Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

ap-plĭco

  • 41 quintuplex

    quintuplex, ĭcis, adj. [quintus-plico], fivefold, quintuple (post-class.):

    salarium,

    Vop. Prob. 7.

    Lewis & Short latin dictionary > quintuplex

  • 42 quotumus

    quŏtŭmus, a, um, adj. [quotus], of what number (Plautin.):

    quotumas aedes dixerit, ego incerto scio,

    Plaut. Ps. 4, 2, 7: quotumo die, on what day (by number)? id. ib. 4, 7, 77.‡ * quŏtuplex, ĭcis, adj. [quotus-plico], how many fold, how many times: quotuplex, hosaplasios, Vet. Onomast.

    Lewis & Short latin dictionary > quotumus

  • 43 quotuplex

    quŏtŭmus, a, um, adj. [quotus], of what number (Plautin.):

    quotumas aedes dixerit, ego incerto scio,

    Plaut. Ps. 4, 2, 7: quotumo die, on what day (by number)? id. ib. 4, 7, 77.‡ * quŏtuplex, ĭcis, adj. [quotus-plico], how many fold, how many times: quotuplex, hosaplasios, Vet. Onomast.

    Lewis & Short latin dictionary > quotuplex

  • 44 replico

    rĕ-plĭco, āvi (e. g. Vulg. Gen. 4, 27; id. Jos. 8, 35 al.), ātum (collat. form, replictae tunicae, Stat. S. 4, 9, 29), 1, v. a., to fold or roll back, to bend or turn back (cf.: revolvo, reflecto).
    I.
    Lit.:

    vel Euhemero replicato, vel Nicagorā, etc.,

    unrolled, opened, Arn. 4, 147; cf.

    infra, II.: surculos in terram dimittito replicatoque ad vitis caput,

    bend back, Cato, R. R. 41, 4; so,

    labra,

    Quint. 11, 3, 81; cf.:

    replicatā cervice,

    Plin. 34, 8, 19, § 80; and:

    margine intus replicato,

    id. 9, 33, 52, § 102:

    ab omni laevitate acies radios tuos replicat,

    casts back, reflects, Sen. Q. N. 1, 3, 7; cf.:

    quia radii solis replicantur,

    id. ib. 2, 10, 3:

    jocinera replicata,

    folded inwards, Suet. Aug. 95.—
    II.
    Trop., to unfold, unroll, turn over; to bend or turn back; to open:

    ut ne replices annalium memoriam,

    unfold, turn over, Cic. Sull. 9, 27; so,

    memoriam temporum,

    id. Leg. 3, 14, 41:

    traductio temporis nihil novi efficientis et primum quicque replicantis,

    unrolling, unwinding, id. Div. 1, 56, 127:

    cujus acumen nimis tenue retunditur et in se saepe replicatur,

    is bent back, Sen. Ben. 1, 4, 1: vestigium suum, to withdraw, i. e. to go back, App. M. 4, p. 151, 15.—
    B.
    In partic.
    1.
    To turn over and over in the mind, to think or reflect upon; to go over, repeat (post-class.):

    haec identidem mecum,

    App. M. 3, p. 129: titulos, singula, Prud. steph. 11, 3:

    necem,

    to tell again, Amm. 30, 1, 3:

    vitam,

    Sid. Ep. 7, 9:

    lamentum,

    Vulg. 2 Par. 35, 25; id. Num. 27, 23:

    quorum (glirium) magnitudo saepius replicata laudatur adsidue,

    Amm. 28, 4, 13:

    vultu adsimulato saepius replicando, quod, etc.,

    id. 14, 11, 11. —
    2.
    In jurid. and late Lat., to make a reply or replication, Dig. 2, 14, 35 fin.; Greg. Mag. in Job, 16 init.

    Lewis & Short latin dictionary > replico

  • 45 septemplex

    septem-plex, plĭcis, adj. [plico], sevenfold ( poet.): clipeus (consisting of layers of ox-hides, the Homer. heptaboeion sakos, Il. 7, 220 sq.), Verg. A. 12, 925; Ov. M. 13, 2 (cf. id. ib. 12, 95):

    Nilus (as having seven mouths),

    id. ib. 5, 187 (cf. septemfluus and septemgeminus); so,

    Ister,

    Ov. Tr. 2, 189:

    Spiritus,

    Tert. Carm. adv. Marc. 4, 128: Spiritus Sancti gratia, Ambros. Jac. et Vit. Beat. 2, 9, 39; Oros. 6, 2:

    oculi,

    Vulg. Ecclus. 20, 14.

