Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

an-quīro

  • 1 acquiro

    ac-quīro ( adqu.), sīvi, sītum, 3, v. a. [quaero], to add to, to get or acquire (in [p. 24] addition), with ad or dat. (freq. in Cic.).
    I.
    Lit.:

    mihi quidem ipsi, quid est quod ad vitae fructum possit acquiri?

    Cic. Cat. 3, 12; 2, 8:

    vides quam omnis gratias non modo retinendas, sed etiam acquirendas putemus,

    but even new favor is to be acquired, id. Att. 1, 1; Sall. J. 13, 6; and poet.: viresque adquirit eundo, and gains (ever new and greater) strength in her course, Verg. A. 4, 175.—
    II.
    In gen.
    A.
    To get, obtain, procure, secure:

    quod ad usum vitae pertineat,

    Cic. Off. 3, 5, 22; id. Fam. 10, 3:

    famam,

    Phaedr. 1, 14:

    moram,

    Cic. Caecin. 2:

    vires,

    Ov. M. 7, 459:

    adquirere pauca (sc. nova verba),

    Hor. A. P. 55.—
    B.
    In later Lat., absol., to acquire or amass riches or money (cf.: quaero, quaestus;

    abundo, abundantia) [mox adquirendi docet insatiabile votum,

    Juv. 14, 125 ]:

    acquirendi ratio,

    Quint. 12, 7, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > acquiro

  • 2 adquiro

    ac-quīro ( adqu.), sīvi, sītum, 3, v. a. [quaero], to add to, to get or acquire (in [p. 24] addition), with ad or dat. (freq. in Cic.).
    I.
    Lit.:

    mihi quidem ipsi, quid est quod ad vitae fructum possit acquiri?

    Cic. Cat. 3, 12; 2, 8:

    vides quam omnis gratias non modo retinendas, sed etiam acquirendas putemus,

    but even new favor is to be acquired, id. Att. 1, 1; Sall. J. 13, 6; and poet.: viresque adquirit eundo, and gains (ever new and greater) strength in her course, Verg. A. 4, 175.—
    II.
    In gen.
    A.
    To get, obtain, procure, secure:

    quod ad usum vitae pertineat,

    Cic. Off. 3, 5, 22; id. Fam. 10, 3:

    famam,

    Phaedr. 1, 14:

    moram,

    Cic. Caecin. 2:

    vires,

    Ov. M. 7, 459:

    adquirere pauca (sc. nova verba),

    Hor. A. P. 55.—
    B.
    In later Lat., absol., to acquire or amass riches or money (cf.: quaero, quaestus;

    abundo, abundantia) [mox adquirendi docet insatiabile votum,

    Juv. 14, 125 ]:

    acquirendi ratio,

    Quint. 12, 7, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > adquiro

  • 3 anquiro

    an-quīro, quīsīvi, sītum, 3, v. a. [2. anand quaero], to seek on all sides, to look about for, to search after.
    I.
    Lit. and in gen.: anquirere est circum quaerere, Paul. ex Fest. p. 22 Müll.:

    anquirere aliquem, apud quem evomet virus, etc.,

    Cic. Lael. 23, 87; so id. ib. 27, 102; id. Off. 1, 4, 11.—
    B.
    Trop., to inquire about, to examine into:

    aut anquirunt aut consultant, conducat id necne,

    Cic. Off. 1, 3, 9:

    anquirentibus nobis omnique acie ingenii contemplantibus,

    id. de Or. 1, 33; so id. Fat. 9; Tac. A. 12, 6 al. —
    II.
    Esp. in judic. lang. t. t.
    A.
    To institute a careful inquiry or examination:

    de perduellione,

    Liv. 6, 20:

    de morte alicujus,

    Tac. A. 3, 12.—
    B.
    To enter a complaint, to accuse one, with the word designating the punishment in the abl. or gen.:

    capite anquisitus,

    Liv. 8, 33:

    pecuniā anquirere,

    id. 26, 3:

    cum capitis anquisissent,

    id. 2, 52; 26, 3.—Hence, anquīsītē, adv., carefully (only in Gell.):

    satis anquisite satisque sollicite,

    Gell. 1, 3, 9, where Hertz now reads inquisite.Comp.:

    Theophrastus anquisitius super hac ipsā re et exactius pressiusque quam Cicero disserit,

    Gell. 1, 3, 21, where Hertz now reads inquisitius.

    Lewis & Short latin dictionary > anquiro

  • 4 anquisite

    an-quīro, quīsīvi, sītum, 3, v. a. [2. anand quaero], to seek on all sides, to look about for, to search after.
    I.
    Lit. and in gen.: anquirere est circum quaerere, Paul. ex Fest. p. 22 Müll.:

    anquirere aliquem, apud quem evomet virus, etc.,

    Cic. Lael. 23, 87; so id. ib. 27, 102; id. Off. 1, 4, 11.—
    B.
    Trop., to inquire about, to examine into:

    aut anquirunt aut consultant, conducat id necne,

    Cic. Off. 1, 3, 9:

    anquirentibus nobis omnique acie ingenii contemplantibus,

    id. de Or. 1, 33; so id. Fat. 9; Tac. A. 12, 6 al. —
    II.
    Esp. in judic. lang. t. t.
    A.
    To institute a careful inquiry or examination:

    de perduellione,

    Liv. 6, 20:

    de morte alicujus,

    Tac. A. 3, 12.—
    B.
    To enter a complaint, to accuse one, with the word designating the punishment in the abl. or gen.:

    capite anquisitus,

    Liv. 8, 33:

    pecuniā anquirere,

    id. 26, 3:

    cum capitis anquisissent,

    id. 2, 52; 26, 3.—Hence, anquīsītē, adv., carefully (only in Gell.):

    satis anquisite satisque sollicite,

    Gell. 1, 3, 9, where Hertz now reads inquisite.Comp.:

    Theophrastus anquisitius super hac ipsā re et exactius pressiusque quam Cicero disserit,

    Gell. 1, 3, 21, where Hertz now reads inquisitius.

    Lewis & Short latin dictionary > anquisite

  • 5 disquiro

    dis-quīro, ĕre, v. a. [quaero], to inquire diligently, to investigate, Hor. S. 2, 2, 7; Claud. Laud. Stil. 1, 239; Lamprid. Alex. Sev. 16, 2; Vulg. 2 Macc. 2, 31.

    Lewis & Short latin dictionary > disquiro

  • 6 exquiro

    ex-quīro (in Plautus also exquaero, Bacch. 4, 4, 70 al.), sīvi, sītum, 3, v. a., to search out diligently, to seek for; to make inquiry, to inquire, to ask (syn.: requiro, inquiro, investigo, perscrutor;

    freq. and class.): cum ex te causas divinationis exquirerem,

    Cic. Div. 2, 20, 46:

    a te nihildum certi exquiro,

    id. Att. 7, 12, 4; cf.: sed haec non nimis exquiro a Graecis, to ask [p. 700] of, expect from, id. ib. 7, 18, 3:

    ancillas dedo, quolibet cruciatu exquire,

    Ter. Hec. 5, 2, 7:

    exquisiturum se vel fidiculis de Caesonia sua, cur, etc.,

    that he would search out even by the rack, Suet. Calig. 33:

    idem ego dicam, si me exquiret miles,

    Plaut. Mil. 2, 2, 91:

    secum et cum aliis, quid in eo peccatum sit, exquirunt,

    Cic. Off. 1, 41, 147:

    omissis auctoritatibus ipsa re ac ratione exquirere veritatem,

    id. de Imp. Pomp. 17, 51:

    sententias,

    Caes. B. G. 3, 3, 1:

    locum,

    Verg. G. 2, 266:

    sceleratum frigus,

    to find out, id. ib. 2, 256:

    verum,

    to search into, investigate, Cic. Div. 2, 12, 28; id. Off. 1, 36, 132:

    facta alicujus ad antiquae religionis rationem,

    id. Verr. 2, 4, 5, § 10; cf.:

    verba exquisita ad sonum,

    id. Or. 49, 163:

    rationes agitare et exquirere,

    id. Tusc. 5, 23, 66:

    itinere exquisito per Divitiacum,

    having ascertained the route, Caes. B. G. 1, 41, 4 et saep.:

    exquire de Blesamio, numquid ad regem contra dignitatem tuam scripserit,

    inquire respecting Blesamius, Cic. Deiot. 15, 42; cf.:

    de Varrone tam diligenter,

    id. Att. 13, 22, 1:

    eis senatus arbitratur singularis exquirendos honores,

    to devise, invent, id. Phil. 4, 2, 5.— Pass. impers.:

    istuc mihi exquisitum est, fuisse hunc, etc.,

    I am accurately informed, Plaut. Capt. 3, 4, 105:

    mi istuc primum exquisito est opus,

    I must first inquire respecting this, id. Am. 2, 2, 159; cf. id. ib. 2, 1, 81;

    A. and S. Gr. § 243, R. 1: consilia exquirentes,

    Cic. Fat. 1.—Hence, ex-quīsītus, a, um, P. a., carefully sought out, ripely considered, choice, excellent, exquisite:

    ipsi omnia, quorum negotium est, consulta ad nos et exquisita deferunt,

    Cic. de Or. 1, 58, 250:

    reconditae exquisitaeque sententiae,

    id. Brut. 79, 274:

    exquisitum judicium litterarum,

    id. Off. 1, 37, 133:

    exquisitis rationibus confirmare,

    id. Fin. 1, 9, 30:

    summis ingeniis exquisitaque doctrina philosophi,

    id. ib. 1, 1, 1:

    ars,

    id. de Or. 2, 41, 175:

    supplicia,

    id. Off. 3, 27, 100:

    magistri,

    id. Brut. 27, 104:

    munditia non odiosa neque exquisita nimis,

    too exquisite, id. Off. 1, 36, 130:

    nihil elegans, nihil exquisitum,

    id. Pis. 27, 67:

    epulae,

    Plin. 9, 35, 58, § 119. — Comp.:

    accuratius et exquisitius dicendi genus,

    id. Brut. 82, 283:

    verba,

    Quint. 11, 1, 33.— Sup.:

    laudantur exquisitissimis verbis legiones,

    Cic. Phil. 4, 3, 6:

    ad exquisitissimam consuetudinem Graecorum aliquem erudire,

    id. Rep. 2, 21:

    scientia exquisitissimae subtilitatis,

    Plin. 6, 33, 39, § 211.—
    B.
    Sought out, ascertained, made certain:

    satin istuc mihi exquisitumst?

    Plaut. Capt. 3, 4, 105.—Hence, adv.: exquīsīte, carefully, accurately, particularly, excellently, exquisitely:

    cum de eo crimine accurate et exquisite disputavisset,

    Cic. Brut. 80, 277:

    eleganter atque exquisite dicere aliquid,

    Quint. 8, 2, 21.— Comp., Cic. Brut. 93, 322; id. Tusc. 1, 48, 116; Quint. 12, 10, 75.— Sup., Tiro Tull. ap. Gell. 10, 1, 7; Gell. 13, 7, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > exquiro

  • 7 exquisite

    ex-quīro (in Plautus also exquaero, Bacch. 4, 4, 70 al.), sīvi, sītum, 3, v. a., to search out diligently, to seek for; to make inquiry, to inquire, to ask (syn.: requiro, inquiro, investigo, perscrutor;

    freq. and class.): cum ex te causas divinationis exquirerem,

    Cic. Div. 2, 20, 46:

    a te nihildum certi exquiro,

    id. Att. 7, 12, 4; cf.: sed haec non nimis exquiro a Graecis, to ask [p. 700] of, expect from, id. ib. 7, 18, 3:

    ancillas dedo, quolibet cruciatu exquire,

    Ter. Hec. 5, 2, 7:

    exquisiturum se vel fidiculis de Caesonia sua, cur, etc.,

    that he would search out even by the rack, Suet. Calig. 33:

    idem ego dicam, si me exquiret miles,

    Plaut. Mil. 2, 2, 91:

    secum et cum aliis, quid in eo peccatum sit, exquirunt,

    Cic. Off. 1, 41, 147:

    omissis auctoritatibus ipsa re ac ratione exquirere veritatem,

    id. de Imp. Pomp. 17, 51:

    sententias,

    Caes. B. G. 3, 3, 1:

    locum,

    Verg. G. 2, 266:

    sceleratum frigus,

    to find out, id. ib. 2, 256:

    verum,

    to search into, investigate, Cic. Div. 2, 12, 28; id. Off. 1, 36, 132:

    facta alicujus ad antiquae religionis rationem,

    id. Verr. 2, 4, 5, § 10; cf.:

    verba exquisita ad sonum,

    id. Or. 49, 163:

    rationes agitare et exquirere,

    id. Tusc. 5, 23, 66:

    itinere exquisito per Divitiacum,

    having ascertained the route, Caes. B. G. 1, 41, 4 et saep.:

    exquire de Blesamio, numquid ad regem contra dignitatem tuam scripserit,

    inquire respecting Blesamius, Cic. Deiot. 15, 42; cf.:

    de Varrone tam diligenter,

    id. Att. 13, 22, 1:

    eis senatus arbitratur singularis exquirendos honores,

    to devise, invent, id. Phil. 4, 2, 5.— Pass. impers.:

    istuc mihi exquisitum est, fuisse hunc, etc.,

    I am accurately informed, Plaut. Capt. 3, 4, 105:

    mi istuc primum exquisito est opus,

    I must first inquire respecting this, id. Am. 2, 2, 159; cf. id. ib. 2, 1, 81;

    A. and S. Gr. § 243, R. 1: consilia exquirentes,

    Cic. Fat. 1.—Hence, ex-quīsītus, a, um, P. a., carefully sought out, ripely considered, choice, excellent, exquisite:

    ipsi omnia, quorum negotium est, consulta ad nos et exquisita deferunt,

    Cic. de Or. 1, 58, 250:

    reconditae exquisitaeque sententiae,

    id. Brut. 79, 274:

    exquisitum judicium litterarum,

    id. Off. 1, 37, 133:

    exquisitis rationibus confirmare,

    id. Fin. 1, 9, 30:

    summis ingeniis exquisitaque doctrina philosophi,

    id. ib. 1, 1, 1:

    ars,

    id. de Or. 2, 41, 175:

    supplicia,

    id. Off. 3, 27, 100:

    magistri,

    id. Brut. 27, 104:

    munditia non odiosa neque exquisita nimis,

    too exquisite, id. Off. 1, 36, 130:

    nihil elegans, nihil exquisitum,

    id. Pis. 27, 67:

    epulae,

    Plin. 9, 35, 58, § 119. — Comp.:

    accuratius et exquisitius dicendi genus,

    id. Brut. 82, 283:

    verba,

    Quint. 11, 1, 33.— Sup.:

    laudantur exquisitissimis verbis legiones,

    Cic. Phil. 4, 3, 6:

    ad exquisitissimam consuetudinem Graecorum aliquem erudire,

    id. Rep. 2, 21:

    scientia exquisitissimae subtilitatis,

    Plin. 6, 33, 39, § 211.—
    B.
    Sought out, ascertained, made certain:

    satin istuc mihi exquisitumst?

    Plaut. Capt. 3, 4, 105.—Hence, adv.: exquīsīte, carefully, accurately, particularly, excellently, exquisitely:

    cum de eo crimine accurate et exquisite disputavisset,

    Cic. Brut. 80, 277:

    eleganter atque exquisite dicere aliquid,

    Quint. 8, 2, 21.— Comp., Cic. Brut. 93, 322; id. Tusc. 1, 48, 116; Quint. 12, 10, 75.— Sup., Tiro Tull. ap. Gell. 10, 1, 7; Gell. 13, 7, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > exquisite

  • 8 perquiro

    per-quīro, sīvi, sītum, 3, v. a. [quaero].
    I.
    To ask or inquire after diligently, to make diligent search for any thing:

    perquirunt, quid causae siet,

    Plaut. Stich. 1, 3, 49:

    vasa,

    Cic. Verr. 2, 4, 18, § 39; cf. id. ib. 2, 3, 58, § 134; id. Cael. 22, 53:

    a contemplandis rebus perquirendisque deterreri,

    id. Fin. 5, 18, 48:

    aditus viasque in Suevos perquirit,

    Caes. B. G. 6, 9 fin.; Plin. 6, 8, 8, § 23.— Absol.:

    perquirite et videte si, etc.,

    make inquiry, Vulg. 4 Reg. 10, 23.— Impers. pass.:

    perquiritur a coactoribus,

    Cic. Clu. 64, 180. —
    II.
    To examine:

    cognitionem rei,

    Cic. de Or. 3, 29, 112.—Hence, perquīsītē, adv., exactly, accurately; in comp.:

    perquisitius conscribere,

    Cic. Inv. 1, 41, 77.

    Lewis & Short latin dictionary > perquiro

  • 9 perquisite

    per-quīro, sīvi, sītum, 3, v. a. [quaero].
    I.
    To ask or inquire after diligently, to make diligent search for any thing:

    perquirunt, quid causae siet,

    Plaut. Stich. 1, 3, 49:

    vasa,

    Cic. Verr. 2, 4, 18, § 39; cf. id. ib. 2, 3, 58, § 134; id. Cael. 22, 53:

    a contemplandis rebus perquirendisque deterreri,

    id. Fin. 5, 18, 48:

    aditus viasque in Suevos perquirit,

    Caes. B. G. 6, 9 fin.; Plin. 6, 8, 8, § 23.— Absol.:

    perquirite et videte si, etc.,

    make inquiry, Vulg. 4 Reg. 10, 23.— Impers. pass.:

    perquiritur a coactoribus,

    Cic. Clu. 64, 180. —
    II.
    To examine:

    cognitionem rei,

    Cic. de Or. 3, 29, 112.—Hence, perquīsītē, adv., exactly, accurately; in comp.:

    perquisitius conscribere,

    Cic. Inv. 1, 41, 77.

    Lewis & Short latin dictionary > perquisite

  • 10 requiro

    rĕ-quīro, sīvi or sii, sītum, 3, v. a. [quaero], to seek again; to look after, to seek or search for; to seek to know, to ask or inquire after (class.; cf.: repeto, reposco, exploro).
    I.
    In gen.: Ph. Quid quaeritas? Ha. Vestigium hic requiro, Qua, etc., Plaut. Cist. 4. 2, 58:

    ego illam requiram jam, ubi ubi est,

    id. Ep. 3, 4, 56; so,

    aliquem,

    id. As. 2, 2, 1; id. Capt. 3, 1, 13; id. Bacch. 3, 5, 2; id. Pers. 4, [p. 1575] 6, 14; Ter. Ad. 3, 4, 65; id. Phorm. 2, 1, 79; 5, 6, 41; Caes. B. C. 2, 35; Cic. Rep. 1, 28, 44; Sall. C. 40, 1: legatos Allobrogum, Greg. M. in Job, 31, 54; Amm. 23, 6 al.; cf.:

    juvenem oculisque animoque,

    Ov. M. 4, 129:

    oculis terram,

    Curt. 4, 7, 11:

    cerva requisita,

    Gell. 15, 22, 6:

    libros,

    Cic. Fin. 3, 3, 10; cf.:

    scripta SCtis abolita,

    Suet. Calig. 16:

    extractum anulum,

    id. Tib. 73:

    membra omnia,

    Quint. 11, 2, 13:

    artus, ossa,

    Ov. M. 2, 336:

    portus Velinos,

    Verg. A. 6, 366:

    cibos,

    Col. 8, 8, 1:

    vinum generosum et lene,

    Hor. Ep. 1, 15, 18:

    animi neque admirantur neque requirunt rationes earum rerum, quas semper vident,

    Cic. N. D. 2, 38, 96:

    causam tam facilis eventus,

    Front. Strat. 3, 1, 2; cf.

