Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

article+80

  • 1 capitulum

        capitulum ī, n dim.    [caput], a little head, darling, pet: lepidissimum, T.
    * * *
    chapter/article (in book); religious/cathedral chapter, chapter meeting/house; little head; piles/hemorrhoids; flower-head/seed-capsule; head of a structure

    Latin-English dictionary > capitulum

  • 2 fūrtum

        fūrtum ī, n    [1 FER-], theft, robbery: domi furtum fecit: furti se adligare, T.: in furto comprehensus, Cs.: ubi oves furto periere, H.— A stolen thing: cogi furtum reddere: dum (puer) furta ligurrit, H.— A secret action, crafty deceit, trick, artifice, stratagem: hostibus parva furta temptantibus, L.: haud furto melior, V.: furto laetatus inani, V.: furtis decipit hostem, O.— Secret love, intrigue: narrare dulcia furta, V.: Hoc furtum nescire, O.: tauri, V.
    * * *
    theft; trick, deception; stolen article

    Latin-English dictionary > fūrtum

  • 3 sīnciput

        sīnciput pitis, n    [sēmi+caput], a half head ; hence, of a hog, a cheek, jowl, Iu.
    * * *
    half/side of a head (as article of food); the smoked cheek of a pig; (brain)

    Latin-English dictionary > sīnciput

  • 4 vestīmentum

        vestīmentum ī, n    [vestis], clothing, a garment, vestment, article of clothing, dress: vestimenta mutavit: album in vestimentum addere, L.: Vestimenta pretiosa, H.—Bed-clothing, a rug: lectus vestimentis stratus, T.
    * * *
    garment, robe; clothes

    Latin-English dictionary > vestīmentum

  • 5 axitia

    Latin-English dictionary > axitia

  • 6 axitiosus

    I
    axitiosa, axitiosum ADJ
    II
    axitiosa, axitiosum ADJ
    acting together, in combination; of a party; ?

    Latin-English dictionary > axitiosus

  • 7 abhinc

    ăb-hinc, temp. adv.
    I.
    Of future time, henceforth, hence, hereafter (anteclass.): seque ad ludos jam inde abhinc exerceant, Pac. ap. Charis. 175 P. (Trag. Rel. p. 80 Rib.); so, aufer abhinc lacrimas. —But more usu.,
    II.
    Of past time, ago, since; with acc. or abl., and the cardin. num. (except the comic poets most freq. in Cic., both in his Orations and Letters).
    (α).
    With acc.:

    sed abhinc annos factumst sedecim,

    Plaut. Cas. prol. 39; so Ter. And. 1, 1, 42; id. Hec. 5, 3, 24; id. Phorm. 5, 9, 28; cf.:

    abhinc triennium,

    Cic. Rosc. Com. 13:

    abhinc annos quattuordecim,

    id. Verr. 2, 1, 12, § 34; cf. id. Balb. 6, 16; id. Phil. 2, 46, 119; Hor. Ep. 2, 1, 36 al.—
    (β).
    With abl.:

    qui abhinc sexaginta annis occisus foret,

    Plaut. Most. 2, 2, 63; so,

    abhinc annis xv.,

    Cic. Rosc. Com. 13:

    comitiis jam abhinc diebus triginta factis,

    thirty days ago, id. Verr. 2, 2, 52 fin. In Lucr. 3, 967: aufer abhinc lacrimas, it is prob. only a fuller expression for hinc, as in Plaut. Pers. 5, 2, 19: jurgium hinc auferas, since there is no other example where abhinc is used of place. Vid. upon this article, Hand, Turs. 1, 63-66.

    Lewis & Short latin dictionary > abhinc

  • 8 articularis

    artĭcŭlāris, e, adj. [articulus].
    I.
    Pertaining to the joints (v. articulus, I.):

    morbus,

    gout, Plin. 20, 17, 73, § 195; Suet. Galb. 21; Scrib. Comp. 101.—
    II.
    In gram., like the article (v. articulus, II. A. fin.):

    pronomen, i. e. hic, iste,

    Prisc. p. 938 P.; 574 P.; Serv. p. 1785 P.

    Lewis & Short latin dictionary > articularis

  • 9 articulus

    I.
    A.. Lit.:

    nodi corporum, qui vocantur articuli,

    Plin. 11, 37, 88, § 217:

    hominis digiti articulos habent ternos, pollex binos,

    id. 11, 43, 99, § 244:

    summus caudae articulus,

    id. 8, 41, 63, § 153 al.:

    crura sine nodis articulisque,

    Caes. B. G. 6, 27:

    ipso in articulo, quo jungitur capiti cervix,

    Liv. 27, 49:

    auxerat articulos macies,

    i. e. had made more joints, had made the bones visible, Ov. M. 8, 807:

    articulorum dolores habere,

    i. e. gouty pains, Cic. Att. 1, 5 fin.; cf. Cels. 5, 18: postquam illi justa cheragra Contudit articulos, * Hor. S. 2, 7, 16; cf. Pers. 5, 58:

    gladiatorem vehementis impetus excipit adversarii mollis articulus,

    Quint. 2, 12, 2.—Hence, molli articulo tractare aliquem, to touch one gently, softly, Quint. 11, 2, 70.—Of plants:

    ineunte vere in iis (vitibus), quae relicta sunt, exsistit, tamquam ad articulos sarmentorum, ea quae gemma dicitur,

    Cic. Sen. 15, 53; Plin. 16, 24, 36, § 88:

    ante quam seges in articulum eat,

    Col. 2, 11, 9; so Plin. 18, 17, 45, § 159. —Of mountains, a hill connecting several larger mountains:

    montium articuli,

    Plin. 37, 13, 77, § 201.—
    B.
    With an extension of the idea, a limb, member, in gen. (cf. 2. artus), * Lucr. 3, 697.—Hence also for a finger, Prop. 2, 34, 80; so Ov. H. 10, 140; id. P. 2, 3, 18:

    quot manus atteruntur, ut unus niteat articulus!

    Plin. 2, 63, 63, § 158:

    ab eo missus est articulus manūs,

    Vulg. Dan. 5, 24:

    aspiciebat articulos manūs,

    ib. ib. 5, 5: erexit me super articulos manuum mearum, on the fingers or palms of my hands, ib. ib. 10, 10. —
    II.
    Trop.
    A.
    Of discourse, a member, part, division: articulus dicitur, cum singula verba intervallis distinguuntur caesā oratione, hoc modo: acrimoniā, voce, vultu adversarios perterruisti, Auct. ad Her. 4, 19: continuatio verborum soluta multo est aptior atque jucundior, si est articulis membrisque (kommasi kai kôlois) distincta, quam si continuata ac producta, Cic. de Or. 3, 48, 186: (genus orationis) fluctuans et dissolutum eo quod sine nervis et articulis fluctuat huc et illuc, Auct. ad Her. 4, 11.—

    Hence,

    a short clause, Dig. 36, 1, 27;

    also,

    a single word, ib. 35, 1, 4:

    articulus Est praesentis temporis demonstrationem continet,

    ib. 34, 2, 35:

    hoc articulo Quisque omnes significantur,

    ib. 28, 5, 29.—In gram. the pronn. hic and quis, Varr. L. L. 8, § 45 Müll.; the article, Quint. 1, 4, 19.—
    B.
    Of time.
    1.
    A point of time, a moment:

    commoditatis omnes articulos scio,

    Plaut. Men. 1, 2, 31.—With tempus:

    qui hunc in summas angustias adductum putaret, ut eum suis conditionibus in ipso articulo temporis astringeret,

    at the most critical moment, Cic. Quinct. 5, 19:

    in ipsis quos dixi temporum articulis,

    Plin. 2, 97, 99, § 216: si de singulis articulis [p. 168] temporum deliberabimus, August. ap. Suet. Claud. 4;

    also without tempus: in ipso articulo,

    at the fit moment, at the nick of time, Ter. Ad. 2, 2, 21.—With dies:

    in articulo diei illius ingressus est,

    on that very day, Vulg. Gen. 7, 13.—And with res:

    in articulo rerum,

    Curt. 3, 5; also in articulo, instantly, immediately, = statim, Cod. Just. 1, 33, 3.—Hence with the idea extended,
    2.
    A space, division of time:

    hi cardines singulis articulis dividuntur,

    Plin. 18, 25, 59, § 222:

    octo articuli lunae,

    id. 18, 35, 79, § 350: articulus austrinus, i. e. in which auster blows, id. 17, 2, 2, § 11.—
    C.
    Of other abstract things, part, division, point: per eosdem articulos (i.e. per easdem honorum partes) et gradus producere, August. ap. Suet. Claud. 4:

    stationes in mediis latitudinum articulis, quae vocant ecliptica,

    Plin. 2, 15, 13, § 68; Dig. 1, 3, 12:

    ventum est ergo ad ipsum articulum causae, i. e. ventum ad rei cardinem,

    the turning-point, Arn. 7, p. 243.

    Lewis & Short latin dictionary > articulus

  • 10 auctio

    auctĭo, ōnis, f. [augeo].
    I.
    An increasing, increase, auxêsis:

    auctio frumenti et tributorum,

    Tac. Agr. 19:

    dierum,

    Macr. S. 1, 14: rerum crescentium, Paul. ex Fest. p. 17 Müll.—
    II.
    A sale by increase of bids, a public sale, auction. Auctions were held either in an open place, or in particular rooms or halls, called atria auctionaria (v. auctionarius), or simply atria (Juv. 7, 7). There was a spear (hasta) set up therein, as the legal sign of the sale, like our red flag; the price was called out by a crier (praeco), and the article sold was adjudged to the highest bidder by the magistrate who was present. A money-broker (argentarius) was also present to note down the price and receive the money or security for it;

    v. Smith, Dict. Antiq. (this is the class. signif. of the word): auctionem facere,

    Plaut. Men. 5, 9, 91 -94; so id. Poen. 1, 3, 2; 5, 6, 27; id. Stich. 2, 2, 60; Cic. Quinct. 4; id. Att. 12, 3 al.:

    Dicam auctionis causam, ut animo gaudeant, Ipse egomet quam ob rem auctionem praedicem,

    announce, Plaut. Stich. 1, 3, 55; so,

    auctionis diem obire,

    Cic. Att. 13, 14:

    proscribere,

    id. ib. 13, 37;

    and proponere,

    Quint. 6, 3, 99:

    proferre,

    to defer, adjourn, Cic. Att. 13, 13: amplissima praedia ex auctionibus hastae minimo addixit, by the sales of the spear, i. e. by auctions (v. supra), Suet. Caes. 50 (cf.:

    praebere caput dominā venale sub hastā,

    Juv. 3, 33):

    auctio hereditaria constituta,

    Cic. Caecin. 5:

    auctionis tabula,

    id. Agr. 2, 25 (v. auctionalis):

    auctio fortunae regiae,

    Liv. 2, 14:

    vendere aliquid in auctione,

    by auction, Plin. 29, 4, 30, § 96:

    res in auctione venit,

    Gai. 4, 126:

    ex auctione rem emere,

    Dig. 31, 4, 2, § 8:

    auctionem dimittere,

    Quint. 11, 2, 24. —
    B.
    Meton. (abstr. pro concr.), goods to be sold by auction:

    cum auctionem venderet,

    Cic. Quinct. 5, 19 (B. and K.; others, auctione).

    Lewis & Short latin dictionary > auctio

  • 11 bascauda

    bascauda, ae, f. [British; whence Engl. basket; cf. Wall. basget, basgawd; and Gr bastazô, to carry], an article of table furniture, prob. a delicately woven mat, or dish-holder of basket-work, Juv. 12, 46; Mart. 14, 99, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > bascauda

  • 12 commercium

    com-mercĭum ( con-m-; ante-class.; sometimes ‡ commircĭum; cf. Vel. Long. p. 2236 P.), ii, n. [merx].
    I.
    Commercial intercourse, trade, traffic, commerce:

    mare magnum et ignara lingua commercia prohibebant,

    Sall. J. 18, 5; Plin. 33, 1, 3, § 7; Plin. Pan. 29; Tac. Agr. 24; Liv. 4, 52, 6:

    salis,

    id. 45, 29, 13:

    commercium hominum in locum aliquem mutui usus contrahunt,

    id. 38, 18, 12:

    neque Thraces commercio faciles erunt,

    id. 40, 58, 1:

    jus commercii,

    Dig. 49, 5, 6.—
    B.
    Meton.
    1.
    The right to trade as merchants, a mercantile right:

    commercium in eo agro nemini est,

    Cic. Verr. 2, 3, 40, § 93; cf. id. ib. 2, 2, 50, §

    124: L. Crasso commercium istarum rerum cum Graecis hominibus non fuisse,

    id. ib. 2, 4, 59, §

    133: ceteris Latinis populis conubia commerciaque et concilia inter se ademerunt,

    Liv. 8, 14, 10; 43, 5, 9; cf. Dig. 41, 1, 62; 30, 1, 39; 45, 1, 34.—
    * 2.
    An article of traffic, merchandise, wares:

    commercia militaria,

    Plin. 35, 13, 47, § 168; for provisions, id. 26, 4, 9, § 18; cf. Front. 2, 5, 14.—
    3.
    A place of trade, market - place:

    commercia et litora peragrare,

    Plin. 37, 3, 11, § 45; Claud. in Eutr. 1, 58.—
    II.
    In gen., intercourse, communication, correspondence, fellowship; lit. and trop.:

    quid tibi mecum est commerci, senex?

    Plaut. Aul. 4, 4, 4; id. Bacch. 1, 2, 9; id. Stich. 4, 1, 15:

    mihi cum vostris legibus Nihil est commerci,

    I have nothing to do with your laws, id. Rud. 3, 4, 20:

    commercium habere cum Musis,

    Cic. Tusc. 5, 23, 66:

    commercium habere cum virtute,

    id. Sen. 12, 42:

    dandi et excipiendi beneficii,

    Val. Max. 5, 3, ext. 3:

    agrorum aedificiorumque inter se,

    Liv. 45, 29, 10:

    plebis,

    with them, id. 5, 3, 8; 41, 24, 16:

    linguae,

    Ov. Tr. 5, 10, 35; Liv. 1, 18, 3; 9, 36, 6; 25, 33, 3:

    sermonis,

    id. 5, 15, 5; cf.:

    loquendi audiendique,

    Tac. Agr. 2 fin.:

    commercia epistularum,

    Vell. 2, 65, 1:

    hoc inter nos epistularum commercium frequentare,

    Sen. Ep. 38, 1:

    communium studiorum,

    Suet. Claud. 42:

    sortis humanae,

    Tac. A. 6, 19:

    belli,

    stipulation, treaty, id. ib. 14, 33:

    belli tollere,

    Verg. A. 10, 532; so,

    belli dirimere,

    Tac. H. 3, 81.— Plur.:

    est deus in nobis, et sunt commercia caeli,

    Ov. A. A. 3, 549.—
    B.
    Esp., forbidden intercourse, illicit commerce:

    libidinis,

    Val. Max. 8, 2, 2:

    stupri,

    Suet. Calig. 36.— Absol.:

    cum eā mihi fuit commercium,

    Plaut. Truc. 1, 1, 77.—
    2.
    In law, = collusio, Cod. Th. 3, 11, 4; cf. ib. 11, 4, 1 al.

    Lewis & Short latin dictionary > commercium

  • 13 commircium

    com-mercĭum ( con-m-; ante-class.; sometimes ‡ commircĭum; cf. Vel. Long. p. 2236 P.), ii, n. [merx].
    I.
    Commercial intercourse, trade, traffic, commerce:

    mare magnum et ignara lingua commercia prohibebant,

    Sall. J. 18, 5; Plin. 33, 1, 3, § 7; Plin. Pan. 29; Tac. Agr. 24; Liv. 4, 52, 6:

    salis,

    id. 45, 29, 13:

    commercium hominum in locum aliquem mutui usus contrahunt,

    id. 38, 18, 12:

    neque Thraces commercio faciles erunt,

    id. 40, 58, 1:

    jus commercii,

    Dig. 49, 5, 6.—
    B.
    Meton.
    1.
    The right to trade as merchants, a mercantile right:

    commercium in eo agro nemini est,

    Cic. Verr. 2, 3, 40, § 93; cf. id. ib. 2, 2, 50, §

    124: L. Crasso commercium istarum rerum cum Graecis hominibus non fuisse,

    id. ib. 2, 4, 59, §

    133: ceteris Latinis populis conubia commerciaque et concilia inter se ademerunt,

    Liv. 8, 14, 10; 43, 5, 9; cf. Dig. 41, 1, 62; 30, 1, 39; 45, 1, 34.—
    * 2.
    An article of traffic, merchandise, wares:

    commercia militaria,

    Plin. 35, 13, 47, § 168; for provisions, id. 26, 4, 9, § 18; cf. Front. 2, 5, 14.—
    3.
    A place of trade, market - place:

    commercia et litora peragrare,

    Plin. 37, 3, 11, § 45; Claud. in Eutr. 1, 58.—
    II.
    In gen., intercourse, communication, correspondence, fellowship; lit. and trop.:

    quid tibi mecum est commerci, senex?

    Plaut. Aul. 4, 4, 4; id. Bacch. 1, 2, 9; id. Stich. 4, 1, 15:

    mihi cum vostris legibus Nihil est commerci,

    I have nothing to do with your laws, id. Rud. 3, 4, 20:

    commercium habere cum Musis,

    Cic. Tusc. 5, 23, 66:

    commercium habere cum virtute,

    id. Sen. 12, 42:

    dandi et excipiendi beneficii,

    Val. Max. 5, 3, ext. 3:

    agrorum aedificiorumque inter se,

    Liv. 45, 29, 10:

    plebis,

    with them, id. 5, 3, 8; 41, 24, 16:

    linguae,

    Ov. Tr. 5, 10, 35; Liv. 1, 18, 3; 9, 36, 6; 25, 33, 3:

    sermonis,

    id. 5, 15, 5; cf.:

    loquendi audiendique,

    Tac. Agr. 2 fin.:

    commercia epistularum,

    Vell. 2, 65, 1:

    hoc inter nos epistularum commercium frequentare,

    Sen. Ep. 38, 1:

    communium studiorum,

    Suet. Claud. 42:

    sortis humanae,

    Tac. A. 6, 19:

    belli,

    stipulation, treaty, id. ib. 14, 33:

    belli tollere,

    Verg. A. 10, 532; so,

    belli dirimere,

    Tac. H. 3, 81.— Plur.:

    est deus in nobis, et sunt commercia caeli,

    Ov. A. A. 3, 549.—
    B.
    Esp., forbidden intercourse, illicit commerce:

    libidinis,

    Val. Max. 8, 2, 2:

    stupri,

    Suet. Calig. 36.— Absol.:

    cum eā mihi fuit commercium,

    Plaut. Truc. 1, 1, 77.—
    2.
    In law, = collusio, Cod. Th. 3, 11, 4; cf. ib. 11, 4, 1 al.

    Lewis & Short latin dictionary > commircium

  • 14 conmercium

    com-mercĭum ( con-m-; ante-class.; sometimes ‡ commircĭum; cf. Vel. Long. p. 2236 P.), ii, n. [merx].
    I.
    Commercial intercourse, trade, traffic, commerce:

    mare magnum et ignara lingua commercia prohibebant,

    Sall. J. 18, 5; Plin. 33, 1, 3, § 7; Plin. Pan. 29; Tac. Agr. 24; Liv. 4, 52, 6:

    salis,

    id. 45, 29, 13:

    commercium hominum in locum aliquem mutui usus contrahunt,

    id. 38, 18, 12:

    neque Thraces commercio faciles erunt,

    id. 40, 58, 1:

    jus commercii,

    Dig. 49, 5, 6.—
    B.
    Meton.
    1.
    The right to trade as merchants, a mercantile right:

    commercium in eo agro nemini est,

    Cic. Verr. 2, 3, 40, § 93; cf. id. ib. 2, 2, 50, §

    124: L. Crasso commercium istarum rerum cum Graecis hominibus non fuisse,

    id. ib. 2, 4, 59, §

    133: ceteris Latinis populis conubia commerciaque et concilia inter se ademerunt,

    Liv. 8, 14, 10; 43, 5, 9; cf. Dig. 41, 1, 62; 30, 1, 39; 45, 1, 34.—
    * 2.
    An article of traffic, merchandise, wares:

    commercia militaria,

    Plin. 35, 13, 47, § 168; for provisions, id. 26, 4, 9, § 18; cf. Front. 2, 5, 14.—
    3.
    A place of trade, market - place:

    commercia et litora peragrare,

    Plin. 37, 3, 11, § 45; Claud. in Eutr. 1, 58.—
    II.
    In gen., intercourse, communication, correspondence, fellowship; lit. and trop.:

    quid tibi mecum est commerci, senex?

    Plaut. Aul. 4, 4, 4; id. Bacch. 1, 2, 9; id. Stich. 4, 1, 15:

    mihi cum vostris legibus Nihil est commerci,

    I have nothing to do with your laws, id. Rud. 3, 4, 20:

    commercium habere cum Musis,

    Cic. Tusc. 5, 23, 66:

    commercium habere cum virtute,

    id. Sen. 12, 42:

    dandi et excipiendi beneficii,

    Val. Max. 5, 3, ext. 3:

    agrorum aedificiorumque inter se,

    Liv. 45, 29, 10:

    plebis,

    with them, id. 5, 3, 8; 41, 24, 16:

    linguae,

    Ov. Tr. 5, 10, 35; Liv. 1, 18, 3; 9, 36, 6; 25, 33, 3:

    sermonis,

    id. 5, 15, 5; cf.:

    loquendi audiendique,

    Tac. Agr. 2 fin.:

    commercia epistularum,

    Vell. 2, 65, 1:

    hoc inter nos epistularum commercium frequentare,

    Sen. Ep. 38, 1:

    communium studiorum,

    Suet. Claud. 42:

    sortis humanae,

    Tac. A. 6, 19:

    belli,

    stipulation, treaty, id. ib. 14, 33:

    belli tollere,

    Verg. A. 10, 532; so,

    belli dirimere,

    Tac. H. 3, 81.— Plur.:

    est deus in nobis, et sunt commercia caeli,

    Ov. A. A. 3, 549.—
    B.
    Esp., forbidden intercourse, illicit commerce:

    libidinis,

    Val. Max. 8, 2, 2:

    stupri,

    Suet. Calig. 36.— Absol.:

    cum eā mihi fuit commercium,

    Plaut. Truc. 1, 1, 77.—
    2.
    In law, = collusio, Cod. Th. 3, 11, 4; cf. ib. 11, 4, 1 al.

    Lewis & Short latin dictionary > conmercium

  • 15 ebur

    ĕbur, ŏris (cf. Quint. 1, 6, 22 sq.), n. [Copt. ebu; cf. Sanscr. ibhas, elephant; whence Gr. elephas, Semit. article el being prefixed], ivory.
    I.
    Prop., Cic. Leg. 2, 18; id. Brut. 73 fin.; id. Par. 1, 3; Quint. 2, 21, 9; Verg. G. 1, 57; id. A. 10, 137; 12, 68; Hor. C. 1, 31, 6; id. Ep. 2, 1, 96 et saep.—Prov.: ebur atramento candefacere, v. atramentum.—
    II.
    Meton.
    A.
    Things made of ivory. So of statues, Verg. G. 1, 480; Ov. M. 15, 792;

    of the tibia,

    Verg. G. 2, 193;

    of a scabbard,

    Ov. M. 4, 148;

    of the sella curulis,

    Hor. Ep. 1, 6, 54; Ov. F. 5, 51; id. Pont. 4, 5, 18.—
    * B.
    An elephant, Juv. 12, 112.

    Lewis & Short latin dictionary > ebur

  • 16 electrum

    ēlectrum, i, n., = êlektron.
    I.
    Amber (pure Lat. succinum), Plin. 37, 2, 11, § 31; Ov. M. 15, 316.— Plur., Verg. E. 8, 54. —
    B.
    Meton., an amber ball, carried by Roman ladies in their hands to keep them cool.— Plur., Ov. M. 2, 365; cf. Böttig. Sabina, II. p. 210.—
    II.
    A mixed metal (natural or artificial) resembling amber in color, Plin. 33, 4, 23, § 81 al.; Isid. Orig. 16, 24, 2; Verg. A. 8, 402; 624; Sil. 1, 229.—
    B.
    Meton., an article made of amber, Mart. 8, 51; Juv. 14, 307.

    Lewis & Short latin dictionary > electrum

  • 17 emptio

    emptĭo ( emt-), ōnis, f. [id.], a buying, purchase (cf.: sectio, mercatura, etc.).
    I.
    Prop., Varr. R. R. 2, 2, 5; 2, 3, 5; Cic. Caecin. 6, 17; id. Att. 12, 3; Plin. 33, 3, 13, § 43; Tac. H. 3, 34 et saep.; cf.

    , on its legal relations,

    Gai. Inst. 3, 139;

    the title: De emptione et venditione,

    Just. Inst. 3, 23; Dig. 18, 1; and Rein's Privatr. p. 329 sq.: equina, i. e. of horses (with boum and asinorum), Varr. R. R. 2, 7, 6.—
    II.
    Transf.
    1.
    A purchase, i. e. an article purchased:

    ex illis emptionibus nullam desidero,

    Cic. Fam. 7, 23, 2; Plin. Ep. 2, 15, 1.—
    2.
    A purchase-deed, bill of sale, Dig. 32, 1, 102 al.

    Lewis & Short latin dictionary > emptio

  • 18 emtio

    emptĭo ( emt-), ōnis, f. [id.], a buying, purchase (cf.: sectio, mercatura, etc.).
    I.
    Prop., Varr. R. R. 2, 2, 5; 2, 3, 5; Cic. Caecin. 6, 17; id. Att. 12, 3; Plin. 33, 3, 13, § 43; Tac. H. 3, 34 et saep.; cf.

    , on its legal relations,

    Gai. Inst. 3, 139;

    the title: De emptione et venditione,

    Just. Inst. 3, 23; Dig. 18, 1; and Rein's Privatr. p. 329 sq.: equina, i. e. of horses (with boum and asinorum), Varr. R. R. 2, 7, 6.—
    II.
    Transf.
    1.
    A purchase, i. e. an article purchased:

    ex illis emptionibus nullam desidero,

    Cic. Fam. 7, 23, 2; Plin. Ep. 2, 15, 1.—
    2.
    A purchase-deed, bill of sale, Dig. 32, 1, 102 al.

    Lewis & Short latin dictionary > emtio

  • 19 endromis

    endrŏmis, ĭdis, f., = endromis, a coarse woollen cloak in which the heated athletae wrapped themselves after their exercises, Mart. 4, 19; 14, 126; Juv. 3, 102. But afterwards a fine sort worn as an article of luxury:

    Tyriae,

    id. 6, 246 Rup.

    Lewis & Short latin dictionary > endromis

  • 20 fordicidia

    fordĭcīdĭa (archaic form ‡ hordĭ-cīdia, Paul. ex Fest. p. 102 Müll., v. the foll. art.), ōrum, n. [forda + caedo], the sacrifice of a cow that is with calf, which was performed on the 16th of April, in honor of Tellus, Varr. L. L. 6, § 15; Paul. ex Fest. p. 83 and 102 Müll., v. the foll. article.

    Lewis & Short latin dictionary > fordicidia

См. также в других словарях:

  • Article 49 — de la Constitution de la Cinquième République française Constitution de 1958 (texte) Préambule · Article 1er I. De la souveraineté …   Wikipédia en Français

  • Article 49-3 — Article 49 de la Constitution de la Cinquième République française Constitution de 1958 (texte) Préambule · Article 1er I. De la souveraineté …   Wikipédia en Français

  • article — [ artikl ] n. m. • 1130; lat. articulus « articulation », de artus; cf. orteil I ♦ 1 ♦ Vx Articulation (I). 2 ♦ (1846) Mod. Zool. Pièce articulée des arthropodes. ⇒ articulé. ♢ Bot …   Encyclopédie Universelle

  • article — ARTICLE. s. mas. Jointure des os dans le corps de l animal. Il se dit principalement de la jointure des os des pieds et des mains de l homme. Les fluxions tombent sur les articles. Il étoit blessé à un des articles du petit doigt. Les doigts sont …   Dictionnaire de l'Académie Française 1798

  • article — Article. s. m. Jointure des os dans le corps de l animal, & principalement des os des pieds, & des mains de l homme. Les fluxions tombent sur les articles. il estoit blessé à un des articles du petit doigt. les doigts sont divisez en plusieurs… …   Dictionnaire de l'Académie française

  • Article — Ar ti*cle, n. [F., fr. L. articulus, dim. of artus joint, akin to Gr. ?, fr. a root ar to join, fit. See {Art}, n.] 1. A distinct portion of an instrument, discourse, literary work, or any other writing, consisting of two or more particulars, or… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • ARTICLE 19 — is a London based human rights organisation with a specific mandate and focus on the defence and promotion of freedom of expression and freedom of information worldwide. The organisation takes its name from Article 19 of the Universal Declaration …   Wikipedia

  • Article 9 — de la constitution japonaise L article 9 de la constitution japonaise a fait couler beaucoup d encre parmi les hommes politiques japonais, les journalistes, et toute la société. Cet article dispose en effet que le Japon renonce à jamais à la… …   Wikipédia en Français

  • article — ar·ti·cle n 1 a: a separate and usu. numbered or otherwise marked section (as of a statute, indictment, will, or other writing) b: a separate point, charge, count, or clause c: a condition or stipulation in a document (as a contract) 2: a… …   Law dictionary

  • article — ar‧ti‧cle [ˈɑːtɪkl ǁ ˈɑːr ] noun LAW [countable] 1. one part of a law or legal agreement, especially a numbered part: • Articles 2 and 3 of the Constitution 2. articles [plural] in Britain, a period of training with a firm of solicitor …   Financial and business terms

  • article — Article, Il vient de Articulus. Un article d une loy ou autre chose, Caput legis. Article concernant la recepte du blé, et des revenuz et domaine de la ville, Caput frumenti, vectigalium, etc. Les articles et item d un conte et autres papiers,… …   Thresor de la langue françoyse

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»