Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

ascensus

  • 1 ascensus

    ascēnsus, ūs, m. (ascendo), das Hinaufsteigen, Besteigen, I) eig. u. übtr.: 1) eig. (Ggstz. descensus): sui tergoris, Col.: in Capitolium, Cic.: Gallorum in Capitolium, Plin.: in caelum (Ggstz. descensus de caelo), Himmelfahrt (Christi), Eccl.: quorum (Alpium) mihi citus et facilis ascensus, Sidon.: alqm ascensu prohibere, Caes.: alqm ab eius templi aditu atque ascensu repellere, Cic.: alci aditum ascensumque difficilem praebere, Liv.: ascensum dare Gallis, die Möglichkeit des Erklimmens verschaffen, Caes.: mollioris ascensus viam invenire, Liv.: in ascensum arduos colles emunire, Sen.: ascensu summi fastigia tecti superare, emporsteigen zu usw., Verg.: aber ascensu vincere montes, übersteigen, Claud.: Plur., scalis ascensus tentare, Liv. 36, 24, 4. – von Gestirnen, der Aufgang, siderum, Plin.: scorpionis, Vulg. – 2) übtr., das Auf-, Emporsteigen = Gelangen zu etw., primus ad amplioris honoris gradum, Cic.: ad victoriam facilis ascensus, Nazar. pan.: hic ei gradus ad rem publicam, hic primus est aditus et ascensus ad popularem iactationem, Cic. – II) meton.: A) der Ort, auf dem man wohin steigt, der Zugang, Aufgang, die Anhöhe, der Abhang (sofern man ihn ersteigt), difficilis atque arduus, Cic., arduus ac difficilis, Liv.: minime arduus ad munitiones, Caes.: alio ascensu Aequos mittit, Caes.: tanto collis ascensu, bei der so starken Steigung des Hügels, Caes.: animadverso ad saxum ascensu aequo, Liv.: aedes tribunal habent et ascensum, einen Aufgang, eine Treppe, Vitr.: so ascensus valli duplices, Hyg. – im Bilde, in virtute multi ascensus, viele Stufen, Cic. Planc. 60. – B) eine Maschine, die emporgehoben wurde, um die Angreifenden auf gleiche Höhe mit der Mauer zu bringen, die Hebemaschine, Vitr. 10, 13 (19), 8 (ibid. § 3 ascendens machina). – C) als rhet. u. gramm. t. t., a) = κλιμαξ, die Steigerung, Klimax, Aquil. Rom. § 40. Mart. Cap. 5. § 536. – b) die Steigerung der Vergleichungsgrade, ascensus quidam ad amplificandam significationem gradus sunt dicti, Cledon. 37, 30 K. – D) personif., Ascēnsus, ī, m., der Gott der Aufgänge u. Abhänge, Tert. ad nat. 2, 15.

    lateinisch-deutsches > ascensus

  • 2 ascensus

    ascēnsus, ūs, m. (ascendo), das Hinaufsteigen, Besteigen, I) eig. u. übtr.: 1) eig. (Ggstz. descensus): sui tergoris, Col.: in Capitolium, Cic.: Gallorum in Capitolium, Plin.: in caelum (Ggstz. descensus de caelo), Himmelfahrt (Christi), Eccl.: quorum (Alpium) mihi citus et facilis ascensus, Sidon.: alqm ascensu prohibere, Caes.: alqm ab eius templi aditu atque ascensu repellere, Cic.: alci aditum ascensumque difficilem praebere, Liv.: ascensum dare Gallis, die Möglichkeit des Erklimmens verschaffen, Caes.: mollioris ascensus viam invenire, Liv.: in ascensum arduos colles emunire, Sen.: ascensu summi fastigia tecti superare, emporsteigen zu usw., Verg.: aber ascensu vincere montes, übersteigen, Claud.: Plur., scalis ascensus tentare, Liv. 36, 24, 4. – von Gestirnen, der Aufgang, siderum, Plin.: scorpionis, Vulg. – 2) übtr., das Auf-, Emporsteigen = Gelangen zu etw., primus ad amplioris honoris gradum, Cic.: ad victoriam facilis ascensus, Nazar. pan.: hic ei gradus ad rem publicam, hic primus est aditus et ascensus ad popularem iactationem, Cic. – II) meton.: A) der Ort, auf dem man wohin steigt, der Zugang, Aufgang, die Anhöhe, der Abhang (sofern man ihn ersteigt), difficilis atque arduus, Cic., arduus ac difficilis, Liv.: minime arduus ad munitiones, Caes.: alio ascensu Aequos mittit, Caes.: tanto collis ascensu, bei der so
    ————
    starken Steigung des Hügels, Caes.: animadverso ad saxum ascensu aequo, Liv.: aedes tribunal habent et ascensum, einen Aufgang, eine Treppe, Vitr.: so ascensus valli duplices, Hyg. – im Bilde, in virtute multi ascensus, viele Stufen, Cic. Planc. 60. – B) eine Maschine, die emporgehoben wurde, um die Angreifenden auf gleiche Höhe mit der Mauer zu bringen, die Hebemaschine, Vitr. 10, 13 (19), 8 (ibid. § 3 ascendens machina). – C) als rhet. u. gramm. t. t., a) = κλιμαξ, die Steigerung, Klimax, Aquil. Rom. § 40. Mart. Cap. 5. § 536. – b) die Steigerung der Vergleichungsgrade, ascensus quidam ad amplificandam significationem gradus sunt dicti, Cledon. 37, 30 K. – D) personif., Ascēnsus, ī, m., der Gott der Aufgänge u. Abhänge, Tert. ad nat. 2, 15.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ascensus

  • 3 ascensus

        Ascensus, huius ascensus, Verbale. Montee.
    \
        Primos prohibere ascensu. Caes. Garder les premiers de monter.
    \
        Iniquus ascensus. Liu. Difficile, Mal aisé.
    \
        Ascensu superare fastigia. Virg. Monter par dessus.
    \
        Mollis ascensus. Liuius. Aisé, Facile.

    Dictionarium latinogallicum > ascensus

  • 4 ascensus

    ascensus ascensus, us m подъём

    Латинско-русский словарь > ascensus

  • 5 ascensus

    ascent; act of scaling (walls); approach; a stage/step in advancement; height

    Latin-English dictionary > ascensus

  • 6 ascensus

    1.
    ascensus ( ads-), a, um, Part. of ascendo.
    2.
    ascensus ( ads-), ūs, m. [ascendo], an ascending, ascent.
    I.
    A.. Lit.:

    primos prohibere ascensu coeperunt,

    Caes. B. G. 5, 32:

    homines audaces ab ejus templi aditu atque ascensu repulisti,

    Cic. Dom. 21:

    quod hosti aditum ascensum ve difficilem praeberet,

    Liv. 25, 36 summi fastigia tecti Ascensu supero, Verg. A. 2, 303 ascensus muri, Vulg. 2 Esdr. 12, 36. ascensus altaris, ib. Eccli. 50, 12. adscensus siderum, a rising of the stars to our hemisphere, Plin. 29, 4, 15, § 59:

    ascensus aurorae,

    Vulg. 2 Esdr. 4, 21; ib. Jon. 4, 7.—Also in plur: hostes partim scalis ascensus tentant, Liv 36, 24.—
    B.
    Trop.:

    ollisque ad honoris amplioris gradum is primus ascensus esto,

    Cic. Leg. 3, 3;

    olla propter quae datur homini ascensus in caelum,

    id. ib. 2, 8.—
    II.
    Meton. (abstr. for concr., cf.. aditus, accessus, etc.), a place by which one ascends, an approach, ascent:

    inambulans atque ascensu ingrediens arduo,

    Cic. de Or 1, 61, 261 difficilis atque arduus, id. Verr 2, 4, 23:

    riget arduus alto Tmolus in ascensu,

    Ov. M. 11, 151:

    quae aedes tribunal habent et ascensum,

    a flight of stairs, ascent, Vitr. 4, 7, p. 93 Rode; so id. 5, 6, p. 111 Rode.—In plur ut obtinerent ascensus montium, Vulg. Judith, 2, 6; ib. 1 Reg. 14, 4.— Trop.. in virtute multi ascensus many degrees, Cic. Planc. 25 Wund.

    Lewis & Short latin dictionary > ascensus

  • 7 ascensus

    I ascēnsus, a, um part. pf. к ascendo II ascēnsus, ūs m. [ ascendo ]
    1) восхождение, подъём (a. Gallorum in Capitolium PM)
    ascensum alicui dare Cs — дать кому-л. возможность подняться (взобраться)
    ascensu aliquem prohibere Cs — мешать кому-л. подняться
    2) доступ, подъём, подступ (difficilis L; arduus Cs)
    3) лестница, ступень ( aedes ascensum habent Vr)
    4) грам. = gradatio ( climax)
    5) грам. изменение по степеням сравнения

    Латинско-русский словарь > ascensus

  • 8 ascensus

    мед.сущ. восхождение

    Англо-русский медицинский словарь > ascensus

  • 9 ascensus

    صعود
    * * *
    صُعود

    English-Arabic Medical Dictionary > ascensus

  • 10 ascensus

    , us m
      подъём

    Dictionary Latin-Russian new > ascensus

  • 11 ascēnsus (adsc-)

        ascēnsus (adsc-) ūs, m    [ascendo], a climbing, ascent: primos prohibere ascensu, Cs.: difficilis, L.: mollioris ascensūs via, L.: fastigia Ascensu supero, V.—Fig., a rising: ad civitatem, to citizenship.—A way up, approach, ascent: agger ascensum dat Gallis, Cs.: arduus: in circuitu, i. e. winding, Cs.: riget Tmolus in ascensu, O.—Fig.: in virtute multi sunt ascensūs.

    Latin-English dictionary > ascēnsus (adsc-)

  • 12 ascēnsus (adsc-)

        ascēnsus (adsc-)    P. of ascendo.

    Latin-English dictionary > ascēnsus (adsc-)

  • 13 ascensus (adscensus)

    [st1]1 [-] ascensus, a, um: part. passé de ascendo. [st1]2 [-] ascensŭs, ūs, m.: montée, escalade, ascension.    - ascensus mollis, Caes.: pente aisée.    - ascensu prohibere, Caes.: empêcher de monter.

    Dictionarium latinogallicum > ascensus (adscensus)

  • 14 In virtute sunt multi ascensus

    There are many degrees in excellence. (Cicero)

    Latin Quotes (Latin to English) > In virtute sunt multi ascensus

  • 15 صعود

    ascensus

    Arabic-English Medical Dictionary > صعود

  • 16 صعود الرحم

    ascensus uteri

    Arabic-English Medical Dictionary > صعود الرحم

  • 17 Подъём

    - ascensus; ascensio; restagnatio; tumor (loci; curvata tumore planities);

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Подъём

  • 18 adscensus

    1.
    ascensus ( ads-), a, um, Part. of ascendo.
    2.
    ascensus ( ads-), ūs, m. [ascendo], an ascending, ascent.
    I.
    A.. Lit.:

    primos prohibere ascensu coeperunt,

    Caes. B. G. 5, 32:

    homines audaces ab ejus templi aditu atque ascensu repulisti,

    Cic. Dom. 21:

    quod hosti aditum ascensum ve difficilem praeberet,

    Liv. 25, 36 summi fastigia tecti Ascensu supero, Verg. A. 2, 303 ascensus muri, Vulg. 2 Esdr. 12, 36. ascensus altaris, ib. Eccli. 50, 12. adscensus siderum, a rising of the stars to our hemisphere, Plin. 29, 4, 15, § 59:

    ascensus aurorae,

    Vulg. 2 Esdr. 4, 21; ib. Jon. 4, 7.—Also in plur: hostes partim scalis ascensus tentant, Liv 36, 24.—
    B.
    Trop.:

    ollisque ad honoris amplioris gradum is primus ascensus esto,

    Cic. Leg. 3, 3;

    olla propter quae datur homini ascensus in caelum,

    id. ib. 2, 8.—
    II.
    Meton. (abstr. for concr., cf.. aditus, accessus, etc.), a place by which one ascends, an approach, ascent:

    inambulans atque ascensu ingrediens arduo,

    Cic. de Or 1, 61, 261 difficilis atque arduus, id. Verr 2, 4, 23:

    riget arduus alto Tmolus in ascensu,

    Ov. M. 11, 151:

    quae aedes tribunal habent et ascensum,

    a flight of stairs, ascent, Vitr. 4, 7, p. 93 Rode; so id. 5, 6, p. 111 Rode.—In plur ut obtinerent ascensus montium, Vulg. Judith, 2, 6; ib. 1 Reg. 14, 4.— Trop.. in virtute multi ascensus many degrees, Cic. Planc. 25 Wund.

    Lewis & Short latin dictionary > adscensus

  • 19 descensus

    dēscēnsus, ūs, m. (descendo), das Herabsteigen, I) eig., v. Herabsteigen des Zuchtstieres von der Kuh nach der Begattung, Varro r. r. 2, 5, 13. – v. Herabsteigen, -ziehen von einer Höhe, desc. facilis (Ggstz. in ulteriorem ripam minime iniquus ascensus), Liv.: desc. difficilis et artae viae (auf einem usw.), Liv.: quā illi descensus erat, wo jener hinabziehen mußte, Sall.: desc. dei de caelo (Ggstz. ascensus in caelum), Lact.: placidus eius desc. de caelo in carnem, Tert.: poet. m. Dat. (in), facilis desc. Averno, Verg. Aen. 6, 126. – v. Herabsteigen, -sinken lebl. Ggstde. (Ggstz. ascensus), cum levibus semper ascensus et gravibus descensus sit, Macr. somn. Scip. 2, 14, 13. – II) meton., der abwärts führende Weg, gew. m. Ang. wohin? durch Adv. od. durch in m. Akk., erat oppidanis difficilis et praeruptus eo descensus, Hirt. b. G.: descensus ripae utriusque in alveum trecentorum ferme passuum, der abw. führende Weg an beiden U., Liv.: labyrinthus unum in se descensum habet, Mela.

