-
1 affray
tr[ə'freɪ]1 reyerta, refriegan.• riña s.f.ə'freɪ[ǝ'freɪ]N frm refriega f, reyerta f* * *[ə'freɪ] -
2 affray
affray [əˊfreɪ] nнаруше́ние обще́ственного споко́йствия, сканда́л, дра́ка -
3 affray
-
4 affray
-
5 affray
-
6 affray
-
7 affray
драка имя существительное: -
8 affray
[əˈfreɪ]affray драка affray нарушение общественного спокойствия, скандал, драка -
9 affray
-
10 affray
[əʹfreı] n1. нарушение общественного спокойствия, драка, шум, скандал2. юр. драка в общественном месте -
11 affray
nounSchlägerei, die* * *af·fray[əˈfreɪ]* * *[ə'freɪ]n (ESP JUR)Schlägerei f* * *affray [əˈfreı]A v/t obs erschreckenB s JUR Schlägerei f, Raufhandel m (Störung der öffentlichen Ordnung)* * *nounSchlägerei, die* * *n.Spektakel n. -
12 affray
N1. दंगाHe was falsely charged with causing an affray. -
13 affray
{ə'frei}
n спречкване, сбиване, нарушение на обществения ред* * *{ъ'frei} n спречкване; сбиване; нарушение на обществения ред.* * *спречкване; смут; изплашвам; метеж;* * *n спречкване, сбиване, нарушение на обществения ред* * * -
14 affray
-
15 affray
-
16 affray
rendbontás, csetepaté, zendülés, garázdálkodás to affray: elriaszt -
17 affray
1. n нарушение общественного спокойствия, драка, шум, скандал2. n юр. драка в общественном местеСинонимический ряд:1. altercation (noun) altercation; argument; broil; clamor; clamour; disagreement; disorder; dispute; disturbance2. brawl (noun) bobbery; brawl; brush; clash; dogfight; donnybrook; fight; fracas; fray; free-for-all; knock-down-and-drag-out; maul; melee; mellay; riot; rough-and-tumble; row; rowdydow; ruction; scrap; scrimmage; scuffle; set-to; skirmish; tumult; uproar -
18 affray
nнарушение общественного спокойствия; драка.* * *сущ.нарушение общественного спокойствия; драка. -
19 AFFRAY
юр.Н.П. Групповая драка (http://moscow-translator.ru/legal-translation) -
20 affray
юр.Н.П. Групповая драка (http://moscow-translator.ru/legal-translation)
См. также в других словарях:
affray — af·fray /ə frā/ n [Middle French affrai effrai fright, disturbance, from affraier effreer to terrify]: a fight between two or more people in a public place that disturbs the peace Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996 … Law dictionary
Affray — Af*fray , n. [OE. afrai, affrai, OF. esfrei, F. effroi, fr. OF. esfreer. See {Affray}, v. t.] 1. The act of suddenly disturbing any one; an assault or attack. [Obs.] [1913 Webster] 2. Alarm; terror; fright. [Obs.] Spenser. [1913 Webster] 3. A… … The Collaborative International Dictionary of English
Affray — Af*fray , v. t. [p. p. {Affrayed}.] [OE. afraien, affraien, OF. effreer, esfreer, F. effrayer, orig. to disquiet, put out of peace, fr. L. ex + OHG. fridu peace (akin to E. free). Cf. {Afraid}, {Fray}, {Frith} inclosure.] [Archaic] 1. To startle… … The Collaborative International Dictionary of English
affray — n fray, fight, combat, conflict, *contest Analogous words: *brawl, row, fracas, melee, rumpus: *encounter, skirmish, brush: dispute, *argument, controversy affray vb *frighten … New Dictionary of Synonyms
affray — (n.) c.1300, state of alarm produced by a sudden disturbance, from O.Fr. effrei, esfrei disturbance, fright, from esfreer (v.) to worry, concern, trouble, disturb, from V.L. *exfridare, lit. to take out of peace, from L. ex out of (see EX (Cf. ex … Etymology dictionary
affray — ► NOUN Law, dated ▪ a breach of the peace by fighting in a public place. ORIGIN from Old French afrayer disturb, startle … English terms dictionary
affray — [ə frā′, afrā′] n. [ME affrai, an attack, alarm < OFr esfrei < esfrëer, to frighten < ML * exfridare < L ex, out of + Gmc base frith , peace] a noisy brawl or quarrel; public fight or riot; breach of the peace vt. [ME affraien <… … English World dictionary
Affray — For the British submarine see HMS Affray (P421) Affray in English Law In English Law, Affray forms part of the Public Order Act 1986 under section 3. The Public Order Act 1986 s.3 states:# A person is guilty of Affray if a person uses or… … Wikipedia
affray — [[t]əfre͟ɪ[/t]] N SING: also no det An affray is a noisy and violent fight, especially in a public place. [FORMAL] Barnstaple crown court was told he caused an affray at a pub in Braunton, Devon... They were convicted of affray and received… … English dictionary
affray — UK [əˈfreɪ] / US noun [countable/uncountable] Word forms affray : singular affray plural affrays legal a noisy argument or fight in a public place … English dictionary
affray — 1. noun a) The act of suddenly disturbing any one; an assault or attack. The affray in the busy marketplace caused great terror and disorder. b) A tumultuous assault or quarrel. Syn: fray, brawl, alarm, terror, fright … Wiktionary