-
1 aristae
-
2 aristae
-
3 aristae
[əˈrɪsti:]aristae pl от arista -
4 aristae
/ə'ristə/ * danh từ, số nhiều aristae /ə'risti:/ - (thực vật học) râu ngọn (ở quả cây họ lúa) -
5 aristae
[əʹrısti:] pl от arista -
6 aristae
-
7 aristae
pl від arista -
8 aristae
-
9 aristae
[ə'rɪstiː]мн. от arista -
10 arista
ărista, ae, f. [st2]1 [-] pointe, barbe de l'épi. [st2]2 [-] épi de blé, épi. [st2]3 [-] les moissons, été, année. [st2]4 [-] herbe sauvage. [st2]5 [-] arête (de poisson). [st2]6 [-] poil. - post aliquot aristas, Virg.: après quelques années. - aristae odoratae, Stat.: herbes odoriférantes.* * *ărista, ae, f. [st2]1 [-] pointe, barbe de l'épi. [st2]2 [-] épi de blé, épi. [st2]3 [-] les moissons, été, année. [st2]4 [-] herbe sauvage. [st2]5 [-] arête (de poisson). [st2]6 [-] poil. - post aliquot aristas, Virg.: après quelques années. - aristae odoratae, Stat.: herbes odoriférantes.* * *Arista, aristae. Varro. La barbe de l'espi de blé, Areste.\Aristae graciles Zephyro vibrantur. Ouid. Le vent fait bransler les espis.\Aristae grauidae. Ouid. Espis pleins de grain.\Arista ieiuna. Claud. Espi affamé, qui n'a point de grains.\Aristas Persius pro Pilis posuit. Le poil quand il est droict. -
11 arista
arista, ae, f. (vgl. ὀιστός), I) die Spitze, Hachel, Granne an der Ähre, Varr., Cic. u.a. – Meton.: a) die Ähre selbst, Verg. u. Quint.: auch von der Frucht der Narde, Ov.: Plur. aristae = Getreidearten, die Ähren tragen (im Ggstz. zu den Hülsenfrüchten), Verg. georg. 1, 220; vgl. 1, 226. – dah. b) (poet.) die Erntezeit, Claud. IV. cons. Hon. 371. – II) poet. übtr.: 1) die Borsten = borstenartigen, stacheligen Haare, Pers. 3, 115. – 2) die Fischgräte, Auson. Mos. 85 u. 119. Greg. Tur. Mart. 3, 1. p. 632, 23. – 3) Plur. aristae, Kräuter übh., Val. Flacc. 7, 365.
-
12 arista
arista, ae, f. (vgl. ὀιστός), I) die Spitze, Hachel, Granne an der Ähre, Varr., Cic. u.a. – Meton.: a) die Ähre selbst, Verg. u. Quint.: auch von der Frucht der Narde, Ov.: Plur. aristae = Getreidearten, die Ähren tragen (im Ggstz. zu den Hülsenfrüchten), Verg. georg. 1, 220; vgl. 1, 226. – dah. b) (poet.) die Erntezeit, Claud. IV. cons. Hon. 371. – II) poet. übtr.: 1) die Borsten = borstenartigen, stacheligen Haare, Pers. 3, 115. – 2) die Fischgräte, Auson. Mos. 85 u. 119. Greg. Tur. Mart. 3, 1. p. 632, 23. – 3) Plur. aristae, Kräuter übh., Val. Flacc. 7, 365. -
13 arista
arista ae, f [2 AC-], the top of an ear, beard of corn: munitur vallo aristarum: tenerae, V.— An ear of grain: pinguis, V. — Of spikenard, O.: solae aristae, i. e. only crops of grain, V.* * *awn, beard of an ear of grain; ear of grain; grain crop; harvest -
14 arista
-
15 arista
ae f.1) ость колоса C, V etc.2) колос ( aristae maturae V); pl. тж. колосовые растения, злаки V3) плод, початок ( nardi O)4) время жатвы V; тж. годnecdum decĭmas emensus aristas Cld — тебе ещё нет и десяти лет5) рыбья кость Aus -
16 densus
dēnsus, a, um1) густой (silva Cs, C etc.; umbra Ctl; перен. vox Q); густо заросший ( nemus arboribus densum O); плотный (corpus Lcr; terra C): тёмный, непроглядный ( nox O); частый, густо расположенный (foramina O; aristae V)2) застывший, замёрзший ( aequor Lcr)3) частый, многократный, непрерывный (ictus V; pericula O)4) плотно сомкнутый ( riostes V)5) сжатый (Thucydides d. et brevis Q)6) стойкий, упорный, суровый (densa frigoris asperitas O) -
17 gravidus
a, um [ gravis ]1) беременная (aliquo Pl и ex aliquo Ter; gravidae pecudes V)2) отягощённый, отягчённый ( gravida imperiis Italia V); наполненный, тяжёлый (aristae V; ubĕra C; pharetra gravida sagittis H) -
18 torreo
torruī, tostum, torrēre1) сушить, подсушивать, поджаривать ( fruges flammis V)2) жарить, печь ( exta in verubus V)tosta liba O — пироги3) жечь, сжигать ( carmina flammā Tib)4) томить, мучить ( amor pectora torret O) -
19 aliquot
aliquot, Numer. indef. indecl., irgend einige (also das Unbestimmte in der Zahl, dagegen non nulli, der eine u. der andere, der u. jener, das Unbestimmte in der Auswahl aus mehreren), al. amici, Ter.: al. epistulae, Cic.: al. aristae, einige wenige, spärliche, Verg.: al. annis, seit einigen J., seit einer ziemlichen Reihe von J., Cic.: al. diebus ante, Cic.: per al. horarum spatia, ein paar Stunden, Plin. ep.
-
20 densus
dēnsus, a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (zu griech. δασύς), v. der Anhäufung der einzelnen Teile eines Ganzen, dicht (Ggstz. rarus, dagegen crassus, »dick«, Ggstz. tenuis, liquidus, u. spissus, fest zusammengedrängt, »kompakt« mit vorherrschendem Begriff des Undurchdringlichen), I) im allg.: silva, Cic.: plagae, Netze mit dichten (engen) Maschen, dichte, Hor.: cibus, Cels.: terra (Ggstz. rara), Cic.: litus, fanddicht, Ov.: aequor, gefroren, Lucr.: aër, Hor.: caelum, Cels.: densiores silvae, Caes.: saepes densissimae, Caes.: imber densissimus, Verg. – neutr. plur. subst., per silvarum densa, Amm. 24, 4, 8. – poet. m. Abl., mit etw. dicht besetzt, von etw. erfüllt, voll, caput densum caesarie, Ov.: trames densus caligine opacā, Ov. – II) prägn., von den Teilen selbst, die nahe aneinander liegen, dicht, in dichter Reihe, gedrängt, gehäuft, 1) eig.: a) v. Lebl.: foramina, Ov.: frutices, Ov.: aristae, Verg.: dens (pectinis), Tibull.: arma, hastilia, Verg. – b) v. leb. Wesen: hostes, Teucri, Verg.: agmen densum, densissimum, Suet.: apes, Verg.: m. Abl., acies densa armis virisque, Tac. – 2) übtr., a) der Zeit od. Zahl nach dicht aufeinanderfolgend, dicht, häufig, ununterbrochen, ictus, Verg. u. Amm.: amores, Verg.: increpuit densis alis, Verg.: furtorum densior fama, Lampr.: densior hinc suboles, Verg. – b) als rhet. t. t., gedrängt, aspera ac densa vox, Quint. – v. Pers., densus et brevis Thucydides, Quint.: densior ille, hic copiosior, Quint.: m. Abl., Euripides sententiis densus, Quint. – c) prägn., anhaltend = stark, heftig, densa frigoris asperitas, Ov. fast. 4, 87.
См. также в других словарях:
aristae — n. bristlelike structure … English contemporary dictionary
SPICA — I. SPICA Gall. Espi, Ordo militaris Britanniae, a Francisco I. Duce institutus; cuius symbolum A ma vie. Vide Argentraeum Histor. de Bretagne. Favin. Theatr. d honneur et de Cheval. Morer. Dict. Hist. II. SPICA corpus est ex granis ordine… … Hofmann J. Lexicon universale
arista — noun (plural aristae or tas) Etymology: New Latin, from Latin, beard of grain Date: 1691 a bristlelike structure or appendage • aristate adjective … New Collegiate Dictionary
Laki — Infobox Mountain Name=Laki Photo=Lakagigar Iceland 2004 07 01.jpg|Laki Caption= Elevation= varies: canyon to 1725 m (5659 ft) Location=Iceland | Prominence = Coordinates = coord|64|03|53|N|18|13|34|W|type:mountain region:CA Topographic… … Wikipedia
Ancistrocerus — Taxobox name = Ancistrocerus image width = 250px image caption = regnum = Animalia phylum = Arthropoda classis = Insecta ordo = Hymenoptera familia = Vespidae subfamilia = Eumeninae genus = Ancistrocerus subdivision ranks = Species subdivision =… … Wikipedia
Alpha Virginis — Datenbanklinks zu Spica Doppelstern Spica (α Vir) … Deutsch Wikipedia
Spica — Datenbanklinks zu Spica / α Virginis Doppelstern Spica (α Virginis) … Deutsch Wikipedia
Spika — Datenbanklinks zu Spica Doppelstern Spica (α Vir) … Deutsch Wikipedia
arista — /euh ris teuh/, n., pl. aristae / tee/. 1. Bot. a bristlelike appendage of the spikelets of grains or grasses; an awn. 2. Entomol. a prominent bristle on the antenna of some dipterous insects. [1685 95; < L: awn, beard or ear of grain; cf. ARÊTE] … Universalium
aristate — /euh ris tayt/, adj. 1. Bot. having aristae; awned. 2. Zool. tipped with a bristle. [1830 40; < LL aristatus awned. See ARISTA, ATE1] * * * … Universalium
CROCUM seu CROCUS — CROCUM, seu CROCUS inter praecipua horrorum pratorumque decora, παρὰ τὸ εν κρύει θάλλειν, quod in frigores floreat, nomen nonnullis invenit. Floret enim sub Pleiade et paucos dies, Theophrast. de Plantis, l. 6. c. 6. Virgilio vero flos vernus est … Hofmann J. Lexicon universale