Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

ag-grego

  • 101 have one's work cut out

    (to be faced with a difficult task: You'll have your work cut out to beat the champion.) ver-se grego

    English-Portuguese dictionary > have one's work cut out

  • 102 косяк

    кося́к I
    (оконный, дверной) fosto.
    --------
    кося́к II
    (лошадей, рыб, птиц) grego, aro.
    * * *
    I м.
    1) (дверной, оконный) jamba f, quicio m, quicial m
    2) (клин земли́) parcela f
    II м.
    1) ( кобылиц) yeguada f
    2) ( стая) banco m, cardume(n) m ( рыб); bandada f, banda f ( птиц)
    ••

    кося́ко́м идёт (иду́т) разг. шутл. — va(n) en manada, una nube (un enjambre) de

    * * *
    I м.
    1) (дверной, оконный) jamba f, quicio m, quicial m
    2) (клин земли́) parcela f
    II м.
    1) ( кобылиц) yeguada f
    2) ( стая) banco m, cardume(n) m ( рыб); bandada f, banda f ( птиц)
    ••

    кося́ко́м идёт (иду́т) разг. шутл. — va(n) en manada, una nube (un enjambre) de

    * * *
    n
    1) gener. (êëèñ çåìëè) parcela, (êîáúëèö) yeguada, (ñáàà) banco, banda (ïáèö), bandada, cardume (ðúá; n), jamba (двери, окна), quicial (двери, окна), quicio (двери, окна)
    2) eng. muchacho
    3) jarg. (план, гашиш или марихуана) porro
    4) drug. churro
    5) argo. petardo (cigarillo de hachìs o marihuana (diccionario de uso del español, de Marìa Moliner))

    Diccionario universal ruso-español > косяк

  • 103 стадо

    ста́до
    brutaro, grego.
    * * *
    с. (мн. стада́)
    1) rebaño m, hato m, grey m; bandada f (гусей и т.п.)
    2) перен. grey m, tropa f
    ••

    отби́ться от своего́ ста́да — abandonar su rebaño

    * * *
    с. (мн. стада́)
    1) rebaño m, hato m, grey m; bandada f (гусей и т.п.)
    2) перен. grey m, tropa f
    ••

    отби́ться от своего́ ста́да — abandonar su rebaño

    * * *
    n
    1) gener. bandada (гусей и т. п.), ganaderìa, ganado, grey, hato, manada, rebaño, trozo

    Diccionario universal ruso-español > стадо

  • 104 табун

    табу́н
    brutaro, grego.
    * * *
    м.
    manada f; caballada f ( лошадей); bandada f ( стая птиц); arrea f (Лат. Ам.)
    * * *
    м.
    manada f; caballada f ( лошадей); bandada f ( стая птиц); arrea f (Лат. Ам.)
    * * *
    n
    1) gener. arria, bandada (стая птиц), caballada (лошадей), manada, piara, piarada
    2) amer. arrea
    3) S.Amer. tropilla

    Diccionario universal ruso-español > табун

  • 105 abgrego

    ab-grego, āre (ab u. grex), (von der Herde) absondern, Paul. ex Fest. 23, 7. Vgl. Gloss. ›abgrego, ἀπαγελάζω, διαχωρίζω‹.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > abgrego

  • 106 congrego

    con-grego, āvī, ātum, āre (con u. grex), zusammenherden, a) eig.: α) Tiere zu einer Herde vereinigen (Ggstz. separare, dispergere), oves, Plin.: mustelas, Plin.: cum leonibus vulpes, in demselben Zwinger unterbringen, Mart. – oft refl. se congr. u. Passiv congregari medial (Ggstz. separari, dispergi), sich herdenweise vereinigen, sich zusammengesellen, se c. et condensare in locum unum, Varr.: omnes in unum congregatae aves, Sulp. Sev.: c. se ad paucos amnes (v. Wild), Plin.: in quo admirandum est, congressune aliquo inter se, an iam inde ab ortu naturā ipsā congregatae sint (dissimillimae bestiolae), Cic.: apium examina non fingendorum favorum causā congregantur, Cic.: ciconiae abiturae congregantur in certo loco, Plin. – β) im weitern Sinne, Menschen gleichsam zusammenherden, zusammenscharen, zusammengesellen, bei Cic. bes. = zum geselligen Zusammenleben (zur Geselligkeit) vereinigen, u. übh. einem Verein usw. zugesellen (Ggstz. dissipare, dispergere), dissipatos homines c. et ad societatem vitae convocare, Cic. – dispersos homines in unum locum, Cic.: hominem in idem Vettii indicium atque in eundem hunc numerum, Cic. -quicum te aut voluntas congregavit aut fortuna coniunxit, Cic. – quibus (Dativ) me tempus aliquod congregavit, Sen. – oft refl. se congregare u. Passiv congregari medial, sich zusam-
    ————
    mengesellen, sich zusammenscharen, sich zum geselligen Zusammenleben vereinigen, D tantum equites congregaverunt se, Curt.: Antiochus cum paucis fugiens in ipso itinere pluribus congregantibus se, Liv.: familiae congregantur, Cic.: unum se in locum ad curiam, Cic.: unum in locum congregari, Cic.: passim ex dissipata fuga in unum locum congregari, Liv.: congregari undique ad Tatium, Liv.: congregari circa Agamemnonem, Auson. perioch. Odyss. 24: laevum cornu, quo turbam hostium congregari cernebat, Liv.: cuncti ad portam congregantur, Iustin.: rursus in urbe congregari, Tac.: congregari inter se, v. Soldaten, Tac.: congregari in fano commentandi causā, Cic.: in Academia congregati, Cic.: congregati per Asiam artifices, Liv. – se cum aequalibus, Cic.: congregari facile od. facillime cum paribus, Amm. u. Cic. (vgl. par): ut non congregari inter se possent (milites in castris), Tac. – nulli externo congregantur, Plin. – multitudo hominum ex servis, ex conductis, ex egentibus congregata, Cic.: homines naturā congregati, Cic. – b) übtr., lebl. Ggstde. zusammenhäufen, α) übh.: signa in unum locum, Tac. – medial, corpora inter se congregantur, Lucr.: ex quo indicare potestis, quanta vis illa fuerit oriens et congregata (in ihrem Emporsteigen u. in ihrer Gesamtvereinigung), cum haec Cn. Pompeium terruerit iam distracta et exstincta, Cic. de domo 67. – β) in der Darstellung, turbam verborum,
    ————
    Quint.: argumenta infirmiora, Quint.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > congrego

  • 107 disgrego

    dis-grego, āvī, ātum, āre, absondern, teilen, trennen, Mart. Cap. 9. § 913. Boëth. de music. 4, 17. p. 344, 16 Fr.: m. ab u. Abl., Cresc. bei Augustin. c. Cresc. Donat. 3. § 38 u. 4. § 52. Boëth. de music. 5, 5: m. in u. Akk., Mart. Cap. 3. § 289: Partiz. disgregatus, getrennt (Ggstz. continuus), Boëth. de music. 5, 6.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > disgrego

  • 108 disgregus

    disgregus, a, um (dis u. grego), verschieden, unähnlich, Mart. Cap. 9. § 892.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > disgregus

  • 109 segrego

    sē-grego, āvī, ātum, āre (grex), I) von der Herde absondern, trennen, mater segregat egregiam subolem, Nemes. cyn. 156 sq.: oves segregatae, Phaedr. 3, 15, 3. – II) übtr., übh. absondern, trennen, entfernen, grana sordidissimis putaminibus vestita curiosā manu, Petron.: ex hostium coacervatorum cumulis corpora suorum, Liv.: alqm e senatu, Plaut.: alqm a numero civium, Cic.: alqm a se, jmd. von sich = sich von jmd., Komik. u. Cic. (s. Meißner Ter. Andr. 291): manu liberos a se, Cic.: alqm a vita immani et fera, Cic.: suspicionem et culpam ab se, Plaut.: virtutem a summo bono, Cic.: vita beata comitatu pulcherrimo segregata, Cic. – ut segregaret pugnam eorum, Liv.: s. sermonem, die Rede abbrechen, schweigen, Plaut. – In der Tmesis, seque gregari, Lucr. 1, 452.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > segrego

