Перевод: со всех языков на испанский

с испанского на все языки

astucioso

  • 1 изворотливый

    прил.
    diestro, mañoso; habil (тж. об уме и т.п.)

    изворо́тливый челове́к — hombre de recursos

    * * *
    прил.
    diestro, mañoso; habil (тж. об уме и т.п.)

    изворо́тливый челове́к — hombre de recursos

    * * *
    adj
    1) gener. astucioso, astuto, diestro, diplomàtico, habil (тж. об уме и т. п.), mañoso, trucho
    2) colloq. apañado
    3) Ant. majaretero

    Diccionario universal ruso-español > изворотливый

  • 2 коварный

    кова́р||ный
    malica;
    perfida (предательский);
    \коварныйство malico.
    * * *
    прил.
    pérfido, astuto
    * * *
    прил.
    pérfido, astuto
    * * *
    adj
    1) gener. alevoso, artero, astucioso, astuto, cuco, insidioso, marrullero, mañero, mañoso, pérfido, raposino, tenebroso, traicionero (о животных), traidor (о животных), tretero, bragado, escatimoso, marrajo, ruin (о животном), tumbón
    2) obs. luciferal
    3) law. malo
    4) Arg. matrero
    5) Col. rejugado
    6) Chil. alicurco

    Diccionario universal ruso-español > коварный

  • 3 лукавый

    1) прил. astuto, pillo, malicioso, maligno
    2) прил. ( задорный) pícaro; jovial, risueño ( весёлый)
    3) м. прост. malo m, el malo
    ••

    лука́вый попу́тал прост.el demonio (me) tentó

    * * *
    1) прил. astuto, pillo, malicioso, maligno
    2) прил. ( задорный) pícaro; jovial, risueño ( весёлый)
    3) м. прост. malo m, el malo
    ••

    лука́вый попу́тал прост.el demonio (me) tentó

    * * *
    adj
    1) gener. (çàäîðñúì) pìcaro, artero, astucioso, astuto, conchudo, insidioso, jovial, ladino, làngaro, malicioso, maligno, marrajo, pillo, redomado, refinado, ribaldo, risueño (весёлый), sobón, socarrón, solerte, tacaño, taimado, tretero, tumbón, zorrero, mañero, mañoso
    2) colloq. coscón
    3) simpl. el malo, malo
    4) Col. rejugado
    5) Peru. resabioso
    6) Chil. alicurco, sapo

    Diccionario universal ruso-español > лукавый

  • 4 пронырливый

    проны́рливый
    ruza, lertaĉa.
    * * *
    прил.
    astuto, ladino
    * * *
    прил.
    astuto, ladino
    * * *
    adj
    1) gener. astucioso, astuto, ladino, licurgo, trucho
    2) mexic. metiche

    Diccionario universal ruso-español > пронырливый

  • 5 хитрый

    прил.
    1) astuto, fino, ladino; taimado ( себе на уме); pícaro ( плутоватый); socarrón ( лукавый); malicioso ( коварный)
    2) разг. (ловкий, искусный) listo, ingenioso
    3) разг. (не простой, сложный) difícil, complicado
    ••

    голь на вы́думки хитра́ погов.hombre pobre todo es trazas

    * * *
    прил.
    1) astuto, fino, ladino; taimado ( себе на уме); pícaro ( плутоватый); socarrón ( лукавый); malicioso ( коварный)
    2) разг. (ловкий, искусный) listo, ingenioso
    3) разг. (не простой, сложный) difícil, complicado
    ••

    голь на вы́думки хитра́ погов.hombre pobre todo es trazas

    * * *
    adj
    1) gener. artero, asocarronado, astucioso, astuto, colmillado, cuco, delgado, diplomàtico, escatimoso, listo, macuco, macucón, malicioso (коварный), marrajo, pìcaro (плутоватый), raposino, socarrón (лукавый), solerte, taimado (себе на уме), tretero, bellaco, chuzón, conchudo, escaldado, fino, ladino, marrullero, matrero, pillo, redomado, refinado, ribaldo, sobón, tacaño, tunante, tuno, vulpino, zorrastrón, zorrero
    2) colloq. (ловкий, искусный) listo, (не простой, сложный) difйcil, aporreado, complicado, coscón, ingenioso, mantés, retrechero
    3) amer. emponchado
    4) law. malo
    5) liter. picaro
    6) mexic. languso
    7) Col. rejugado
    8) Cub. guachinango
    9) Peru. resabioso, retobado
    10) Chil. alicurco

    Diccionario universal ruso-español > хитрый

  • 6 prohnaný

    Am agalludo
    Am ardidoso
    Am ardiloso
    Am cabulero
    Am cabulista
    Am cachafaz
    Am gaucho
    Am liendre
    Am liso
    Am macuco
    Am rejugado
    Am retobado
    Am sapo
    Am trucho
    Am ventajero
    Ar pájaro
    Ch alicurco
    Ch cachudo
    Ch calchudo
    Ch condenado
    Ch matucho
    Cu cachorro
    Cu sato
    f madrugador
    lángara
    relojo
    Ni azopilotado
    Sa igualadao
    Ve caifa
    Ve ñongo
    abusador
    abusón
    aladino
    amaestrado
    apicarado
    arredomado
    artificioso
    astucioso
    astuto
    avezado
    avispado
    bellaco
    cachicán
    camandulero
    candongo
    casuístico
    colmilludo
    conchudo
    coscón
    cuco
    embustero
    escatimoso
    fullero
    macuquero
    malicioso
    malo
    marrajo
    matrero
    mañero
    mañoso
    perdido
    político
    pícaro
    refinado
    resabiado
    retrechero
    socarrón
    taimado
    vividor
    zorrero

    Otwarty słownik polsko-galisyjski > prohnaný

  • 7 vychytralý

    Am macuco
    Am retobado
    Am terutero
    Am trucho
    Cu lépero
    hanl. abogadezco
    hanl. abogadil
    asocarronado
    astucioso
    astuto
    avisado
    bellaco
    camandulero
    camastrón
    casuístico
    chuzón
    cutre
    diestro
    ladino
    martagón
    marullero
    matrero
    pícaro
    refinado
    socarrón
    tacaño
    taimado
    zorrero

    Otwarty słownik polsko-galisyjski > vychytralý

См. также в других словарях:

  • astucioso — astucioso, a adj. Astuto. * * * astucioso, sa. (De astucia). adj. astuto …   Enciclopedia Universal

  • astucioso — |ô| adj. 1. Que tem astúcia; hábil. 2. Em que entra astúcia. • Plural: astuciosos |ó| …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • astucioso — astucioso, sa (De astucia). adj. astuto …   Diccionario de la lengua española

  • astuciosamente — adv. De modo astucioso.   ‣ Etimologia: astucioso + mente …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • astuto — (Del lat. astutus < astus, astucia.) ► adjetivo Que tiene habilidad e ingenio para engañar, para evitar que le engañen, o para conseguir cualquier propósito. SINÓNIMO sagaz pícaro ANTÓNIMO cándido * * * astuto, a (del lat. «astūtus») adj.… …   Enciclopedia Universal

  • ardiloso — |ô| adj. 1. Em que há ardil. 2. Astucioso. 3. Próprio de velhaco. • Plural: ardilosos |ó| …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • arteiroso — |ô| adj. Astucioso. • Plural: arteirosos |ó| …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • cantilena — |ê| s. f. 1. Canto arrastado e monótono. 2. Narração ou razão fastidiosa. 3.  [Antigo] Canto suave. 4. Canto das aves. 5.  [Informal] Palavreado astucioso para iludir, enganar …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • cavalheiro — s. m. 1. Homem bem educado e de bons sentimentos. 2. Homem desprendido e que sente repugnância pelos interesses sórdidos. 3. Homem que acompanha, conduz ou dança com uma dama. • adj. 4. Nobre, cavalheiresco. 5. cavalheiro de indústria: ladrão… …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • comedela — |é| s. f. 1. Logro astucioso. 2. Fraude …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • invencioneiro — adj. s. m. 1. Que ou aquele que inventa meios extravagantes. 2. Dado a caprichos ridículos. 3. Embusteiro, astucioso …   Dicionário da Língua Portuguesa

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»