Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

animans

  • 1 animans

    animāns, antis, PAdi. (v. animo), beseelt, lebend, belebt, I) adi.: animans est mundus composque rationis, Cic.: an. imagines, Cic.: an. machina, v. Körper der Menschen u. Tiere, Col. – II) subst., animāns, tis, m., f. u. n., jedes beseelte, lebende Geschöpf, Wesen (urspr. ein weiterer Begriff als animal, indem es Menschen, Tiere u. Pflanzen in sich schließt, gew. aber gleich diesem für Tier, im Ggstz. zum Menschen), als masc., alius animans, Cic.: animantes, quos alatis, Cic.: quemquam animantem (v. Menschen), Hor.: als fem., quaevis animans, Lucr.: nulla animans, Plin.: ceterae animantes, Cic.: multae aliae minutissimae terrā marique animantes, Gell.: als neutr. nur im Plur., animantia omnia, Cic.: pestifera animantia, Plin. – / Genet. Plur. bei Dichtern u. Spät. auch animantum, s. Neue-Wagener Formenl.3 Bd. 1. S. 407 u. 917.

    lateinisch-deutsches > animans

  • 2 animans

    animāns, antis, PAdi. (v. animo), beseelt, lebend, belebt, I) adi.: animans est mundus composque rationis, Cic.: an. imagines, Cic.: an. machina, v. Körper der Menschen u. Tiere, Col. – II) subst., animāns, tis, m., f. u. n., jedes beseelte, lebende Geschöpf, Wesen (urspr. ein weiterer Begriff als animal, indem es Menschen, Tiere u. Pflanzen in sich schließt, gew. aber gleich diesem für Tier, im Ggstz. zum Menschen), als masc., alius animans, Cic.: animantes, quos alatis, Cic.: quemquam animantem (v. Menschen), Hor.: als fem., quaevis animans, Lucr.: nulla animans, Plin.: ceterae animantes, Cic.: multae aliae minutissimae terrā marique animantes, Gell.: als neutr. nur im Plur., animantia omnia, Cic.: pestifera animantia, Plin. – Genet. Plur. bei Dichtern u. Spät. auch animantum, s. Neue-Wagener Formenl.3 Bd. 1. S. 407 u. 917.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > animans

  • 3 animans

    animans animans, antis одушевлённый

    Латинско-русский словарь > animans

  • 4 animans

    animans animans, antis живое существо, живой

    Латинско-русский словарь > animans

  • 5 animāns

        animāns antis, adj.    [P. of 1 animo], animate, living: deos.— Subst, a living being, animal: animantium genera. — Of man: haud petit Quemquam animantem, H.
    * * *
    I
    (gen.), animantis ADJ
    living, having life
    II
    animate/living being/organism (other than man), creature; animal (vs. plant)

    Latin-English dictionary > animāns

  • 6 animans

    ănĭmans, v. animo, P. a.

    Lewis & Short latin dictionary > animans

  • 7 animans

    [st1]1 [-] ănĭmans, antis: part. prés. de animo. - [abcl][b]a - qui vivifie. - [abcl]b - qui est animé, qui est doué d'une âme.[/b] [st1]2 [-] ănĭmans, antis, m.: être animé, animal.    - au plur. ănĭmantes, ĭum et ănĭmantĭa, ĭum, n.: les animaux.
    * * *
    [st1]1 [-] ănĭmans, antis: part. prés. de animo. - [abcl][b]a - qui vivifie. - [abcl]b - qui est animé, qui est doué d'une âme.[/b] [st1]2 [-] ănĭmans, antis, m.: être animé, animal.    - au plur. ănĭmantes, ĭum et ănĭmantĭa, ĭum, n.: les animaux.
    * * *
        Animans, Nomen, pen. corr. absolute positum pro animali, nunc in foeminino genere, nunc neutro: rarius in masculino legitur. Cic. Toute chose ayant ame.

    Dictionarium latinogallicum > animans

  • 8 animans

    1. animāns, antis
    part. praes. к animo
    2. adj.
    одушевлённый, живой (imago, mundus C)
    3. m., f.
    живое существо, животное (alius a. C: quaedam a. Lcr); как n. только в pl. ( omnia animantia C)

    Латинско-русский словарь > animans

  • 9 animans

    ,ntis m, f
    живое существо

    Латинский для медиков > animans

  • 10 animans

    всякое живое существо, живой (1. 2. D. 11, 8. 1. 1 § 8. D. 38, 8).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > animans

  • 11 animans

    ,ntis m, f
    живое существо

    Latin-Russian dictionary > animans

  • 12 animans

    , antis
      живое существо, тварь

    Dictionary Latin-Russian new > animans

  • 13 cogitatio

    cōgitātio, ōnis f. [ cogito I ]
    1) мышление, размышление, обдумывание, рассуждение
    cogitatione aliquid complecti (или percipere) C — охватить что-л. мыслью (т. е. постичь что-л.)
    c. rei alicujus C etc. — мысль (размышление) о чём-л.
    2) мысль, дума
    omnes suas cogitationes in aliquam rem conferre C — направить на что-л. все свои помыслы
    injicere alicui cogitationem de aliquā re C — внушить кому-л. что-л.
    suscipere cogitationem C — обдумать, поразмыслить
    3) намерение, план
    c. rerum novarum C, Tплан переворота
    animans particeps cogitationis C — живое существо, обладающее даром мышления

    Латинско-русский словарь > cogitatio

  • 14 animo

    animo, āvī, ātum, āre (v. anima u. animus), I) v. anima, A) = mit Luft od. Hauch versehen, blasen, duas tibias uno spiritu, Apul. flor. 3. p. 3, 14 Kr.: bucinarum tortus intestinis et domesticis flatibus, Arnob. 6, 10. p. 221, 29 R. – B) beleben, beseelen, Lucr., Cic. u.a.: dah. animare in m. Akk., beleben, in od. zu usw., d.i. Lebloses in Belebtes verwandeln, guttas in angues, Ov. met. 4, 618; vgl. 14, 566. – übtr., beleben, erquicken, frisch erhalten, alqm cibo potuque, Hyg.: quercus florem (v. Erdhauch), Plin.: arbores cotidianis rigationibus, Pallad.: poet., si quid Apellei gaudent animasse colores, Stat. silv. 2, 2, 64: pestiferas ad crimina taxos, entflammen, entzünden (nach der Vorstellung, daß das Feuer lebt), Claud. rapt. Pros. 3, 386. – II) v. animus: A) jmdm. »den Vorsatz, Willen zu etw. einflößen« (προθυμίαν εμβάλλειν); dah. im Passiv = sich entschließen, m. folg. ad od. in u. Akk., ut ad moriendi desiderium ultro animaretur maiestate promissi, Macr.: qui in Augusti necem fuerat animatus, entschlossen zu usw., Macr.: ita spurcus animatur (irā) in proelium, Titin. com. 9: m. folg. Infin., ut hortatu vestro quae de scommate paulo ante dixerit animetur aperire, Macr.: u. so si quis animatust facere, faciat ut sciam, Plaut. truc. 966: ita animatus fui itaque nunc sum, ut eā te paterā donem, mein Wille war's u. ist's noch, die Schale dir zu schenken, Plaut. Amph. 762. – B) mit irgend einem Temperament od. Sinn begaben, -versehen, perinde utcumque temperatus sit aër, ita pueros orientes animari atque formari, Cic. de div. 2, 89: nisi quod (Mattiaci) ipso adhuc terrae suae solo ac caelo acrius animantur, mit einem feurigeren Temperament (mit einem kühneren Sinne) begabt werden, Tac. Germ. 29. – / animāns u. animātus als Adii. s. bes.

    lateinisch-deutsches > animo

  • 15 inanimans

    in-animāns, antis, unbelebt, unbeseelt, stellae animantes et inanimantes, Firm. math. 1, 2, 11. – / Sen. ep. 58, 10 jetzt inanima.

    lateinisch-deutsches > inanimans

  • 16 inanimus

    in-animus, a, um (in u. anima), unbelebt, unbeseelt, leblos (Ggstz. animatus, animans), Cornif. rhet., Cic. u.a. – neutr. subst., cum inter inanimum et animal hoc intersit, quod etc., Cic.: u. so Plur. inanima, Ggstz. animata, animantia, Cic. u. Lact.; Ggstz. animalia, Liv. 21, 32, 7 (s. oben inanimalis).

    lateinisch-deutsches > inanimus

  • 17 beleben

    beleben, I) Leben geben: animare. – animam infundere alci rei (Seele u. Leben einflößen, z. B. glebae). – sensu afficere (mit Empfindung begaben). – vitalem calorem movere (einem Erstarrten die Lebenswärme wieder hervorrufen). – von neuem b., s. wiederbeleben, auferwecken. – Steine durch Saitenspiel b., saxa movere lyrā od. sono lyrae. – II) übtr.: a) rege, lebhaft, munter machen: excitare. – incitare (z. B. alcis studium). – jmds. Hoffnung b., erigere alqm ad od. in spem: den Mut b., animum erigere. – b) viel besucht machen, einen Platz: frequentare (häufig u. zahlreich besuchen). – celebrare (zahlreich, in Masse besuchen). – belebend, vitalis (das Leben befördernd, erhaltend, z. B. vis). – in vivum calorem revocans (zur natürlichen Wärme zurückbringend). – belebt, I) eig.: animatus; animans; animalis. – belebte Wesen, animantes; animalia, ĭum, n.;ii, quibus natura sensum dedit: die Pflanzen sind belebt, in satis et arbustis inest anima. – II) übtr.: a) munter, lebhaft: vividus; vegetus. – b) stark besucht: frequens (häufig u. zahlreich besucht). – celeber (zahlreich, in Masse besucht, volkreich etc., z. B. via).

    deutsch-lateinisches > beleben

  • 18 Geschöpf

    Geschöpf, res procreata, im Zshg. bl. res (jeder Gegenstand, der geschaffen, vorhanden ist). – natura (entstandenes Wesen, Plur. vollst. naturae rerum). – animal (belebtes und auf der Erde lebendes Wesen, Mensch, Tier; oft auch im Ggstz. zum Menschen = unvernünftiges [1090] Tier oder Geschöpf; u. wieder vom Menschen im verächtlichen Sinne). – animans (von Cicero in den philos. Schriften zuw. für animal gesetzt, eig. jedes Wesen, das durch eigene Kraft besteht). – homo (Mensch, bes. dann zu setzen, wenn wir »Geschöpf« im mitleidigen oder verächtlichen Tone gebrauchen). – negotium (Wesen, Ding, verächtl. von einer Person, z.B. Teucris illa lentum negotium).

    deutsch-lateinisches > Geschöpf

  • 19 Tier

    Tier, animal. animans (jedes belebte Geschöpf). – bestia (das Tier in geistiger Hinsicht, als vernunftloses Geschöpf). – belua (das Tier in physischer Hinsicht, als plumpgebautes Geschöpf, vorzugsw. aber ein Tier von mehr als menschlicher Größe). – pecus, cudis,f. (das zahme Haustier). – ein wildes T., bestia od. belua fera; auch bl. fera.