    Lewis & Short latin dictionary > septemplex

  • 46 sesquiplex

    sesquĭ-plex, plĭcis, adj. [plico], taken once and a half; once and a half as much: sesquiplex aut duplex aut par, * Cic. Or. 57, 193; also sescuplex (cf. sescuplus), Quint. 9, 4, 47.

    Lewis & Short latin dictionary > sesquiplex

  • 47 simplex

    simplex, ĭcis (abl., regul. simplici;

    simplice,

    Lucr. 1, 1013), adj. [sim-; cf. Sanscr. sam, Gr. hama, with Lat. sin-guli, semel, sem-per; and plico].
    I.
    In gen., simple, plain, uncompounded, unmixed, = haplous (cf.:

    sincerus, purus): aut simplex est natura animantis, ut vel terrena sit, vel ignea, etc.... aut concreta est ex pluribus naturis,

    Cic. N. D. 3, 14, 34:

    natura (opp. mixta, conexa, etc.),

    Lucr. 3, 231; Cic. N. D. 2, 11, 29; id. Sen. 21, 78:

    si unum ac simplex (genus inperii) probandum sit, regium probem,

    id. Rep. 1, 35, 54; cf. id. ib. 2, 23, 43:

    finis bonorum, qui simplex esse debet, ex dissimillimis rebus misceri et temperari potest,

    id. Off. 3, 33, 119:

    (comoedia) Duplex quae ex argumento facta'st simplici,

    Ter. Heaut. prol. 6:

    (auditus) iter simplex et directum (opp. flexuosum),

    Cic. N. D. 2, 57, 144:

    simplex est manere, illud (in Hispaniam ire) anceps,

    free from risk, id. Att. 12, 7, 1:

    unum est et simplex aurium judicium,

    free from complication, id. Font. 10, 22 (6, 12):

    necessitudines,

    unqualified, absolute, id. Inv. 2, 57, 171; cf.:

    simplex officium atque una est bonorum omnium causa,

    id. Sull. 3, 9:

    nihil simplici in genere omnibus ex partibus perfectum natura expolivit,

    id. Inv. 2, 1, 3:

    res aperta ac simplex,

    id. Caecin. 2, 5:

    ratio veritatis,

    id. de Or. 1, 53, 229; Quint. 8, 3, 87:

    decem regii lembi simplici ordine intrarunt urbem,

    i. e. one by one, Liv. 44, 12, 6; Tac. H. 5, 23; cf.: simplici directā acie, simplicibus ordinibus, single, Auct. B. Alex. 37, 3 sq.:

    acies,

    id. B. Afr. 13, 2:

    simplex acies media, cornibus duplex,

    id. ib. 59, 2:

    simplici caule,

    Plin. 25, 7, 36, § 74: cum in eo ne simplici quidem genere mortis contenti inimici fuissent, i. e. not with his simple death, but must have torture, Liv. 40, 24, 8:

    qui necem suam per venenum inimicis promiserat, non gravius quam simplici morte puniit,

    Suet. Caes. 74:

    qui proculcari nepotem, quam simplici morte interfici maluit,

    Just. 44, 4, 4 al.:

    nec via mortis erat simplex,

    they died in various ways, Verg. G. 3, 482; cf.:

    ne simplici quidem morte moriebantur, Sall. ap. Serv. ad Verg. l. l. (H. 3, 25 Dietsch ad loc.): nec modus inserere atque oculos inponere simplex,

    Verg. G. 2, 73:

    vulnus,

    Ov. M. 6, 254:

    (tibia) tenuis simplexque foramine pauco,

    Hor. A. P. 203:

    simplici myrto nihil allabores,

    id. C. 1, 38, 5:

    esca,

    id. S. 2, 2, 73:

    jus,

    id. ib. 2, 4, 64:

    cibus,

    Plin. 11, 53, 117, § 282:

    aqua,

    Ov. Am. 2, 6, 32; Tac. G. 23:

    arces dejecit plus vice simplici,

    more than once, Hor. C. 4, 14, 13:

    verba,

    uncompounded, Quint. 1, 5, 3:

    voces,

    id. 1, 5, 65; but: ornatus verborum duplex, unus simplicium, alius conlocatorum, single, Cic. Or. 24, 80; cf.:

    quaedam sunt in rebus simplicia, quaedam complicata,

    id. Fat. 13, 30.— Comp.:

    quantitas simplicior,

    Quint. 11, 3, 15.— Sup.:

    ex simplicissimā quāque materiā (opp. multiplex),

    Quint. 10, 5, 10:

    res,

    id. 10, 2, 10.—
    II.
    In partic., simple in a moral sense, without dissimulation, open, frank, straightforward, direct, guileless, artless, honest, sincere, ingenuous, etc. (cf. candidus).—Of persons:

    cum de viro bono quaeritur, quem apertum et simplicem volumus esse, non sunt in disputando vafri, non veteratores, non malitiosi,

    Cic. Rep. 3, 16, 26; id. Off. 1, 19, 63:

    simplicem et communem et consentientem... eligi par est (opp. multiplex ingenium et tortuosum),

    id. Lael. 18, 65; id. Ac. 2, 35, 112:

    tuum hominis simplicis pectus vidimus,

    id. Phil. 2, 43, 111; Liv. 24, 10; Hor. S. 1, 3, 52; 2, 2, 68; id. C. 2, 8, 14; Ov. H. 12, 90; 16, 285:

    credebant simplices ac religiosi homines,

    Liv. 24, 10, 6.—Of things:

    fidelis et simplex et fautrix suorum regio,

    Cic. Planc. 9, 22:

    animal sine fraude dolisque, Innocuum, simplex,

    Ov. M. 15, 121: animus, Matius ap. Cic. Fam. 11, 28, 8:

    nihil simplex, nihil sincerum,

    Cic. Att. 10, 6, 2:

    virtus,

    Vell. 2, 129, 1:

    verba,

    Suet. Tib. 61:

    cogitationes,

    Tac. G. 22.— Comp.:

    simplicior quis,

    too straightforward, too blunt, Hor. S. 1, 3, 63.— Sup.:

    simplicissimi omnium habentur iracundi,

    Sen. Ira, 2, 16, 3:

    dux,

    Vell. 2, 116, 4:

    mens,

    Petr. 101, 3.—Hence, adv.: simplĭcĭter (acc. to I.), simply, plainly, straightforwardly, naturally, directly, utterly, without reserve, = haplôs:

    quorum (verborum) primum nobis ratio simpliciter videnda est, deinde conjuncte,

    Cic. de Or. 3, 37, 149:

    quaedam genera causarum simpliciter ex suā vi considerantur,

    id. Inv. 2, 33, 102:

    ipsa inventa exponentur simpliciter sine ullā exornatione,

    id. ib. 2, 3, 11:

    locuti sunt simpliciter et splendide,

    id. de Or. 2, 16, 68:

    aut simpliciter quaeritur aut comparate,

    id. Top. 22, 84:

    si est simpliciter breviterque dicendum,

    id. Off. 2, 9, 31; so (with breviter) id. Arch. 12, 32:

    illud nomen simpliciter positum, hoc ad aliquid esse,

    Quint. 1, 6, 13:

    frondes Simpliciter positae, scaena sine arte fuit,

    Ov. A. A. 1, 106; Tac. G. 5; cf. comp.:

    brevius ac simplicius tradi,

    Quint. 8, prooem. §

    1: ignorare se dixit, quidnam perplexi sua legatio haberet, cum simpliciter ad amicitiam petendam venissent,

    simply, purely, only, Liv. 34, 57, 6:

    quidam ludere eum simpliciter, quidam haud dubie insanire, aiebant,

    merely, only, id. 41, 20, 4:

    Cyrenaica philosophia, quam ille et ejus posteri simpliciter defenderunt,

    Cic. de Or. 3, 17, 62:

    in sententiā simpliciter e re publicā ferendā,

    id. Red. ad Quir. 10, 24 B. and K.— Comp.:

    molluscum simplicius sparsum,

    Plin. 16, 16, 27, § 68.—
    2.
    (Acc. to II.) Plainly, openly, frankly, artlessly, ingenuously, uprightly, honestly, candidly: simpliciter et candide, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 6, 1:

    simpliciter scripserat quae sentiebat,

    Curt. 7, 2, 36:

    simpliciter et libere (opp. dissimulanter et furtim),

    Plin. Ep. 1, 13, 2:

    simpliciter et palam lusit,

    Suet. Aug. 71:

    me amice simpliciterque reprehenderent,

    Plin. Ep. 5, 3, 1:

    qui se simpliciter credunt amicis,

    id. ib. 6, 22, 1.— Comp.:

    simultates simplicius nutrire (opp. callide),

    Tac. H. 3, 53 fin.:

    quo simplicius tibi confitebor,

    Plin. Ep. 5, 19, 1; Quint. 1, 13, 2; Tac. H. 3, 53. — Sup.:

    simplicissime loqui,

    Tac. H. 1, 15 fin.
    3.
    In the singular number:

    dicere,

    Hier. in Matt. 1, 2 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > simplex

  • 48 subplex

    supplex ( subpl-), ĭcis (abl. supplĭci, but also -ĭce freq. in dactyl. and anap. verse, Hor. C. 3, 14, 8; Tib. 1, 2, 14; Ov. M. 2, 396 al.;

    and always when used subst.,

    Verg. A. 3, 667; Ov. M. 8, 261; Curt. 5, 3, 14;

    or to denote a temporary attitude or relation, not a permanent characteristic,

    Cic. Scaur. 2, 35; Luc. 8, 287; 8, 346; cf. Neue, Formenl. 2, 46; gen. plur. supplicium, Liv. 24, 30; 29, 16; 35, 34), adj. [sup-plico, bending the knees, kneeling down; hence], humbly begging or entreating; humble, submissive, beseeching, suppliant, supplicant (class.; syn.: humilis, submissus).
    (α).
    Absol.:

    supplex te ad pedes abiciebas,

    Cic. Phil. 2, 34, 86; cf. id. Lig. 5, 13:

    ad alios se reges supplicem contulisse,

    id. Imp. Pomp. 8, 21:

    et genua amplectens effatur talia supplex,

    Verg. A. 10, 523:

    vobis supplex manus tendit patria communis,

    Cic. Cat. 4, 9, 18; cf.

    infra II.: se supplicem pro aliquo profiteri,

    id. Pis. 32, 80:

    supplex ad aliquem venire,

    id. Att. 16, 16, C, §

    10: ad opem judicum supplices confugere,

    id. Font. 15, 33 (11, 23):

    do manus Supplex,

    Hor. Epod. 17, 2:

    supplex populi suffragia capto,

    id. Ep. 2, 2, 103:

    tibi quo die Portus Alexandrea supplex patefecit,

    id. C. 4, 14, 35:

    supplex rogabo,

    Stat. Achill. 1, 50.—
    (β).
    With dat.:

    ut tibi fierem supplex,

    Plaut. Ps. 5, 2, 20:

    judicibus supplex,

    Cic. Tusc. 1, 29, 71; id. de Or. 1, 53, 229:

    ego me plurimis pro te supplicem abjeci,

    id. Mil. 36, 100; Plaut. Bacch. 4, 9, 101; id. Cist. 1, 1, 34; id. Pers. 2, 3, 18; id. Stich. 2, 1, 18; Ter. Phorm. 5, 6, 47; Cic. Planc. 8, 21; Ov. H. 12, 185 al.:

    cum Alcibiades Socrati supplex esset, ut, etc.,

    Cic. Tusc. 3, 32, 77.—
    (γ).
    As subst.: supplex, ĭcis, m., a suppliant, humble petitioner:

    in miseros ac supplices misericordiā uti,

    Caes. B. G. 2, 28:

    et nos jacentis ad pedes supplicum voce prohibebis?

    Cic. Lig. 5, 13:

    tu supplice digno dignior,

    Val. Fl. 7, 290:

    paternus,

    Sen. Troad. 315; so with a pron. possess. or gen.:

    vester est supplex, judices,

    Cic. Mur. 40, 86; so,

    vester,

    id. Clu. 70, 200:

    tuus,

    Hor. C. 3, 10, 16:

    supplex vestrae misericordiae,

    Cic. Cael. 32, 79:

    dei,

    Nep. Paus. 4, 5; id. Ages. 4, 8:

    tui numinis,

    Sen. Agam. 343:

    domus inimicae,

    Quint. Decl. 9, 1.—
    II.
    Transf., of things:

    manus supplices,

    Cic. Font. 21, 48 (17, 38):

    manu supplice,

    Ov. M. 11, 279:

    dextra,

    Val. Fl. 4, 11:

    vitta,

    Hor. C. 3, 14, 8:

    dona,

    Verg. A. 3, 439:

    libelli,

    Mart. 8, 31, 3:

    vota,

    Verg. A. 8, 61:

    verba,

    Cic. Att. 12, 32, 1:

    vox,

    Sall. C. 31, 7; Ov. M. 2, 396; Liv. 30, 12; Curt. 4, 6, 28:

    voce supplex,

    Tac. A. 1, 57:

    oliva,

    Val. Fl. 3, 424:

    querelae,

    Tib. 1, 4, 72:

    lacrimae,

    Prop. 1, 16, 4:

    causa,

    Quint. 11, 1, 3.—Hence, adv.: sup-plĭcĭter, humbly, submissively, suppliantly:

    suppliciter demisseque respondere,

    Cic. Fl. 10, 21; id. de Or. 1, 20, 90; Caes. B. G. 1, 27; Suet. Aug. 13; id. Tib. 10; Verg. A. 1, 481; 12, 220; Hor. S. 1, 8, 32; Ov. F. 2, 438; id. P. 1, 10, 44.

    Lewis & Short latin dictionary > subplex

  • 49 supplex

    supplex ( subpl-), ĭcis (abl. supplĭci, but also -ĭce freq. in dactyl. and anap. verse, Hor. C. 3, 14, 8; Tib. 1, 2, 14; Ov. M. 2, 396 al.;

    and always when used subst.,

    Verg. A. 3, 667; Ov. M. 8, 261; Curt. 5, 3, 14;

    or to denote a temporary attitude or relation, not a permanent characteristic,

    Cic. Scaur. 2, 35; Luc. 8, 287; 8, 346; cf. Neue, Formenl. 2, 46; gen. plur. supplicium, Liv. 24, 30; 29, 16; 35, 34), adj. [sup-plico, bending the knees, kneeling down; hence], humbly begging or entreating; humble, submissive, beseeching, suppliant, supplicant (class.; syn.: humilis, submissus).
    (α).
    Absol.:

    supplex te ad pedes abiciebas,

    Cic. Phil. 2, 34, 86; cf. id. Lig. 5, 13:

    ad alios se reges supplicem contulisse,

    id. Imp. Pomp. 8, 21:

    et genua amplectens effatur talia supplex,

    Verg. A. 10, 523:

    vobis supplex manus tendit patria communis,

    Cic. Cat. 4, 9, 18; cf.

    infra II.: se supplicem pro aliquo profiteri,

    id. Pis. 32, 80:

    supplex ad aliquem venire,

    id. Att. 16, 16, C, §

    10: ad opem judicum supplices confugere,

    id. Font. 15, 33 (11, 23):

    do manus Supplex,

    Hor. Epod. 17, 2:

    supplex populi suffragia capto,

    id. Ep. 2, 2, 103:

    tibi quo die Portus Alexandrea supplex patefecit,

    id. C. 4, 14, 35:

    supplex rogabo,

    Stat. Achill. 1, 50.—
    (β).
    With dat.:

    ut tibi fierem supplex,

    Plaut. Ps. 5, 2, 20:

    judicibus supplex,

    Cic. Tusc. 1, 29, 71; id. de Or. 1, 53, 229:

    ego me plurimis pro te supplicem abjeci,

    id. Mil. 36, 100; Plaut. Bacch. 4, 9, 101; id. Cist. 1, 1, 34; id. Pers. 2, 3, 18; id. Stich. 2, 1, 18; Ter. Phorm. 5, 6, 47; Cic. Planc. 8, 21; Ov. H. 12, 185 al.:

    cum Alcibiades Socrati supplex esset, ut, etc.,

    Cic. Tusc. 3, 32, 77.—
    (γ).
    As subst.: supplex, ĭcis, m., a suppliant, humble petitioner:

    in miseros ac supplices misericordiā uti,

    Caes. B. G. 2, 28:

    et nos jacentis ad pedes supplicum voce prohibebis?

    Cic. Lig. 5, 13:

    tu supplice digno dignior,

    Val. Fl. 7, 290:

    paternus,

    Sen. Troad. 315; so with a pron. possess. or gen.:

    vester est supplex, judices,

    Cic. Mur. 40, 86; so,

    vester,

    id. Clu. 70, 200:

    tuus,

    Hor. C. 3, 10, 16:

    supplex vestrae misericordiae,

    Cic. Cael. 32, 79:

    dei,

    Nep. Paus. 4, 5; id. Ages. 4, 8:

    tui numinis,

    Sen. Agam. 343:

    domus inimicae,

    Quint. Decl. 9, 1.—
    II.
    Transf., of things:

    manus supplices,

    Cic. Font. 21, 48 (17, 38):

    manu supplice,

    Ov. M. 11, 279:

    dextra,

    Val. Fl. 4, 11:

    vitta,

    Hor. C. 3, 14, 8:

    dona,

    Verg. A. 3, 439:

    libelli,

    Mart. 8, 31, 3:

    vota,

    Verg. A. 8, 61:

    verba,

    Cic. Att. 12, 32, 1:

    vox,

    Sall. C. 31, 7; Ov. M. 2, 396; Liv. 30, 12; Curt. 4, 6, 28:

    voce supplex,

    Tac. A. 1, 57:

    oliva,

    Val. Fl. 3, 424:

    querelae,

    Tib. 1, 4, 72:

    lacrimae,

    Prop. 1, 16, 4:

    causa,

    Quint. 11, 1, 3.—Hence, adv.: sup-plĭcĭter, humbly, submissively, suppliantly:

    suppliciter demisseque respondere,

    Cic. Fl. 10, 21; id. de Or. 1, 20, 90; Caes. B. G. 1, 27; Suet. Aug. 13; id. Tib. 10; Verg. A. 1, 481; 12, 220; Hor. S. 1, 8, 32; Ov. F. 2, 438; id. P. 1, 10, 44.

    Lewis & Short latin dictionary > supplex

  • 50 triplex

    trī̆plex, ĭcis (abl. regularly triplici;

    triplice,

    Prud. Apoth. 383; Ven. Carm. 7, 4, 12), adj. [ter-plico], threefold, triple.
    I.
    Lit.
    A.
    Adj.:

    Plato triplicem finxit animum,

    Cic. Tusc. 1, 10, 20:

    philosophandi ratio triplex,

    id. Ac. 1, 5, 19: nec me pastoris Iberi Forma triplex, nec forma triplex tua, Cerbere, movit, Ov M. 9, 185: cuspis, i. e. Neptune ' s trident, id. ib. 12, 594:

    mundus (because made up of sky, land, and sea),

    id. ib. 12, 40:

    regnum (because shared among Jupiter, Neptune, and Pluto),

    id. ib. 5, 368: vultus Dianae (because also Luna and Hecate;

    v. triceps and triformis),

    id. H. 12, 79: triplicem aciem instruere, to draw up an army in three lines or columns, to form a triple line, Caes. B. G. 1, 24; so,

    acies,

    id. ib. 1, 51; id. B. C. 1, 41; 1, 83 al.; cf.

    comically: paravi copias duplices, triplices dolos. perfidias,

    Plaut. Ps. 2, 1, 5:

    vallus, Auct. B. Alex. 2, 3: murus,

    Verg. A. 6, 549; Ov. F. 3, 801:

    aes,

    Verg. A. 10, 784; Hor. C. 1, 3, 9:

    triplici stant ordine dentes,

    Ov. M. 3, 34 et saep. — Poet., of three like persons or things belonging together: triplices Sorores, [p. 1901] the three sisters, i. e. the Fates, Ov. M. 8, 452;

    called triplices deae,

    id. ib. 2, 654; cf.:

    quae ratum triplici pollice netis opus,

    i. e. the finger of the three Fates, id. Ib. 76: poenarum deae triplices, i. e. the Furies, id. M, 8, 481:

    Minyeïdes,

    i. e. the three daughters of Minyas, id. ib. 4, 425:

    greges,

    three bands of Bacchantes, Prop. 3, 17 (4, 16), 24; cf.

    gens,

    three clans, Verg. A. 10, 202. —
    B.
    Substt.
    1.
    trī̆plex, ĭcis, n., three times as much, a threefold portion, triple: sume tibi decies; tibi tantundem;

    tibi triplex,

    Hor. S. 2 3, 237; cf.:

    pediti in singulos dati centeni (denarii), duplex centurioni, triplex equiti,

    Liv. 45, 40, 5; 45, 43, 7:

    olei veteris triplex adicitur,

    Scrib. Comp. 218. —
    2.
    trī̆plĭces, ĭum, m. (sc. codicilli), a writing-tablet with three leaves, Cic. Att. 13, 8, 1; Mart. 7, 72, 2; 10, 87, 6; 14, 6, 1.—
    * II.
    Transf., very great or strong: triplici fluctu, Sall. Fragm. ap. Serv. Verg. A. 1, 116 (id. H. 4, 23 Dietsch). — Adv.: trĭplĭcĭter, in a threefold manner, in three ways:

    commutare,

    Auct. Her. 4, 42, 54: l littera tripliciter sonat, Mart. Cap. 3, 54.

    Lewis & Short latin dictionary > triplex

  • 51 triplices

    trī̆plex, ĭcis (abl. regularly triplici;

    triplice,

    Prud. Apoth. 383; Ven. Carm. 7, 4, 12), adj. [ter-plico], threefold, triple.
    I.
    Lit.
    A.
    Adj.:

    Plato triplicem finxit animum,

    Cic. Tusc. 1, 10, 20:

    philosophandi ratio triplex,

    id. Ac. 1, 5, 19: nec me pastoris Iberi Forma triplex, nec forma triplex tua, Cerbere, movit, Ov M. 9, 185: cuspis, i. e. Neptune ' s trident, id. ib. 12, 594:

    mundus (because made up of sky, land, and sea),

    id. ib. 12, 40:

    regnum (because shared among Jupiter, Neptune, and Pluto),

    id. ib. 5, 368: vultus Dianae (because also Luna and Hecate;

    v. triceps and triformis),

    id. H. 12, 79: triplicem aciem instruere, to draw up an army in three lines or columns, to form a triple line, Caes. B. G. 1, 24; so,

    acies,

    id. ib. 1, 51; id. B. C. 1, 41; 1, 83 al.; cf.

    comically: paravi copias duplices, triplices dolos. perfidias,

    Plaut. Ps. 2, 1, 5:

    vallus, Auct. B. Alex. 2, 3: murus,

    Verg. A. 6, 549; Ov. F. 3, 801:

    aes,

    Verg. A. 10, 784; Hor. C. 1, 3, 9:

    triplici stant ordine dentes,

    Ov. M. 3, 34 et saep. — Poet., of three like persons or things belonging together: triplices Sorores, [p. 1901] the three sisters, i. e. the Fates, Ov. M. 8, 452;

    called triplices deae,

    id. ib. 2, 654; cf.:

    quae ratum triplici pollice netis opus,

    i. e. the finger of the three Fates, id. Ib. 76: poenarum deae triplices, i. e. the Furies, id. M, 8, 481:

    Minyeïdes,

    i. e. the three daughters of Minyas, id. ib. 4, 425:

    greges,

    three bands of Bacchantes, Prop. 3, 17 (4, 16), 24; cf.

    gens,

    three clans, Verg. A. 10, 202. —
    B.
    Substt.
    1.
    trī̆plex, ĭcis, n., three times as much, a threefold portion, triple: sume tibi decies; tibi tantundem;

    tibi triplex,

    Hor. S. 2 3, 237; cf.:

    pediti in singulos dati centeni (denarii), duplex centurioni, triplex equiti,

    Liv. 45, 40, 5; 45, 43, 7:

    olei veteris triplex adicitur,

    Scrib. Comp. 218. —
    2.
    trī̆plĭces, ĭum, m. (sc. codicilli), a writing-tablet with three leaves, Cic. Att. 13, 8, 1; Mart. 7, 72, 2; 10, 87, 6; 14, 6, 1.—
    * II.
    Transf., very great or strong: triplici fluctu, Sall. Fragm. ap. Serv. Verg. A. 1, 116 (id. H. 4, 23 Dietsch). — Adv.: trĭplĭcĭter, in a threefold manner, in three ways:

    commutare,

    Auct. Her. 4, 42, 54: l littera tripliciter sonat, Mart. Cap. 3, 54.

