-
1 antiquiteit
1 [voorwerp, bouwwerk uit vroeger tijd] antiquités 〈v., alleen meervoud〉 ⇒ 〈 voorwerp〉 objet 〈m.〉 ancien -
2 antiquiteit
v
См. также в других словарях:
Antiquität — Sf (meist Pl.) erw. fremd. Erkennbar fremd (16. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. antīquitātes ( Pl. zu l. antīquitās) Altertümlichkeiten . Abstraktbildung zu l. antīquus (antik). Zur gleichen Grundlage (über ein praktisch unbezeugtes antiquieren) … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache