-
1 articulus
artĭcŭlus, i, m. dim. [2. artus], a small member connecting various parts of the body, a joint, knot, knuckle.I.A.. Lit.:B.nodi corporum, qui vocantur articuli,
Plin. 11, 37, 88, § 217:hominis digiti articulos habent ternos, pollex binos,
id. 11, 43, 99, § 244:summus caudae articulus,
id. 8, 41, 63, § 153 al.:crura sine nodis articulisque,
Caes. B. G. 6, 27:ipso in articulo, quo jungitur capiti cervix,
Liv. 27, 49:auxerat articulos macies,
i. e. had made more joints, had made the bones visible, Ov. M. 8, 807:articulorum dolores habere,
i. e. gouty pains, Cic. Att. 1, 5 fin.; cf. Cels. 5, 18: postquam illi justa cheragra Contudit articulos, * Hor. S. 2, 7, 16; cf. Pers. 5, 58:gladiatorem vehementis impetus excipit adversarii mollis articulus,
Quint. 2, 12, 2.—Hence, molli articulo tractare aliquem, to touch one gently, softly, Quint. 11, 2, 70.—Of plants:ineunte vere in iis (vitibus), quae relicta sunt, exsistit, tamquam ad articulos sarmentorum, ea quae gemma dicitur,
Cic. Sen. 15, 53; Plin. 16, 24, 36, § 88:ante quam seges in articulum eat,
Col. 2, 11, 9; so Plin. 18, 17, 45, § 159. —Of mountains, a hill connecting several larger mountains:montium articuli,
Plin. 37, 13, 77, § 201.—With an extension of the idea, a limb, member, in gen. (cf. 2. artus), * Lucr. 3, 697.—Hence also for a finger, Prop. 2, 34, 80; so Ov. H. 10, 140; id. P. 2, 3, 18:II.quot manus atteruntur, ut unus niteat articulus!
Plin. 2, 63, 63, § 158:ab eo missus est articulus manūs,
Vulg. Dan. 5, 24:aspiciebat articulos manūs,
ib. ib. 5, 5: erexit me super articulos manuum mearum, on the fingers or palms of my hands, ib. ib. 10, 10. —Trop.A.Of discourse, a member, part, division: articulus dicitur, cum singula verba intervallis distinguuntur caesā oratione, hoc modo: acrimoniā, voce, vultu adversarios perterruisti, Auct. ad Her. 4, 19: continuatio verborum soluta multo est aptior atque jucundior, si est articulis membrisque (kommasi kai kôlois) distincta, quam si continuata ac producta, Cic. de Or. 3, 48, 186: (genus orationis) fluctuans et dissolutum eo quod sine nervis et articulis fluctuat huc et illuc, Auct. ad Her. 4, 11.—B.Hence,
a short clause, Dig. 36, 1, 27;also,
a single word, ib. 35, 1, 4:articulus Est praesentis temporis demonstrationem continet,
ib. 34, 2, 35:hoc articulo Quisque omnes significantur,
ib. 28, 5, 29.—In gram. the pronn. hic and quis, Varr. L. L. 8, § 45 Müll.; the article, Quint. 1, 4, 19.—Of time.1.A point of time, a moment:2.commoditatis omnes articulos scio,
Plaut. Men. 1, 2, 31.—With tempus:qui hunc in summas angustias adductum putaret, ut eum suis conditionibus in ipso articulo temporis astringeret,
at the most critical moment, Cic. Quinct. 5, 19:in ipsis quos dixi temporum articulis,
Plin. 2, 97, 99, § 216: si de singulis articulis [p. 168] temporum deliberabimus, August. ap. Suet. Claud. 4;also without tempus: in ipso articulo,
at the fit moment, at the nick of time, Ter. Ad. 2, 2, 21.—With dies:in articulo diei illius ingressus est,
on that very day, Vulg. Gen. 7, 13.—And with res:in articulo rerum,
Curt. 3, 5; also in articulo, instantly, immediately, = statim, Cod. Just. 1, 33, 3.—Hence with the idea extended,A space, division of time:C.hi cardines singulis articulis dividuntur,
Plin. 18, 25, 59, § 222:octo articuli lunae,
id. 18, 35, 79, § 350: articulus austrinus, i. e. in which auster blows, id. 17, 2, 2, § 11.—Of other abstract things, part, division, point: per eosdem articulos (i.e. per easdem honorum partes) et gradus producere, August. ap. Suet. Claud. 4:stationes in mediis latitudinum articulis, quae vocant ecliptica,
Plin. 2, 15, 13, § 68; Dig. 1, 3, 12:ventum est ergo ad ipsum articulum causae, i. e. ventum ad rei cardinem,
the turning-point, Arn. 7, p. 243. -
2 articulus
articulus ī, m dim. [2 artus]. a joint, knuckle: crura sine articulis, Cs.: quo iungitur capiti cervix, L.: sarmentorum. — Esp., plur, the fingers: labella abstergere articulis, Ct.—Fig., of discourse, a part, member. — Of time: in ipso articulo temporis, at the nick of time: in ipso articulo, T.* * *joint; portion of limb/finger between joints; part; (critical) moment; crisis; point of time; (Vulgate) -
3 articulus
(of time) a moment, crisis. -
4 articularis
artĭcŭlāris, e, adj. [articulus].I.Pertaining to the joints (v. articulus, I.):II.morbus,
gout, Plin. 20, 17, 73, § 195; Suet. Galb. 21; Scrib. Comp. 101.—In gram., like the article (v. articulus, II. A. fin.):pronomen, i. e. hic, iste,
Prisc. p. 938 P.; 574 P.; Serv. p. 1785 P. -
5 articulosus
I.Lit.:II.radix,
Plin. 24, 16, 93, § 150.—Trop., of discourse (v. articulus, II. A.):vitanda concisa nimium et velut articulosa partitio,
full of minute divisions and subdivisions, Quint. 4, 5, 24 (cf. just before: divisio in digitos diducta). -
6 сустав
1) General subject: (в сложных словах имеет значение) arthro, joint2) Biology: articulation (см. тж joint)3) Aviation: knuckle4) Medicine: abarthrosis, abarticulation, abathrosis, (тж. arthr-)(в сложных словах) arthr-, (тж. arthr-)(в сложных словах) arthro-, arthrosis, articulation, diarthrosis, movable joint, perarticulation, thorough joint, arthron, artus, articulus5) Agriculture: juncture6) Astronautics: bearing (скафандра) -
7 articulātim
articulātim adv. [articulus], piecemeal, Poet. ap. C. — Distinctly, in clear sequence: dici.* * *limb-by-limb, limb-from-limb; syllable-by-syllable; point-by-point, in detail -
8 مفصل
1) articulation 2) articulatio NA 3) articulus 4) joint 5) perarticulation -
9 articulatio
f.articulatio, articulation, articulus, arthrosis. -
10 atarticulus
m. s.&pl.articulus. -
11 articulatim
artĭcŭlātim, adv. [articulatus].I.Joint by joint, limb by limb, piecemeal:II.aliquem concidere,
Plaut. Ep. 3, 4, 52: membra (pueri) articulatim dividit, poët. ap. Cic. N. D. 3, 26, 67; cf. Planck, Eur. Medea, p. 102: comminuere articulatim diem, Plaut. Fragm. ap. Gell. 3, 3, 5.—Trop., of discourse, properly divided (v. articulus, II. A.); hence, clearly, distinctly, point by point: verba discernere articulatim, Lucr. 4, 555:aliquid explicare,
Varr. L. L. 10, 4, 179: aliquid articulatim distincteque dicere, * Cic. Leg. 1, 13, 36. -
12 articulo
artĭcŭlo, āvi, ātum, 1, v. a. [articulus], lit. to divide into single members or joints; used only trop. of discourse, to utter distinctly, to articulate:hasce voces mobilis articulat verborum daedala lingua,
the nimble tongue articulates, Lucr. 4, 551:verba,
App. Flor. 12, p. 349, 5:sonos,
Arn. 3, p. 111.—Hence, artĭcŭlātus, a, um, P.a., prop., furnished with joints; hence distinct:verba, Sol. c. 65: vox,
Arn. 7, p. 217, and in gram.:articulata (vox) est, quae coartata, hoc est copulata, cum aliquo sensu mentis ejus, qui loquitur, profertur,
Prisc. p. 537 P.; so Isid. Orig. 1, 14.— -
13 infinito
I.Lit.:II.quod finitum est habet extremum... nihil igitur cum habeat extremum, infinitum sit necesse est,
Cic. Div. 2, 50, 103:aër, materia,
id. Ac. 2, 37, 118:imperium,
id. Verr. 2, 3, 91: potestas, id: Agr. 2, 13, 33; Liv. 3, 9: magnitudines infinitissimae, Boëth. Inst. Arithm. 1, 4. — Subst.: infī-nītum, i, n., boundless space, the infinite:ex infinito coorta,
Lucr. 5, 367.—Transf.A.Without end, endless, infinite:B.altitudo,
Cic. Verr. 2, 4, 48:spes,
id. Deiot. 5, 13:odium,
id. Balb. 27, 62:labor,
id. de Or. 1, 1:licentia,
id. Verr. 2, 3, 94, § 220:imperium,
id. ib. 2, 3, 91, §213: potestas,
id. Agr. 2, 13, 33:occupationes,
Nep. Att. 20, 2:pretium,
immoderate, Dig. 35, 2, 61:sin cuipiam nimis infinitum videtur,
too prolix, Cic. de Or. 1, 15, 65. — Subst.: infīnītum, i, n., an infinitude, an endless amount or number:infinitum auri,
Eutr. 9, 9: ad or in infinitum, to infinity, without end:haec (ars statuaria) ad infinitum effloruit,
Plin. 34, 7, 16, § 35:crescere,
id. 34, 2, 3, § 5:durescere,
id. 13, 9, 18, § 62:sectio in infinitum,
Quint. 1, 10 fin.:ne in infinitum abeamus,
Plin. 17, 25, 38, § 243:infinitum quantum,
beyond all measure, exceedingly, extraordinarily, Plin. 18, 28, 68, n. 3, §277: infinito plus or magis,
infinitely more, far more, Quint. 3, 4, 25; 11, 3, 172.—Innumerable, countless:C.multitudo librorum,
Cic. Tusc. 2, 2, 6:multitudo,
id. Off. 1, 16, 52:causarum varietas,
id. de Or. 1, 5, 16; Caes. B. G. 5, 12, 3:legum infinita multitudo,
Tac. A. 3, 25:numerus annorum,
Gell. 14, 1, 18:pietatis exempla,
Plin. 7, 36, 36, § 121: pecunia ex infinitis rapinis, Auct. B. Alex. 64, 4; Spart. Hadr. 20, 5; Eutr. 1, 3; 3, 20 al.—Indefinite.1.In gen.: infinitior distributio, where no person or time is mentioned or implied, Cic. Top. 8:2.quaestio,
id. Part. Or. 18:res,
id. de Or. 1, 31:conexa,
indefinite conclusions, id. Fat. 8.— Adv.:in infinito,
to infinity, everywhere, at pleasure, Dig. 8, 2, 24; 8, 1, 9.—In gram.:A. 1.verbum,
i. e. the infinitive, Quint. 9, 3, 9; also absol., id. 1, 6, 7 and 8:articulus,
an indefinite pronoun, Varr. L. L. 8, § 45; 50 Müll.: vocabula, appellative nouns (as vir, mulier), ib. § 80.— Adv.Without bounds, without end, infinitely:2. B.ne infinite feratur ut flumen oratio,
Cic. Or. 68, 228:concupiscere,
excessively, id. Par. 6, 3:dividere,
id. Ac. 1, 7:perorare,
without cessation, constantly, id. Or. 36 fin. — -
14 infinitum
I.Lit.:II.quod finitum est habet extremum... nihil igitur cum habeat extremum, infinitum sit necesse est,
Cic. Div. 2, 50, 103:aër, materia,
id. Ac. 2, 37, 118:imperium,
id. Verr. 2, 3, 91: potestas, id: Agr. 2, 13, 33; Liv. 3, 9: magnitudines infinitissimae, Boëth. Inst. Arithm. 1, 4. — Subst.: infī-nītum, i, n., boundless space, the infinite:ex infinito coorta,
Lucr. 5, 367.—Transf.A.Without end, endless, infinite:B.altitudo,
Cic. Verr. 2, 4, 48:spes,
id. Deiot. 5, 13:odium,
id. Balb. 27, 62:labor,
id. de Or. 1, 1:licentia,
id. Verr. 2, 3, 94, § 220:imperium,
id. ib. 2, 3, 91, §213: potestas,
id. Agr. 2, 13, 33:occupationes,
Nep. Att. 20, 2:pretium,
immoderate, Dig. 35, 2, 61:sin cuipiam nimis infinitum videtur,
too prolix, Cic. de Or. 1, 15, 65. — Subst.: infīnītum, i, n., an infinitude, an endless amount or number:infinitum auri,
Eutr. 9, 9: ad or in infinitum, to infinity, without end:haec (ars statuaria) ad infinitum effloruit,
Plin. 34, 7, 16, § 35:crescere,
id. 34, 2, 3, § 5:durescere,
id. 13, 9, 18, § 62:sectio in infinitum,
Quint. 1, 10 fin.:ne in infinitum abeamus,
Plin. 17, 25, 38, § 243:infinitum quantum,
beyond all measure, exceedingly, extraordinarily, Plin. 18, 28, 68, n. 3, §277: infinito plus or magis,
infinitely more, far more, Quint. 3, 4, 25; 11, 3, 172.—Innumerable, countless:C.multitudo librorum,
Cic. Tusc. 2, 2, 6:multitudo,
id. Off. 1, 16, 52:causarum varietas,
id. de Or. 1, 5, 16; Caes. B. G. 5, 12, 3:legum infinita multitudo,
Tac. A. 3, 25:numerus annorum,
Gell. 14, 1, 18:pietatis exempla,
Plin. 7, 36, 36, § 121: pecunia ex infinitis rapinis, Auct. B. Alex. 64, 4; Spart. Hadr. 20, 5; Eutr. 1, 3; 3, 20 al.—Indefinite.1.In gen.: infinitior distributio, where no person or time is mentioned or implied, Cic. Top. 8:2.quaestio,
id. Part. Or. 18:res,
id. de Or. 1, 31:conexa,
indefinite conclusions, id. Fat. 8.— Adv.:in infinito,
to infinity, everywhere, at pleasure, Dig. 8, 2, 24; 8, 1, 9.—In gram.:A. 1.verbum,
i. e. the infinitive, Quint. 9, 3, 9; also absol., id. 1, 6, 7 and 8:articulus,
an indefinite pronoun, Varr. L. L. 8, § 45; 50 Müll.: vocabula, appellative nouns (as vir, mulier), ib. § 80.— Adv.Without bounds, without end, infinitely:2. B.ne infinite feratur ut flumen oratio,
Cic. Or. 68, 228:concupiscere,
excessively, id. Par. 6, 3:dividere,
id. Ac. 1, 7:perorare,
without cessation, constantly, id. Or. 36 fin. — -
15 infinitus
I.Lit.:II.quod finitum est habet extremum... nihil igitur cum habeat extremum, infinitum sit necesse est,
Cic. Div. 2, 50, 103:aër, materia,
id. Ac. 2, 37, 118:imperium,
id. Verr. 2, 3, 91: potestas, id: Agr. 2, 13, 33; Liv. 3, 9: magnitudines infinitissimae, Boëth. Inst. Arithm. 1, 4. — Subst.: infī-nītum, i, n., boundless space, the infinite:ex infinito coorta,
Lucr. 5, 367.—Transf.A.Without end, endless, infinite:B.altitudo,
Cic. Verr. 2, 4, 48:spes,
id. Deiot. 5, 13:odium,
id. Balb. 27, 62:labor,
id. de Or. 1, 1:licentia,
id. Verr. 2, 3, 94, § 220:imperium,
id. ib. 2, 3, 91, §213: potestas,
id. Agr. 2, 13, 33:occupationes,
Nep. Att. 20, 2:pretium,
immoderate, Dig. 35, 2, 61:sin cuipiam nimis infinitum videtur,
too prolix, Cic. de Or. 1, 15, 65. — Subst.: infīnītum, i, n., an infinitude, an endless amount or number:infinitum auri,
Eutr. 9, 9: ad or in infinitum, to infinity, without end:haec (ars statuaria) ad infinitum effloruit,
Plin. 34, 7, 16, § 35:crescere,
id. 34, 2, 3, § 5:durescere,
id. 13, 9, 18, § 62:sectio in infinitum,
Quint. 1, 10 fin.:ne in infinitum abeamus,
Plin. 17, 25, 38, § 243:infinitum quantum,
beyond all measure, exceedingly, extraordinarily, Plin. 18, 28, 68, n. 3, §277: infinito plus or magis,
infinitely more, far more, Quint. 3, 4, 25; 11, 3, 172.—Innumerable, countless:C.multitudo librorum,
Cic. Tusc. 2, 2, 6:multitudo,
id. Off. 1, 16, 52:causarum varietas,
id. de Or. 1, 5, 16; Caes. B. G. 5, 12, 3:legum infinita multitudo,
Tac. A. 3, 25:numerus annorum,
Gell. 14, 1, 18:pietatis exempla,
Plin. 7, 36, 36, § 121: pecunia ex infinitis rapinis, Auct. B. Alex. 64, 4; Spart. Hadr. 20, 5; Eutr. 1, 3; 3, 20 al.—Indefinite.1.In gen.: infinitior distributio, where no person or time is mentioned or implied, Cic. Top. 8:2.quaestio,
id. Part. Or. 18:res,
id. de Or. 1, 31:conexa,
indefinite conclusions, id. Fat. 8.— Adv.:in infinito,
to infinity, everywhere, at pleasure, Dig. 8, 2, 24; 8, 1, 9.—In gram.:A. 1.verbum,
i. e. the infinitive, Quint. 9, 3, 9; also absol., id. 1, 6, 7 and 8:articulus,
an indefinite pronoun, Varr. L. L. 8, § 45; 50 Müll.: vocabula, appellative nouns (as vir, mulier), ib. § 80.— Adv.Without bounds, without end, infinitely:2. B.ne infinite feratur ut flumen oratio,
Cic. Or. 68, 228:concupiscere,
excessively, id. Par. 6, 3:dividere,
id. Ac. 1, 7:perorare,
without cessation, constantly, id. Or. 36 fin. — -
16 μέλος
Grammatical information: n.Meaning: `member', in older lit. only pl. `limbs' (Il.; cf. Wackernagel Syntax 1, 88), `(organized) tune, song, melody' (h. Hom. 19, 16, Thgn., Pi., IA.).Compounds: Compp., e.g. λυσι-μελής `limb-relaxing' (Od.), also with allusion to the μελεδήματα υ 57; s. Risch Eumusia. Festschr. Howald (1947) 87 f.; μελο-ποιός `poet of songs' with - έω, - ία (Att.), μελεσί-πτερος `with singing wings', of a cicada (AP; after the types ἑλκεσί-πεπλος, Schwyzer 443 f.).Derivatives: 1. Diminut.: μελύδριον `small song' (Ar., Theoc.), pl. - ια `poor limbs' (M. Ant.); μελίσκ(ι)ον `id.' (Alcm., Antiph.), s. Chantrame Form. 73 a. 406. 2. Adj. μελικός `lyric' (D. H., Plu.). 3. Adv. μεληδόν `part by part' (Poseidon.); on μελ(ε)ϊστί s. below. -- 4. Verbs: A. μελίζω 1. `analyse', also with δια-, ἐκ-, ἀπο- (Pherecyd. Hist., LXX). 2. `sing, sing of', also with δια-, ἀντι-(Pi., A., Theoc.). Further μελισμός ( δια-) `analysis' (Plu.), `song' (Str.), μέλισμα `song, melody' (Theoc., AP); μελικτάς (Theoc., Mosch.), - ιστής ( Anacreont.) `flute-player'; μελιστί `limb for limb' (J.), older form μελεϊστί (Hom.), prob. from *μελεΐζω, s. Bechtel Lex. s.v., Chantraine Gramm. hom. 1, 250, Risch 310; cf. Schwyzer 440 w. n. 10, 623. -- B. μελεάζω `execute a recitative' (Nicom. Harm.).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: On the double meaning `member' and `tune, song' cf. Ir. alt `member' and `poem' (s. also Diehl RhM 89, 88 a. 92 f.). I the sense of `member' μέλος has been replaced by synonymous terms like κῶλον, ἄρθρον. -- To judge by the structure old (cf. ἕδος, ἔπος, γένος a. o.). μέλος does not have an immediate agreement. Possible is however (with Fick. 2, 215) the comparison with a Celtic wor for `knuckle', Bret. mell, Corn. mal, pl. mellow, to which also Welsh cym-mal `articulus, iunctura, commissura', which can go back on PCelt. * melsā and relates then to μέλος as e.g. Skt. vats-á- `calf' to Ϝέτος `year' (s. v.). A velar enlargement has been supposed in Toch. AB mälk- `piece together, join', also in Hitt. malk- `implicate, twist together (?)' (v. Windekens Lex. étym. s.v. and Kronasser Studies Whatmough 121). -- Diff., certainly not better, Szemerényi AmJPh 72, 346ff.: to μολεῖν, μέλλω etc. -- Skt. márman- n. `weak (deathly?) place of the body' and Balt., e.g. Lith. melmuõ `cross(?) of the body, backbone', pl. mélmenys `meat parts surrounding the kidneys', (Fick 1, 109 a. 2, 215), must be rejected; s. Porzig IF 42, 254f. and Fraenkel IF 59, 153ff (Wb. s. mélmenys). Very doubtful Koller, Glotta 43 (1965)24-38.Page in Frisk: 2,203-204Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μέλος
См. также в других словарях:
Articŭlus — (lat.), 1) Gelenk, sofern es 2 Glieder des Körpers verbindet, bei der Pflanze der Knoten; 2) ein kleines Glied, z.B. Finger; 3) (Gramm.), so v.w. Artikel; 4) kleine Aufsätze, od. einzelne Punkte, Sätze als Theile einer Schrift, bes. im… … Pierer's Universal-Lexikon
Articulus — Ar*tic u*lus .; pl. {Articuli}. [L. See {Article}.] (Zo[ o]l.) A joint of the cirri of the Crinoidea; a joint or segment of an arthropod appendage. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Articulus — Arti̱culus [aus lat. articulus = Gelenk] m; , ...li: ältere Bezeichnung für ↑Articulatio … Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke
articulus — SYN: joint. [L. joint] * * * ar·tic·u·lus (ahr tikґu ləs) pl. articґuli [L.] joint … Medical dictionary
articulus — ar·tic·u·lus … English syllables
articulus — An article; a part of a discourse. A moment; a point of time … Ballentine's law dictionary
articulus — … Useful english dictionary
Articuli — Articulus Ar*tic u*lus .; pl. {Articuli}. [L. See {Article}.] (Zo[ o]l.) A joint of the cirri of the Crinoidea; a joint or segment of an arthropod appendage. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
article — [ artikl ] n. m. • 1130; lat. articulus « articulation », de artus; cf. orteil I ♦ 1 ♦ Vx Articulation (I). 2 ♦ (1846) Mod. Zool. Pièce articulée des arthropodes. ⇒ articulé. ♢ Bot … Encyclopédie Universelle
articular — (Del lat. articulare, juntar < articulus, juntura.) ► adjetivo 1 ANATOMÍA De las articulaciones: ■ sufre reúma articular. ► verbo transitivo/ pronominal 2 Enlazar, juntar las partes de un cuerpo, de un todo, de manera que tengan una… … Enciclopedia Universal
orteil — [ ɔrtɛj ] n. m. • fin XIIe; arteil 1160; lat. articulus, dimin. de artus « articulation » ♦ Chacune des cinq extrémités du pied, homologues des doigts de la main. ⇒ doigt (de pied). Le gros orteil ou l orteil : le pouce du pied. « Son orteil qui… … Encyclopédie Universelle