-
1 anticipō
anticipō āvī, ātus, āre [ante + CAP-], to take before, anticipate: rei molestiam: anticipata via est, travelled more quickly, O.* * *anticipare, anticipavi, anticipatus Voccupy beforehand; anticipate, get the lead, get ahead of; have preconception -
2 anticipo
antĭ-cĭpo, āvi, ātum, 1, v. a. [ante-capio].I. a.With acc.:b.vigilias,
Vulg. Psa. 76, 5:nos,
ib. ib. 78, 8:ita est informatum anticipatumque mentibus nostris, etc.,
already known, innate, Cic. N. D. 1, 27, 76 (cf. anticipatio;B. and K. here reject anticipatumque): qui anticipes ejus rei molestiam, quam triduo sciturus sis,
id. Att. 8, 14:anticipata via,
travelled over before, Ov. M. 3, 234:mortem,
Suet. Tib. 61:saeculares anticipati (i. e. justo maturius editi),
id. Claud. 21 al. —With inf. (eccl. [p. 132] Lat.):c.anticipemus facere pacem,
Vulg. 1 Macc. 10, 4.—Absol., to anticipate:* II.sol Anticipat caelum radiis accendere temptans,
Lucr. 5, 658; Varr. ap. Non. p. 70, 13:venti uno die anticipantes,
Plin. 2, 47, 47, § 122.— -
3 anticipātiō
anticipātiō ōnis, f [anticipo], a preconception, preconceived notion: deorum.* * *preconception, previous notion; anticipation; idea before receiving instruction -
4 anticipatio
antĭcĭpātĭo, ōnis, f. [anticipo].I.A preconception, the innate notion of a thing formed before receiving instruction concerning it, Gr. prolêpsis (only in Cic.):II.deorum,
Cic. N. D. 1, 16, 43:sive anticipatio sive praenotio deorum,
id. ib. 1, 17, 43.—The first movements of the body before walking, Arn. 3, p. 107.—III.In rhet., a figure of speech, anticipation = occupatio and prolêpsis, Jul. Ruf. p. 30 Pith. -
5 praecipio
prae-cĭpĭo, cēpi, ceptum, 3, v. a. [capio], to take or seize beforehand, to get or receive in advance (class., esp. in the trop. sense; syn.: anticipo, praeoccupo).I.Lit.A.In gen., Lucr. 6, 1050:B.nisi aquam praecepimus ante,
id. 6, 804:a publicanis pecuniam insequentis anni mutuam praeceperat,
Caes. B. C. 3, 31:aliquantum viae,
to get the start somewhat, Liv. 36, 19:longius spatium fugā,
id. 22, 41 fin.:iter,
id. 3, 46:Piraeeum quinqueremibus,
to preoccupy, id. 32, 16, 5: mons a Lusitanis praeceptus, Sall. Fragm. ap. Gell. 10, 26, 3:si lac praeceperit aestus,
i. e. have previously dried up, Verg. E. 3, 98.—In partic., in jurid. lang, to receive (esp. an inheritance or bequest) in advance, Plin. Ep. 5, 7, 4:II.si heres centum praecipere jussus sit,
Dig. 30, 122; so ib. 36, 1, 63:quantitatem dotis,
ib. 17, 2, 81:dotem,
ib. 10, 2, 46:per praeceptionem hoc modo legamus: Lucius Titius hominem Stichum praecipito,
Gai. Inst. 2, 216. —Trop.A.In gen., to take or obtain in advance, to anticipate:B.aliquantum ad fugam temporis Syphax et Hasdrubal praeceperunt,
gained some advantage in time, Liv. 30, 8 fin.:tempus,
id. 1, 7:celeres neu praecipe Parcas,
do not hasten in advance of, do not anticipate, Stat. Th. 8, 328; so,veneno fata praecepit,
Flor. 3, 9, 4: praecipio gaudia suppliciorum vestrorum, I rejoice in advance, Anton. ap. Cic. Phil. 13, 20, 45; Hirt. B. G. 8, 51; cf. Liv. 45, 1, 1:jam animo victoriam praecipiebant,
figured to themselves beforehand, Caes. B. C. 3, 87 fin.; Liv. 10, 26:spe jam praecipit hostem,
Verg. A. 11, 491: praecipere cogitatione futura, to conjecture or imagine beforehand, Cic. Off. 1, 23, 81:omnia,
Verg. A. 6, 105; cf.:haec usu ventura opinione praeceperat,
had already suspected, Caes. B. G. 7, 9:sed alterum mihi est certius, nec praecipiam tamen,
Cic. Att. 10, 1, 2.—In partic., to give rules or precepts to any one, to advise, admonish, warn, inform, instruct, teach; to enjoin, direct, bid, order, etc. (syn.:mando, impero, doceo): vilici officia, quae dominus praecepit,
Cato, R. R. 142:Philocomasio id praecipiendum est, ut sciat,
Plaut. Mil. 2, 2, 92:quoi numquam unam rem me licet semel praecipere,
id. As. 2, 4, 15:quae ego tibi praecipio, ea facito,
id. Trin. 2, 2, 17:docui, monui, bene praecepi semper quae potui omnia,
Ter. Ad. 5, 9, 6:quicquid praecipies, esto brevis,
Hor. A. P. 335:de eloquentiā,
Cic. de Or. 2, 11, 48:de agriculturā,
Plin. 18, 24, 56, § 201:alicui aliquid praecipere,
Cic. Mur. 2, 4: glossemata nobis, Asin. Gall. ap. Suet. Gram. 22:numerumque modumque carinis Praecipiant,
Verg. A. 11, 329:cantus lugubres,
Hor. C. 1, 24, 2:artem nandi,
Ov. Tr. 2, 486:humanitatem,
Plin. Ep. 1, 10, 2, etc.:mitem animum et mores modicis erroribus aequos Praecipit,
enjoins, recommends, Juv. 14, 16.—With inf.:justitia praecipit, parcere omnibus,
Cic. Rep. 3, 12, 21; so,paeoniam praecipiunt eruere noctu,
Plin. 25, 4, 10, § 29:codicillos aperiri testator praecepit,
Dig. 31, 1, 89.—With ut:illud potius praecipiendum fuit, ut, etc.,
Cic. Lael. 16, 60:recte etiam praecipi potest in amicitiis, ne, etc.,
id. ib. 20, 75:consulentibus Pythia praecepit, ut, etc.,
Nep. Milt. 1, 3.—With subj. alone:praecipit atque interdicit, omnes unum peterent Indutiomarum,
Caes. B. G. 5, 58:his praecepit, omnes mortales pecuniā aggrediantur,
Sall. J. 28, 1.—With acc. and inf.:etiam scelere convictos nonnisi ad opus damnari praeceperat,
Suet. Ner. 31:D. Claudius edicto praecepit,
decreed, commanded, Dig. 48, 10, 15. —As subst.: praecĭpĭens, entis, m., a teacher, Cic. Rep. 1, 46, 70:jam prope consummata fuerit praecipientis opera,
Quint. 2, 6, 6:in numero praecipientium,
id. 2, 3, 5.—Hence, praeceptum, i, n. (acc. to II. B.), a maxim, rule, precept; an order, direction, command, bidding; an injunction, etc. (class.):quo praecepto ab iis diligentissime observato,
Caes. B. G. 5, 35:sine praecepto ullius suā sponte struebatur acies,
Liv. 9, 31:transvectae praecepto ducis alae,
Tac. Agr. 37:hoc praeceptum patet latius,
Cic. Tusc. 2, 24, 58; cf.:hoc praeceptum officii diligenter tenendum est,
id. Off. 2, 14, 51.—In plur.:tuis monitig praeceptisque,
Cic. Fam. 5, 13, 3:in quam (partem) praecepta nobis danda sunt,
id. Inv. 2, 17, 53; 2, 34, 105:abundare praeceptis philosophiae,
id. Off. 1, 1, 1:dare praecepta dicendi,
id. Brut. 76, 273; cf.studiosis dicendi praecepta tradere,
id. Or. 41, 141:deūm praecepta secuti,
orders, commands, Verg. G. 4, 448:sine vi non ulla dabit (Nereus) praecepta,
id. ib. 4, 398.
См. также в других словарях:
anticipo — sustantivo masculino 1. Parte del sueldo de una persona que ésta recibe antes de tiempo: Pidió un anticipo a la empresa para poder pagar unos muebles. Sinónimo: adelanto. 2. Adelanto o anticipación que se hace de algo: Me leyó un anticipo de lo… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
anticipo — /an titʃipo/ s.m. [der. di anticipare ]. 1. a. [il tempo che si anticipa: la lezione avrà inizio con un a. di 10 minuti ] ◀▶ ritardo. ▲ Locuz. prep.: in anticipo [prima del tempo normale o convenuto o prima d avere avuto il corrispettivo] ▶◀ e… … Enciclopedia Italiana
anticipo — (De anticipar). 1. m. anticipación. 2. Dinero anticipado … Diccionario de la lengua española
anticipo — an·tì·ci·po s.m. AU 1. spostamento a un tempo anteriore a quello fissato: anticipo della partenza, del pagamento Sinonimi: anticipazione. Contrari: ritardo, posticipo. 2. arco di tempo che precede il momento in cui un evento avrebbe dovuto… … Dizionario italiano
anticipo — {{#}}{{LM A02621}}{{〓}} {{SynA02667}} {{[}}anticipo{{]}} ‹an·ti·ci·po› {{《}}▍ s.m.{{》}} {{<}}1{{>}} Adelantamiento temporal a lo señalado o a lo previsto: • Y lo que te he dicho es solo un anticipo de lo que vas a tener que oír.{{○}} {{<}}2{{>}}… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
anticipo — ► sustantivo masculino 1 Anticipación, acción de anticipar o anticiparse. SINÓNIMO antelación 2 ECONOMÍA Cantidad de dinero que se cobra con antelación a la fecha convenida: ■ le dio un anticipo para que comprase los materiales necesarios.… … Enciclopedia Universal
anticipo — s. m. 1. anticipazione CONTR. ritardo, rinvio, differimento, proroga □ (nel calcio) posticipo 2. (somma di denaro) acconto, caparra □ prefinanziamento CFR. saldo 3 … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
anticipo — {{hw}}{{anticipo}}{{/hw}}s. m. 1 Anticipazione | Somma di denaro anticipata: dare, chiedere, ottenere un anticipo | In –a, prima del tempo convenuto | Partita del campionato di calcio che viene giocata prima delle altre; CONTR. Posticipo. 2 (mecc … Enciclopedia di italiano
Anticipo societario — Saltar a navegación, búsqueda El anticipo societario es en la terminología utilizada por el movimiento cooperativo la percepción a cuenta de los excedentes de una cooperativa, que recibe de forma periódica un socio trabajador de la misma según su … Wikipedia Español
anticipo sobre póliza — Economía. Anticipo que el asegurado pide a la compañía con cargo al valor de rescate de la póliza de seguro de vida. El anticipo devenga un interés hasta que se reembolse, y deja inalterado el resto del contrato … Diccionario de Economía Alkona
anticipo sobre póliza — Economía. Anticipo que el asegurado pide a la compañía con cargo al valor de rescate de la póliza de seguro de vida. El anticipo devenga un interés hasta que se reembolse, y deja inalterado el resto del contrato … Diccionario de Economía