazak — m III, D. a, N. mazakkiem; lm M. i 1. «długopis do rysowania grubych kresek, napełniany tuszem lub atramentem, mający zamiast kulki końcówkę z drewna, filcu lub sztucznego tworzywa; flamaster» Komplet różnokolorowych mazaków. 2. «gruby pędzel lub …   Słownik języka polskiego

  • nasączyć — dk VIb, nasączyćczę, nasączyćczysz, nasączyćsącz, nasączyćczył, nasączyćczony nasączać ndk I, nasączyćam, nasączyćasz, nasączyćają, nasączyćaj, nasączyćał, nasączyćany «powoli, stopniowo nawilżyć coś; nalać, wlać wolno, po kropelce» Nasączyć… …   Słownik języka polskiego

  • paprać — ndk IX, papraćprzę, papraćprzesz, paprz, papraćał, papraćany 1. pot. «babrać, brudzić, walać» Paprać ubranie. Paprać książkę tuszem. 2. pot. «robić coś niedbale, niechlujnie» Paprać robotę. paprać się 1. pot. strona zwrotna czas. paprać w zn. 1… …   Słownik języka polskiego

  • plamić — ndk VIa, plamićmię, plamićmisz, plam, plamićmił, plamićmiony 1. «robić na czymś plamy (zwykle bez zamierzenia); walać, brudzić» Plamić sukienkę jagodami. Plamić ręce żywicą. przen. Plamić ręce złodziejstwem. 2. «okrywać hańbą, zniesławiać, kalać» …   Słownik języka polskiego

  • poplamić — dk VIa, poplamićmię, poplamićmisz, poplamićplam, poplamićmił, poplamićmiony «zrobić wiele plam na czymś, pokryć plamami; zaplamić» Poplamić obrus, podłogę, ubranie. Palce poplamione atramentem. poplamić się 1. strona zwrotna czas. poplamić Dzieci …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»