  • 110 gregoriano

    gregoriano
    gregoriano , -a [grego'ria:no]
      aggettivo
  • 111 griego

    a. e. s.m. grego

    Diccionario Español-Gali > griego

  • 112 gregorianisch

    gre·go·ri·a·nisch [gregoʼri̭a:nɪʃ] adj
    Gregorian

    Deutsch-Englisch Wörterbuch für Studenten > gregorianisch

  • 113 gregorianisch

    gregorianisch
    gregoric1bb8184a/c1bb8184nisch [grego'r6cbf8257i/6cbf8257a:nɪ∫]
    Kalender grégorien(ne)

    Deutsch-Französisch Wörterbuch > gregorianisch

  • 114 brut·o

    прям., перен. скотина, скот (в единственном числе); ср. brutalo \brut{}{·}o{}{·}a скотный; скотский ( тж. перен.) \brut{}{·}o{}aĵ{·}o скотский поступок \brut{}{·}o{}ar{·}o 1. скотина, скот (в собирательном значении); поголовье скота; 2. см. grego \brut{}{·}o{}ec{·}o скотство (свойство, качество) \brut{}{·}o{}ej{·}o сомнит. 1. см. brutkorto; 2. см. stalo \brut{}{·}o{}id{·}o детёныш (скотины) \brut{}{·}o{}ig{·}i превращать в скота, делать скотом, делать скотским, доводить до скотского состояния \brut{}{·}o{}iĝ{·}i оскотиниться, дойти до скотского состояния \brut{}{·}o{}ist{·}o скотник.

    Эсперанто-русский словарь > brut·o

  • 115 herd·o

    табун, стадо (копытных животных); ср. grego.

    Эсперанто-русский словарь > herd·o

  • 116 congrego

    con-grĕgo, āvi, ātum, 1, v. a., to collect into a flock or herd, to assemble.
    I.
    Prop. (rare;

    mostly in Pliny the elder): oves,

    Plin. 8, 47, 72, § 188.—Mid.:

    apium examina congregantur,

    collect in swarms, Cic. Off. 1, 44, 157; cf. id. N. D. 2, 48, 124:

    cetera animantia congregari videmus,

    Plin. 7, prooem. 1, §

    5: cum ceteris,

    id. 8, 22, 34, § 81:

    in loca certa,

    id. 10, 23, 31, § 61:

    se ad amnes (ferae),

    id. 8, 16, 17, § 42.—More freq. (in good prose; esp. freq. in Cic.),
    II.
    In gen., to collect or assemble a multitude together, to unite, join, associate.
    A.
    Lit.:

    dissipatos homines,

    Cic. Tusc. 1, 25, 62; cf.:

    dispersos homines in unum locum,

    id. de Or. 1, 8, 33:

    se unum in locum ad curiam,

    id. Phil. 14, 6, 15:

    dissipatos (homines) unum in locum,

    id. Sest. 42, 91:

    multitudinem fugitivorum unum in locum,

    id. Par. 4, 1, 27; Tac. A. 1, 28 fin.:

    hominem in idem Vettii indicium atque in eundem hunc numerum,

    Cic. Vatin. 10, 25.—With cum:

    se cum aequalibus,

    Cic. Fin. 5, 15, 42; id. Quint. 16, 52; id. Rab. Perd. 7, 21 fin. —With dat.:

    cum illis moror quibus me tempus aliquod congregavit,

    Sen. Ep. 62, 2.— Absol.:

    deterrimum quemque,

    Tac. A. 1, 16 fin. —Mid.:

    secedant improbi, unum in locum congregentur,

    Cic. Cat. 1, 13, 32:

    in fano congregantur commentandi causā,

    id. Div. 1, 41, 90:

    in Academiā congregati,

    id. Ac. 1, 9, 34:

    armati locis patentibus congregantur,

    Liv. 24, 21, 9:

    congregabantur undique ad Titum Tatium,

    id. 1, 10, 1:

    quanta vis oriens et congregata,

    Cic. Dom. 25, 67:

    Gamphasantes nulli externo congregantur,

    Plin. 5, 8, 8, § 45:

    ciconiae abiturae congregantur in certo loco,

    id. 10, 23, 31, § 61:

    cuncti deinde ad portum congregantur,

    Just. 19, 2, 10:

    inter se,

    Tac. A. 1, 30:

    in urbe,

    id. H. 3, 82. —And in tmesis:

    conque gregantur,

    Lucr. 6, 456.—Prov.:

    pares cum paribus facillime congregantur,

    Cic. Sen. 3, 7.—
    B.
    Trop. (rare; mostly in Quint.), to collect, accumulate:

    argumenta infirmiora,

    Quint. 5, 12, 4:

    verba,

    id. 9, 3, 45; cf.

    turbam (verborum),

    id. 10, 1, 7; cf. congregatio, II.

    Lewis & Short latin dictionary > congrego

  • 117 disgrego

    dis-grĕgo, āre, v. a., to separate, divide (opp. congrego;

    late Lat.),

    Mart. Cap. 3, § 289; 9, § 913.

    Lewis & Short latin dictionary > disgrego

  • 118 segregatus

    sē-grĕgo, āvi, ātum, 1 (in tmesi:

    seque gregari,

    Lucr. 1, 452), v. a. [grex].
    I.
    To set apart or separate from the flock (very rare):

    oves segregatas (a capellis),

    Phaedr. 3, 15, 3:

    mater Segregat egregiam subolem,

    Nemes. Cyn. 156 sq.; cf.:

    Sicut pastor segregat oves ab haedis,

    Vulg. Matt. 25, 32.—
    II.
    In gen. (cf. congrego, II.), to set apart, lay aside, put away; to separate, remove, segregate.
    A.
    Lit., Lucr. 1, 452:

    exclusit illum a re publicā, distraxit, segregavit scelus ipsius,

    Cic. Phil. 5, 11, 29:

    aliquem ab se,

    Plaut. Capt. 3, 1, 10:

    non modo non segregandum a numero civium verum etiam adsciscendum,

    Cic. Arch. 2, 4:

    aliquem ab aliquo,

    Plaut. Mil. 4, 6, 17:

    ne abs te hanc segreges neu deseras,

    Ter. And. 1, 5, 56:

    vulgus ab se,

    id. Heaut. 2, 4, 6; id. Hec. 3, 5, 30; 5, 1, 26; 5, 2, 23; 5, 2, 30; cf.:

    se ab aliquo,

    Quint. 1, 2, 20; Plin. 34, 2, 3, § 6; Stat. Th. 12, 184:

    aliquem e senatu,

    Plaut. Most. 5, 1, 9: captivis productis segregatisque, separated (the allies and the Romans), Liv. 22, 58.—
    B.
    Trop., to separate, remove away from; to divide, etc. (syn.:

    sepono, sejungo, removeo): spes, opes auxiliaque ab aliquo,

    Plaut. Capt. 3, 3, 2:

    ista feritas a communi tamquam humanitatis corpore segreganda est,

    Cic. Off. 3, 6, 32; cf.:

    haec (eloquendi vis) nos a vitā immani et ferā segregavit,

    Cic. N. D. 2, 59, 148:

    suspicionem et culpam ab se,

    Plaut. Trin. 1, 2, 42; id. As. 4, 1, 29:

    virtutem a summo bono,

    Cic. Fin. 3, 9, 30:

    civitatis causam a Polyarato,

    Liv. 45, 22; cf.:

    publicam causam a privatorum culpā,

    id. 45, 23:

    iambum et trochaeum frequentem segregat ab oratore Aristoteles,

    Cic. de Or. 3, 47, 182:

    (beata vita) a comitatu pulcherrimo segregata,

    id. Tusc. 5, 28, 80: cives ore obscena dicta segregent, Att. ap. Non. 357, 16, and 206, 2:

    sermonem,

    i. e. to be silent, Plaut. Mil. 3, 1, 61; id. Poen. 1, 2, 136; cf.: ore obscena segregent, Att. ap. Non. 357, 13 (Trag. Rel. v. 511 Rib.):

    ut segregaret pugnam eorum (Curiatiorum),

    divide, separate, Liv. 1, 25:

    a peccatoribus,

    Vulg. Heb. 7, 26; to set apart for a special work, id. Rom. 1, 1; cf. id. Act. 13, 2.—Part.: sēgrĕgātus, a, um; comp. segregatior, more isolated, Rufin. Orig. Prin. 1, 1, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > segregatus

  • 119 segrego

    sē-grĕgo, āvi, ātum, 1 (in tmesi:

    seque gregari,

    Lucr. 1, 452), v. a. [grex].
    I.
    To set apart or separate from the flock (very rare):

    oves segregatas (a capellis),

    Phaedr. 3, 15, 3:

    mater Segregat egregiam subolem,

    Nemes. Cyn. 156 sq.; cf.:

    Sicut pastor segregat oves ab haedis,

    Vulg. Matt. 25, 32.—
    II.
    In gen. (cf. congrego, II.), to set apart, lay aside, put away; to separate, remove, segregate.
    A.
    Lit., Lucr. 1, 452:

    exclusit illum a re publicā, distraxit, segregavit scelus ipsius,

    Cic. Phil. 5, 11, 29:

    aliquem ab se,

    Plaut. Capt. 3, 1, 10:

    non modo non segregandum a numero civium verum etiam adsciscendum,

    Cic. Arch. 2, 4:

    aliquem ab aliquo,

    Plaut. Mil. 4, 6, 17:

    ne abs te hanc segreges neu deseras,

    Ter. And. 1, 5, 56:

    vulgus ab se,

    id. Heaut. 2, 4, 6; id. Hec. 3, 5, 30; 5, 1, 26; 5, 2, 23; 5, 2, 30; cf.:

    se ab aliquo,

    Quint. 1, 2, 20; Plin. 34, 2, 3, § 6; Stat. Th. 12, 184:

    aliquem e senatu,

    Plaut. Most. 5, 1, 9: captivis productis segregatisque, separated (the allies and the Romans), Liv. 22, 58.—
    B.
    Trop., to separate, remove away from; to divide, etc. (syn.:

    sepono, sejungo, removeo): spes, opes auxiliaque ab aliquo,

    Plaut. Capt. 3, 3, 2:

    ista feritas a communi tamquam humanitatis corpore segreganda est,

    Cic. Off. 3, 6, 32; cf.:

    haec (eloquendi vis) nos a vitā immani et ferā segregavit,

    Cic. N. D. 2, 59, 148:

    suspicionem et culpam ab se,

    Plaut. Trin. 1, 2, 42; id. As. 4, 1, 29:

    virtutem a summo bono,

    Cic. Fin. 3, 9, 30:

    civitatis causam a Polyarato,

    Liv. 45, 22; cf.:

    publicam causam a privatorum culpā,

    id. 45, 23:

    iambum et trochaeum frequentem segregat ab oratore Aristoteles,

    Cic. de Or. 3, 47, 182:

    (beata vita) a comitatu pulcherrimo segregata,

    id. Tusc. 5, 28, 80: cives ore obscena dicta segregent, Att. ap. Non. 357, 16, and 206, 2:

    sermonem,

    i. e. to be silent, Plaut. Mil. 3, 1, 61; id. Poen. 1, 2, 136; cf.: ore obscena segregent, Att. ap. Non. 357, 13 (Trag. Rel. v. 511 Rib.):

    ut segregaret pugnam eorum (Curiatiorum),

    divide, separate, Liv. 1, 25:

    a peccatoribus,

    Vulg. Heb. 7, 26; to set apart for a special work, id. Rom. 1, 1; cf. id. Act. 13, 2.—Part.: sēgrĕgātus, a, um; comp. segregatior, more isolated, Rufin. Orig. Prin. 1, 1, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > segrego