    causam,

    Ov. M. 10, 388:

    vera,

    Lucr. 1, 640:

    tua facta,

    Ov. H. 6, 31:

    mea facta,

    id. M 13, 211:

    quaedam requisita se occultant, et eadem forte succurrunt,

    Quint. 11, 2, 7; cf. id. 8, prooem. § 30 Zumpt N. cr.; id. 5, 10, 121:

    quod si quis parum credat, apud ipsum (Lucilium) in nono requirat,

    id. 1, 7, 19.—With dependent clause:

    requireres, rogitares, quis esset, aut unde esset, etc.,

    Plaut. Merc. 3, 4, 48:

    (bestiae) ut requirant atque appetant, ad quas se applicent ejusdem generis animantes,

    Cic. Lael. 21, 81:

    illud quoque requisivi, quā ratione, etc.,

    id. Quint. 29, 88; cf. id. N. D. 1, 22, 60:

    requirunt, num aliquid, etc.,

    Quint. 12, 9, 17:

    forsitan et, Priami fuerint quae fata, requiras,

    Verg. A. 2, 506:

    cum requisisset ubinam esset,

    Nep. Att. 10, 4:

    secum, cur sit bis rapta, requirit,

    Ov. M. 15, 233.— Impers. pass.:

    requiretur fortasse nunc, quemadmodem, etc.,

    Cic. Imp. Pomp. 9, 22. — Absol.:

    videmusne, ut pueri... pulsi requirant et aliquid scire se gaudeant?

    Cic. Fin. 5, 18, 48:

    subito res vetustas reddere se et offerre, nec tantum requirentibus, sed etiam sponte interim,

    Quint. 11, 2, 5:

    pande requirenti nomen terraeque tuumque,

    Ov. M. 4, 679. —
    b.
    Requirere ex or ab aliquo (aliquid), to ask, demand, inquire any thing of a person; to question a person about any thing:

    ex quibus requiram, quonam modo latuerint aut ubi, etc.,

    Cic. Cael. 28, 67:

    si quis requirit cur Romae non sim,

    id. Att. 12, 40, 3; cf.:

    saepe ex me requiris, cur, etc.,

    Tac. Or. 1:

    quoniam nihil ex te hi requirunt,

    Cic. Rep. 2, 38, 64; Quint. 1, 6, 31:

    facilia sunt ea, quae a me de Vatinio requiris,

    Cic. Fam. 1, 9, 19; cf.:

    ut id a me neve in hoc reo neve in aliis requiras,

    id. ib. 1, 9, 19:

    illud mihi numquam in mentem venit a te requirere,

    id. Ac. 1, 1, 5:

    aliquid de antiquitate ab aliquo,

    Nep. Att. 20, 2. —
    II.
    In partic., with the accessory idea of need, to ask for something needed; to need, want, lack, miss, be in want of, require (syn. desidero):

    omnes hoc loco cives Romani vestram severitatem desiderant, vestram fidem implorant, vestrum auxilium requirunt,

    Cic. Verr. 2, 5, 67, § 172:

    qui beatus est, non intellego, quid requirat, ut sit beatior,

    id. Tusc. 5, 8, 23:

    habuit, non habet: desiderat, requirit, indiget,

    id. ib. 1, 36, 87: isto bono utare, dum assit;

    cum absit, ne requiras: nisi forte adulescentes pueritiam, paulum aetate progressi adulescentiam debent requirere,

    id. Sen. 10, 33; id. Fin. 1, 18, 61:

    magnam res diligentiam requirebat,

    Caes. B. G. 6, 34:

    non ex liberis populis reges requiri,

    Cic. Rep. 1, 32, 48:

    mala causa est quae requirit misericordiam, Publ. Syr. v. 312 Rib.: divitias,

    Tib. 1, 1, 41.—
    b.
    Pass., to be required, i. e. to be requisite, necessary:

    in hoc bello Asiatico virtutes animi magnae et multae requiruntur,

    Cic. Imp. Pomp. 22, 64:

    haec in altercatione,

    Quint. 6, 3, 46:

    aliquae orationes ad cognoscendam litium rationem requiruntur,

    id. 10, 1, 23; Col. 1, 7, 1.—
    B.
    Transf., like desiderare, to perceive to be wanting, to look in vain for, to miss:

    qui (oculi) quocumque inciderunt, veterem consuetudinem fori et pristinum morem judiciorum requirunt,

    Cic. Mil. 1, 1:

    libertatem meam,

    id. Planc. 38, 93:

    et pacis ornamenta et subsidia belli,

    id. Imp. Pomp. 2, 6: unum historikon, id. Att. 6, 1, 8:

    Caesaris in se indulgentiam,

    Caes. B. G. 7, 63:

    quae nonnumquam requirimus,

    Cic. Mur. 29, 61:

    aliquid,

    Quint. 2, 10, 15:

    multos, Quos quondam vidi,

    Ov. M. 7, 515:

    vereor, ne desideres officium meum... sed tamen vereor, ne litterarum a me officium requiras,

    Cic. Fam. 6, 6, 1:

    in quo equidem majorum nostrorum saepe requiro prudentiam,

    id. Par. 1, 1, 7.— Hence, rĕquīsītum, i, n., P. a., as subst. (acc. to II.), a want, need, requirement (rare): ad requisita naturae, i. e. to the calls, Sall. Fragm. ap. Quint. 8, 6, 59 (Hist. 1, 54 Dietsch); Spart. Car. 6.

    Lewis & Short latin dictionary > requiro

См. также в других словарях:

  • quiro- — Prefijo que significa mano. Medical Dictionary. 2011 …   Diccionario médico

  • quiro- — elem. de comp. Exprime a noção de mão (ex.: quiroprática).   ‣ Etimologia: grego kheír, rós, mão …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • quiro- — (Del gr. χειρο ). elem. compos. Significa mano . Quiromancia, quiróptero. Ante vocal, toma la forma quir . [m6]Quiragra, quirúrgico …   Diccionario de la lengua española

  • quiro- — ► prefijo Componente de palabra procedente del gr. kheir, que significa mano: ■ quiromancia. * * * quiro (var. «quir ») Elemento prefijo del gr. «cheir», mano, empleado en palabras cultas: quirófano, quirógrafo, quiromancia, quiróptero, quiroteca …   Enciclopedia Universal

  • Cadderly Bonaduce — D D character fgcolor=#fff bgcolor=#000 universe=Forgotten Realms name=Cadderly Bonaduce home=Temple of Spirit Soaring race=Human gender=Male age=Thirty class=Cleric alignment=Neutral Good|Cadderly Bonaduce is a fictional character from the… …   Wikipedia

  • List of Forgotten Realms characters — This is a list of fictional characters from the Forgotten Realms campaign setting for the Dungeons Dragons fantasy role playing game. Most of these characters have appeared in the multiple series of novels set in the Forgotten Realms. Contents:… …   Wikipedia

  • Cadderly Bonadieu — Personnage des Royaumes Oubliés Cadderly Bonadieu Lieu d origine Temple de l Envol de l Esprit Sexe Mâle Race Humain Âge 30 ans Classe Prêtre Alignement Neutre Bon Cadderly Bonadieu (Cadderly Bonaduce en anglais) est un personnage d …   Wikipédia en Français

  • Cadderly Bonaduce — Cadderly Bonadieu Personnage des Royaumes Oubliés Cadderly Bonadieu Lieu d origine Temple de l Envol de l Esprit Sexe Mâle Race Humain Age 30 ans Classe Prêtre Alignement Neutre Bon Cadderly Bonadieu (Cadderly Bonaduce en anglais) est un… …   Wikipédia en Français

  • quirófano — ► sustantivo masculino MEDICINA Sala acondicionada para realizar operaciones quirúgicas. * * * quirófano (de «quiro » y el gr. «phaínō», mostrar) m. Recinto destinado a realizar operaciones quirúrgicas, acondicionado de tal manera que éstas… …   Enciclopedia Universal

  • quirógrafo — (Del gr. kheir, mano + grapho, escribir.) ► adjetivo/ sustantivo masculino DERECHO Se aplica al documento concerniente a la obligación contractual que no está autorizado por notario ni lleva otro signo oficial. TAMBIÉN quirografario * * *… …   Enciclopedia Universal

  • quir- — V. «quiro ». * * * quir . elem. compos. V. quiro …   Enciclopedia Universal

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»