-
1 anticipo
anticipo, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] prendre par avance, devancer, anticiper, avancer. [st2]2 [-] surpasser, l'emporter. [st2]3 - intr. - prendre les devants. - anticipare mortem, Suet. Tib. 61: avancer sa mort. - anticipare molestiam, Cic. Att. 8, 14: se chagriner d'avance.* * *anticipo, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] prendre par avance, devancer, anticiper, avancer. [st2]2 [-] surpasser, l'emporter. [st2]3 - intr. - prendre les devants. - anticipare mortem, Suet. Tib. 61: avancer sa mort. - anticipare molestiam, Cic. Att. 8, 14: se chagriner d'avance.* * *Anticipo, anticipas, penul. cor. anticipare. Cic. S'advencer de prendre, Anticiper, Preoccuper, Prevenir.\Anticipare vno die. Plin. S'advencer d'un jour. -
2 anticipo
anticipo, āvī, ātum, āre (ante u. capio), I) vorher-, vor der Zeit-, früher nehmen, quod ita sit informatum anticipatumque mentibus nostris, ut etc., weil die Vorstellung und vorgefaßte Meinung in unserem Verstande liege, Cic.: ant. eius rei molestiam, sich im voraus bekümmern wegen usw., Cic.: viam, früher zurücklegen, Ov.: ludos, vor der Zeit feiern, Suet.: mortem, sich vorher umbringen, Suet. – II) einen Vorsprung nehmen, zuvorkommen, Varr. fr., Lucr. u. Plin. – übtr. m. Acc. = übertreffen, Auson. epist. 4, 70 (Schenkl liest Anticyramve bibas).
-
3 anticipo
anticipo, āvī, ātum, āre (ante u. capio), I) vorher-, vor der Zeit-, früher nehmen, quod ita sit informatum anticipatumque mentibus nostris, ut etc., weil die Vorstellung und vorgefaßte Meinung in unserem Verstande liege, Cic.: ant. eius rei molestiam, sich im voraus bekümmern wegen usw., Cic.: viam, früher zurücklegen, Ov.: ludos, vor der Zeit feiern, Suet.: mortem, sich vorher umbringen, Suet. – II) einen Vorsprung nehmen, zuvorkommen, Varr. fr., Lucr. u. Plin. – übtr. m. Acc. = übertreffen, Auson. epist. 4, 70 (Schenkl liest Anticyramve bibas).Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > anticipo
-
4 anticipō
anticipō āvī, ātus, āre [ante + CAP-], to take before, anticipate: rei molestiam: anticipata via est, travelled more quickly, O.* * *anticipare, anticipavi, anticipatus Voccupy beforehand; anticipate, get the lead, get ahead of; have preconception -
5 anticipo
anti-cipo, āvī, ātum, āre [ capio ]1) наперёд усваивать себе, заранее приниматьa. aliquid mente C — заранее составить себе понятие о чём-л.2) предвосхищать (timoris tormentum Sen)a. molestiam C — заранее предаваться грустиa. ludos Su — праздновать (совершать торжества) раньше времениa. mortem Su — окончить жизнь самоубийствомvia anticipata O — ранее (т. е. скорее обычного) пройденный путь3) упреждать, опережать Lcr, PM4) превзойти ( aliquid Aus) -
6 anticipo
antĭ-cĭpo, āvi, ātum, 1, v. a. [ante-capio].I. a.With acc.:b.vigilias,
Vulg. Psa. 76, 5:nos,
ib. ib. 78, 8:ita est informatum anticipatumque mentibus nostris, etc.,
already known, innate, Cic. N. D. 1, 27, 76 (cf. anticipatio;B. and K. here reject anticipatumque): qui anticipes ejus rei molestiam, quam triduo sciturus sis,
id. Att. 8, 14:anticipata via,
travelled over before, Ov. M. 3, 234:mortem,
Suet. Tib. 61:saeculares anticipati (i. e. justo maturius editi),
id. Claud. 21 al. —With inf. (eccl. [p. 132] Lat.):c.anticipemus facere pacem,
Vulg. 1 Macc. 10, 4.—Absol., to anticipate:* II.sol Anticipat caelum radiis accendere temptans,
Lucr. 5, 658; Varr. ap. Non. p. 70, 13:venti uno die anticipantes,
Plin. 2, 47, 47, § 122.— -
7 anticipatio
anticipātio, ōnis f. [ anticipo ] филос. (греч. prolēpsis)наперёд составленное понятие, доопытное представление, врождённая (априорная) идея C -
8 anticipator
anticipātor, ōris m. [ anticipo ]предвидящий, знающий наперёд (a. mundi deus Aus) -
9 anticipalis
anticipālis, e (anticipo), vorhergehend, Gromat. vet. 64, 22 u.a.
-
10 anticipatio
anticipātio, ōnis, f. (anticipo), I) die vorgefaßte Meinung, der Vorbegriff von einer Sache, ehe man sie durch Unterricht kennen lernt (griech. πρόληψις), deorum, von den Göttern, Cic. de nat. deor. 1, 43 u. 44. Arnob. 2, 4. – II) die erste Bewegung des Körpers vor dem eigentlichen Gehen, anticipationes itionum, Arnob. 3, 13. – III) eine Redefigur = occupatio (πρόληψις), Iul. Rufin. de schem. lex. § 1. Carm. de fig. 124.
-
11 anticipator
anticipātor, ōris, m. (anticipo), der Vorausnehmer, -kenner, mundi, Auson. ephem. 3, 9. p. 7 Peiper.
-
12 anticipātus
anticipātus, a, um part. passé de anticipo. - ludi anticipati, Suet.: jeux célébrés avant le temps. -
13 anticipalis
anticipālis, e (anticipo), vorhergehend, Gromat. vet. 64, 22 u.a.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > anticipalis
-
14 anticipatio
anticipātio, ōnis, f. (anticipo), I) die vorgefaßte Meinung, der Vorbegriff von einer Sache, ehe man sie durch Unterricht kennen lernt (griech. πρόληψις), deorum, von den Göttern, Cic. de nat. deor. 1, 43 u. 44. Arnob. 2, 4. – II) die erste Bewegung des Körpers vor dem eigentlichen Gehen, anticipationes itionum, Arnob. 3, 13. – III) eine Redefigur = occupatio (πρόληψις), Iul. Rufin. de schem. lex. § 1. Carm. de fig. 124.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > anticipatio
-
15 anticipator
anticipātor, ōris, m. (anticipo), der Vorausnehmer, -kenner, mundi, Auson. ephem. 3, 9. p. 7 Peiper.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > anticipator
-
16 anticipātiō
anticipātiō ōnis, f [anticipo], a preconception, preconceived notion: deorum.* * *preconception, previous notion; anticipation; idea before receiving instruction -
17 anticipatio
antĭcĭpātĭo, ōnis, f. [anticipo].I.A preconception, the innate notion of a thing formed before receiving instruction concerning it, Gr. prolêpsis (only in Cic.):II.deorum,
Cic. N. D. 1, 16, 43:sive anticipatio sive praenotio deorum,
id. ib. 1, 17, 43.—The first movements of the body before walking, Arn. 3, p. 107.—III.In rhet., a figure of speech, anticipation = occupatio and prolêpsis, Jul. Ruf. p. 30 Pith. -
18 praecipio
prae-cĭpĭo, cēpi, ceptum, 3, v. a. [capio], to take or seize beforehand, to get or receive in advance (class., esp. in the trop. sense; syn.: anticipo, praeoccupo).I.Lit.A.In gen., Lucr. 6, 1050:B.nisi aquam praecepimus ante,
id. 6, 804:a publicanis pecuniam insequentis anni mutuam praeceperat,
Caes. B. C. 3, 31:aliquantum viae,
to get the start somewhat, Liv. 36, 19:longius spatium fugā,
id. 22, 41 fin.:iter,
id. 3, 46:Piraeeum quinqueremibus,
to preoccupy, id. 32, 16, 5: mons a Lusitanis praeceptus, Sall. Fragm. ap. Gell. 10, 26, 3:si lac praeceperit aestus,
i. e. have previously dried up, Verg. E. 3, 98.—In partic., in jurid. lang, to receive (esp. an inheritance or bequest) in advance, Plin. Ep. 5, 7, 4:II.si heres centum praecipere jussus sit,
Dig. 30, 122; so ib. 36, 1, 63:quantitatem dotis,
ib. 17, 2, 81:dotem,
ib. 10, 2, 46:per praeceptionem hoc modo legamus: Lucius Titius hominem Stichum praecipito,
Gai. Inst. 2, 216. —Trop.A.In gen., to take or obtain in advance, to anticipate:B.aliquantum ad fugam temporis Syphax et Hasdrubal praeceperunt,
gained some advantage in time, Liv. 30, 8 fin.:tempus,
id. 1, 7:celeres neu praecipe Parcas,
do not hasten in advance of, do not anticipate, Stat. Th. 8, 328; so,veneno fata praecepit,
Flor. 3, 9, 4: praecipio gaudia suppliciorum vestrorum, I rejoice in advance, Anton. ap. Cic. Phil. 13, 20, 45; Hirt. B. G. 8, 51; cf. Liv. 45, 1, 1:jam animo victoriam praecipiebant,
figured to themselves beforehand, Caes. B. C. 3, 87 fin.; Liv. 10, 26:spe jam praecipit hostem,
Verg. A. 11, 491: praecipere cogitatione futura, to conjecture or imagine beforehand, Cic. Off. 1, 23, 81:omnia,
Verg. A. 6, 105; cf.:haec usu ventura opinione praeceperat,
had already suspected, Caes. B. G. 7, 9:sed alterum mihi est certius, nec praecipiam tamen,
Cic. Att. 10, 1, 2.—In partic., to give rules or precepts to any one, to advise, admonish, warn, inform, instruct, teach; to enjoin, direct, bid, order, etc. (syn.:mando, impero, doceo): vilici officia, quae dominus praecepit,
Cato, R. R. 142:Philocomasio id praecipiendum est, ut sciat,
Plaut. Mil. 2, 2, 92:quoi numquam unam rem me licet semel praecipere,
id. As. 2, 4, 15:quae ego tibi praecipio, ea facito,
id. Trin. 2, 2, 17:docui, monui, bene praecepi semper quae potui omnia,
Ter. Ad. 5, 9, 6:quicquid praecipies, esto brevis,
Hor. A. P. 335:de eloquentiā,
Cic. de Or. 2, 11, 48:de agriculturā,
Plin. 18, 24, 56, § 201:alicui aliquid praecipere,
Cic. Mur. 2, 4: glossemata nobis, Asin. Gall. ap. Suet. Gram. 22:numerumque modumque carinis Praecipiant,
Verg. A. 11, 329:cantus lugubres,
Hor. C. 1, 24, 2:artem nandi,
Ov. Tr. 2, 486:humanitatem,
Plin. Ep. 1, 10, 2, etc.:mitem animum et mores modicis erroribus aequos Praecipit,
enjoins, recommends, Juv. 14, 16.—With inf.:justitia praecipit, parcere omnibus,
Cic. Rep. 3, 12, 21; so,paeoniam praecipiunt eruere noctu,
Plin. 25, 4, 10, § 29:codicillos aperiri testator praecepit,
Dig. 31, 1, 89.—With ut:illud potius praecipiendum fuit, ut, etc.,
Cic. Lael. 16, 60:recte etiam praecipi potest in amicitiis, ne, etc.,
id. ib. 20, 75:consulentibus Pythia praecepit, ut, etc.,
Nep. Milt. 1, 3.—With subj. alone:praecipit atque interdicit, omnes unum peterent Indutiomarum,
Caes. B. G. 5, 58:his praecepit, omnes mortales pecuniā aggrediantur,
Sall. J. 28, 1.—With acc. and inf.:etiam scelere convictos nonnisi ad opus damnari praeceperat,
Suet. Ner. 31:D. Claudius edicto praecepit,
decreed, commanded, Dig. 48, 10, 15. —As subst.: praecĭpĭens, entis, m., a teacher, Cic. Rep. 1, 46, 70:jam prope consummata fuerit praecipientis opera,
Quint. 2, 6, 6:in numero praecipientium,
id. 2, 3, 5.—Hence, praeceptum, i, n. (acc. to II. B.), a maxim, rule, precept; an order, direction, command, bidding; an injunction, etc. (class.):quo praecepto ab iis diligentissime observato,
Caes. B. G. 5, 35:sine praecepto ullius suā sponte struebatur acies,
Liv. 9, 31:transvectae praecepto ducis alae,
Tac. Agr. 37:hoc praeceptum patet latius,
Cic. Tusc. 2, 24, 58; cf.:hoc praeceptum officii diligenter tenendum est,
id. Off. 2, 14, 51.—In plur.:tuis monitig praeceptisque,
Cic. Fam. 5, 13, 3:in quam (partem) praecepta nobis danda sunt,
id. Inv. 2, 17, 53; 2, 34, 105:abundare praeceptis philosophiae,
id. Off. 1, 1, 1:dare praecepta dicendi,
id. Brut. 76, 273; cf.studiosis dicendi praecepta tradere,
id. Or. 41, 141:deūm praecepta secuti,
orders, commands, Verg. G. 4, 448:sine vi non ulla dabit (Nereus) praecepta,
id. ib. 4, 398.
См. также в других словарях:
anticipo — sustantivo masculino 1. Parte del sueldo de una persona que ésta recibe antes de tiempo: Pidió un anticipo a la empresa para poder pagar unos muebles. Sinónimo: adelanto. 2. Adelanto o anticipación que se hace de algo: Me leyó un anticipo de lo… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
anticipo — /an titʃipo/ s.m. [der. di anticipare ]. 1. a. [il tempo che si anticipa: la lezione avrà inizio con un a. di 10 minuti ] ◀▶ ritardo. ▲ Locuz. prep.: in anticipo [prima del tempo normale o convenuto o prima d avere avuto il corrispettivo] ▶◀ e… … Enciclopedia Italiana
anticipo — (De anticipar). 1. m. anticipación. 2. Dinero anticipado … Diccionario de la lengua española
anticipo — an·tì·ci·po s.m. AU 1. spostamento a un tempo anteriore a quello fissato: anticipo della partenza, del pagamento Sinonimi: anticipazione. Contrari: ritardo, posticipo. 2. arco di tempo che precede il momento in cui un evento avrebbe dovuto… … Dizionario italiano
anticipo — {{#}}{{LM A02621}}{{〓}} {{SynA02667}} {{[}}anticipo{{]}} ‹an·ti·ci·po› {{《}}▍ s.m.{{》}} {{<}}1{{>}} Adelantamiento temporal a lo señalado o a lo previsto: • Y lo que te he dicho es solo un anticipo de lo que vas a tener que oír.{{○}} {{<}}2{{>}}… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
anticipo — ► sustantivo masculino 1 Anticipación, acción de anticipar o anticiparse. SINÓNIMO antelación 2 ECONOMÍA Cantidad de dinero que se cobra con antelación a la fecha convenida: ■ le dio un anticipo para que comprase los materiales necesarios.… … Enciclopedia Universal
anticipo — s. m. 1. anticipazione CONTR. ritardo, rinvio, differimento, proroga □ (nel calcio) posticipo 2. (somma di denaro) acconto, caparra □ prefinanziamento CFR. saldo 3 … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
anticipo — {{hw}}{{anticipo}}{{/hw}}s. m. 1 Anticipazione | Somma di denaro anticipata: dare, chiedere, ottenere un anticipo | In –a, prima del tempo convenuto | Partita del campionato di calcio che viene giocata prima delle altre; CONTR. Posticipo. 2 (mecc … Enciclopedia di italiano
Anticipo societario — Saltar a navegación, búsqueda El anticipo societario es en la terminología utilizada por el movimiento cooperativo la percepción a cuenta de los excedentes de una cooperativa, que recibe de forma periódica un socio trabajador de la misma según su … Wikipedia Español
anticipo sobre póliza — Economía. Anticipo que el asegurado pide a la compañía con cargo al valor de rescate de la póliza de seguro de vida. El anticipo devenga un interés hasta que se reembolse, y deja inalterado el resto del contrato … Diccionario de Economía Alkona
anticipo sobre póliza — Economía. Anticipo que el asegurado pide a la compañía con cargo al valor de rescate de la póliza de seguro de vida. El anticipo devenga un interés hasta que se reembolse, y deja inalterado el resto del contrato … Diccionario de Economía