Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

aquārius

  • 1 aquarius

    ăquārĭus, a, um, adj. [aqua]
    I.
    Of or relating to water:

    rota,

    for drawing water, Cato, R. R. 11, 3: vas, Varr L. L. 5, § 119 Müll.: provincia, i.e. Ostiensis, * Cic. Vatin. 5 al.—Hence,
    II.
    Subst.
    A.
    ăquārĭus, ii, m.
    1.
    A water-carrier: venit et conduc tus aquarius, Juv 6, 332.—
    2.
    A conduitmaster (in aqueducts, etc.), an inspector of the conduits or water-pipes: cum tabernariis et aquariis pugnare, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 6, so, AQVARIVS AQVAE ANIONIS, Inscr. Orell. 3203.—
    3.
    The Water-bearer, one of the signs of the zodiac, Gr Hudrochoos: cervix Aquarī, Cic. Arat. 56; 172; 176:

    inversum contristat Aquarius annum,

    Hor. S. 1, 1, 36.—
    B.
    ăquārĭum, ii, n., a wateringplace for cattle, Cato, R. R. 1, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > aquarius

  • 2 aquarius

    aquārius, a, um (aqua), zum Wasser gehörig, Wasser-, I) adi.: rota, Wasserrad, Cato u. Lampr.: situlus, Cato: urceus, Cato: vas, Varr. LL. u. ICt.: cotes, bei denen man Wasser statt Öl anwendet, Plin.: molae, Pallad.: fistulae, Capit.: provincia, die Aufsicht über die Wasserleitungen, Cic.: operator, Sulp. Sev.: artifices periti aquariae rei, Amm.: re aquariā defecti, Gell. – II) subst.: A) aquārius, ī, m., 1) der Wasserträger, a) in Rom, der Wasser in die Häuser trug, dabei den Kuppler machte u. sich selbst zu unzüchtigen Diensten gebrauchen ließ, Edict. Diocl. 7, 30. Valer. imp. bei Treb. Poll. Claud. 14, 11. Iuven. 6, 332. – b) bei den Juden, einer der Tempelsklaven, die Wasser (wie die lignarii Holz) für den Tempeldienst tragen mußten, Hier. ep. 108, 8. – 2) der Röhrenmeister, d.i. einer von den öffentlichen Dienern (apparitores), die als Unterbeamte des Ädilis, später des curator a quarum alles zu besorgen hatten, was zur Reinlichkeit der Wasserleitungen, zur gehörigen Verteilung des Wassers in die Straßen u. Häuser (wobei sie durch Bestechung häufig den Budenkrämern [tabernarii] zum Nachteil des Publikums eine allzu große Masse Wasser zukommen ließen) u. dgl. gehörte, Cael. in Cic. ep. 8, 6, 4. Cod. Iust. 11, 42, 10. Frontin. aqu. § 9. Corp. inscr. Lat. 6, 131.: auf Inschriften auch acuarius geschr. (wie acula = aquula), Corp. inscr. Lat. 6, 8653 u. 9, 3189. – 3) der Aufseher der Brunnen u. der Wasserkünste in den Gärten einer Privatbesitzung, Gori Mon. Liv. Aug. p. 126. no. 81. u. p. 127. no. 82. – 4) Aquarius, der Wassermann, ein Sternbild im Tierkreise, zwischen dem Steinbock u. den Fischen, griech. Ὑδροχόος, Varr. fr., Cic. poët. u.a. – B) aquārium, ī, n., 1) der Wasserbehälter, die Zisterne, Cato r. r. 1, 3. – 2) der Wasserkrug, Plin. b. Charis. 118, 33.

    lateinisch-deutsches > aquarius

  • 3 aquarius

    aquārius, a, um (aqua), zum Wasser gehörig, Wasser-, I) adi.: rota, Wasserrad, Cato u. Lampr.: situlus, Cato: urceus, Cato: vas, Varr. LL. u. ICt.: cotes, bei denen man Wasser statt Öl anwendet, Plin.: molae, Pallad.: fistulae, Capit.: provincia, die Aufsicht über die Wasserleitungen, Cic.: operator, Sulp. Sev.: artifices periti aquariae rei, Amm.: re aquariā defecti, Gell. – II) subst.: A) aquārius, ī, m., 1) der Wasserträger, a) in Rom, der Wasser in die Häuser trug, dabei den Kuppler machte u. sich selbst zu unzüchtigen Diensten gebrauchen ließ, Edict. Diocl. 7, 30. Valer. imp. bei Treb. Poll. Claud. 14, 11. Iuven. 6, 332. – b) bei den Juden, einer der Tempelsklaven, die Wasser (wie die lignarii Holz) für den Tempeldienst tragen mußten, Hier. ep. 108, 8. – 2) der Röhrenmeister, d.i. einer von den öffentlichen Dienern (apparitores), die als Unterbeamte des Ädilis, später des curator a quarum alles zu besorgen hatten, was zur Reinlichkeit der Wasserleitungen, zur gehörigen Verteilung des Wassers in die Straßen u. Häuser (wobei sie durch Bestechung häufig den Budenkrämern [tabernarii] zum Nachteil des Publikums eine allzu große Masse Wasser zukommen ließen) u. dgl. gehörte, Cael. in Cic. ep. 8, 6, 4. Cod. Iust. 11, 42, 10. Frontin. aqu. § 9. Corp. inscr. Lat. 6, 131.: auf Inschriften auch acuarius geschr. (wie acula =
    ————
    aquula), Corp. inscr. Lat. 6, 8653 u. 9, 3189. – 3) der Aufseher der Brunnen u. der Wasserkünste in den Gärten einer Privatbesitzung, Gori Mon. Liv. Aug. p. 126. no. 81. u. p. 127. no. 82. – 4) Aquarius, der Wassermann, ein Sternbild im Tierkreise, zwischen dem Steinbock u. den Fischen, griech. Ὑδροχόος, Varr. fr., Cic. poët. u.a. – B) aquārium, ī, n., 1) der Wasserbehälter, die Zisterne, Cato r. r. 1, 3. – 2) der Wasserkrug, Plin. b. Charis. 118, 33.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > aquarius

  • 4 aquārius

        aquārius adj.    [aqua], of water, watery: provincia, of aqueducts.—As subst m., a water-carrier, Iu. — A conduit-master, Cael. ap. C. — The constellation Aquarius, the water-carrier.
    * * *
    I
    water-bearer; (Constellation); overseer/workman at the public water supply
    II
    aquaria, aquarium ADJ
    of/for water; requiring water (tools/instruments)

    Latin-English dictionary > aquārius

  • 5 aquarius

    [st1]1 [-] aquārĭus, a, um: relatif à l'eau.    - aquariæ cotes: pierres à aiguiser.    - aquaria rota: roue hydraulique. [st1]2 [-] aquārĭus, ii, m.: porteur d'eau; inspecteur des conduites d'eau. [st1]3 [-] Aquārĭus, ii, m.: le Verseau (signe du zodiaque).
    * * *
    [st1]1 [-] aquārĭus, a, um: relatif à l'eau.    - aquariæ cotes: pierres à aiguiser.    - aquaria rota: roue hydraulique. [st1]2 [-] aquārĭus, ii, m.: porteur d'eau; inspecteur des conduites d'eau. [st1]3 [-] Aquārĭus, ii, m.: le Verseau (signe du zodiaque).
    * * *
        Aquarius, Adiectiuum. vt Cotes aquariae. Plin. Queue à aguiser, laquelle on mouille d'eaue.
    \
        Aquarius sulcus. Columel. Un rayon pour escouler l'eaue.
    \
        Aquaria prouincia. Cic. La charge des eaues.

    Dictionarium latinogallicum > aquarius

  • 6 aquarius

    I aquārius, a, um [ aqua ]
    vas aquarium Vr — сосуд для воды, кувшин
    II aquārius, ī m.
    2) водонос J etc.

    Латинско-русский словарь > aquarius

  • 7 aquarius

    1) (subst.)водонос (1. 12 § 42. D. 33, 7). 2) смотритель водопроводов (1. 10. C. 11, 42). 3) (adi.) водяной, vasa aq., сосуды для воды (1. 3. pr. D. 33, 10).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > aquarius

  • 8 Aquarius

    Latin names of constellations > Aquarius

  • 9 Aquarius paludum

    2. RUS водомерка f болотная
    3. ENG
    4. DEU
    5. FRA

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Aquarius paludum

  • 10 aquarium

    ăquārĭus, a, um, adj. [aqua]
    I.
    Of or relating to water:

    rota,

    for drawing water, Cato, R. R. 11, 3: vas, Varr L. L. 5, § 119 Müll.: provincia, i.e. Ostiensis, * Cic. Vatin. 5 al.—Hence,
    II.
    Subst.
    A.
    ăquārĭus, ii, m.
    1.
    A water-carrier: venit et conduc tus aquarius, Juv 6, 332.—
    2.
    A conduitmaster (in aqueducts, etc.), an inspector of the conduits or water-pipes: cum tabernariis et aquariis pugnare, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 6, so, AQVARIVS AQVAE ANIONIS, Inscr. Orell. 3203.—
    3.
    The Water-bearer, one of the signs of the zodiac, Gr Hudrochoos: cervix Aquarī, Cic. Arat. 56; 172; 176:

    inversum contristat Aquarius annum,

    Hor. S. 1, 1, 36.—
    B.
    ăquārĭum, ii, n., a wateringplace for cattle, Cato, R. R. 1, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > aquarium

  • 11 aquariolus

    aquāriolus, ī m. [demin. к aquarius ]
    2) сводник Ap, Tert

    Латинско-русский словарь > aquariolus

  • 12 contristo

    con-trīsto, āvī, ātum, āre [ tristis ]
    1) опечаливать, омрачать (aliquem, aliquā re C, Sen)
    2) затмевать, помрачать ( caelum pluvio frigore V); делать тусклым ( colores PM); покрывать тенью, осенять ( contristat aras silva VF)

    Латинско-русский словарь > contristo

  • 13 fusor

    fūsor, ōris m. [ fundo II ]
    1) литейщик CJ, Eccl
    2) льющий (sc. vini Hier)
    f. aquae поздн. (= Aquarius) — созвездие Водолея

    Латинско-русский словарь > fusor

  • 14 acuarius

    acuārius, ī, m. = aquarius no. II, A, 2, w.s.

    lateinisch-deutsches > acuarius

  • 15 aquariolus

    aquāriolus, ī, m. (Demin. v. aquarius no. II, A, 1, a), der Wasserträger, der zugleich Kuppler u. Gelegenheitsmacher feiler Dirnen war, Apul. apol. 78. Tert. apol. 43; vgl. Paul. ex Fest. 22, 12.

    lateinisch-deutsches > aquariolus

  • 16 aquarium

    aquārium, s. aquārius.

    lateinisch-deutsches > aquarium

  • 17 elix

    ēlix, licis, m. (elicio), eine breite u. tiefe Furche innerhalb der Kornfelder, um die Wurzeln der Pflanze vor zu großer Nässe zu schützen, die Wasserfurche (sulcus aquarius), der Abzugsgraben, Sing. bei Ov. met. 8, 237 (Korn liest ilice), Plur. Col. 2, 8, 3; 11, 2, 82. Plin. 19, 182. Vgl. Serv. Verg. georg. 1, 109 u. Paul. ex Fest. 76, 2. – Versch. Gloss. ›elix, ἀναπνοώ ὀχετοῦ‹.