    deutsch-lateinisches > Tier

  • 20 Wesen

    Wesen, I) eigentümliche Beschaffenheit: natura (von Natur eigentümliche Beschaffenheit). – vis (wirksame Beschaffenheit, z.B. paupertatis una eademque vis); auch verb. natura atque vis; vis et natura. – ratio (übh. Art u. Weise, Verfassung). – condicio (bleibender Zustand). – genus (Gattung, z.B. genus ingenii humani perspicere: u. quam levia genereipso [ihrem W. nach], quam falsare). – In anderen Beziehungen gebrauchen die mustergültigen Schriftsteller Umschreibungen mit ipse (selbst) od. verus (wahr, wirklich). – das W. der Beredsamkeit, vis et natura eloquentiae (die Natur u. Wirksamkeit der Beredsamkeit); vera eloquentia (die wirkliche, echte Beredsamkeit): das W. einer Sache berücksichtigen, rem ipsam spectare: das W. der Dinge durchschauen, quale quidque sit perspicere: nach dem W. (der Dinge) fragen. nicht nach dem Namen, quaerere quid sint, non quid vocentur. – II) Betragen: mores (Sitten). – ingenium (natürlicher Charakter). – vita (Lebensweise). – Mit einem Adjektiv gew. durch das dem Adjektiv entsprechende Substantiv, z.B. bescheidenes W., modestia: gesetztes W., gravitas – III) selbständiger Gegenstand: res natura (Geschaffenes, Geschöpf, z.B. impotens [v. einem Weibe]). – animal. animans (belebtes Wesen, s. »Geschöpf« das Nähere) – ein höheres W., superior quaedam natura, auch mit dem Zus. quam divinam vocant (ein höheres göttliches Wesen); divinus homo (od. divin us aliquis) de caelo delapsus (vom Himmel gekommener Mensch): das höchste W., [2685] deus supremus: auch bl. deus: ein denkendes W., mens: jenes tätige W., illud, quod viget. – IV) besondere Arten des Ausdrucks im gewöhnlichen Leben: das gemeine Wesen, publica res (zum Unterschiede von res publica). – das böse W., s. Epilepsie. – ein Gebäude im baulichen W. erhalten, sarta tecta aedium tueri. – viel Wesens von etw. machen, alqd in maius celebrare; alqd miris laudibus efferre: viel W. von jmd. machen, magnificentius de alqo statuere: viel W. mit jmd. machen, magno apparatu alqm excipere. – sein W. an einem Orte treiben, in alqo loco versari (verweilen, beschäftigt sein); in alqo loco volitare (keck u. trotzig sich gebaren).

    deutsch-lateinisches > Wesen

См. также в других словарях:

  • animal — noun animans, beast, beast of burden, beast of the field, brute, brute creation, created being, creature, pet, wild being associated concepts: animals of a base nature, domestic animals, wild animal foreign phrases: Animalia fera, si facta sint… …   Law dictionary

  • animante — 1 (ant.) adj. y n. Que [o el que] anima. 2 (ant.) m. *Viviente. * * * animante. (Del ant. part. act. de animar; lat. anĭmans, antis). adj. p. us. Que anima. || 2. m. ant …   Enciclopedia Universal

  • ԿԵՆԴԱՆԻ — (նւոյ, նեաց.) NBH 1 1087 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 7c, 8c, 10c, 11c ա. ζῶν, ζῶσα, ζωόν, ζῶν vivus, vivens, animans. Իբր Կենսունակ. Ունօղ զկեանս կամ զինքնաշարժ գոլ, կեցօղ ըստ այլեւայլ աշտիճանաց կենդանութեան հոգւոյ …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ame — Ame, Anima. Toute chose ayant ame, Animans, Animalis. Qui n a point d ame, Inanimus. Ornement de l ame, comme vertu, et semblables, Cultus animi. Une qualité de l ame qui est discordante de soy mesme, et en perpetuelle dissension en tout ce qu… …   Thresor de la langue françoyse

  • animante — (Del ant. part. act. de animar; lat. anĭmans, antis). 1. adj. p. us. Que anima. 2. m. ant. viviente …   Diccionario de la lengua española

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»