-
1 antagonizować
antagonizować [antagɔɲizɔvaʨ̑] < perf z->vt entzweien -
2 antagonizować
antagonizowany несов. kogo, coвражде́бно настра́ивать ( друг против друга), се́ять рознь (вражду́) между кем, чем -
3 skłócać
impf ⇒ skłócić* * ** * *ipf.skłócić pf.1. (= antagonizować) divide; kwestia kary śmierci głęboko skłóciła członków partii the issue of capital punishment deeply divided the party.2. (= zmieszać) stir; (= wymieszać) mix ( coś z czymś sth with sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > skłócać
-
4 zantagonizować
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zantagonizować
-
5 zantagoniz|ować
pf książk. vt (wywołać wrogość) to antagonize; (skłócić) to divide, to set [sb] at loggerheads- zantagonizować kogoś z kimś to drive a wedge between sb and sb ⇒ antagonizowaćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zantagoniz|ować
См. также в других словарях:
antagonizować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, antagonizowaćzuję, antagonizowaćzuje, antagonizowaćany {{/stl 8}}– zantagonizować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} przeciwstawiać sobie osoby, grupy społeczne, organizacje, partie, wywoływać wzajemną… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
antagonizować — ndk IV, antagonizowaćzuję, antagonizowaćzujesz, antagonizowaćzuj, antagonizowaćował, antagonizowaćowany «przeciwstawiać sobie osoby, grupy, siły, doprowadzać je do wzajemnej wrogości; wywoływać antagonizm, skłócać» Stale antagonizował swoich… … Słownik języka polskiego
zantagonizować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}antagonizować {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień