Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

arcadia

  • 121 praeter

    praeter, adv. and prep. [prae, with the demonstrative suffix ter, as in inter, subter, propter], signifies motion by or past, and hence, also, beyond, or rest outside a thing.
    I.
    Adv., past, by, beyond (cf. praeterquam), in the trop. sense; i. e.
    A.
    Comparatively, before, beyond, above, more than (only ante-class.):

    quae praeter sapiet quam placet parentibus,

    Plaut. Pers. 3, 1, 38:

    quod mihi videre Facere, et praeter quam res te adhortatur tua,

    Ter. Heaut. 1, 1, 8.—
    B.
    Exceptionally, except, excepting, unless, save (class. but rare):

    etiam e Graecis ipsis diligenter cavendae sunt quaedam familiaritates, praeter hominum perpaucorum,

    Cic. Q. Fr. 1, 1, 5, § 16:

    ne quis praeter armatus violaretur,

    Liv. 4, 59, 7 Weissenb. ad loc.:

    diem statuit, ante quam liceret sine fraude ab armis discedere, praeter rerum capitalium damnatis,

    Sall. C. 36, 2:

    religionum usquequaque contemptor, praeter unius deae Syriae,

    Suet. Ner. 56; id. Claud. 4 fin.: exsules, praeter caedis damnati, restituebantur, [p. 1434] Just. 13, 5, 2:

    praeter hodie,

    Vulg. Gen. 21, 26:

    nil praeter salices cassaque canna fuit,

    Ov. F. 6, 406:

    uti pueri in curiam ne introeant, praeter ille unus Papirius,

    Gell. 1, 23, 13.—In connection with the particles si, quod, que:

    praeter si aliter nequeas,

    unless, Varr. R. R. 1, 41 fin.:

    praeter quod epulis alienis voluptates meas anteferrem, etc.,

    besides that, App. M. 2, p. 122:

    montes in Arcadiā Cyllene, Lycaeus... praeterque ignobiles octo,

    and besides, and also, Plin. 4, 6, 10, § 21:

    praeterque,

    id. 5, 1, 1, § 16; 8, 42, 67, § 166; 9, 39, 64, § 138; 11, 4, 3, § 10. —For praeter quam and praeter propter, v. praeterquam and praeterpropter.—
    II.
    Prep. with acc., past, by, before, in front of, along.
    A.
    Lit., of place (rare but class.):

    mustela murem mihi abstulit praeter pedes,

    Plaut. Stich. 3, 2, 7:

    magni montes solem succedere praeter,

    Lucr. 4, 139:

    praeter castra Caesaris suas copias transduxit,

    Caes. B. G. 1, 48:

    servi ejus praeter oculos Lollii haec omnia ferebant,

    before the eyes of, Cic. Verr. 2, 3, 25, § 62:

    Ligures praeter oram Etrusci maris Neapolim transmisit,

    Liv. 40, 41:

    praeter radices montis lapsus amnis,

    Plin. 6, 3, 4, § 10:

    praeter ora suorum,

    Tac. H. 4, 30:

    tela volant... Praeter utrumque latus praeterque et lumen et aures,

    Ov. M. 5, 158:

    praeter majorum cineres rapitur Lateranus,

    Juv. 8, 146.—
    B.
    Trop.
    1.
    In gen., over, beyond; against, contrary to, aside from:

    nihil praeter rem locuti sumus,

    beside the matter, irrelevant, Auct. Her. 4, 1, 1:

    praeter aetatem stultus,

    Plaut. Ep. 1, 2, 3:

    praeter aequom delinquere,

    id. Bacch. 3, 3, 14:

    multa praeter spem evenisse,

    id. Rud. 2, 3, 69; cf.:

    quor sedebas in foro Tu solus praeter alios,

    apart from, id. Ps. 3, 2, 13:

    praeter naturam praeterque fatum,

    Cic. Phil. 1, 4, 10:

    praeter consuetudinem,

    id. Div. 2, 28, 60:

    cum lacus Albanus praeter modum crevisset,

    id. ib. 1, 44, 100:

    quod mihi videre praeter aetatem tuam Facere,

    Ter. Heaut. 1, 1, 7.—
    2.
    In partic.
    a.
    Comparatively, of that which goes beyond something else, beyond, above, more than; esp.:

    praeter ceteros, alios, omnes, etc.: illud praeter alia mira miror,

    Plaut. Am. 2, 2, 140:

    praeter ceteros laborabis,

    Cic. Q. Fr. 1, 1, 15, § 43; id. Sull. 3, 7:

    quae me igitur res praeter ceteros impulit, ut, etc.,

    id. Rosc. Am. 1, 2:

    necesse est quod mihi consuli praecipuum fuit praeter alios, id jam privato cum ceteris esse commune,

    id. Sull. 3, 9:

    ut Argonautas praeter omnes candidum Medea mirata est ducem,

    Hor. Epod. 3, 9; Ter. And. 1, 1, 31.—With neg.:

    nonne ostendis te vereri, quod praeter ceteros tu metuere non debeas,

    less than the rest, Cic. Rosc. Am. 50, 145.—
    b.
    Of that besides which there is something else in addition, besides, together with, in addition to:

    ut praeter se denos ad colloquium adducerent,

    Caes. B. G. 1, 43:

    praeter imperatas pecunias,

    id. B. C. 3, 32:

    ut praeter auctoritatem vires quoque haberet,

    id. ib. 3, 57:

    praeter illud commodum, quod, etc., tum etiam, etc.,

    Col. 4, 18.—
    c.
    Exceptionally, besides, except:

    nec nobis praeter me alius est servos,

    Plaut. Am. 1, 1, 244:

    hoc nemini praeter me videtur,

    Cic. Att. 1, 1, 2:

    omnibus sententiis praeter unam condemnatus est,

    id. Clu. 20, 55:

    neque vestitus, praeter pelles habeant,

    Caes. B. G. 4, 1:

    frumentum omne, praeter quod secum portaturi erant, comburunt,

    id. ib. 1, 5:

    nullas (litteras) acceperam praeter quae mihi binae redditae sunt, etc.,

    Cic. Att. 5, 3, 2:

    ex plurimis honoribus, praeter paucos non recepit,

    Suet. Tib. 26.—
    d.
    Praeter haec, for praeterea, besides that, besides, moreover (ante- and postclass.), Ter. Ad. 5, 3, 61; Cels. 2, 4.
    In composition, praeter has the signification of past, by, and beyond, or besides; e.
    g. praeterducere, praetermittere, praeterea.

    Lewis & Short latin dictionary > praeter

  • 122 Psophidius

    Psōphis, īdis, f., = Psôphis, a city in Arcadia, west of the chain of Erymanthus, now Tripotamo, Mel. 2, 3, 5; Plin. 4, 6, 10, § 20; Ov. M. 5, 607; Stat. Th. 4, 296.— Hence, Psōphidĭus, a, um, adj., of or belonging to Psophis, Plin. 7, 46, 47, § 151; Val. Max. 7, 1, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > Psophidius

  • 123 Psophis

    Psōphis, īdis, f., = Psôphis, a city in Arcadia, west of the chain of Erymanthus, now Tripotamo, Mel. 2, 3, 5; Plin. 4, 6, 10, § 20; Ov. M. 5, 607; Stat. Th. 4, 296.— Hence, Psōphidĭus, a, um, adj., of or belonging to Psophis, Plin. 7, 46, 47, § 151; Val. Max. 7, 1, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > Psophis

  • 124 Pylii

    Pylus and Pylos, i, f., = Pulos, the name of three cities of the Peloponnesus, of which one was in Arcadia; one in Messenia, now Old Navarino, Liv. 27, 30; Mel. 2, 3, 9;

    and the other in Triphylia, the southern province of Elis, the abode of Nestor, whence Pylos Nestorea,

    Sen. Herc. Fur. 561;

    sometimes confounded with Pylos in Messenia, where Neleus reigned: nos Pylon, antiqui Neleïa Nestoris arva, Misimus,

    Ov. H. 1, 63; cf.

    also: Nelea Pylos,

    id. M. 6, 418:

    Nestoria,

    Sen. Herc. Fur. 561.—Hence,
    II.
    Pylĭus, a, um, adj., of or belonging to Pylos, Pylian, freq. poet. for Nestorian:

    agri,

    Pylian, Messenian, Ov. M. 2, 684:

    Nestor,

    id. P. 1, 4, 10; id. Am. 3, 7, 41; Hor. C. 1, 15, 22:

    rector, i. e. Nestor,

    Sil. 7, 597: dies, the days, i. e. age of Nestor, Ov. Tr. 5, 5, 62;

    hence, transf.: senecta,

    i. e. very great age, Mart. 8, 2.—
    B.
    Subst.
    1.
    Pylĭus, ii, m., the Pylian, i. e. Nestor, Ov. M. 8, 365; 12, 537; 542.—
    2.
    In plur.: Pylĭi, ōrum, m., the inhabitants of Pylos, the Pylians, Mel. 2, 3, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > Pylii

  • 125 Pylius

    Pylus and Pylos, i, f., = Pulos, the name of three cities of the Peloponnesus, of which one was in Arcadia; one in Messenia, now Old Navarino, Liv. 27, 30; Mel. 2, 3, 9;

    and the other in Triphylia, the southern province of Elis, the abode of Nestor, whence Pylos Nestorea,

    Sen. Herc. Fur. 561;

    sometimes confounded with Pylos in Messenia, where Neleus reigned: nos Pylon, antiqui Neleïa Nestoris arva, Misimus,

    Ov. H. 1, 63; cf.

    also: Nelea Pylos,

    id. M. 6, 418:

    Nestoria,

    Sen. Herc. Fur. 561.—Hence,
    II.
    Pylĭus, a, um, adj., of or belonging to Pylos, Pylian, freq. poet. for Nestorian:

    agri,

    Pylian, Messenian, Ov. M. 2, 684:

    Nestor,

    id. P. 1, 4, 10; id. Am. 3, 7, 41; Hor. C. 1, 15, 22:

    rector, i. e. Nestor,

    Sil. 7, 597: dies, the days, i. e. age of Nestor, Ov. Tr. 5, 5, 62;

    hence, transf.: senecta,

    i. e. very great age, Mart. 8, 2.—
    B.
    Subst.
    1.
    Pylĭus, ii, m., the Pylian, i. e. Nestor, Ov. M. 8, 365; 12, 537; 542.—
    2.
    In plur.: Pylĭi, ōrum, m., the inhabitants of Pylos, the Pylians, Mel. 2, 3, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > Pylius

  • 126 Pylos

    Pylus and Pylos, i, f., = Pulos, the name of three cities of the Peloponnesus, of which one was in Arcadia; one in Messenia, now Old Navarino, Liv. 27, 30; Mel. 2, 3, 9;

    and the other in Triphylia, the southern province of Elis, the abode of Nestor, whence Pylos Nestorea,

    Sen. Herc. Fur. 561;

    sometimes confounded with Pylos in Messenia, where Neleus reigned: nos Pylon, antiqui Neleïa Nestoris arva, Misimus,

    Ov. H. 1, 63; cf.

    also: Nelea Pylos,

    id. M. 6, 418:

    Nestoria,

    Sen. Herc. Fur. 561.—Hence,
    II.
    Pylĭus, a, um, adj., of or belonging to Pylos, Pylian, freq. poet. for Nestorian:

    agri,

    Pylian, Messenian, Ov. M. 2, 684:

    Nestor,

    id. P. 1, 4, 10; id. Am. 3, 7, 41; Hor. C. 1, 15, 22:

    rector, i. e. Nestor,

    Sil. 7, 597: dies, the days, i. e. age of Nestor, Ov. Tr. 5, 5, 62;

    hence, transf.: senecta,

    i. e. very great age, Mart. 8, 2.—
    B.
    Subst.
    1.
    Pylĭus, ii, m., the Pylian, i. e. Nestor, Ov. M. 8, 365; 12, 537; 542.—
    2.
    In plur.: Pylĭi, ōrum, m., the inhabitants of Pylos, the Pylians, Mel. 2, 3, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > Pylos

  • 127 Pylus

    Pylus and Pylos, i, f., = Pulos, the name of three cities of the Peloponnesus, of which one was in Arcadia; one in Messenia, now Old Navarino, Liv. 27, 30; Mel. 2, 3, 9;

    and the other in Triphylia, the southern province of Elis, the abode of Nestor, whence Pylos Nestorea,

    Sen. Herc. Fur. 561;

    sometimes confounded with Pylos in Messenia, where Neleus reigned: nos Pylon, antiqui Neleïa Nestoris arva, Misimus,

    Ov. H. 1, 63; cf.

    also: Nelea Pylos,

    id. M. 6, 418:

    Nestoria,

    Sen. Herc. Fur. 561.—Hence,
    II.
    Pylĭus, a, um, adj., of or belonging to Pylos, Pylian, freq. poet. for Nestorian:

    agri,

    Pylian, Messenian, Ov. M. 2, 684:

    Nestor,

    id. P. 1, 4, 10; id. Am. 3, 7, 41; Hor. C. 1, 15, 22:

    rector, i. e. Nestor,

    Sil. 7, 597: dies, the days, i. e. age of Nestor, Ov. Tr. 5, 5, 62;

    hence, transf.: senecta,

    i. e. very great age, Mart. 8, 2.—
    B.
    Subst.
    1.
    Pylĭus, ii, m., the Pylian, i. e. Nestor, Ov. M. 8, 365; 12, 537; 542.—
    2.
    In plur.: Pylĭi, ōrum, m., the inhabitants of Pylos, the Pylians, Mel. 2, 3, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > Pylus

  • 128 solemn

    sollemnis (less correctly sōlemnis, sollennis, sōlennis, sollempnis), e, adj. [sollus, i. e. totus-annus], prop. that takes place every year; in relig. lang. of solemnities, yearly, annual; hence, in gen.,
    I.
    Lit., stated, established, appointed:

    sollemne, quod omnibus annis praestari debet,

    Fest. p. 298 Müll. (cf. anniversarius):

    sollemnia sacra dicuntur, quae certis temporibus annisque fleri solent,

    id. p. 344 ib.: sacra stata, sollemnia, Cato ap. Fest. s. v. stata, p. 344 ib.; so,

    ad sollemne et statum sacrificium curru vehi,

    Cic. Tusc. 1, 47, 113 (v. sisto, P. a.):

    sacra,

    id. Leg. 2, 8, 19:

    sacrificia,

    id. N. D. 1, 6, 14; id. Leg. 2, 14, 35; Liv. 1, 31:

    dies festi atque sollemnes,

    Cic. Pis. 22, 51:

    ab Aequis statum jam ac prope sollemne in singulos annos bellum timebatur,

    Liv. 3, 15:

    Idus Maiae sollemnes ineundis magistratibus erant,

    id. 3, 36:

    sollemnis dapes Libare,

    Verg. A. 3, 301:

    caerimoniae,

    Val. Max. 1, 1, 1.—
    II.
    Transf., according as the idea of the religious or that of the established, stated nature of the thing qualified predominates.
    A.
    With the idea of its religious character predominating, religious, festive, solemn:

    suscipiendaque curarit sollemnia sacra,

    Lucr. 5, 1162:

    sollemni more sacrorum,

    id. 1, 96:

    religiones,

    Cic. Mil. 27, 73:

    iter ad flaminem,

    id. ib. 10, 27:

    epulae,

    id. de Or. 3, 51, 197:

    ludi,

    id. Leg. 3, 3, 7; cf.:

    coetus ludorum,

    id. Verr. 2, 5, 72, § 186:

    precatio comitiorum,

    id. Mur. 1, 1:

    omnia sollemnibus verbis dicere,

    id. Dom. 47, 122:

    sicuti in sollemnibus sacris fleri consuevit,

    Sall. C. 22, 2:

    sollemnia vota Reddere,

    Verg. E. 5, 74:

    ferre sollemnia dona,

    id. A. 9, 626:

    sollemnis ducere pompas,

    id. G. 3, 22:

    sollemnis mactare ad aras,

    id. A. 2, 202:

    dies jure sollemnis mihi, sanctiorque natali,

    Hor. C. 4, 11, 17:

    fax,

    Ov. M. 7, 49:

    sollemni voce movere preces,

    id. F. 6, 622:

    ignis,

    id. Tr. 3, 13, 16:

    festum sollemne parare,

    id. F. 2, 247:

    sollemnes ludos celebrare,

    id. ib. 5, 597:

    habitus,

    Liv. 37, 9:

    carmen,

    id. 33, 31:

    epulae,

    Tac. A. 1, 50:

    sacramentum,

    id. H. 1, 55:

    nullum esse officium tam sanctum atque sollemne, quod, etc.,

    Cic. Quint. 6, 26.— Comp.:

    dies baptismo sollemnior,

    Tert. Bapt. 19.— Sup.:

    die tibi sollemnissimo natali meo,

    Front. Ep. ad Anton. 1, 2:

    preces,

    App. M. 11, p. 264.—
    b.
    As subst.: sollemne, is, n., a religious or solemn rite, ceremony, feast, sacrifice, solemn games, a festival, solemnity, etc. (so perh. not in Cic.); sing.:

    inter publicum sollemne sponsalibus rite factis,

    Liv. 38, 57:

    sollemne clavi figendi,

    id. 7, 3 fin.:

    soli Fidei sollemne instituit,

    id. 1, 21; cf. id. 9, 34:

    sollemne allatum ex Arcadiā,

    festal games, id. 1, 5; cf. id. 1, 9:

    Claudio funeris sollemne perinde ac divo Augusto celebratur,

    Tac. A. 12, 69; cf. plur. infra:

    per sollemne nuptiarum,

    Suet. Ner. 28; cf. infra.— Plur.:

    sollemnia (Isidis),

    Prop. 2, 33 (3, 31), 1:

    ejus sacri,

    Liv. 9, 29; cf. id. 2, 27:

    Quinquatruum,

    Suet. Ner. 34:

    triumphi,

    id. ib. 2:

    nuptiarum,

    Tac. A. 11, 26 fin.:

    funerum,

    id. ib. 3, 6:

    tumulo sollemnia mittent,

    Verg. A. 6, 380:

    referunt,

    id. ib. 5, 605; cf. Stat. Th. 8, 208; Juv. 10, 259.—
    B.
    With the idea of stated, regular character predominant, wonted, common, usual, customary, ordinary (syn.: consuetus, solitus;

    freq. only after the Aug. period): prope sollemnis militum lascivia,

    Liv. 4, 53, 13:

    socer arma Latinus habeto, Imperium sollemne socer,

    Verg. A. 12, 193:

    arma,

    Stat. Th. 8, 174:

    cursus bigarum,

    Suet. Dom. 4:

    Romanis sollemne viris opus (venatio),

    Hor. Ep. 1, 18, 49:

    mihi sollemnis debetur gloria,

    Phaedr. 3, prol. 61:

    sufficit sollemnem numerum (testium) exaudire,

    Dig. 28, 1, 21:

    viā sollemni egressi,

    the public way, Amm. 20, 4, 9:

    Romae dulce diu fuit et sollemne, reclusa Mane domo vigilare,

    Hor. Ep. 2, 1, 103:

    spectari sollemne olim erat,

    Suet. Aug. 44; Gell. 15, 2, 3:

    annua complere sollemnia,

    tribute, Amm. 22, 7, 10.—As subst.: sollemne, is, n., usage, custom, practice, etc.:

    nostrum illud sollemne servemus, ut, etc.,

    usual custom, practice, Cic. Att. 7, 6, 1:

    novae nuptae intrantes etiamnum sollemne habent postes adipe attingere,

    Plin. 28, 9, 37, § 135.— Plur.:

    mos traditus ab antiquis inter cetera sollemnia manet, etc.,

    Liv. 2, 14:

    proin repeterent sollemnia,

    their customary avocations, Tac. A. 3, 6 fin.:

    testamentum non jure factum dicitur, ubi sollemnia juris defuerunt,

    usages, customary formalities, Dig. 28, 3, 1:

    testamenti,

    ib. 28, 1, 20.—Adverb.:

    mutat quadrata rotundis: Insanire putas sollemnia me neque rides,

    in the common way, Hor. Ep. 1, 1, 101. —Hence, adv.: sollemnĭter ( sollenn-, sōlemn-; very rare; not in Cic.).
    1.
    (Acc. to II. A. supra.) In a religious or solemn manner, solemnly, = rite:

    omnibus (sacris) sollemniter peractis,

    Liv. 5, 46: intermissum convivium sollemniter instituit, with pomp or splendor, Just. 12, 13, 6:

    lusus, quem sollemniter celebramus,

    App. M. 3, p. 134, 13.—
    2.
    (Acc. to II. B. supra.) According to custom, in the usual or customary manner, regularly, formally:

    (greges elephantorum) se purificantes sollemniter aquā circumspergi,

    Plin. 8, 1, 1, § 2:

    praebere hordeum pullis,

    Pall. 1, 28 fin.:

    jurare,

    Dig. 12, 2, 3:

    cavere,

    ib. 26, 7, 27:

    acta omnia,

    ib. 45, 1, 30:

    nullo sollemniter inquirente,

    Amm. 14, 7, 21:

    transmisso sollemniter Tigride,

    id. 20, 6, 1.— Comp. and sup. of adj. (late Lat.); v. supra, II. A. No comp. and sup. of adv.

    Lewis & Short latin dictionary > solemn

См. также в других словарях:

  • Arcadia — ist: in der antiken Geographie: eine Landschaft im Peloponnes, siehe Arkadien eine römische Provinz im spätantiken Ägypten, siehe Arcadia Aegypti eine Stadt auf Kreta, siehe Arcadia (Kreta) in den Vereinigten Staaten: Arcadia (Florida) Arcadia… …   Deutsch Wikipedia

  • Arcadia — Arcadia, NE U.S. village in Nebraska Population (2000): 359 Housing Units (2000): 189 Land area (2000): 0.563250 sq. miles (1.458810 sq. km) Water area (2000): 0.000000 sq. miles (0.000000 sq. km) Total area (2000): 0.563250 sq. miles (1.458810… …   StarDict's U.S. Gazetteer Places

  • Arcadia — (Ланьон,Франция) Категория отеля: 2 звездочный отель Адрес: Route De Perros Guirec, 22300 Ланьон, Фр …   Каталог отелей

  • arcadia — ARCÁDIA s.f. Curent literar italian şi european ale cărui principii au fost elaborate de membrii academiei Arcadia (întemeiată la 1690) şi care orientau poezia către arta bucolică, simplă şi clară a elegiei greceşti şi latine. [pron. di a. / < …   Dicționar Român

  • Arcadia — (Нагано,Япония) Категория отеля: 4 звездочный отель Адрес: 380 0881 Нагано, Нагано, Kadosawa …   Каталог отелей

  • Arcadia — Ar*ca di*a, n. [L. Arcadia, Gr. ?.] 1. A mountainous and picturesque district of Greece, in the heart of the Peloponnesus, whose people were distinguished for contentment and rural happiness. [1913 Webster] 2. Fig.: Any region or scene of simple… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Arcadia, CA — U.S. city in California Population (2000): 53054 Housing Units (2000): 19970 Land area (2000): 10.984161 sq. miles (28.448845 sq. km) Water area (2000): 0.123847 sq. miles (0.320763 sq. km) Total area (2000): 11.108008 sq. miles (28.769608 sq.… …   StarDict's U.S. Gazetteer Places

  • Arcadia, FL — U.S. city in Florida Population (2000): 6604 Housing Units (2000): 2604 Land area (2000): 4.037551 sq. miles (10.457208 sq. km) Water area (2000): 0.005679 sq. miles (0.014709 sq. km) Total area (2000): 4.043230 sq. miles (10.471917 sq. km) FIPS… …   StarDict's U.S. Gazetteer Places

  • Arcadia, IA — U.S. city in Iowa Population (2000): 443 Housing Units (2000): 183 Land area (2000): 0.977402 sq. miles (2.531460 sq. km) Water area (2000): 0.000000 sq. miles (0.000000 sq. km) Total area (2000): 0.977402 sq. miles (2.531460 sq. km) FIPS code:… …   StarDict's U.S. Gazetteer Places

  • Arcadia, IN — U.S. town in Indiana Population (2000): 1747 Housing Units (2000): 607 Land area (2000): 0.550046 sq. miles (1.424612 sq. km) Water area (2000): 0.000000 sq. miles (0.000000 sq. km) Total area (2000): 0.550046 sq. miles (1.424612 sq. km) FIPS… …   StarDict's U.S. Gazetteer Places

  • Arcadia, KS — U.S. city in Kansas Population (2000): 391 Housing Units (2000): 179 Land area (2000): 0.442316 sq. miles (1.145593 sq. km) Water area (2000): 0.000000 sq. miles (0.000000 sq. km) Total area (2000): 0.442316 sq. miles (1.145593 sq. km) FIPS code …   StarDict's U.S. Gazetteer Places

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»