Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

arso

  • 21 ardere

    v/t and v/i burn
    * * *
    ardere v.tr.
    1 ( bruciare) to burn*
    2 ( inaridire, seccare) to dry (up); to scorch, to parch, to wither, to shrivel: il sole le ha arso i capelli, the sun has dried up her hair
    3 (fig.) ( infiammare) to inflame; to burn*; to set* ablaze
    v. intr.
    1 to burn*, to be on fire: ardono i lumi, the lights are burning (o the lights are shining); la casa arde, the house is burning (o the house is on fire)
    2 (fig.) to glow (with sthg.); to burn (with sthg.): ardeva di collera, she was burning with rage; ardere di entusiasmo, to be glowing with enthusiasm; ardere di sete, to be dying of thirst
    3 (fig.) ( imperversare) to rage; ardeva la lotta, the struggle continued fiercely.
    * * *
    1. ['ardere]
    vb irreg vt
    2. vi

    ardere di passione/dalla curiosità — to burn with passion/curiosity

    * * *
    ['ardere] 1.
    verbo transitivo
    1) (bruciare) to burn* [ legna]
    2) (inaridire) to parch [ pianta]
    2.
    verbo intransitivo (aus. essere)
    1) (essere acceso) [ legna] to burn*; [ fuoco] to blaze; [ carbone] to glow
    2) fig.
    * * *
    ardere
    /'ardere/ [18]
     1 (bruciare) to burn* [ legna]
     2 (inaridire) to parch [ pianta]
     (aus. essere)
     1 (essere acceso) [ legna] to burn*; [ fuoco] to blaze; [ carbone] to glow
     2 fig. ardere di desiderio to be burning with desire.

    Dizionario Italiano-Inglese > ardere

  • 22 riarso agg

    [ri'arso] riarso (-a)
    (terreno) arid, (gola) parched, (labbra) dry

    Dizionario Italiano-Inglese > riarso agg

  • 23 garçonnière

    sf inv [ɡarso'njɛr]

    Nuovo dizionario Italiano-Inglese > garçonnière

  • 24 riarso

    agg [ri'arso] riarso (-a)
    (terreno) arid, (gola) parched, (labbra) dry

    Nuovo dizionario Italiano-Inglese > riarso

  • 25 arduum

    arduus, a, um, adj. [akin to ARDÔ, arsô = to water, to cherish; aldainô = to make grow; aldêeis = growing; alo, altus, q. v.; 1. ad-oleo, ad-olesco; related to arbor, arbutus as eruthros, Germ. roth, Engl. red, is related to ruber; Ardea was perh. so called from its lofty situation; cf. Arduenna], high, elevated, lofty, steep (syn.: altus, celsus, sublimis).
    I.
    Lit.: Pergama ardua, Enn. ap. Macr. S. 6, 2:

    aether,

    Ov. M. 1, 151:

    sidera,

    id. ib. 1, 730:

    cedrus,

    id. Am. 1, 14, 12:

    cervix equi,

    Hor. S. 1, 2, 89:

    et campo sese arduus infert (Turnus),

    Verg. A. 9, 53.—Also in prose in Gell.:

    supercilia,

    i. e. proudly elevated, Gell. 4, 1, 1:

    confragosus atque arduus clivis,

    steep, Varr. R. R. 1, 18, 4:

    ascensus,

    Cic. Verr. 2, 4, 23:

    arduus ac difficilis ascensus,

    Liv. 25, 13:

    ardua et aspera et confragosa via,

    id. 44. 3: via alta atque ardua, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 16, 37:

    mons,

    Ov. M. 1, 316:

    Tmolus,

    id. ib. 11, 150 al.—Hence, subst.: arduum, i, n., a steep place, a steep:

    Ardua dum metuunt, amittunt vera viaï,

    Lucr. 1, 659:

    in ardua montis Ite,

    Ov. M. 8, 692:

    ardua terrarum,

    Verg. A. 5, 695:

    per arduum scandere,

    Hor. C. 2, 19, 21:

    in arduo,

    Tac. A. 2, 47:

    in arduis ponet nidum suum,

    Vulg. Job, 39, 27:

    ardua Alpium,

    Tac. H. 4, 70:

    castellorum,

    id. A. 11, 9:

    ingressi sunt ardua,

    Vulg. Jer. 4, 29. —
    II.
    Trop.
    A.
    That is difficult to reach or attain, difficult, laborious, hard, arduous:

    magnum opus omnino et arduum conamur,

    Cic. Or. 10, 33:

    rerum arduarum ac difficilium perpessio,

    id. Inv. 2, 54; so id. Leg. 1, 13:

    id arduum factu erat,

    Liv. 8, 16; Tac. A. 4, 4:

    victoria,

    Ov. M. 14, 453:

    virtus,

    Hor. C. 3, 24, 44:

    nil mortalibus arduum est,

    id. ib. 1, 3, 37.— Subst.:

    nec fuit in arduo societas,

    Tac. A. 12, 15.—
    B.
    Troublesome, unpleasant:

    in primis arduum videtur res gestas scribere,

    Sall. C. 3, 2, upon which Gellius remarks: Arduum Sallustius non pro difficili tantum, sed pro eo quoque ponit, quod Graeci chalepon appellant:

    quod est cum difficile tum molestum quoque et incommodum et intractabile,

    Gell. 4, 15:

    quam arduum onus,

    Tac. A. 1, 11.—
    C.
    Of fortune, difficult, adverse, inauspicious:

    aequam memento rebus in arduis Servare mentem,

    in adversity, Hor. C. 2, 3, 1.
    Comp. arduior: iter longius arduiusque erat, Cato ap. Prisc. p. 600 P.— Sup. arduissimus: asperrimo atque arduissimo aditu, Cato ap. Prisc. p. 600 P.; cf.: assiduus, egregius, industrius, perpetuus, and Rudd. I. p. 180, n. 58.— Adv. not used.

    Lewis & Short latin dictionary > arduum

  • 26 arduus

    arduus, a, um, adj. [akin to ARDÔ, arsô = to water, to cherish; aldainô = to make grow; aldêeis = growing; alo, altus, q. v.; 1. ad-oleo, ad-olesco; related to arbor, arbutus as eruthros, Germ. roth, Engl. red, is related to ruber; Ardea was perh. so called from its lofty situation; cf. Arduenna], high, elevated, lofty, steep (syn.: altus, celsus, sublimis).
    I.
    Lit.: Pergama ardua, Enn. ap. Macr. S. 6, 2:

    aether,

    Ov. M. 1, 151:

    sidera,

    id. ib. 1, 730:

    cedrus,

    id. Am. 1, 14, 12:

    cervix equi,

    Hor. S. 1, 2, 89:

    et campo sese arduus infert (Turnus),

    Verg. A. 9, 53.—Also in prose in Gell.:

    supercilia,

    i. e. proudly elevated, Gell. 4, 1, 1:

    confragosus atque arduus clivis,

    steep, Varr. R. R. 1, 18, 4:

    ascensus,

    Cic. Verr. 2, 4, 23:

    arduus ac difficilis ascensus,

    Liv. 25, 13:

    ardua et aspera et confragosa via,

    id. 44. 3: via alta atque ardua, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 16, 37:

    mons,

    Ov. M. 1, 316:

    Tmolus,

    id. ib. 11, 150 al.—Hence, subst.: arduum, i, n., a steep place, a steep:

    Ardua dum metuunt, amittunt vera viaï,

    Lucr. 1, 659:

    in ardua montis Ite,

    Ov. M. 8, 692:

    ardua terrarum,

    Verg. A. 5, 695:

    per arduum scandere,

    Hor. C. 2, 19, 21:

    in arduo,

    Tac. A. 2, 47:

    in arduis ponet nidum suum,

    Vulg. Job, 39, 27:

    ardua Alpium,

    Tac. H. 4, 70:

    castellorum,

    id. A. 11, 9:

    ingressi sunt ardua,

    Vulg. Jer. 4, 29. —
    II.
    Trop.
    A.
    That is difficult to reach or attain, difficult, laborious, hard, arduous:

    magnum opus omnino et arduum conamur,

    Cic. Or. 10, 33:

    rerum arduarum ac difficilium perpessio,

    id. Inv. 2, 54; so id. Leg. 1, 13:

    id arduum factu erat,

    Liv. 8, 16; Tac. A. 4, 4:

    victoria,

    Ov. M. 14, 453:

    virtus,

    Hor. C. 3, 24, 44:

    nil mortalibus arduum est,

    id. ib. 1, 3, 37.— Subst.:

    nec fuit in arduo societas,

    Tac. A. 12, 15.—
    B.
    Troublesome, unpleasant:

    in primis arduum videtur res gestas scribere,

    Sall. C. 3, 2, upon which Gellius remarks: Arduum Sallustius non pro difficili tantum, sed pro eo quoque ponit, quod Graeci chalepon appellant:

    quod est cum difficile tum molestum quoque et incommodum et intractabile,

    Gell. 4, 15:

    quam arduum onus,

    Tac. A. 1, 11.—
    C.
    Of fortune, difficult, adverse, inauspicious:

    aequam memento rebus in arduis Servare mentem,

    in adversity, Hor. C. 2, 3, 1.
    Comp. arduior: iter longius arduiusque erat, Cato ap. Prisc. p. 600 P.— Sup. arduissimus: asperrimo atque arduissimo aditu, Cato ap. Prisc. p. 600 P.; cf.: assiduus, egregius, industrius, perpetuus, and Rudd. I. p. 180, n. 58.— Adv. not used.

    Lewis & Short latin dictionary > arduus

См. также в других словарях:

  • arso- — statusas T sritis chemija ryšiai: žiūrėk – arson(o) …   Chemijos terminų aiškinamasis žodynas

  • Arso — Original name in latin Arso Name in other language ARJ, Arso, Arzo State code ID Continent/City Asia/Jayapura longitude 2.9028 latitude 140.7657 altitude 45 Population 0 Date 2013 05 07 …   Cities with a population over 1000 database

  • arso- — arson(o) statusas T sritis chemija apibrėžtis Grupė. formulė (HO)₂OAs– atitikmenys: angl. arso ; arsonyl ; arsono rus. арсо ; арсонил ; арсоно ryšiai: sinonimas – arso sinonimas – arsonil …   Chemijos terminų aiškinamasis žodynas

  • arso — àr·so p.pass., agg. 1. p.pass. → ardere, ardersi 2. agg. CO bruciato, consumato dal fuoco 3. agg. CO estens., inaridito, disseccato: innaffiare i campi arsi dal sole Sinonimi: disseccato, riarso, secco. 4. agg. CO fig., infiammato da una forte… …   Dizionario italiano

  • Arso Jovanović — Infobox Military Person name=Arso Jovanović lived=March 24, 1907 ndash; 1948 caption=Jovanović (left) and Tito, in Drvar, 1944 placeofbirth= placeofdeath= allegiance=Democratic Federal Yugoslavia, Federal People s Republic of Yugoslavia branch=DF …   Wikipedia

  • arso — {{hw}}{{arso}}{{/hw}}part. pass.  di ardere ; anche agg. Bruciato, riarso …   Enciclopedia di italiano

  • arso — pl.m. arsi sing.f. arsa pl.f. arse …   Dizionario dei sinonimi e contrari

  • arso — part. pass. di ardere; anche agg. bruciato, riarso, infocato, torrido □ incendiato □ asciutto, secco, disseccato, inaridito CONTR. fresco, umido, inumidito, bagnato …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

  • arṡo — अर्शो …   Indonesian dictionary

  • ARSO-DISNET — African Network of Information Centres on Standardisation …   Acronyms

  • ARSO-DISNET — African Network of Information Centres on Standardisation …   Acronyms von A bis Z

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»