-
1 obstinātē
obstinātē adv. [obstinatus], firmly, inflexibly, resolutely, obstinately: operam dat, T.: negari, Cs.: haec credita, L.* * *resolutely, obstinately -
2 obstinate
obstĭnātē, adv., v. obstino, P. a. fin. -
3 contumāx
contumāx ācis, adj. with comp. [com-+ 1 TEM-], insolent, unyielding, obstinate, stiff-necked: quis contumacior?: animus, Ta.: voltus, Cu.: lima, Ph.* * *contumacis (gen.), contumacior -or -us, contumacissimus -a -um ADJproud/unyielding/stubborn/defiant; (usu. bad); insolent/stiff-necked/obstinate; willfully disobedient to decree/summons; not yielding, immovable (things) -
4 difficilis
difficilis e, adj. with comp. and sup. [dis- + facilis], hard, difficult, troublesome, impracticable, laborious, perilous: res, T.: facilia ex difficillimis redigere, Cs.: opus: locus: in locos difficilīs abire, S.: valles, Cs.: oppidum difficili ascensu: transitus, Cs.: aditūs, H.: tempus anni difficillimum, Cs.: difficili rei p. tempore, peril: casus difficilior, S.: difficilioribus usi tempestatibus, Cs: adversas (res) ferre difficile esset: non fuisse difficile cavere, Cs.—Prov.: difficile est, crimen non prodere voltu, O.—With supin. abl.: difficile factu est non probare: quo de genere difficile dictu est.— As subst n.: pati vel difficillima, the greatest hardships: in difficili esse, embarrassed, L.: ex difficili petenda, O.— Hard to manage, obstinate, captious, morose, surly: parens in liberos: Difficilem offendet garrulus, H.: senes: avunculus difficillimā naturā, N.: difficili bile tumet iecur, H.: Penelope procis, H.: precibus, O.: terrae, intractable, V.* * *difficile, difficilior -or -us, difficillimus -a -um ADJdifficult; hard; hard to manage, obstinate. intractable; morose -
5 obstinātus
obstinātus adj. with comp. [P. of obstino], resolved, determined, resolute, steadfast, inflexible, stubborn, obstinate: animi, S.: animi ad decertandum, L.: ad silendum, Cu.: pudicitia, L.: aures, H.: obstinatos mori in vestigio suo, L.: voluntas obstinatior, confirmed: adversus lacrimas, more steadfast, L.* * *obstinata, obstinatum ADJfirm, resolved, resolute; obstinate -
6 pertināx
pertināx ācis, adj. with comp. and sup. [per+ tenax], persevering, unyielding, obstinate, pertinacious, stubborn: pertinacissimus fueris, si, etc.: virtus, L.: concertationes in disputando: pertinacior in repugnando, L.: ad obtinendam iniuriam, L.: adversus impetūs, L.: fortuna Ludum insolentem ludere pertinax, H.* * *(gen.), pertinacis ADJpersevering, obstinate; pertinacious -
7 pervicāx
-
8 tenāx
tenāx ācis, adj. with comp. and (late) sup. [2 TA-], holding fast, griping, tenacious: forceps, V.: dente tenaci Ancora fundabat navīs, V.: lappa, O.— Holding fast, griping, sparing, niggardly, stingy, tenacious: pater: genus Quaesiti tenax, O. —Of things, holding fast, clinging: in tenaci gramine, i. e. matted, H.: cerae, sticky, V.: passu stare tenaci, O.: pondere tenacior (navis), L.: luctandum est cum tenacissimo sabulo, Cu.—Fig., holding fast, retentive, firm, steadfast, persistent, tenacious: fides, O.: propositi, H.: iustitiae, Iu.: ficti pravique (Fama), V.— Stubborn, obstinate: equus contra sua vincla tenax, O.: equum tenacem, non parentem, etc., L.: Caesaris ira, O.* * *tenacis (gen.), tenacior -or -us, tenacissimus -a -um ADJholding fast, clinging; tenacious; retentive; close-fisted/tight/niggardly; restrainging; (fetters/embrace); steadfast, persistent; obstinate, stubborn -
9 contentiosus
contentĭōsus, a, um, adj. [contentio], pertaining to contention, contentious, disputatious, headstrong, obstinate, pertinacious (mostly post-class.):contentiosa et pugnax oratio,
Plin. Ep. 2, 19, 4:jurisdictio,
Dig. 1, 16, 2.— Comp.:quid contentiosius, quam, etc.,
Aug. Ep. 174:pernicies,
obstinate, App. M. 8, p. 202, 23.— Adv.: con-tentĭōsē, pertinaciously, obstinately:dicere,
Hier. ad Jovin. 2, 10.— Comp.:loqui,
Quint. Decl. 18, 6.— Sup., Aug. Civ. Dei, 20, 1. -
10 contumacia
contŭmācĭa, ae, f. [contumax], perseverance in one's purpose or opinion, generally in a bad sense, arrogance, inflexibility, contumacy, obstinacy, stubbornness.I.Prop.A.In gen. (in good prose, and very freq.):B.illa tua singularis insolentia, superbia, contumacia,
Cic. Verr. 2, 4, 41, § 89; so,contumacia et adrogantia,
id. Rosc. Com. 15, 44:contumacia et ferocitas,
Suet. Vit. 2 al.:inter abruptam contumaciam et deforme obsequium pergere iter,
Tac. A. 4, 20 fin.:oris oculorumque illa contumacia ac superbia,
Cic. Verr. 2, 3, 2, § 5:adversus principem,
Tac. H. 4, 3:parendi,
Plin. Pan. 18:eadem in vultu,
Liv. 2, 61, 6; cf. Tac. A. 1, 24 fin.:responsi tui,
Cic. Pis. 31, 78.— Sometimes in a good sense, firmness, constancy, self-confidence (cf. contumax):Socrates adhibuit liberam contumaciam,
Cic. Tusc. 1, 29, 71; so,maxima innocentiae,
Quint. Decl. 2, 5.—Esp., jurid. t. t., an obstinate disobedience to a judicial order, an obstinate refusal to appear in court, contumacy, Traj. ap. Plin. Ep. 10, 57 (65), 2:II.contumacia eorum, qui jus dicenti non temperant, litis damno coërcetur,
Dig. 42, 1, 53 pr.; cf. contumax, I. B.—Transf., of animals:contumacia pervicax boum,
Col. 6, 2, 11.—Of inanim. things:arborum (with fastidium),
obstinacy in growth, Plin. 16, 32, 58, § 134. -
11 obfirmo
offirmo ( obf-), āvi, ātum, 1, v. a. and n. [ob-firmo], to render firm, durable, or steadfast (class. only in the P. a.).I.Lit.:II.pertica, quā stabuli fores offirmari solebant, arrepta,
to fasten, bolt, App. M. 7, p. 200:corium,
id. ib. —Trop., to hold fast to, persevere in:certum offirmare est viam me, quam decrevi persequi,
Ter. Hec. 3, 5, 4:se,
to persist, be obstinate, id. Heaut. 5, 5, 8:vir impius procaciter obfirmat vultum suum,
Vulg. Prov. 21, 29:faciem,
id. Ezek. 4, 3:spiritus,
id. Dan. 5, 20.—So without se, neutr.: censen' posse me offirmare? Ter Eun. 2, 1, 11.—With inf.:offirmastin' oc cultare, quo te immittas, pessume?
Plaut. Pers. 2, 2, 40.—Hence, offirmātus ( obf-), a, um, P. a., firm, resolute, obstinate:animus fortis atque offirmatus,
Plaut. Am. 2, 2, 15:satin offirmatum quod mihi erat, id me exorat,
settled, resolved on, id. Bacch. 5, 2, 83.— Comp.:mihi videtur illius voluntas obstinatior et in hāc iracundiā offirmatior,
Cic. Att. 1, 11, 1.— Adv.: offirmātē ( obf-), firmly, stubbornly (post-Aug.):offirmate resistere,
Suet. Tib. 25. -
12 obstino
obstĭno, āvi, ātum, 1, v. a. [a lengthened form of obsto], to set about a thing with firmness or resolution, to set one's mind firmly on, to persist in, be resolved on a thing (as a verb. fin. very rare; only the Part. as a P. a. is freq.).(α).With acc.:(β).id inhiat, ea affinitatem hanc obstinavit gratia,
Plaut. Aul. 2, 2, 89.— Pass.: obstinari exorsus, Pac. ap. Paul. ex Fest. p. 193 Müll. (Trag. Rel. p. 425 Rib.).—With inf.:(γ).obstinaverant animis aut vincere, aut mori,
Liv. 23, 29, 7.—Absol.:ipso Vespasiano inter initia imperii ad obtinendas iniquitates haud perinde obstinante,
Tac. H. 2, 84.— Hence, obstĭnātus, a, um, P. a., firmly set, fixed, resolved, in a good or bad sense; determined, resolute, steadfast, inflexible, stubborn, obstinate (class.; syn.: pervicax, pertinax): vos qui astatis obstinati, Naev. ap. Paul. ex Fest. p. 193 Müll. (Trag. Rel. p. 11 Rib.): obstinato animo aliquid facere, Att. ap. Paul. ex Fest. l. l. (Trag. Rel. p. 123 Rib.);so,
Vulg. Ruth, 1, 18:ad decertandum obstinati animi,
Liv. 6, 3, 9:ad silendum,
Curt. 8, 1, 30: ad mortem, Liv. 5, 41, 1:adversus lacrimas,
id. 2, 40, 3; 3, 47, 4:ad resistendum,
Suet. Caes. 15 fin.:contra veritatem,
Quint. 12, 1, 10:pudicitia,
Liv. 1, 58:fides,
Tac. H. 5, 5:aures,
Hor. C. 3, 11, 7.—With inf.:jam obstinatis mori spes affulsit,
Liv. 42, 65; 7, 21, 1; 9, 25, 6:obstinatum est tibi, non suscipere imperium, nisi, etc.,
you are firmly resolved, Plin. Pan. 5, 6.—Rarely with in:obstinatae in perniciem Romae urbes,
Amm. 17, 11, 3:in extrema,
Tac. H. 3, 56:militum animos obstinatos pro Vitellio subruere,
id. H. 2, 101.— Comp.:voluntas obstinatior,
Cic. Att. 1, 11, 1:adversus lacrimas muliebres,
firmer, more steadfast, Liv. 2, 40.— Sup.:virtus obstinatissima,
the most resolute, Sen. Ep. 71, 10:rex obstinatissimus,
Amm. 17, 14.—Hence, adv.: obstĭ-nātē, firmly, inflexibly, in a good and bad sense; resolutely, pertinaciously, stubbornly, obstinately (class.):ita me obstinate aggressus, ut, etc.,
Plaut. As. 1, 1, 10:operam dat,
Ter. And. 1, 5, 8:negari,
Caes. B. G. 5, 6:magis ac magis induruisse,
Plin. Ep. 1, 12, 10.— Comp.:obstinatius omnia agere,
Suet. Caes. 29.— Sup.:obstinatissime recusare,
Suet. Tib. 67. -
13 offirmo
offirmo ( obf-), āvi, ātum, 1, v. a. and n. [ob-firmo], to render firm, durable, or steadfast (class. only in the P. a.).I.Lit.:II.pertica, quā stabuli fores offirmari solebant, arrepta,
to fasten, bolt, App. M. 7, p. 200:corium,
id. ib. —Trop., to hold fast to, persevere in:certum offirmare est viam me, quam decrevi persequi,
Ter. Hec. 3, 5, 4:se,
to persist, be obstinate, id. Heaut. 5, 5, 8:vir impius procaciter obfirmat vultum suum,
Vulg. Prov. 21, 29:faciem,
id. Ezek. 4, 3:spiritus,
id. Dan. 5, 20.—So without se, neutr.: censen' posse me offirmare? Ter Eun. 2, 1, 11.—With inf.:offirmastin' oc cultare, quo te immittas, pessume?
Plaut. Pers. 2, 2, 40.—Hence, offirmātus ( obf-), a, um, P. a., firm, resolute, obstinate:animus fortis atque offirmatus,
Plaut. Am. 2, 2, 15:satin offirmatum quod mihi erat, id me exorat,
settled, resolved on, id. Bacch. 5, 2, 83.— Comp.:mihi videtur illius voluntas obstinatior et in hāc iracundiā offirmatior,
Cic. Att. 1, 11, 1.— Adv.: offirmātē ( obf-), firmly, stubbornly (post-Aug.):offirmate resistere,
Suet. Tib. 25. -
14 cacoēthes
cacoēthes is, n, κακόητηεσ, a bad habit, bad condition: scribendi, an incurable passion, Iu.* * *malignant/obstinate tumor/disease; flaw/disease of character, passion -
15 dēstinātus
dēstinātus adj. [P. of destino], fixed, determined, destined, inevitable: sententiae: hora mortis: Orci finis, H.: destinatus obdura, resolutely, Ct.* * *destinata, destinatum ADJstubborn/obstinate; determined/resolved/resolute/firm; destined (L+S); fixed -
16 dūrus
dūrus adj. with comp. and sup, hard (to the touch): silex, V.: ferrum, H.: bipennes, H.: cutis, O.: corpus, impenetrable, O.: dumeta, i. e. rough, O.: gallina, tough, H.—As subst n.: nil extra est in nuce duri, no shell, H.—Hard, harsh, of a taste: sapor Bacchi, V. — Of a sound, C. — Fig., rough, rude, uncultivated: oratione et moribus: poëta durissimus: durior ad haec studia: virtus, Ta.: gens duro robore nata, V.: componere versūs, H. — Hardy, vigorous, rough: Spartiatae: in armis genus, L.: vindemiator, H.: ilia messorum, H.: iuvenci, O. — Harsh, rough, stern, unyielding, unfeeling, pitiless, insensible, obstinate: pater, T.: se durum agrestemque praebere: durior Diogenes: iudex durior: duri hominis vel potius vix hominis videtur: nos dura aetas, H.: ōs, shameless, impudent, T.: ore durissimo esse: ferrum, cruel, V.: aures, V.: flectere (me) Mollibus Iam durum imperiis, H.—Of things, hard, severe, toilsome, oppressive, distressing, burdensome, adverse: provincia, T.: fortuna: hiemps: venatus, O.: durissimo tempore anni, inclement, Cs.: valetudo, H.: dolores, V.: iter, V.: proelia, V.: Durum: sed levius fit patientiā, etc., H.: hi, si quid erat durius, concurrebant, a difficulty, Cs.: si nihil esset durius, Cs.— Plur n. as subst, hardships, difficulties: Siccis omnia dura deus proposuit, H.: multa, V.: ego dura tuli, O.* * *dura -um, durior -or -us, durissimus -a -um ADJhard, stern; harsh, rough, vigorous; cruel, unfeeling, inflexible; durable -
17 in-expiābilis
in-expiābilis e, adj., not to be atoned for, inexpiable: religiones: scelus.—Implacable, irreconcilable, obstinate: se mihi inexpiabilem praebere: odium, L.: bellum. -
18 negō
negō āvī, ātus, āre [3 AG-], to say no, deny, refuse (opp. aio): Negat quis? nego. ait? aio, T.: Diogenes ait, Antipater negat: nunc aiunt, quod tunc negabant: non facile Gallos Gallis negare potuisse, Cs.: negant quicquam esse bonum, nisi, etc.: damnare negatur hanc Venerem pietas, O.: casta negor (sc. esse), they say I am not, O.: negat se Numidam pertimescere, virtuti suorum credere (sc. ait), S.—A second negation does not destroy the first: negat ne suspicari.— Not to assent, deny: factum est; non nego, T.: omnia, quae certa non erunt, pro certo negato: negaturum aut me pro M. Fulvio, aut ipsum Fulvium censetis? L.: mitto enim domestica, quae negari possunt, i. e. the proof of which can be suppressed: negare non posse, quin rectius sit, etc., L.— Not to consent, deny, refuse: invitatus ad haec negabit, will decline, Iu.: (oscula), H.: victum, V.: numquam reo cuiquam tam praecise negavi, quam hic mihi: postquam id obstinate sibi negari videt, Cs.: negat quis carmina Gallo? V.: mea dicta demittere in aurīs, V.: Ire, O.: adulescenti negare, quin eum arcesseret, N.: uxorem ut ducat orare occipit... Ille primo se negare, refuse, T.: Poma negat regio, i. e. does not produce, O.: pars ventis vela negare, i. e. furl, O.* * *Inegare, additional forms Vdeny, refuse; say... notIInegare, negavi, negatus Vdeny, refuse; say... not -