    lateinisch-deutsches > descensus

  • 20 descensus

    dēscēnsus, ūs, m. (descendo), das Herabsteigen, I) eig., v. Herabsteigen des Zuchtstieres von der Kuh nach der Begattung, Varro r. r. 2, 5, 13. – v. Herabsteigen, -ziehen von einer Höhe, desc. facilis (Ggstz. in ulteriorem ripam minime iniquus ascensus), Liv.: desc. difficilis et artae viae (auf einem usw.), Liv.: quā illi descensus erat, wo jener hinabziehen mußte, Sall.: desc. dei de caelo (Ggstz. ascensus in caelum), Lact.: placidus eius desc. de caelo in carnem, Tert.: poet. m. Dat. (in), facilis desc. Averno, Verg. Aen. 6, 126. – v. Herabsteigen, -sinken lebl. Ggstde. (Ggstz. ascensus), cum levibus semper ascensus et gravibus descensus sit, Macr. somn. Scip. 2, 14, 13. – II) meton., der abwärts führende Weg, gew. m. Ang. wohin? durch Adv. od. durch in m. Akk., erat oppidanis difficilis et praeruptus eo descensus, Hirt. b. G.: descensus ripae utriusque in alveum trecentorum ferme passuum, der abw. führende Weg an beiden U., Liv.: labyrinthus unum in se descensum habet, Mela.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > descensus

См. также в других словарях:

  • Ascensus utĕri — (lat.), so v.w. Aufsteigung der Gebärmutter …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Ascensus medullae spinalis — aukštoji nugaros smegenų padėtis statusas T sritis gyvūnų raida, augimas, ontogenezė, embriologija atitikmenys: lot. Ascensus medullae spinalis ryšiai: platesnis terminas – nugaros smegenys …   Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai

  • ascensus — A moving upward; having an abnormally high position. [L. ascent] …   Medical dictionary

  • ascensus —    (s.m.) Lo stesso che gradatio, climax …   Dizionario di retorica par stefano arduini & matteo damiani

  • Zeacolpus ascensus — Taxobox name = Zeacolpus ascensus status = regnum = Animalia phylum = Mollusa classis = Gastropoda infraclassis = Apogastropoda superordo = Caenogastropoda ordo = Sorbeoconcha subordo = Cerithiimorpha superfamilia = Cerithioidea familia =… …   Wikipedia

  • Zeacolpus ascensus —   Zeacolpus ascensus Clasificación científica Reino …   Wikipedia Español

  • Anterolaterales Bahnsystem — Lage des unteren Rückenmarks im Spinalkanal Das Rückenmark (lat. Medulla spinalis, griech. μύελος – myelos) ist der Teil des zentralen Nervensystems (ZNS) der Wirbeltiere, der innerhalb des Wirbelkanals verläuft. Als Teil des ZNS ist das… …   Deutsch Wikipedia

  • Anterolaterales System — Lage des unteren Rückenmarks im Spinalkanal Das Rückenmark (lat. Medulla spinalis, griech. μύελος – myelos) ist der Teil des zentralen Nervensystems (ZNS) der Wirbeltiere, der innerhalb des Wirbelkanals verläuft. Als Teil des ZNS ist das… …   Deutsch Wikipedia

  • Kleinhirnseitenstrangbahn — Lage des unteren Rückenmarks im Spinalkanal Das Rückenmark (lat. Medulla spinalis, griech. μύελος – myelos) ist der Teil des zentralen Nervensystems (ZNS) der Wirbeltiere, der innerhalb des Wirbelkanals verläuft. Als Teil des ZNS ist das… …   Deutsch Wikipedia

  • Medulla spinalis — Lage des unteren Rückenmarks im Spinalkanal Das Rückenmark (lat. Medulla spinalis, griech. μύελος – myelos) ist der Teil des zentralen Nervensystems (ZNS) der Wirbeltiere, der innerhalb des Wirbelkanals verläuft. Als Teil des ZNS ist das… …   Deutsch Wikipedia

  • Myelon — Lage des unteren Rückenmarks im Spinalkanal Das Rückenmark (lat. Medulla spinalis, griech. μύελος – myelos) ist der Teil des zentralen Nervensystems (ZNS) der Wirbeltiere, der innerhalb des Wirbelkanals verläuft. Als Teil des ZNS ist das… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»