-
1 ambicja
сущ.• амбиция• вожделение• самолюбие• честолюбие* * *(dążenie) желание, притязание, стремлениеambicja (duma) амбиция, гонор, гордость, самолюбие, тщеславие, честолюбие, чувство собственного достоинства* * *ambicj|a♀ 1. честолюбие ň;тщеславие ň; 2. чувство собственного достоинства, гордость; самолюбие ň;nie mieć \ambicjai не иметь самолюбия;
3. \ambicjaе мн. стремления; притязания;szlachetne \ambicjaе благородные стремления; wygórowane \ambicjae чрезмерные притязания
* * *ж1) честолю́бие n; тщесла́вие n2) чу́вство со́бственного досто́инства, го́рдость; самолю́бие nnie mieć ambicji — не име́ть самолю́бия
3) ambicje мн стремле́ния; притяза́нияszlachetne ambicje — благоро́дные стремле́ния
wygórowane ambicje — чрезме́рные притяза́ния
-
2 ktoś ujął się ambicją
= ktoś ujął się honorem в ко́м-л. заговори́ла го́рдость (заговори́ло уязвлённое самолю́бие, честолю́бие) -
3 амбиция
-
4 wybujały
wybuja|ły\wybujałyli 1. буйно разросшийся, буйный;2. перен. чрезмерный; буйный;\wybujałyła wyobraźnia буйное воображение; \wybujałyła ambicja чрезмерное самолюбие
* * *1) бу́йно разро́сшийся, бу́йный2) перен. чрезме́рный; бу́йныйwybujała wyobraźnia — бу́йное воображе́ние
wybujała ambicja — чрезме́рное самолю́бие
-
5 ktoś ujął się honorem
= ktoś ujął się ambicją -
6 odezwać się
odezwę się, odezwie się, odezwij się сов.1) сказа́ть, произнести́odezwać się się do kogoś — заговори́ть с ке́м-л., обрати́ться к кому́-л.
2) разда́ться, послы́шаться3) перен. отозва́тьсяodezwać się się o kimś lekceważąco — пренебрежи́тельно отозва́ться о ко́м-л.
odezwała się w kimś ambicja — в ко́м-л. заговори́ло самолю́бие
4) отозва́ться, пода́ть весть5) карт. объяви́ть ( масть)odezwać się się w piki — объяви́ть пи́ки
Syn: -
7 ująć się
сов.1) взя́ться, схвати́тьсяująć się się za kolegą — заступи́ться за това́рища
•- ktoś ujął się ambicją
- ktoś ujął się honorem
- ująć się się w garśćSyn: -
8 odezwać
глаг.• беседовать• высказывать• выступать• говорить• заговорить• звучать• перейти• поговаривать• разговаривать• сказать* * *odezw|aćsię, \odezwaćę się, \odezwaćie się, \odezwaćij się сов. 1. сказать, произнести;\odezwać się do kogoś заговорить с кем-л., обратиться к кому-л.; 2. раздаться, послышаться; 3. перен. отозваться; \odezwać się о kimś lekceważąco пренебрежительно отозваться о ком-л.; \odezwaćała się w kimś ambicja в ком-л. заговорило самолюбие; 4. отозваться, подать весть; 5. карт. объявить (масть); \odezwać się w piki объявить пики+1. powiedzieć 2. rozlec się, zabrzmieć, zadźwięczeć 4. przesłać wiado-mość 5. zgłosić
-
9 ująć\ się
сов. 1. взяться, схватиться;2. za kim-czym, za kogo-co заступиться за кого-что, защитить кого-что;\ująć\ się
się za kolegą заступиться за товарища; ● \ująć\ się się pod boki подбочениться;ktoś ujął się ambicją (honorem) в ком-л. заговорила гордость (заговорило уязвлённое самолюбие, честолюбие);\ująć\ się się w garść взять себя в руки+1. chwycić się, wziąć się, złapać się 2. wstawić się
См. также в других словарях:
ambicja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. ambicjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} silne pragnienie osiągnięcia sukcesów, zaszczytów bądź tytułów, dążność do uczynienia czegoś wyjątkowego, a także do podniesienia… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ambicja — ż I, DCMs. ambicjacji; lm D. ambicjacji (ambicjacyj) 1. «poczucie godności osobistej; honor, duma» Mieć, stracić ambicję. Nie mieć odrobiny ambicji. Być bez ambicji. Pochlebiać czyjejś ambicji. Unieść się ambicją. Zranić, urazić czyjąś ambicję … Słownik języka polskiego
mówić — 1. Coś mówi samo za siebie «coś jest oczywiste, nie wymaga komentarza ani dodatkowych wyjaśnień»: Energia elektryczna wytwarzana na bazie bełchatowskiego węgla jest o 40 proc. tańsza od energii uzyskanej z innych źródeł. To mówi samo za siebie.… … Słownik frazeologiczny
unieść — dk XI, uniosę, uniesiesz, unieś, uniósł, uniosła, unieśli, uniesiony unosić ndk VIa, unoszę, unieśćsisz, unoś, unieśćsił, unoszony 1. «dźwignąć coś w górę, podciągnąć ku górze, umieścić coś wyżej niż poprzednio; podnieść, wznieść» Unieść głowę.… … Słownik języka polskiego
амбиция — обостренное честолюбие , со времени Петра I; см. Смирнов 36, Христиани 23. Через польск. ambicja из лат. ambitio … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
Maxwell Caulfield — Pour les articles homonymes, voir Caulfield. Maxwell Caulfield est un acteur et producteur américain né le 23 novembre 1959 à Glasgow (Royaume Uni), connu pour ses rôles à la télévision et à la scène. Sommaire 1 Jeunesse … Wikipédia en Français
АМБИЦИЯ — (франц. ambition, от лат. ambitio). 1) сперва означало домогательство места; потом стремление к милостям и повышению в чинах; 2) самолюбие, честолюбие, чувство чести. Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского языка. Чудинов А.Н., 1910 … Словарь иностранных слов русского языка
амбиция — и, ж. Обостренное самолюбие, чванство, спесь. Старуха тоже была властна, с амбицией (Салтыков Щедрин). Синонимы: высокоме/рие, го/рдость, надме/нность Родственные слова: амбицио/зный (амбициозный клиент), амбицио/нный (амбиционный клиент)… … Популярный словарь русского языка
honor — 1. Unieść się, ująć się honorem «czując się urażonym w swej godności, postąpić tak, jak wskazuje honor, ambicja, a nie rozsądek»: (...) nie chciała być ciężarem w domu, gdzie nazywano ją darmozjadem, uniosła się honorem i uciekła (...). H.… … Słownik frazeologiczny
miłość — 1. Miłość własna «nadmierne poczucie własnej wartości; ambicja, duma»: Uważana była przez towarzystwo zbierające się u pani Adamowej prawie że za dziewczynkę, ale w sposób, który nie upokarzał jej miłości własnej. Nie tylko bowiem dopuszczano ją… … Słownik frazeologiczny
ambicjonalny — «wypływający z ambicji, często wygórowanej, podyktowany ambicją» Względy ambicjonalne. Ambicjonalne rozgrywki, spory … Słownik języka polskiego