    Lewis & Short latin dictionary > triplices

  • 52 triplico

    trī̆plĭco, āvi, ātum, 1, v. a. [triplex], to multiply by three, to treble, triple (post-Aug. and very rare):

    numerum,

    Gell. 1, 20, 5; Macr. Somn. Scip. 1, 20 med.:

    id triplicatum corvis (tribuit),

    Plin. 7, 48, 49, § 153; Vulg. Ezech. 21, 14.

    Lewis & Short latin dictionary > triplico

  • 53 vestiplica

    vestĭplĭca, ae, f. [vestis-plico], a (female) clothes-folder, ironer, laundress (anteand post-class.), Plaut. Trin. 2, 1, 26; Pseudo Quint. Decl. 363; Inscr. Orell. 3315; cf. vestiplicus and vestispica.

    Lewis & Short latin dictionary > vestiplica

См. также в других словарях:

  • plico — s.m. [dal tema del verbo lat. plicare, piegare, avvolgere ] (pl. chi ). [pacco contenente documentazione cartacea o libri: spedire un p. ] ▶◀ (non com.) piego …   Enciclopedia Italiana

  • plico — plì·co s.m. CO insieme di carte ripiegate o arrotolate racchiuse in un involucro sigillato, legato o chiuso con punti metallici: plico postale, spedire un plico {{line}} {{/line}} DATA: av. 1503. ETIMO: der. del lat. plicāre piegare, avvolgere …   Dizionario italiano

  • plico — {{hw}}{{plico}}{{/hw}}s. m.  (pl. chi ) Insieme di lettere, documenti e sim. racchiusi in un involucro …   Enciclopedia di italiano

  • plico — pl.m. plichi …   Dizionario dei sinonimi e contrari

  • plico — s. m. busta, involto, fascicolo …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

  • Georgius de Plico (30) — 30Georgius de Plico, (18. Febr.), ein Franciscaner Laienbruder aus Pliego (Plicum) in Spanien um das J. 1581. (Hub. Men.) …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • plic — PLIC, plicuri, s.n. Obiect confecţionat dintr o hârtie împăturită în chip special şi lipită pe trei părţi, pentru a închide o scrisoare, un act etc. (în vederea expedierii lor); obiectul împreună cu scrisoarea, actul etc. pe care le conţine. –… …   Dicționar Român

  • List of Latin words with English derivatives — This is a list of Latin words with derivatives in English (and other modern languages). Ancient orthography did not distinguish between i and j or between u and v. Many modern works distinguish u from v but not i from j. In this article both… …   Wikipedia

  • πλίκος — ο, Ν 1. (κυρίως για χαρτονομίσματα) δεσμίδα, μάτσο («είχε πλίκο τα χιλιάρικα») 2. περιτύλιγμα, φάκελος. [ΕΤΥΜΟΛ. < ιταλ. plico «φάκελος, πτυχή» < λατ. plico «διπλώνω»] …   Dictionary of Greek

  • espresso — e·sprès·so p.pass., agg., s.m. 1. p.pass., agg. → esprimere, esprimersi 2. agg. CO esplicito: è suo espresso desiderio invitarti Sinonimi: dichiarato, 2manifesto, palese. Contrari: implicito, inespresso, sottinteso. 3a. agg. CO di cibo, preparato …   Dizionario italiano

  • plek̂- —     plek̂     English meaning: to plait, weave     Deutsche Übersetzung: “flechten, zusammenwickeln”     Note: presumably further formations from pel “falten”     Material: O.Ind. prasna m. “netting, lurban” (also plü s i m. “ intestines,… …   Proto-Indo-European etymological dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»