    lateinisch-deutsches > elix

  • 18 frigidus

    frīgidus, a, um (frigeo), kalt, I) neutral, kalt, frostig, kühl (Ggstz. calidus), A) eig.: a) physisch, imber, Verg.: aqua, Quint. (vgl. suffundo): sub love frigido, in kalter Luft, Hor.: fr. rura, bereifte, Verg.: tecta, kalte Gemächer (weil die Bienen Sich nicht in ihnen aufhalten, sie also nicht erwärmen), Verg.: annus, kalte Jahreszeit, Winter, Verg.: flumen frigidius, Cic.: frigidissima loca, Caes. – subst., α) frīgida, ae, f. (sc. aqua), kaltes Wasser, Plaut., Cels. u. Suet. – β) frīgidum, ī, n. das Kalte, Ggstz. calidum, Col. 3, 12, 3, Ggstz. fervens, Apul. de dogm. Plat. 1, 17: Plur. frigida, Ggstz. calida, Cic. de rep. 3, 13. Ov. met. 1, 19, Ggstz. ferventia, Apul. de mund. 21; u. insbes. Plur. frigida = kalte Gegenden (Striche), Ggstz. calida, Plin. 21, 36: ebenso frigidissima, Ggstz. calidissima, Plin. 15, 3. – b) animalisch, anguis, Verg.: caput et pedes et manus, Cels.: alii sunt calidi alii frigidiores, Cels. – v. Sterbenden, Verg. u. Ov.: frigida leto lumina, todeskalte, Verg.; frigidus artus (an den Gl.), Tac. – v. Erschreckenden, frigidus obstitit circum praecordia sanguis, Verg. georg. 2, 484: licet formidine turpi frigida corda tremant, Sil. 2, 339. – B) übtr.: 1) dem Gefühle od. der Tätigkeit nach ohne Feuer, kalt, schlaff, lässig, lau, matt u. dgl., ille lentus in dicendo et paene fr., Cic.: accusator frigidissimus, Cic.: equus fr. in Venerem, Verg.: u. so virgo non fr., Ov.: ardentem frigidus Aetnam insiluit, kaltblütig, Hor. – v. Lebl., in re frigidissima cales, in ferventissima friges, Cornif. rhet.: litterae, Cic.: solacia, Ov.: curarum fomenta, unwirksame, matte, Hor. – 2) dem geistigen Inhalt usw. nach frostig, matt, fade, trivial, calumnia, Cic.: ea (verba), quae sint frigidiora, Cic.: frigidi et arcessiti ioci, Suet. – res, negotia, gleichgültige, Plin. ep., u. so res parvae et frigidae, Gell. – leve ac frigidum sit his addere, Suet. – II) aktiv, kalt = Kälte, Frost, Schauer erregend, -bringend, v. Gestirnen, sidera, Ov.: Aquarius, Verg. – v. Fieber, febris, Plin.: quartana, Hor. – v. a. Zuständen, mors, Verg.: horror, Verg.: rumor, Schauer (Schrecken) erregendes, schauerliches, Hor. – / synk. frīdus, frīda, Corp. inscr. Lat. 4, 1291 u. dazu Zangemeister.

    lateinisch-deutsches > frigidus

  • 19 fusor

    fūsor, ōris, m. (2. fundo), I) der Gießer, Bildner aus Metall, Ton usw., absol., Cod. Iust. 10, 64: aeris, Cassiod. var. 7, 5, 5. – II) der Gießer, Ausgießer einer Flüssigkeit, Hieron. eccl. 3, 8: olearius, der Ölverzapfer, Corp. inscr. Lat. 6, 1885: f. aquae = Aquarius (als Gestirn), Anthol. Lat. 615, 6 (481, 6).

    lateinisch-deutsches > fusor

  • 20 inverto

    in-verto, vertī, versum, ere, umwenden, umkehren, umdrehen, I) eig.: A) im allg.: in locum anulum, umwenden u. so wieder an seine Stelle rücken (so daß der Ringkasten oben war), Cic.: alveus navium inversus, Sall.: inversa manus (Ggstz. manus supina), Plin.: inversa charta, die Rückseite des Papiers, Mart.: poet., inversum contristat Aquarius annum, das abgelaufene Jahr, Hor. – refl., invertere se, sich umwenden = sich auf den Rücken legen (v. einem Seefisch), Plin. 32, 13. – B) insbes.: 1) umwenden = umwühlen, a) v. Pflüger od. Pflugstier = umpflügen, vomere terras graves, Verg.: campum, Verg. – b) v. Winde = aufwühlen, Hor. epod. 10, 5. – 2) umstülpen u. so ausschütten od. ausleeren, desuper calathos largosque rosarum imbres, Claud. epith. Pall. et Cer. 117: Allifanis (in die allif. Humpen) vinaria tota, Hor. sat. 2, 8, 39. – 3) verdrehen = verrenken, talum tam vehementer, ut etc., Apul. flor. 16. p. 22, 4 Kr. – II) übtr.: A) im allg., umkehren, ordinem, Cic.: inversa consuetudo, die umgekehrte Gewohnheit (= die Gewohnheit, etwas umgekehrt zu tun), Quint.: inversi mores, Sittenverderbnis, Hor.: inversa verba, verschrobene W., Ter. u. Lucr. – B) insbes.: 1) etwas der Deutung nach umkehren = einer Sache eine andere Deutung geben, einen anderen Sinn unterlegen, virtutes, den T. eine böse Deutung geben, Hor.: verba, ironisch gebrauchen, Cic.: inversa verba, verdrehte Worte, Lucr. 1, 642. Ter. heaut. 372. – 2) etw. seinem Wesen nach umkehren = a) umändern, umwandeln, lanas, färben, Sil. 16, 569. – dah. dem Ausdruck nach umgestalten = anders (mit anderen Worten) ausdrücken, quae in vulgus edita eius verbis invertere supersedeo, Tac. ann. 15, 63. – b) umtauschen, res, Ps. Ascon. Cic. II. Verr. 1, 154.

    lateinisch-deutsches > inverto

См. также в других словарях:

  • Aquarius — Aquarius, or the Water Bearer , is a star constellation in the zodiac between Pisces and Capricornus. See: Aquarius (constellation).Aquarius may also refer to:* Aquarius (astrology), the astrological sign ** The Age of Aquarius, a time period in… …   Wikipedia

  • Aquarius — Aquarius: Aquarius  латинское название Водолея  большого, но тусклого зодиакального созвездия между Козерогом и Рыбами. Aquarius  лунный модуль экспедиции Аполлон 13. Aquarius (научный спутник)  научный спутник Aquarius,… …   Википедия

  • Aquarius — steht für: Wassermann (Sternbild), ein Sternbild Aquarius Wassermuseum, ein Museum in Mülheim an der Ruhr Aquarius (Labor), ein Unterwasserhabitat der National Oceanic and Atmospheric Administration im Atlantik vor den Florida Keys einen Song aus …   Deutsch Wikipedia

  • Aquarius — (Сопот,Польша) Категория отеля: Адрес: ul. Armii Krajowej 147, Górny Sopot, 81 824 Сопот …   Каталог отелей

  • Aquarius — A*qua ri*us, n. [L. aquarius, adj., relating to water, and n., a water carrier, fr. aqua. See {Aqua}.] (Astron.) (a) The Water bearer; the eleventh sign in the zodiac, which the sun enters about the 20th of January; so called from the rains which …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Aquarius — late 14c., faint constellation and 11th zodiac sign, Latin, lit. water carrier, properly an adjective, pertaining to water (see AQUARIUM (Cf. aquarium)); a loan translation of Gk. Hydrokhoos the water pourer, old Greek name of this constellation …   Etymology dictionary

  • Aquarĭus — Aquarĭus, 1) (Aquātor, röm. Ant.), Sklav zur Pflege u. Besorgung des Wassers; 2) (Astron.), so v.w. Wassermann …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Aquarĭus — (lat.), s. Wassermann …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Aquarius — ► NOUN 1) Astronomy a large constellation (the Water Bearer), said to represent a man pouring water from a jar. 2) Astrology the eleventh sign of the zodiac, which the sun enters about 21 January. DERIVATIVES Aquarian noun & adjective …   English terms dictionary

  • Aquarius — [ə kwer′ē əs] n. [L, the water carrier: see AQUARIUM] 1. a large S constellation, near the celestial equator between Cetus and Capricornus; Water Bearer 2. the eleventh sign of the zodiac, entered by the sun about January 21: also called the… …   English World dictionary

  • Aquarius — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Sur les autres projets Wikimedia : « Aquarius », sur le Wiktionnaire (dictionnaire universel) Aquarius est une constellation du zodiaque,… …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»