-
1 arrostrar
v.1 to face up to.2 to brave, to confront, to breast, to face.* * *1 (afrontar) to face2 (emprender) to brave* * *verbto brave, face up* * *1.VT [+ consecuencias] to face, face up to; [+ peligro] to brave, face2. VI1)2)arrostrar con — [+ consecuencias] to face, face up to; [+ peligro] to brave, face
3.See:* * *verbo transitivo <peligros/penalidades> to face up to, confront; < consecuencias> to face* * *= brave, face, breast.Ex. The mammoth hunters braved sub-zero temperatures on desolate tundra at least 20000 years earlier than was thought.Ex. Hungary faces far-reaching socio-economic transformation which will inevitably affect libraries as well.Ex. He has breasted an extraordinary amount of obloquy on behalf of our country's cause.* * *verbo transitivo <peligros/penalidades> to face up to, confront; < consecuencias> to face* * *= brave, face, breast.Ex: The mammoth hunters braved sub-zero temperatures on desolate tundra at least 20000 years earlier than was thought.
Ex: Hungary faces far-reaching socio-economic transformation which will inevitably affect libraries as well.Ex: He has breasted an extraordinary amount of obloquy on behalf of our country's cause.* * *arrostrar [A1 ]vt‹peligros/penalidades› to face up to, confront; ‹consecuencias› to face* * *arrostrar vt[penalidad, peligro] to endure* * *arrostrar vt: to confront, to face (up to) -
2 arrostrar
arrɔs'trarv1) ( hacer cara valerosamente al peligro) einer Gefahr ins Auge sehen, trotzen2) ( tolerar cosas desagradables) standhalten, aushalten, trotzenverbo transitivoarrostrararrostrar [arros'trar]die Stirn bieten +dativo -
3 arrostrar
vt1) смело идти навстречу, встречать лицом к лицу (неприятеля, опасность); противостоять (кому-либо, чему-либо)3) предпринимать ( трудное дело), смело браться ( за что-либо) -
4 arrostrar
гл.общ. встречать лицом к лицу (неприятеля, опасность) противостоять, принять на себя удар, противостоять, смело идти навстречу, проявлять склонность (к чему-л.) -
5 arrostrar
-
6 arrostrar
• confront• meet in full opposition• outbrave -
7 arrostrar
• pojmout náklonnost (k čemu)• snášet (zimu, nepříjemnosti)• vzdorovat (nebezpečí)• čelit (nebezpečí) -
8 arrostrar
1. tr 1) излизам смело насреща, устоявам, противостоя (на враг, опасност); 2) търпя, понасям; 2. intr прен. проявявам склонност към нещо; 3. prnl хвърлям се лице в лице с врага. -
9 arrostrar
vt1) смело идти навстречу, встречать лицом к лицу (неприятеля, опасность); противостоять (кому-либо, чему-либо)2) (тж vi) терпеть, выносить3) предпринимать ( трудное дело), смело браться ( за что-либо) -
10 arrostrar
1) безбоязненно встречать лицом к лицу, не бояться (трудностей);2) бравировать;3) противостоять, смело выступать (против кого-либо) -
11 arrostrar
afrontar -
12 arrostrar el peligro
гл.Испанско-русский универсальный словарь > arrostrar el peligro
-
13 arrostrar la muerte
гл.Испанско-русский универсальный словарь > arrostrar la muerte
-
14 arrostrar un riesgo
гл.общ. пойти на рискИспанско-русский универсальный словарь > arrostrar un riesgo
-
15 arrostrar el peligro
• face danger• face the peril -
16 arrostrar con los peligros
• čelit nebezpečí -
17 arrostrar grave riesgo
• vystavovat se velkému riziku -
18 arrostrar la muerte
• hledět smrti v tvář -
19 arrostrar los peligros
• čelit nebezpečí -
20 No arrostrar a algo
Jaxutaña.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
arrostrar — verbo transitivo 1. Uso/registro: elevado. Hacer (una persona) frente a [peligros, molestias o penalidades] con decisión: En el via je arrostraron muchas penalidades. Estoy dispuesto a arrostrar todas las críticas, pero no me callaré … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
arrostrar — (De rostro). 1. tr. Hacer cara, resistir, sin dar muestras de cobardía, a las calamidades o peligros. 2. Sufrir o tolerar a alguien o algo desagradable. U. t. c. intr.) 3. prnl. Atreverse, arrojarse a batallar rostro a rostro con el contrario … Diccionario de la lengua española
arrostrar — ► verbo transitivo 1 Hacer frente a molestias, peligros o penalidades: ■ arrostraba las preocupaciones con mucha entereza. SINÓNIMO afrontar ► verbo transitivo/ intransitivo 2 Soportar una situación, persona o una cosa desagradables: ■ arrostrar… … Enciclopedia Universal
arrostrar — {{#}}{{LM A03503}}{{〓}} {{ConjA03503}}{{\}}CONJUGACIÓN{{/}}{{SynA03579}} {{[}}arrostrar{{]}} ‹a·rros·trar› {{《}}▍ v.{{》}} {{♂}}Referido a una desgracia o a un peligro,{{♀}} hacerles frente con decisión y energía, sin dar muestras de cobardía: •… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
arrostrar — transitivo afrontar*, hacer frente, hacer cara, resistir, desafiar, poner el pecho, salir al encuentro. ≠ desistir. * * * Sinónimos: ■ resistir, aguantar, sufrir, tolerar, afrontar, enfrentarse, revolverse, rechazar … Diccionario de sinónimos y antónimos
desafiar — ► verbo transitivo 1 Provocar, retar a combate, pelea o discusión: ■ le desafiaron a mantener un debate televisivo con su opositor. SE CONJUGA COMO vaciar SINÓNIMO retar 2 Competir con una persona en una empresa que requiera fuerza, habilidad o… … Enciclopedia Universal
Afectividad — Una niña besa en la mejilla a un bebé. El beso es un símbolo de afecto. En psicología se usa el término afectividad para designar la susceptibilidad que el ser humano experimenta ante determinadas alteraciones que se producen en el mundo real o… … Wikipedia Español
acarear — ► verbo transitivo 1 Poner a dos personas o cosas cara a cara: ■ los acareó para que, de una vez por todas, se dijesen las verdades. TAMBIÉN acarar, carear 2 Hacer frente a un enemigo, un peligro o una responsabilidad. SINÓNIMO afrontar * * *… … Enciclopedia Universal
afrontar — (Del lat. affrontare < frons, frontis, frente.) ► verbo transitivo 1 Hacer frente a un enemigo, peligro o responsabilidad. SINÓNIMO desafiar ► verbo transitivo/ intransitivo 2 Poner una cosa frente a otra. SINÓNIMO encarar ► verbo transitivo 3 … Enciclopedia Universal
enfrentar — ► verbo transitivo/ pronominal 1 Poner a dos personas, animales o cosas frente a frente: ■ los dos amigos se enfrentaron para jugar a las cartas; enfrentarse las dos facciones en la mesa de negociaciones. SINÓNIMO afrontar encarar 2 Esperar un… … Enciclopedia Universal
valiente — ► adjetivo/ sustantivo masculino femenino 1 Se refiere a la persona que tiene carácter decidido y se enfrenta a las situaciones difíciles y peligrosas con valentía o valor: ■ es una mujer valiente, saldrá de ésta. SINÓNIMO audaz valeroso ANTÓNIMO … Enciclopedia Universal