Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

amiciō

  • 1 amiciō

        amiciō —, ictus, īre    [am- (for ambi-) + iacio], to throw around, wrap about: quo (pallio) amictus est: velis amicti: nube umeros amictus, H.— Fig., to cover, wrap, surround: quidquid chartis amicitur, H.: ulmi amicti vitibus, O.
    * * *
    I
    amicire, amicui, amictus V TRANS
    clothe, cover, dress; wrap about; surround; veil; clothe with words
    II
    amicire, amixi, amictus V TRANS
    clothe, cover, dress; wrap about; surround; veil; clothe with words

    Latin-English dictionary > amiciō

  • 2 amicio

    ăm-ĭcĭo, ĭcui, or ixi, ictum, 4, v. a. ( fut. amicibor, Plaut. Pers. 2, 5, 6; perf. only in exs. below; inf. perf. amicisse, Front.) [jacio], to throw round, to wrap about (cf. amphiballô); exclusively of upper garments (on the contr., induere, of clothes put or drawn on; vestire, of those for the protection or ornament of the body): se amicire or pass. amiciri, to throw round, veil one's self.
    I.
    Lit.:

    amictus epicroco, Naev. ap. Var. 7, 3, 92: palliolatim amictus,

    Plaut. Ps. 5, 1, 29:

    amicibor gloriose,

    id. Pers. 2, 5, 6:

    pallium, quo amictus, soccos, quibus indutus esset,

    Cic. de Or. 3, 32:

    amictus est pallio,

    Vulg. 1 Reg. 28, 14:

    amictus togā purpureā,

    Cic. Phil. 2, 34: qui te togā praetextā amicuit, Brut. ap. Diom. p. 364 P.:

    celerius mater amixit, Varr. ib.: dum calceabat ipse sese et amiciebat,

    Suet. Vesp. 21 al. — Poet.: nube umeros (Gr. acc.) amictus, Hor. C. 1, 2, 31; Verg. A. 1, 516:

    amictus nube,

    Vulg. Apoc. 10, 1:

    lumine,

    ib. Psa. 103, 2:

    mulier amicta sole,

    ib. ib. 12, 1; so,

    (rex) amicietur terrā Aegypti, sicut amicitur pastor pallio suo,

    ib. Jer. 43, 12.—
    II.
    Trop., of other things, to cover, clothe, wrap up:

    nive amicta loca,

    Cat. 63, 70:

    colus amicta lanā,

    id. 64, 311:

    amicitur vitibus ulmus,

    Ov. P. 3, 8, 13:

    et piper et quidquid chartis amicitur ineptis,

    Hor. Ep. 2, 1, 270:

    amicta ossa luridā pelle,

    id. Epod. 17, 22:

    amicti vitibus montes,

    Flor. 1, 16:

    partem alteram luce, alteram tenebris amicisse Jovem,

    Fronto, Fer. Als. p. 188.

    Lewis & Short latin dictionary > amicio

  • 3 amictus

    1.
    ămictus, a, um, Part. of amicio.
    2.
    ămictus, ūs, m. [amicio], orig. a throwing about or on one of a garment; hence,
    I.
    The manner of dressing, fashion:

    amictum imitari alicujus,

    Cic. de Or. 2, 22, 91 (cf. Plin. Ep. 2, 3, 2):

    est aliquid in amictu,

    Quint. 11, 3, 156.—
    II.
    Meton., abstr. pro concr., the garment itself that is thrown about or on, any clothing, a mantle, cloak, etc.:

    quam (statuam) esse ejusdem, status, amictus, anulus, imago ipsa declarat,

    Cic. Att. 6, 1, 17:

    frustra jam vestes, frustra mutatur amictus,

    Tib. 1, 9, 13:

    velut amictum mutabis eos,

    Vulg. Heb. 1, 12:

    duplex,

    made of a double texture, Verg. A. 5, 421:

    Tyrii,

    Ov. A. A. 2, 297:

    amictus corporis,

    Vulg. Eccli. 19, 27:

    nec amictu ora velabis,

    ib. Ez. 24, 17: gloriam dedit sanctitatis amictum, the garment of holiness, i. e. the sacred vestment, ib. Eccli. 50, 12 et saep.—
    B.
    Trop.
    1.
    For other kinds of covering: caeli mutemus amictum, the air which surrounds us, i. e. to go into another region, * Lucr. 6, 1133:

    Phrygius,

    Verg. A. 3, 545:

    nebulae amictus,

    id. ib. 1, 412; Stat. Th. 1, 631:

    caecus,

    Sil. 12, 613:

    jam virides lacerate comas, jam scindite amictus,

    i. e. the herbage that clothes the ground, weeds, Col. 10, 70.—
    2.
    Prov.:

    quem mater amictum dedit, sollicite custodire,

    i. e. not to give up the habits formed in early youth, Quint. 5, 14, 31.

    Lewis & Short latin dictionary > amictus

  • 4 amb-, am-, an-

       amb-, am-, an- insepa<*> prep.,    around, round about, only in composition; before vowels usually amb-; ambages, ambedo, etc.; but amicio (for amiicio); once amp-: ampulla; before consonants, am-: amplector, amputo; or amp-: Ampsanctus; but before c, q, h, f, an-: anceps, anfractus, anquiro, etc.

    Latin-English dictionary > amb-, am-, an-

  • 5 amictus

        amictus    P. of amicio.
    * * *
    cloak, mantle; outer garment; clothing, garb; fashion; manner of dress; drapery

    Latin-English dictionary > amictus

  • 6 amictus

        amictus ūs, m    [amicio], a throwing on, throwing around; hence, amictum imitari alicuius, style of dress. — Meton., an outer garment: statuam esse eiusdem, amictus declarat: duplex, of double texture, V.: Phrygius, i. e. the Trojan chlamys, V.—Poet.: nebulae, V.
    * * *
    cloak, mantle; outer garment; clothing, garb; fashion; manner of dress; drapery

    Latin-English dictionary > amictus

  • 7 amiculum

        amiculum ī, n    [amicio], an outer garment, mantle, cloak: amicae: purpureum, L.
    * * *
    I II
    cloak; mantle, outer garment; clothing (pl.), dress

    Latin-English dictionary > amiculum

  • 8 ambi

    ambi- ( ambe-, Varr. L. L. 7, § 30 Müll.); abbrev. amb-, am-, an-.
    I.
    Insepar. prep. [Osc. amfr-; Umbr. am-, an-, ampr-; Gr. amphi; old Sax. umbi; old Germ. umpi; mod. Germ. um = around; Sanscr. abhi = around], around, round about; used only in composition; before vowels usually amb-: ambages, ambedo, ambigo, ambio, amburo; but amicio (for amjicio); once also amp-: ampulla; before consonants, ambi-: ambidens, ambifariam, ambivium; am-: amplector, amputo, amsegetes, amtermini; or amp-: ampsanctus; but before c, q, h, f, t, an-: anceps, ancisus, anquiro, anhelo (q. v.), anhelus, anfractus, etc.—
    II.
    Also am, an, arch. prep., round, around:

    am fines, am segetes,

    Charis. 2, p. 205 P.: an terminum, Cato, Orig. ap. Macr. 1, 14, 5; cf. Schneid. Gr. I. p. 535 sq.; Kühner, Ausf. Gr. § 210, 8; Hand, Turs. I. pp. 284 sq.

    Lewis & Short latin dictionary > ambi

  • 9 amicimen

    ămĭcīmen, ĭnis, n. [amicio], a garment, = amictus (only post-class.):

    candidum,

    App. M. 11, p. 261, 9:

    rude,

    id. ib. 11, p. 268, 32.

    Lewis & Short latin dictionary > amicimen

  • 10 amictorium

    ămictōrĭus, a, um, adj. [amicio], suitable for throwing about one: linteamen, Cod. Th. 8, 5, 48, § 1.—Hence, subst.: ămic-tōrĭum, i, n., a garment which is thrown about or over one, a light, loose garment, esp. of women, a scarf, a tie for the neck, Cod. Th. 8, 5, 48; Hier. ad Isa. 2, 3, v. 23.

    Lewis & Short latin dictionary > amictorium

  • 11 amictorius

    ămictōrĭus, a, um, adj. [amicio], suitable for throwing about one: linteamen, Cod. Th. 8, 5, 48, § 1.—Hence, subst.: ămic-tōrĭum, i, n., a garment which is thrown about or over one, a light, loose garment, esp. of women, a scarf, a tie for the neck, Cod. Th. 8, 5, 48; Hier. ad Isa. 2, 3, v. 23.

    Lewis & Short latin dictionary > amictorius

  • 12 amiculum

    ămĭcŭlum, i, n. [amicio], a garment that one throws about or on him, a mantle, cloak: amiculum genus est vestimenti, a circumjectu dictum, Paul. ex Fest. p. 28 Müll.:

    amicae amictus amiculo,

    Cic. Div. 2, 69:

    agreste duplex amiculum,

    Nep. Dat. 3, 2:

    cum aliquem videret minus bene vestitum, suum amiculum dedit,

    id. Cim. 4, 2: toga picta plerumque amiculo erat accum benti, Sall. Fragm. ap. Macr. S. 2, 9:

    matrem familiae tuam purpureum amiculum habe re non sines?

    Liv. 34, 7; 27, 4.— Trop.:

    novissimum homini sapientiam colenti amiculum est gloriae cupido,

    Fronto, Eloqu. p. 78 Nieb.

    Lewis & Short latin dictionary > amiculum

  • 13 circumamictus

    circum-ămictus, a, um, adj. [amicio], enveloped, invested (eccl. Lat.), Vulg. Apoc. 4, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > circumamictus

  • 14 obnubo

    ob-nūbo, psi, ptum, 3, v. a., to veil, cover (very rare; syn.: velo, induo, amicio).
    I.
    Lit.: LICTOR, CONLIGA MANVS, CAPVT OBNVBITO, ARBORI INFELICI SVSPENDITO, an old formula ap. Cic. Rab. Perd. 4, 13: flammeo caput nubentis obvolvatur, quod antiqui obnubere vocarint... legem jubere caput ejus obnubere qui parentem necavisset, quod est obvolvere, Paul. ex Fest. p. 170 Müll.; Liv. 1, 26; Val. Fl. 2, 254:

    ca put tempestate,

    Sil. 11, 259: comas amictu Verg. A. 11, 77.— Absol., to veil the head [p. 1239] obnubit, caput operit, Paul. ex Fest. p. 184 Müll.—
    * II.
    Transf.:

    mare terras obnubit,

    Varr. L. L. 5, § 72 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > obnubo

  • 15 semiamictus

    sēmĭ-ămictus, a, um, adj. [amicio], half-clad, half-naked (Appuleian), App. M. 1, p. 104, 28; 7, p. 189, 37.

    Lewis & Short latin dictionary > semiamictus

  • 16 vestio

    vestĭo, īvi or ĭi, ītum, 4 ( imperf. vestibat, Verg. A. 8, 160; inf. vestirier, Prud. Psych. 39), v. a. [vestis], to cover with a garment, to dress, clothe, vest (syn.: induo, amicio).
    I.
    Lit.: Vatinii strumam sacerdotii dibaphhô vestiant, Cic. Att. 2, 9, 2:

    vir te vestiat, tu virum despolies,

    Plaut. Cas. 4, 4, 4:

    candide vestitus,

    id. ib. 4, 1, 10:

    vos tam maestiter vestitas,

    id. Rud. 1, 5, 7:

    homines male vestiti,

    Cic. Pis. 25, 61:

    fasciae, quibus crura vestiuntur,

    Quint. 11, 3, 144:

    te bis Afro Murice tinctae Vestiunt lanae,

    Hor. C. 2, 16, 37:

    sic Indos suae arbores vestiunt,

    Plin. 12, 11, 22, § 39:

    Phrygiā vestitur bucca tiarā,

    Juv. 6, 516:

    unam vestire tribum tua vellera possunt,

    Mart. 2, 46, 5.—Mid.: vestiri in foro honeste mos erat, Cato ap. Gell. 11, 2, 5:

    lino alii vestiuntur aut lanis,

    Mel. 3, 7, 3.—So, in late Lat., in the active form:

    tu mihi vitio dabis, quod parcius pasco, levius vestio,

    am clothed, App. Mag. p. 287, 26; Tert. Pall. 1.—
    B.
    Transf.
    1.
    Of animals:

    animantes aliae coriis tectae sunt, aliae villis vestitae,

    Cic. N. D. 2, 47, 121:

    sandyx pascentis vestiet agnos,

    Verg. E. 4, 45:

    pleraque contra frigus ex suo corpore vestiuntur,

    Quint. 2, 16, 14.—
    2.
    In gen., of inanimate things, to clothe, cover, deck, array, attire, surround, adorn, etc.:

    campos lumine (aether),

    Verg. A. 6, 640:

    natura oculos membranis tenuissimis vestivit et saepsit,

    Cic. N. D. 2, 57, 142; cf.:

    deus animum circumdedit corpore et vestivit extrinsecus,

    id. Univ. 6 fin.:

    sepulcrum saeptum undique et vestitum vepribus et dumetis,

    id. Tusc. 5, 23, 64:

    his tabulis templi parietes vestiebantur,

    id. Verr. 2, 4, 55, § 122.—
    3.
    Esp., of vegetation:

    montes silvis,

    Liv. 32, 13, 3:

    vite hederāque vestiti montes,

    Just. 12, 7, 7.— Absol.:

    montes vestiti,

    i. e. covered with verdure, Cic. N. D. 2, 53, 132:

    trabes multo aggere,

    Caes. B. G. 7, 23; cf.

    of the beard: molli lanugine malas,

    Lucr. 5, 889:

    genas flore,

    Verg. A. 8, 160:

    oleā magnum Taburnum,

    Verg. G. 2, 38:

    gramine vestitis accubuere toris,

    Ov. F. 1, 402:

    incendit vestitos messibus agros,

    id. ib. 4, 707; Curt. 6, 5, 15; Prop. 3, 13 (4, 12), 31:

    ubi se vites frondibus vestierint,

    Col. 4, 27, 1:

    se gramine (terra),

    Verg. G. 2, 219.—
    II.
    Trop., to clothe, etc.:

    reconditas exquisitasque sententias mollis et pellucens vestiebat oratio,

    Cic. Brut. 79, 274:

    inventa vestire atque ornare oratione,

    id. de Or. 1, 31, 142:

    gloriā aliquem supra vires,

    Hor. Ep. 1, 18, 22:

    res, quae illo verborum habitu vestiuntur,

    Quint. 8, praef. § 20; cf.

    of mental culture: aridum atque jejunum non alemus et quasi vestiemus?

    id. 2, 8, 9.—
    B.
    Esp., to invest with the imperial purple, to make emperor:

    quaere quem vestias,

    Amm. 26, 4, 1.—Hence, vestītus, a, um, P. a., clothed, clad (very rare):

    neque unā pelle vestitior fuit (Hercules),

    App. Mag. p. 288, 28.—So comp., Tert. Anim. 38.— Sup.:

    id pecus (oves) ex omnibus animalibus vestitissimum,

    Col. 7, 3, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > vestio

См. также в других словарях:

  • Amičio prizmė — statusas T sritis fizika atitikmenys: angl. Amici prism vok. Amici Prisma, n; Browning Prisma, n rus. призма Амичи, f pranc. prisme d’Amici, m …   Fizikos terminų žodynas

  • Amici prism — Amičio prizmė statusas T sritis fizika atitikmenys: angl. Amici prism vok. Amici Prisma, n; Browning Prisma, n rus. призма Амичи, f pranc. prisme d’Amici, m …   Fizikos terminų žodynas

  • Amici-Prisma — Amičio prizmė statusas T sritis fizika atitikmenys: angl. Amici prism vok. Amici Prisma, n; Browning Prisma, n rus. призма Амичи, f pranc. prisme d’Amici, m …   Fizikos terminų žodynas

  • Browning-Prisma — Amičio prizmė statusas T sritis fizika atitikmenys: angl. Amici prism vok. Amici Prisma, n; Browning Prisma, n rus. призма Амичи, f pranc. prisme d’Amici, m …   Fizikos terminų žodynas

  • prisme d’Amici — Amičio prizmė statusas T sritis fizika atitikmenys: angl. Amici prism vok. Amici Prisma, n; Browning Prisma, n rus. призма Амичи, f pranc. prisme d’Amici, m …   Fizikos terminų žodynas

  • призма Амичи — Amičio prizmė statusas T sritis fizika atitikmenys: angl. Amici prism vok. Amici Prisma, n; Browning Prisma, n rus. призма Амичи, f pranc. prisme d’Amici, m …   Fizikos terminų žodynas

  • Amice — A white scarf worn on the shoulders by celebrant priests; sometimes expensively decorated, perhaps like *orphrey. [< Lat. amicio = to clothe, cover] …   Dictionary of Medieval Terms and Phrases

  • αμφί — ἀμφὶ πρόθ. (Α) (κυρίως στον ποιητικό και ιωνικό πεζό λόγο, η περὶ τών κλασικών κειμένων) και στις δύο πλευρές, και στα δύο μέρη Α. (με γενική) 1. για, για χάρη, για το χατίρι κάποιου «ἀμφί λέκτρων μάχεσθαι» (Ευρ. Ανδρομ. 123) 2. (όπως η πρός, για …   Dictionary of Greek

  • ԶԳԵՑՈՒՑԱՆԵՄ — (ցուցի, եցո՛.) NBH 1 0727 Chronological Sequence: Early classical, 8c, 10c, 13c ն. ἑνδύω, ἑνδιδύσκω induo ἁμφιέννυμι amicio στολίζω stola vestio Տալ զգենուլ. զգեստաւորել. ծածկել, պատել ձորձովք. հագցընել, հագուեցնել. ... *Զգեցոյց զնոսա: Զգեցոյց… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԶՍՊԵՄ — (եցի.) NBH 1 0751 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 10c, 12c, 13c, 15c ն. στέλλω, περιστέλλω, ὐποστέλλω convolvo, contego, conprimo, comparo cadaver, amicio, contraho, substraho Զուսպ կացուցանել. ամփոփել. ժողովել,… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • aumuce — Aumuce, Amictus, vel Amiculum pelliceum. Ab Amicio, amicis …   Thresor de la langue françoyse

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»