19 ob-nītor
ob-nītor nīxus, ī, dep., to bear upon, press against, struggle with, strain at: remi Obnixi crepuere, V.: obnixi urgebant, L.: obnixo genu scuto, pressed against, N.: Arboris trunco, V.: manu hostibus, Ta.—Fig., to strive against, resist, oppose: stant obnixi, L.: stant obnixa omnia contra, all is in obstinate conflict, V.: adversis, Ta. -
20 obnīxus
obnīxus (not obnīsus), adj. [P. of obnitor], strenuous, firm, resolute: (velim) obnixos vos impetum hostium excipere, L.: curam sub corde premebat, V.: non cedere, V.* * *obnixa, obnixum ADJresolute, determined; obstinate
См. также в других словарях:
obstinate — obstinate, dogged, stubborn, pertinacious, mulish, stiff necked, pigheaded, bullheaded are comparable when they mean fixed or unyielding by temperament or nature. Obstinate implies persistent adherence, especially against persuasion or attack, to … New Dictionary of Synonyms
Obstinate — Ob sti*nate, a. [L. obstinatus, p. p. of obstinare to set about a thing with firmness, to persist in; ob (see {Ob }) + a word from the root of stare to stand. See {Stand}, and cf. {Destine}.] 1. Pertinaciously adhering to an opinion, purpose, or… … The Collaborative International Dictionary of English
obstinate — ► ADJECTIVE 1) stubbornly refusing to change one s opinion or chosen course of action. 2) hard to deal with or overcome: an obstinate problem. DERIVATIVES obstinacy noun obstinately adverb. ORIGIN Latin obstinatus, from obstinare persist … English terms dictionary
obstinate — [äb′stə nət] adj. [ME < L obstinatus, pp. of obstinare, to resolve on < obstare, to stand against, oppose < ob (see OB ) + stare, to STAND] 1. unreasonably determined to have one s own way; not yielding to reason or plea; stubborn;… … English World dictionary
obstinate — index contentious, contumacious, difficult, disobedient, froward, immutable, impervious, implacable … Law dictionary
obstinate — (adj.) mid 14c., from L. obstinatus resolute, inflexible, stubborn, pp. of obstinare persist, stand stubbornly, set one s mind on, from ob by (see OB (Cf. ob )) + stinare, related to stare stand, from PIE root *sta to stand (see STET … Etymology dictionary
obstinate — [adj] stubborn, determined adamant, cantankerous, contradictory, contrary, contumacious, convinced, dead set on*, dogged, dogmatic, firm, hard, hardened, headstrong, heady, immovable, indomitable, inflexible, intractable, intransigent, locked in* … New thesaurus
obstinate desertion — Obstinate as used of desertion, which is a ground for divorce, means determined, fixed, persistent. Persisted in against the willingness of the injured party to have it concluded … Black's law dictionary
obstinate — adjective Etymology: Middle English, from Anglo French obstinat, Latin obstinatus, past participle of obstinare to be resolved, from ob in the way + stinare (akin to stare to stand) Date: 14th century 1. perversely adhering to an opinion, purpose … New Collegiate Dictionary
obstinate — ob|sti|nate [ˈɔbstınıt US ˈa:b ] adj [Date: 1300 1400; : Latin; Origin: , past participle of obstinare to be determined ] 1.) determined not to change your ideas, behaviour, opinions etc, even when other people think you are being unreasonable =… … Dictionary of contemporary English
obstinate — [[t]ɒ̱bstɪnət[/t]] 1) ADJ GRADED (disapproval) If you describe someone as obstinate, you are being critical of them because they are very determined to do what they want, and refuse to change their mind or be persuaded to do something else. He is … English dictionary