  • 120 CROWD

    [N]
    MOLES (-IS) (F)
    CELEBRATIO (-ONIS) (F)
    CELEBRITAS (-ATIS) (F)
    MULTITUDO (-INIS) (F)
    STIPATIO (-ONIS) (F)
    VOLGUS (-I) (N)
    VULGUS (-I) (N)
    COHORS (-TIS) (F)
    GLOBUS (-I) (M)
    TURBA (-AE) (F)
    TURBELA (-AE) (F)
    TURBELLA (-AE) (F)
    AGMEN (-INIS) (N)
    COETUS (-US) (M)
    COITUS (-US) (M)
    PLEBES (-EI) (F)
    PLEBS (PLEBIS) (F)
    CATERVA (-AE) (F)
    POPLUS (-I) (M)
    POPULUS (-I) (M)
    [V]
    CELEBRO (-ARE -AVI -ATUM)
    COMPELLO (-ERE -PULI -PULSUM)
    CONPELLO (-ERE -PULI -PULSUM)
    FREQUENTO (-ARE -AVI -ATUM)
    GREGO (-ARE -AVI -ATUM)
    INCULCO (-ARE -AVI -ATUM)
    URGEO (-ERE URSI)
    ARTIO (-IRE -IVI)
    - IN A CROWD
    - IN CROWDS
    - SMALL CROWD

    English-Latin dictionary > CROWD

См. также в других словарях:

  • grègo ! — interj. chiche ! Dire grègo : mettre au défi. Faire grègo en quauqu un : narguer quelqu un …   Diccionari Personau e Evolutiu

  • Grego Anderson — (born 1967) is a blues folk artist who lives in Austin, Texas. Anderson was recognized by the United States Congress in 2003 as one of two official visual artists for the [http://www.yearoftheblues.org/features.asp?id={F0D4E05A 06A8 45CC B570… …   Wikipedia

  • grego — [grē′gō, grā′gō] n. [< It Greco or Port Grego, both < L Graecus, Greek] a short cloak of coarse cloth with an attached hood, worn in the Levant …   English World dictionary

  • Grego — Grego, Cap der SOSpitze der Insel Cypern …   Pierer's Universal-Lexikon

  • grego — |ê| adj. 1. Próprio da Grécia; peculiar aos gregos. 2.  [Figurado] Atrapalhado. • adj. s. m. 3. Da Grécia. • s. m. 4. Língua grega. 5. Membro da Igreja Ortodoxa grega. 6.  [Figurado] Coisa obscura, difícil de compreender. 7. agradar a gregos e… …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • Grego — Este artículo o sección necesita referencias que aparezcan en una publicación acreditada, como revistas especializadas, monografías, prensa diaria o páginas de Internet fidedignas. Puedes añadirlas así o avisar al autor princip …   Wikipedia Español

  • Grego — Greggoe Greg goe, Grego Gre go, n. [Prob. fr, It. Greco Greek, or Sp. Griego, or Pg. Grego.] A short jacket or cloak, made of very thick, coarse cloth, with a hood attached, worn by the Greeks and others in the Levant. [Written also {griego}.]… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Grego — Famille patricienne de Venise La famille Grego est originaire du levant dès le Xe siècle ou sinon au retour de Enrico Dandolo de Constantinople. Leur nom renvoie à leurs origines grecques. Les armes des Grego se composent d un écu coupé d or …   Wikipédia en Français

  • grego — noun /ˈɡɹeɪɡəʊ/ A type of rough jacket with a hood. Going to his heavy grego, or wrapall, or dreadnaught, which he had previously hung on a chair, he fumbled in the pockets, and produced at length a curious little deformed image with a hunch on… …   Wiktionary

  • grego — /gree goh, gray /, n., pl. gregos. a short, hooded coat of thick, coarse fabric, originally worn in the eastern Mediterranean countries. [1740 50; perh. < Pg (cf. Sp griego, It greco) < L Graecus GREEK] * * * …   Universalium

  • grego — gre·go …   English syllables

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»