Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

apatii

См. также в других словарях:

  • apatia — ż I, DCMs. apatiatii, blm «niezdolność do odczuwania wzruszeń; brak zainteresowań; nieczułość, zobojętnienie, stan odrętwienia» Beznadziejna, głęboka apatia. Stan apatii. Pogrążyć się w apatii. Popaść w apatię. Otrząsnąć się z apatii. ‹gr.› …   Słownik języka polskiego

  • apatyczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, apatycznyni {{/stl 8}}{{stl 7}} znajdujący się w stanie apatii, będący przejawem apatii; obojętny, nieczuły, niewrażliwy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Apatyczne zachowanie, usposobienie. Apatyczny wyraz twarzy. Być… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • apatíe — s. f., art. apatía, g. d. art. apatíei; pl. apatíi …   Romanian orthography

  • apatie — APATÍE s.f. Stare de indiferenţă, lipsă de interes faţă de orice activitate şi faţă de lumea înconjurătoare. ♦ (În concepţia filozofilor stoici antici) Ideal moral care constă în înăbuşirea oricărei pasiuni. – Din fr. apathie, lat. apathia.… …   Dicționar Român

  • garść — 1. Brać się, wziąć się (mocno), zebrać się w garść, w karby, pot. w kupę «opanować się, przezwyciężyć chwilę słabości, zebrać siły, otrząsnąć się z przygnębienia, lenistwa, apatii»: Zresztą wszystkie jesteśmy niewyspane, a tu jak na złość trzeba… …   Słownik frazeologiczny

  • chandra — ż IV, CMs. chandradrze; lm D. chandr pot. «stan przygnębienia, apatii, zniechęcenia do życia; uczucie beznadziejności, smutku, nudy; depresja» Mieć chandrę. Chorować na chandrę. Wpaść w chandrę. Chandra opada, napada, nachodzi kogoś, przychodzi… …   Słownik języka polskiego

  • garść — ż V, DCMs. garśćści; lm M. garśćście a. garśćści, D. garśćści 1. «dłoń złożona w sposób umożliwiający zaczerpnięcie, uchwycenie, objęcie czegoś» Ściskać w garści monetę. ◊ Czerpać pełną garścią albo pełnymi garściami «czerpać obficie, w dużej… …   Słownik języka polskiego

  • odrętwiałość — ż V, DCMs. odrętwiałośćści, blm «bycie odrętwiałym; zesztywnienie fizyczne lub stan niewrażliwości, apatii; drętwota» …   Słownik języka polskiego

  • rezygnacja — ż I, DCMs. rezygnacjacji, blm 1. «zrzeczenie się czegoś, odstąpienie od czegoś, zaniechanie czegoś; ustąpienie» Rezygnacja ze stanowiska, z pracy, z jakichś funkcji. Przyjąć czyjąś rezygnację. Złożyć (swoją) rezygnację. 2. «pogodzenie się z… …   Słownik języka polskiego

  • rozbudzić — dk VIa, rozbudzićdzę, rozbudzićdzisz, rozbudzićbudź, rozbudzićdził, rozbudzićdzony rozbudzać ndk I, rozbudzićam, rozbudzićasz, rozbudzićają, rozbudzićaj, rozbudzićał, rozbudzićany 1. «przerwać komuś sen, zbudzić» Rozbudzić śpiące dzieci. Stukanie …   Słownik języka polskiego

  • rozruszać — dk I, rozruszaćam, rozruszaćasz, rozruszaćają, rozruszaćaj, rozruszaćał, rozruszaćany 1. «wykonując odpowiednie ruchy, przywrócić sprawność, uczynić zdolnym do ruchu (zwykle w odniesieniu do stawów, kończyn)» Rozruszać zesztywniały staw.… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»