-
1 arm
I noun1) (the part of the body between the shoulder and the hand: He has broken both his arms.) ruka2) (anything shaped like or similar to this: She sat on the arm of the chair.) operadlo•- armful- armband
- armchair
- armpit
- arm-in-arm
- keep at arm's length
- with open arms II verb1) (to give weapons to (a person etc): to arm the police.) ozbrojiť2) (to prepare for battle, war etc: They armed for battle.) zbrojiť•- armed- arms
- be up in arms
- take up arms* * *• zbran• armatúra• ruka• rukáv• rameno• páka• plece• ozbrojit (sa)• operadlo -
2 armature
• výzbroj• výstroj• armatúra• kotva -
3 fitting
adjective (suitable: a fitting occasion.) vhodný, súci* * *• vhodný• skúška u krajcíra• skúška• svietidlo• úprava• príhodný• prispôsobenie požiadavkám• inštalácia• armatúra• montáž -
4 fixture
['fiks ə]1) (a fixed piece of furniture etc: We can't move the cupboard - it's a built-in fixture.) zabudovaný kus nábytku2) (an event, especially sporting, arranged for a certain time: The football team has a fixture on Saturday.) stretnutie* * *• súcast inventára• upínadlo• upínací prípravok• upínac• pripevnený predmet• inventár• armatúra• pevná súciastka• osvetlovacie teleso -
5 garniture
• výstroj• vybavenie• príslušenstvo• armatúra• dekoracný predmet• ozdoba• ornament• okrasa• obloženie -
6 gas-fittings
• plynová armatúra• materiál k zavedeniu plyn
См. также в других словарях:
armătură — ARMĂTÚRĂ, armături, s.f. 1. Totalitatea barelor metalice prinse între ele care întăresc o construcţie (de beton armat). ♦ Construcţie care susţine o galerie subterană. 2. Totalitatea pieselor metalice ale unei instalaţii alcătuite din ţevi sau… … Dicționar Român
armatură — ARMATÚRĂ, armaturi, s.f. (muz.) Armură (4). – Din fr. armature, lat. armatura. Trimis de ana zecheru, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 armatúră (muz.) s. f., g. d. art. armatúrii; pl … Dicționar Român
ARMATURA — Recentioribus armotum exercitatio dicitur seu exercitium militare, quô milites a Campidoctoribus instruebantur in campo. Glossarium Rigaltio laudatum, ἀρματούρα πρίμα, μελέτη πρώτη, Amm. Marcellin. l. 14. Multiplex armaturae scientia: Iul.… … Hofmann J. Lexicon universale
armatūra — armatūrà sf. (2) DŽ tech. 1. komplektas prietaisų elektros šviesai įvesti. 2. aparatų ar mašinų papildomi įrengimai. 3. metalinės gelžbetonio dalys, griaučiai: Armatūra vartojama kolonoms, tarpuangiams ir sienoms sutvirtinti rš. Betono armatūra… … Dictionary of the Lithuanian Language
armatura — s.f. [dal lat. armatura, der. di armare armare ]. 1. a. (ant.) [l insieme di ciò che occorre ad armare qualcuno] ▶◀ [➨ armamento (1. a)]. b. (arm.) [l insieme delle armi difensive indossate anticamente dai cavalieri per proteggere il corpo senza… … Enciclopedia Italiana
armatura — armatúra ž DEFINICIJA 1. željezne spone, mreže i sl. kojima se ojačavaju dijelovi građevina ili konstrukcije 2. oprema električnih instalacija 3. fiz. rotirajući dio električnog motora ili generatora, pokretni dio električnih strojeva u kojima se … Hrvatski jezični portal
Armatūra — (lat.), 1) Bewaffnung, Rüstung, s. Waffen; daher Armaturkammer, Rüst u. Gewehrkammer; 2) (röm. Ant.), die bewaffneten Soldaten selbst; daher A. levis, leicht, A. gravis, schwer bewaffnete Soldaten; 3) unter den Kaisern die Leibwache des Kaisers,… … Pierer's Universal-Lexikon
armatúra — ž 1. {{001f}}željezne spone, mreže i sl. kojima se ojačavaju dijelovi građevina ili konstrukcije 2. {{001f}}oprema električnih instalacija 3. {{001f}}fiz. rotirajući dio električnog motora ili generatora, pokretni dio električnih strojeva u… … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
armatura — s. f. 1. Placa metálica de um capacitor. 2. [Antigo] Armadura … Dicionário da Língua Portuguesa
armatūra — armatūrà dkt. Armatū̃ros koròzija … Bendrinės lietuvių kalbos žodyno antraštynas
armatura — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. armaturaurze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pomocnicze elementy jakiejś instalacji lub urządzenia technicznego (np. zawory, wodomierze, termometry) stanowiące wraz z nim… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
