-
1 arramblar
arramblar -
2 arramblar
arramblar -
3 arramblar
arramblararramblar [arram'blar](apoderarse) an sich reißen [con+acusativo]■ arramblarse versanden -
4 arramblar
arramblar verbo transitivo
1 (fenómeno) to sweep away, uproot, eradicate: el huracán arrambló con todo lo que encontró a su paso, the hurricane uprooted everything in its path
2 (persona) to make off with: arrambló con todo lo que se le antojó, she made off with everything she fancied -
5 arramblar
v.to cover with sand.* * *1 (cubrir de arena) to cover with sand* * *VIarramblar con — * to make off with, pinch *
* * *verbo intransitivo* * *verbo intransitivo* * *arramblar [A1 ]viarramblar CON algo to make off WITH sth* * *
arramblar verbo transitivo
1 (fenómeno) to sweep away, uproot, eradicate: el huracán arrambló con todo lo que encontró a su paso, the hurricane uprooted everything in its path
2 (persona) to make off with: arrambló con todo lo que se le antojó, she made off with everything she fancied
* * *arramblar vi1.arramblar con [destruir] to sweep awayfue el primero en llegar y arrambló con el poco champán que había he was the first person to arrive and he nabbed what little champagne there was* * *v/t ( destruir) destroy -
6 arramblar
1. vt( о наводнении) занести́ ( к-л место) песко́м, и́лом и т п2. vi con algo разгприсво́ить ( чужую вещь); прихвати́ть; заграба́статьarramblar con todo — прихвати́ть всё, что мо́жно
-
7 arramblar
-
8 arramblar
-
9 arramblar
vt; Арг., Пар., Ур.укра́сть, унести́ -
10 arramblar
• cover with sand -
11 arramblar
• sebrat• vymlít• vzít -
12 arramblar
1. tr 1) изпълвам, затлачвам с пясък; 2) прен. повличам всичко със себе си; 3) прен. алчно събирам всичко и го отнасям; 2. intr покривам се с пясък след прииждане на река. -
13 arramblar
vt1) наносить песок, заносить песком (о реках, ручьях при разливе)2) сносить, уносить, увлекать за собой3) ( con) подбирать подчистую, уносить всё с собой -
14 arramblar con
гл.общ. утащить -
15 arramblar (con u.c.)
• strhnout (co)• uchvátit (co) -
16 arramblar con el dinero
• zatočit s penězi -
17 arramblar con todo
• na všechno kašlat -
18 vymlít
arramblar -
19 arramplar
arramblar -
20 утащить
ута́скивать, утащи́ть1. forporti;2. (украсть) ŝteli.* * *сов., вин. п.1) llevar vt, arrastrar vt, tirar vt (de)2) разг. ( украсть) arramblar vt* * *сов., вин. п.1) llevar vt, arrastrar vt, tirar vt (de)2) разг. ( украсть) arramblar vt* * *v1) gener. arrastrar, llevar, tirar (de), arramblar con2) colloq. (óêðàñáü) arramblar
См. также в других словарях:
arramblar — (De rambla). 1. tr. Dicho de un río, de un arroyo o de un torrente: Dejar cubierto de arena el suelo por donde pasa, en tiempo de avenidas. 2. Arrastrarlo todo, llevándoselo con violencia. 3. Recoger y llevarse codiciosamente todo lo que hay en… … Diccionario de la lengua española
arramblar — En España, ‘llevarse algo de manera violenta, codiciosa o indebida’. Se usa normalmente como intransitivo, con un complemento precedido de con: «Visiblemente excitados arramblan con las cortinas, la tapicería de los sillones, los tapetes de las… … Diccionario panhispánico de dudas
arramblar — verbo transitivo,intr. 1. Llevarse (una cosa) [todo lo que encuentra a su paso] con violencia: El vendaval arrambló con varios árboles del paseo. 2. Llevarse ( … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
arramblar — ► verbo transitivo 1 Dejar un río o torrente el suelo de un lugar cubierto de arena y piedras y con la vegetación destruida. ► verbo transitivo/ intransitivo 2 Arrastrar todo lo que se encuentra a mano con abuso y violencia: ■ arrambló con todo… … Enciclopedia Universal
arramblar — {{#}}{{LM A03397}}{{〓}} {{ConjA03397}}{{\}}CONJUGACIÓN{{/}}{{SynA03472}} {{[}}arramblar{{]}} ‹a·rram·blar› (también {{◎}}arramplar{{ ̄}}) {{《}}▍ v.{{》}} {{♂}}Referido a algo que hay en un lugar,{{♀}} cogerlo y llevárselo con codicia: • Llegó el… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
arramblar — lunf. Hurtar, recoger y llevarse codiciosamente todo lo que hay en algún lugar (LCV) … Diccionario Lunfardo
arramblar — transitivo cargar*, llevarse, apoderarse. Existe la variante coloquial arramplar. * * * Sinónimos: ■ arramplar, despojar, arrastrar, desvalijar, saquear, juntar, reunir, escamotear, birlar … Diccionario de sinónimos y antónimos
arramblar — tr. Arrastrarlo todo con violencia. fig. Llevarse todo lo que hay en un lugar … Diccionario Castellano
arramplar — (inf.) tr. y, más frec., intr. Arramblar. * * * arramplar. tr. coloq. arramblar (ǁ llevarse codiciosamente todo lo que hay en algún lugar). U. t. c. intr. Arramplar con algo … Enciclopedia Universal
cargar — intransitivo 1 estribar, apoyar, descansar, gravitar*. Cargar, con este sentido, se construye con la preposición sobre: la bóveda carga sobre los pilares. transitivo y pronominal 2 apechugar, apechar, apencar. Por ejemplo: cargó con todas las… … Diccionario de sinónimos y antónimos
arramplar — {{#}}{{LM A03398}}{{〓}} {{ConjA03398}}{{\}}CONJUGACIÓN{{/}}{{SynA03473}} {{[}}arramplar{{]}} ‹a·rram·plar› {{《}}▍ v.{{》}} {{※}}col.{{¤}} → {{↑}}arramblar{{↓}}. {{★}}{{\}}MORFOLOGÍA:{{/}} Verbo regular. {{★}}{{\}}SINTAXIS:{{/}} Construcción… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos