-
1 blandus
blandus adj. with comp. and sup. [MAL-], of smooth tongue, flattering, fawning, caressing: homo blandior, T.: amicus: adfabilis, blandus, N.: canes, V.: adversus alqm: in publico, L.: blandus fidibus Ducere quercūs, H.: chorus doctā prece blandus, H. — Fig., flattering, pleasant, agreeable, enticing, alluring, charming, seductive: oratio: voces, V.: preces, H.: verba, O.: inlecebrae voluptatis: manus Non sumptuosā blandior hostiā, not more acceptable with a costly victim, H.: caudae, O.: otium consuetudine in dies blandius, L.: voluptates, blandissimae dominae, most seductive.* * *blanda -um, blandior -or -us, blandissimus -a -um ADJflattering, coaxing; charming, pleasant; smooth, gentle; alluring, attractive -
2 cantiuncula
cantiuncula ae, f dim. [cantio], an alluring strain.—Plur.: (Sirenum).* * *(mere) song; flattering/alluring strain (L+S) -
3 blandum
blandus, a, um, adj. [for mlandus; akin to meilichos, mollis, mulier; Goth. milds; Engl. mild], of a smooth tongue, flattering, fawning, caressing (class and very freq.).I.Lit.:b.blanda es parum,
Plaut. Cas. 3, 3, 21:nemini credo qui large blandu'st dives pauperi,
id. Aul. 2, 2, 19:ut unus omnium homo te vivat numquam quisquam blandior,
Ter. Hec. 5, 4, 21:scis me minime esse blandum,
Cic. Att. 12, 5, 4:unum te puto minus blandum esse quam me,
id. ib. 12, 3, 1:blandum amicum a vero secernere,
id. Lael. 25, 95:(Alcibiades) affabilis, blandus, temporibus callidissime inserviens,
Nep. Alcib. 1, 3:an blandiores (mulieres) in publico quam in privato et alienis quam vestris estis?
Liv. 34, 2, 10:tum neque subjectus solito nec blandior esto,
Ov. A. A. 2, 411:canes,
Verg. G. 3, 496:catulorum blanda propago,
Lucr. 4, 999; Nemes. Cyneg. 215; 230:columba,
Ov. Am. 2, 6, 56:tigres,
Claud. IV. Cons. Hon. 604; Quint. 9, 4, 133; 11, 1, 30; 11, 3, 72 al.—Poet. constr.(α).With gen.:(β).precum,
Stat. Achill. 2, 237.—With acc.:(γ).genas vocemque,
Stat. Th. 9, 155.—With inf.:(δ).blandum et auritas fidibus canoris Ducere quercus,
Hor. C. 1, 12, 11; Stat. Th. 5, 456. —With abl.:II.chorus implorat..doctā prece blandus ( = blande supplicans dis carmine quod poëta eum docuit. Orell. ad loc.),
Hor. Ep. 2, 1, 135.—Trop. (mostly of things).A.Flattering, pleasant, agreeable, enticing, alluring, charming, seductive (cf. blandior, II. B.; blanditia, II.): blandā voce vocare, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 51 Vahl.):2.ne blandā aut supplici oratione fallamur,
Cic. Phil. 7, 9, 26; Lucr. 6, 1245:voces,
Verg. A. 1, 670; Cat. 64, 139:preces,
Tib. 3, 6, 46; Hor. C. 4, 1, 8; id. A. P. 395; Ov. M. 10, 642:querelae,
Tib. 3, 4, 75:laudes,
Verg. G. 3, 185:verba,
Ov. M. 2, 575; 6, 360:dicta,
id. ib. 3, 375;9, 156: os,
id. ib. 13, 555: pectus, Afran. ap. Non. p. 515.—So, voluptas, Lucr. 2, 966; 4, 1081; 4, 1259; 5, 179; Cic. Tusc. 4, 3, 6:amor,
Lucr. 1, 20; Ov. Tr. 1, 3, 49:Veneris blandis sub armis,
Prop. 4 (5), 1, 137:amaracini liquor,
Lucr. 2, 847:tura,
Tib. 3, 3, 2:manus,
Hor. C. 3, 23, 18; cf. Ov. M. 2, 691:aquae,
id. ib. 4, 344:caudae,
id. ib. 14, 258 al.:otium consuetudine in dies blandius,
Liv. 23, 18, 12:blandiores suci,
Plin. 12, 1, 2, § 4; Suet. Tib. 27:blandissima litora, Baiae,
Stat. S. 3, 5, 96; Plin. 9, 8, 9, § 32:actio,
Quint. 7, 4, 27: ministerium, Cod. Th. 10, 10, 12, § 1.— With dat.:et blandae superūm mortalibus irae,
Stat. Th. 10, 836:neque admittunt orationes sermonesve... jucunda dictu aut legentibus blanda,
Plin. 1, prooem. § 12.—Of persons:B.filiolus,
Quint. 6, prooem. § 8; cf.: nam et voluptates, blandissimae dominae ( the most alluring mistresses), majores partes animi a virtute detorquent, Cic. Off. 2, 10, 37.—Persuading by caressing, persuasive:a.nunc experiemur, nostrum uter sit blandior,
Plaut. Cas. 2, 3, 56. —Hence, adv., in three forms, soothingly, flatteringly, courteously, etc.Anteclass. form blandĭter, Plaut. As. 1, 3, 69; id. Ps. 5, 2, 3; Titin. ap. Non. p. 210, 6 (also id. ib. p. 256, 15), and ap. Prisc. p. 1010 P.—b.Class. form blandē, Plaut. Am. 1, 3, 9:* c.compellare hominem,
id. Poen. 3, 3, 72:me adpellare,
id. Truc. 1, 2, 61:adloqui,
Ter. Phorm. 2, 1, 22:dicere,
id. Ad. 5, 4, 24; cf.:blande, leniter, dulciter dicere,
Quint. 12, 10, 71;and blande ac benedice,
Plaut. As. 1, 3, 54:rogare,
Cic. Rosc. Com. 16, 49:excepti hospitio ab Tullo blande ac benigne,
Liv. 1, 22, 5:quaerere,
Suet. Calig. 32:linguā lambere,
Lucr. 5, 1066:et satiati agni ludunt blandeque coruscant,
id. 2, 320:colere fructus,
to treat carefully, gently, id. 5, 1368 (cf. blandimentum, II. B.):flectere cardinem sonantem,
softly, carefully, Quint. Decl. 1, 13 al. — Comp.:blandius petere,
Cic. de Or. 1, 24, 112: ad aurem invocabat, Cael. ap. Quint. 4, 2, 124:moderere fidem,
Hor. C. 1, 24, 13 al. — Sup.:blandissime appellat hominem,
Cic. Clu. 26, 72.—blandum = blande:ridere,
Petr. 127, 1. -
4 blandus
blandus, a, um, adj. [for mlandus; akin to meilichos, mollis, mulier; Goth. milds; Engl. mild], of a smooth tongue, flattering, fawning, caressing (class and very freq.).I.Lit.:b.blanda es parum,
Plaut. Cas. 3, 3, 21:nemini credo qui large blandu'st dives pauperi,
id. Aul. 2, 2, 19:ut unus omnium homo te vivat numquam quisquam blandior,
Ter. Hec. 5, 4, 21:scis me minime esse blandum,
Cic. Att. 12, 5, 4:unum te puto minus blandum esse quam me,
id. ib. 12, 3, 1:blandum amicum a vero secernere,
id. Lael. 25, 95:(Alcibiades) affabilis, blandus, temporibus callidissime inserviens,
Nep. Alcib. 1, 3:an blandiores (mulieres) in publico quam in privato et alienis quam vestris estis?
Liv. 34, 2, 10:tum neque subjectus solito nec blandior esto,
Ov. A. A. 2, 411:canes,
Verg. G. 3, 496:catulorum blanda propago,
Lucr. 4, 999; Nemes. Cyneg. 215; 230:columba,
Ov. Am. 2, 6, 56:tigres,
Claud. IV. Cons. Hon. 604; Quint. 9, 4, 133; 11, 1, 30; 11, 3, 72 al.—Poet. constr.(α).With gen.:(β).precum,
Stat. Achill. 2, 237.—With acc.:(γ).genas vocemque,
Stat. Th. 9, 155.—With inf.:(δ).blandum et auritas fidibus canoris Ducere quercus,
Hor. C. 1, 12, 11; Stat. Th. 5, 456. —With abl.:II.chorus implorat..doctā prece blandus ( = blande supplicans dis carmine quod poëta eum docuit. Orell. ad loc.),
Hor. Ep. 2, 1, 135.—Trop. (mostly of things).A.Flattering, pleasant, agreeable, enticing, alluring, charming, seductive (cf. blandior, II. B.; blanditia, II.): blandā voce vocare, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 51 Vahl.):2.ne blandā aut supplici oratione fallamur,
Cic. Phil. 7, 9, 26; Lucr. 6, 1245:voces,
Verg. A. 1, 670; Cat. 64, 139:preces,
Tib. 3, 6, 46; Hor. C. 4, 1, 8; id. A. P. 395; Ov. M. 10, 642:querelae,
Tib. 3, 4, 75:laudes,
Verg. G. 3, 185:verba,
Ov. M. 2, 575; 6, 360:dicta,
id. ib. 3, 375;9, 156: os,
id. ib. 13, 555: pectus, Afran. ap. Non. p. 515.—So, voluptas, Lucr. 2, 966; 4, 1081; 4, 1259; 5, 179; Cic. Tusc. 4, 3, 6:amor,
Lucr. 1, 20; Ov. Tr. 1, 3, 49:Veneris blandis sub armis,
Prop. 4 (5), 1, 137:amaracini liquor,
Lucr. 2, 847:tura,
Tib. 3, 3, 2:manus,
Hor. C. 3, 23, 18; cf. Ov. M. 2, 691:aquae,
id. ib. 4, 344:caudae,
id. ib. 14, 258 al.:otium consuetudine in dies blandius,
Liv. 23, 18, 12:blandiores suci,
Plin. 12, 1, 2, § 4; Suet. Tib. 27:blandissima litora, Baiae,
Stat. S. 3, 5, 96; Plin. 9, 8, 9, § 32:actio,
Quint. 7, 4, 27: ministerium, Cod. Th. 10, 10, 12, § 1.— With dat.:et blandae superūm mortalibus irae,
Stat. Th. 10, 836:neque admittunt orationes sermonesve... jucunda dictu aut legentibus blanda,
Plin. 1, prooem. § 12.—Of persons:B.filiolus,
Quint. 6, prooem. § 8; cf.: nam et voluptates, blandissimae dominae ( the most alluring mistresses), majores partes animi a virtute detorquent, Cic. Off. 2, 10, 37.—Persuading by caressing, persuasive:a.nunc experiemur, nostrum uter sit blandior,
Plaut. Cas. 2, 3, 56. —Hence, adv., in three forms, soothingly, flatteringly, courteously, etc.Anteclass. form blandĭter, Plaut. As. 1, 3, 69; id. Ps. 5, 2, 3; Titin. ap. Non. p. 210, 6 (also id. ib. p. 256, 15), and ap. Prisc. p. 1010 P.—b.Class. form blandē, Plaut. Am. 1, 3, 9:* c.compellare hominem,
id. Poen. 3, 3, 72:me adpellare,
id. Truc. 1, 2, 61:adloqui,
Ter. Phorm. 2, 1, 22:dicere,
id. Ad. 5, 4, 24; cf.:blande, leniter, dulciter dicere,
Quint. 12, 10, 71;and blande ac benedice,
Plaut. As. 1, 3, 54:rogare,
Cic. Rosc. Com. 16, 49:excepti hospitio ab Tullo blande ac benigne,
Liv. 1, 22, 5:quaerere,
Suet. Calig. 32:linguā lambere,
Lucr. 5, 1066:et satiati agni ludunt blandeque coruscant,
id. 2, 320:colere fructus,
to treat carefully, gently, id. 5, 1368 (cf. blandimentum, II. B.):flectere cardinem sonantem,
softly, carefully, Quint. Decl. 1, 13 al. — Comp.:blandius petere,
Cic. de Or. 1, 24, 112: ad aurem invocabat, Cael. ap. Quint. 4, 2, 124:moderere fidem,
Hor. C. 1, 24, 13 al. — Sup.:blandissime appellat hominem,
Cic. Clu. 26, 72.—blandum = blande:ridere,
Petr. 127, 1. -
5 dēlicātus
dēlicātus adj. with comp. and sup. [P. of * dēlicō, to clear up], alluring, charming, pleasing, delightful, luxurious, voluptuous: in illo delicatissimo litore: hortuli, Ph.: puerorum comitatus: delicatiores in cantu flexiones: puella delicatior haedo, softer, Ct. — Given to pleasure, luxurious, effeminate: pueri: iuventus: capella, Ct.— Nice, squeamish: tam, quam iste: fastidium.* * *Idelicata -um, delicatior -or -us, delicatissimus -a -um ADJluxurious/sumptuous, addicted to pleasure; self-indulgent/comfortable; pampered; foppish, effeminate; polite, elegant; charming; tender; voluptuous; wanton; skittish/frisky/frivolous; fastidious/squeamish; delicate/dainty/pretty/fineIIparamour, favorite; voluptury (L+S); one addicted to pleasure -
6 adlectatio
allectātĭo ( adl-), ōnis, f. [allecto], an enticing, alluring: Chrysippus nutricum illi quae adhibetur infantibus adlectationi suum carmen ( a nursery song) adsignat, Quint. 1, 10, 32 Halm (Ruhnk. proposed lallationi; cf. Spald. ad h. l.). -
7 allectatio
allectātĭo ( adl-), ōnis, f. [allecto], an enticing, alluring: Chrysippus nutricum illi quae adhibetur infantibus adlectationi suum carmen ( a nursery song) adsignat, Quint. 1, 10, 32 Halm (Ruhnk. proposed lallationi; cf. Spald. ad h. l.). -
8 cantiuncula
cantĭuncŭla, ae, f. dim. [cantio], a flaitering, alluring strain:si cantiunculis (sc. Sirenum) tantus vir inretitus teneretur,
Cic. Fin. 5, 18, 49. -
9 delecto
dēlecto, āvi, ātum, 1, v. intens. a. [delicio].I.To allure from the right path, to entice away, to seduce (only ante-class.): me Apollo ipse delectat, ductat Delphicus, Enn. ap. Non. 97, 32 (Trag. v. 390 Vahl.: delectare, illicere, attrahere, Non.): hostem, Quadrig. ib. 98, 2:II.ubi sementem facturus eris, ibi oves delectato,
keep back, Cato R. R. 30 (also copied in Plin. 17, 9, 6, § 55). —Meton. (effectus pro causa), to delight, sc. by attracting, alluring; to please, charm, amuse (freq. and class.; cf.: oblecto, juvo): mentem atque animum delectat suum, Enn. ap. Gell. 19, 10, 12:Pamphilam arcesse, ut delectet hic nos,
Ter. Eun. 4, 1, 11:non tam ista me sapientiae fama delectat, quam, etc.,
Cic. Lael. 4, 15; id. ib. 6 fin.:sive Falernum to magis delectat,
Hor. S. 2, 8, 17 al. —With abl.:delectari multis inanibus rebus, ut honore, ut gloria, etc.: animo autem virtute praedito... non admodum delectari,
Cic. Lael. 14:jumentis,
Caes. B. G. 4, 2:imperio,
id. B. C. 3, 82:criminibus inferendis,
Cic. Lael. 18, 65:carminibus,
Hor. Od. 4, 1, 23; cf.iambis (with gaudere carmine),
id. Ep. 2, 2, 59 et passim:interea cum Musis nos delectabimus aequo animo,
id. Att. 2, 4, 2; cf.:cum Musis delectari,
Hyg. Astr. 2, 27.—With ab and abl.:ut me ab eo delectari facilius quam decipi putem posse,
Cic. Div. in Caecil. 13 fin.; so,ab aliquo,
id. Fin. 1, 5, 14; id. Or. 57, 195 et saep.—With in and abl.:in hoc admodum delector, quod, etc.,
id. Leg. 2, 7, 17 Goer.; cf. id. Fin. 1, 11, 39; id. Fam. 6, 4; cf.:ille me delectat in omni genere,
id. Att. 16, 5, 2:in alio sua quemque natura delectat,
Plin. Pan. 45, 1.—In ellipt. style, impers.:me magis de Dionysio delectat,
Cic. Q. Fr. 2, 13 fin. —With inf. as subject:quam delectabat eum defectiones solis et lunae multo ante nobis praedicere,
Cic. Lael. 14, 49; id. Tusc. 3, 26, 63; Quint. 1, 1, 29:aedificare casas... si quem delectet barbatum,
Hor. S. 2, 3, 249; cf.:me pedibus delectat claudere verba,
id. ib. 2, 1, 28:delectat Veneris decerpere flores,
Ov. R. Am. 103.—In pass.: vir bonus et [p. 537] prudens dici delector, Hor. Ep. 1, 16, 32; Phaedr. 5, 3, 9: delectat, impers. (late Lat.), Boeth. Cons. Phil. 2, 3. -
10 delicatus
dēlĭcātus, a, um, adj. [deliciae].I.That gives pleasure, i. e. alluring, charming, delightful; luxurious, voluptuous.A.Prop. (class.):(β).in illo delicatissimo litore,
Cic. Verr. 2, 5, 40:navigia,
Suet. Vit. 10:delicatior cultus,
id. Aug. 65:delicati hortuli,
Phaedr. 4, 5, 26;and so often of places: muliebri et delicato ancillarum puerorumque comitatu,
Cic. Mil. 10, 28:convivium,
id. Att. 2, 14:voluptates (with molles and obscenae),
id. N. D. 1, 40, 111 and 113; cf.:molliores et delicatiores in cantu flexiones,
id. de Or. 3, 25, 98:sermo,
id. Off. 1, 40, 144:omnes hominis libidines delicatissimis versibus exprimere,
id. Pis. 29, 70:versiculos scribens,
Cat. 50, 3.—As a flattering appellation:B.ubi tu es delicata?
Plaut. Rud. 2, 5, 8.—Transf., soft, tender, delicate ( poet. and in post-Aug. prose):II.capella,
Cat. 20, 10; cf.:puella tenellulo delicatior haedo,
id. 17, 15:oves,
Plin. Ep. 2, 11 fin.:Anio delicatissimus amnium,
id. ib. 8, 17, 3; cf.:ad aquam,
Curt. 5, 2, 9:delicatior teneriorque cauliculus,
Plin. 19, 8, 41, § 137; Vulg. 1 Par. 22, 5.—Addicted to pleasure; luxurious, voluptuous; and subst., a voluptuary, a wanton.A.Prop.:B.adolescens,
Cic. Brut. 53:pueri,
id. N. D. 1, 36 fin.:juventus,
id. Mur. 35, 74; cf.:odia libidinosae et delicatae juventutis,
id. Att. 1, 19, 8 et saep.: quosdam e gratissimis delicatorum, i. e. of the paramours, paidikôn, Suet. Tit. 7; cf. in the fem.:Flavia Domitilla, Statilii Capellae delicata,
id. Vesp. 3;et luxuriosus,
Vulg. Deut. 28, 54; in inscriptions, delicatus and delicata simply mean favorite slave (cf. our terms valet and chamber-maid), Inscr. Orell. 2801-2805 and 4650.—Transf.1.Spoiled with indulgence, delicate, dainty, effeminate: nimium ego te habui delicatam ( I have spoiled you), Plaut. Men. 1, 2, 10:2.equorum cursum delicati minutis passibus frangunt,
Quint. 9, 9, 4, 113; id. 11, 3, 132.—Fastidious, scrupulous:1.aures,
Quint. 3, 1, 3;vah delicatus!
Plaut. Mil. 4, 1, 37.—Hence, adv.: dēlĭcātē.Delicately, luxuriously:2.delicate ac molliter vivere,
Cic. Off. 1, 30, 106; cf. recubans (coupled with molliter), id. de Or. 3, 17, 63; and in the comp.:tractare iracundos (with mollius), Sen. de Ira, 3, 9: odiosa multa delicate jocoseque fecit,
Nep. Alcib. 2 fin.; Vulg. Prov. 29, 21.—At one's ease, tardily, slowly:conficere iter (coupled with segniter),
Suet. Calig. 43:spargit se vitis,
Plin. 17, 22, 35, § 179. -
11 hamatus
I.Lit.:B.ungues,
Ov. M. 12, 563:harundo,
id. ib. 5, 384:sentes,
id. ib. 2, 799.—Transf., shaped like a hook, hooked, crooked: hamatis uncinatisque corporibus concreta haec esse dicat, * Cic. Ac. 2, 38, 121:II.ensis, i. q. harpe,
Ov. M. 5, 80 (cf.:ferrum curvo tenus abdidit hamo,
id. ib. 4, 720).— -
12 illecebra
illĕcĕbra ( inl-), ae, f. [illicio], an enticement, in a good or bad sense, an inducement, attraction, charm, allurement, bait, lure.I.Lit. (class.; in sing. and plur.; a favorite word of Cic.; cf.: invitatio, invitamentum).(α).With gen. (subj. or obj.):(β).quae tanta in ullo homine juventutis illecebra fuit, quanta in illo?
Cic. Cat. 2, 4, 8:maxima est illecebra peccandi impunitatis spes,
id. Mil. 16, 43:voluptas est illecebra turpitudinis,
id. Leg. 1, 11, 31:fallax illecebra admirationum,
Gell. 10, 12, 4:quaestionis,
id. 12, 5, 5.—In plur.:habet etiam amoenitas ipsa vel sumptuosas vel desidiosas illecebras multas cupiditatum,
Cic. Rep. 2, 4:voluptatis,
id. de Sen. 12, 40; id. Fam. 15, 16, 3:vitiorum (with lenocinia cupiditatum),
id. Sest. 66, 138:corruptelarum,
id. Cat. 1, 6, 13.—Absol.:II.munditia illecebra animo est amantūm,
Plaut. Men. 2, 3, 4: ad quam illecebiam cum commoveretur nemo, etc., Liv. 10, 4.—In plur.:suis te oportet illecebris ipsa virtus trahat ad verum decus,
Cic. Rep. 6, 23; 6, 1:jocum tentavit, eo quod Illecebris erat et grata novitate morandus Spectator,
Hor. A. P. 223.—Transf., concr.A.Of an alluring, seductive person, an enticer, a decoy-bird, Plaut. As. 1, 2, 25; id. Truc. 1, 2, 82; 4, 2, 46.—B.A plant, called also andrachne agria, Plin. 25, 13, 103, § 162; 26, 12, 79, § 128. -
13 illex
1.illex ( inl-), ēgis, adj. [in-lex], without law, contrary to law, lawless (anteclass.);2.as a term of reproach: impure, inhoneste, injure, inlex, labes popli,
Plaut. Pers. 3, 3, 4; Caecil. ap. Non. 10, 24 (Com. Fragm. v. 60 Rib.).illex or illix ( inl-), ĭcis, adj. [illicio], alluring, enticing, seductive (ante- and post-class.).I.Adj.:II.oculi,
App. Mag. p. 323:ars,
Prud. adv. Symm. 2, 6:halitus,
id. Psych. 328.—More freq.,Subst. com.A.A decoy, lure:B.aedis nobis area'st, auceps sum ego, Esca'st meretrix, lectus illex est, amatores aves,
Plaut. As. 1, 3, 67.—Transf., a seducer, a seductress:malae rei tantae fuimus illices,
Plaut. Poen. 3, 4, 35:illex animi Venus,
App. Mag. p. 295. -
14 inescatio
ĭnescātĭo, ōnis, f. [inesco], an alluring, a satiating, Aug. -
15 inlecebra
illĕcĕbra ( inl-), ae, f. [illicio], an enticement, in a good or bad sense, an inducement, attraction, charm, allurement, bait, lure.I.Lit. (class.; in sing. and plur.; a favorite word of Cic.; cf.: invitatio, invitamentum).(α).With gen. (subj. or obj.):(β).quae tanta in ullo homine juventutis illecebra fuit, quanta in illo?
Cic. Cat. 2, 4, 8:maxima est illecebra peccandi impunitatis spes,
id. Mil. 16, 43:voluptas est illecebra turpitudinis,
id. Leg. 1, 11, 31:fallax illecebra admirationum,
Gell. 10, 12, 4:quaestionis,
id. 12, 5, 5.—In plur.:habet etiam amoenitas ipsa vel sumptuosas vel desidiosas illecebras multas cupiditatum,
Cic. Rep. 2, 4:voluptatis,
id. de Sen. 12, 40; id. Fam. 15, 16, 3:vitiorum (with lenocinia cupiditatum),
id. Sest. 66, 138:corruptelarum,
id. Cat. 1, 6, 13.—Absol.:II.munditia illecebra animo est amantūm,
Plaut. Men. 2, 3, 4: ad quam illecebiam cum commoveretur nemo, etc., Liv. 10, 4.—In plur.:suis te oportet illecebris ipsa virtus trahat ad verum decus,
Cic. Rep. 6, 23; 6, 1:jocum tentavit, eo quod Illecebris erat et grata novitate morandus Spectator,
Hor. A. P. 223.—Transf., concr.A.Of an alluring, seductive person, an enticer, a decoy-bird, Plaut. As. 1, 2, 25; id. Truc. 1, 2, 82; 4, 2, 46.—B.A plant, called also andrachne agria, Plin. 25, 13, 103, § 162; 26, 12, 79, § 128. -
16 invitabilis
invītābĭlis, e, adj. [invito], inviting, attractive, alluring (post-class.):sermones,
Gell. 13, 11, 4. -
17 leno
1. I.Neutr., to pimp, pander ( poet.): lenandi callidus arte, Poët. ap. Anth. Lat. T. 1, p. 611 Burm.—II.Act., to procure: filiam suam, Schol. Juv. 6, 233: formosas puellas, Epigr. ap. Salmas. ad Vop. Car. 16: lenatae puellae, Poët. ap. Anth. Lat. T. 2, p. 587.2.lēno, ōnis, m. [lenio], a pimp, pander, procurer.I.Lit.:II.perjurus leno,
Plaut. Capt. prol. 57:leno me peregre militi Macedonico Minis viginti vendidit,
id. Ps. 1, 1, 49:importunus,
id. Merc. prol. 44:leno sum, fateor,
Ter. Ad. 2, 1, 34:improbissimus et perjurissimus leno,
Cic. Rosc. Com. 7, 20:insidiosus,
Hor. Ep. 2, 1, 172:verba facit leno, etc.,
id. S. 2, 3, 231: cum [p. 1050] leno accipiat moechi bona, Juv. 1, 55.—Transf.A.A seducer, allurer:B.lenonem quendam Lentuli concursare circum tabernas,
Cic. Cat. 4, 8, 17:(puella) me lenone placet,
i. e. through my intervention, Ov. Am. 3, 12, 10.—A go-between, Just. 2, 3, 8.— Adj.: se Narcissus amat captus lenonibus undis, alluring, seductive, Anth. Lat. T. 1, p. 102 Burm. -
18 pelliculatio
pellĭcŭlātĭo, ōnis, f. [pellicio], an alluring enticement, Fest. p. 242 Müll.; v. Meyer Orat. Fragmm. pp. 147 and 148. -
19 prolectibilis
prōlectĭbĭlis, e, adj. [prolicio], alluring, Sid. Ep. 4, 18 dub. (al. plectibilibus).
См. также в других словарях:
alluring — alluring; un·alluring; … English syllables
Alluring — Al*lur ing, a. That allures; attracting; charming; tempting. {Al*lur ing*ly}, adv. {Al*lur ing*ness}, n. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
alluring — index attractive, provocative, sapid Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
alluring — attractive, charming, fascinating, bewitching, enchanting, captivating (see under ATTRACT vb) Analogous words: lovely, fair, *beautiful, pretty, bonny: seductive, enticing, tempting, luring (see corresponding verbs at LURE): beguiling, delusive… … New Dictionary of Synonyms
alluring — [adj] attractive beguiling, bewitching, captivating, charming, enticing, magnetic, seductive, tempting, winning; concepts 529,579 … New thesaurus
alluring — ► ADJECTIVE ▪ attractive; tempting. DERIVATIVES alluringly adverb … English terms dictionary
alluring — [ə loor′iŋ, aloor′iŋ] adj. tempting strongly; highly attractive; charming alluringly adv … English World dictionary
alluring — [[t]əljʊ͟ərɪŋ, AM əl ʊrɪŋ[/t]] ADJ GRADED Someone or something that is alluring is very attractive. Why are the contents of the next person s shopping trolley always more alluring than one s own? ...the most alluring city in South East Asia. Syn … English dictionary
alluring — {{11}}alluring (adj.) appealing to desires, 1570s, prp. adjective from ALLURE (Cf. allure) (v.). Related: Alluringly. {{12}}alluring (n.) 1530s, action of attracting, verbal noun from ALLURE (Cf. allure) (v.) … Etymology dictionary
alluring — adjective highly attractive and able to arouse hope or desire an alluring prospect her alluring smile the voice was low and beguiling difficult to say no to an enticing advertisement a tempting invitation • Syn: ↑beguiling, ↑ … Useful english dictionary
Alluring — Allure Al*lure , v. t. [imp. & p. p. {Alluded}; p. pr. & vb. n. {Alluring}.] [OF. aleurrer, alurer, fr. a (L. ad) + leurre lure. See {Lure}.] To attempt to draw; to tempt by a lure or bait, that is, by the offer of some good, real or apparent; to … The Collaborative International Dictionary of English