-
1 aedituus
aedĭtŭus, i, m. [aedes + tueor] [st2]1 [-] gardien d'un temple. [st2]2 [-] Aus. intendant, concierge. [st2]3 [-] Vulg. prêtre. - aedĭtuus, i, m., Plaut. Curc. 204; forme condamnée par Varron au profit de aeditumus, cf. Gell. 12, 10, 1; 12, 10, 4; Varr. R. 1, 2, 1 ; mais à partir de Cic. aedituus est préféré à aeditumus. - voir hors site aedituus.* * *aedĭtŭus, i, m. [aedes + tueor] [st2]1 [-] gardien d'un temple. [st2]2 [-] Aus. intendant, concierge. [st2]3 [-] Vulg. prêtre. - aedĭtuus, i, m., Plaut. Curc. 204; forme condamnée par Varron au profit de aeditumus, cf. Gell. 12, 10, 1; 12, 10, 4; Varr. R. 1, 2, 1 ; mais à partir de Cic. aedituus est préféré à aeditumus. - voir hors site aedituus.* * *AEdituus, Idem quod aeditimus. Cic. Un marguillier. -
2 aedituus
aedituus, ī, m. (Nbf. v. aeditumus, durch Schwund des m entstanden), der Tempelhüter, eine der Volkssprache geläufigere (obgleich von Varr. LL. r.r. 1, 2, 1 verworfene) Form als aeditumus, schon bei Plaut. (Curc. 204), in der Schriftspr. allg. seit Liv. (vgl. Gell. 12, 10): aedituorum cellulae, Min. Fel. – übtr., aeditui, gleichs. Tempelhüter im Tempel des Verdienstes (v. den Dichtern), Hor. ep. 2, 1, 230. / Akk. aedituon, Act. fratr. Arv. a. 91. II, 27: Genet. Plur. aedituom, Corp. inscr. Lat. 14, 2629.
-
3 aedituus
aedituus, ī, m. (Nbf. v. aeditumus, durch Schwund des m entstanden), der Tempelhüter, eine der Volkssprache geläufigere (obgleich von Varr. LL. r.r. 1, 2, 1 verworfene) Form als aeditumus, schon bei Plaut. (Curc. 204), in der Schriftspr. allg. seit Liv. (vgl. Gell. 12, 10): aedituorum cellulae, Min. Fel. – übtr., aeditui, gleichs. Tempelhüter im Tempel des Verdienstes (v. den Dichtern), Hor. ep. 2, 1, 230. ⇒ Akk. aedituon, Act. fratr. Arv. a. 91. II, 27: Genet. Plur. aedituom, Corp. inscr. Lat. 14, 2629.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > aedituus
-
4 aedituus
-
5 aedituus
aedĭtŭus, i, m. [aedes-tueor; quasi a tuendis aedibus appellatus, Gell. 12, 10], a keeper of a temple, a sacristan, hierophulax (first used in polite language in the time of Varro for aeditumus; v. the word and the passage cited from Varr.).I.Lit., Plaut. Curc. 1, 3, 48: aeditui custodesque mature sentiunt, etc., * Cic. Verr. 2, 4, 44; Suet. Dom. 1 al. It belonged also to the office of the aeditui to conduct strangers through the temple, and point out its curiosities, hence Horace says: quales aedituos habeat virtus, what panegyrists, Ep. 2, 1, 230.—II. -
6 aedituus
церковный сторож (1. 77 § 26 D. 31).Латинско-русский словарь к источникам римского права > aedituus
-
7 aeditimus
aedĭtĭmus ( aedĭtŭ-) (an earlier form for aedituus, and first used in the time of Varro; v. the first quotation), i, m., one who keeps or takes care of a temple, the keeper or overseer of a temple, hierophulax:in aedem Telluris veneram, rogatus ab aeditumo, ut dicere didicimus a patribus nostris, ut corrigimur a recentibus urbanis: ab aedituo,
Varr. R. R. 1, 2: Aeditimus... Pro eo a plerisque nunc aedituus dicitur, Gell. 12, 10; Varr. R. R. 1, 69; id. L. L. 6, 2: liminium productionem esse verbi (Servius) volt, ut in finitumo, legitumo, aeditumo, Cic. Top. 8, 36. -
8 aeditumus
aedĭtĭmus ( aedĭtŭ-) (an earlier form for aedituus, and first used in the time of Varro; v. the first quotation), i, m., one who keeps or takes care of a temple, the keeper or overseer of a temple, hierophulax:in aedem Telluris veneram, rogatus ab aeditumo, ut dicere didicimus a patribus nostris, ut corrigimur a recentibus urbanis: ab aedituo,
Varr. R. R. 1, 2: Aeditimus... Pro eo a plerisque nunc aedituus dicitur, Gell. 12, 10; Varr. R. R. 1, 69; id. L. L. 6, 2: liminium productionem esse verbi (Servius) volt, ut in finitumo, legitumo, aeditumo, Cic. Top. 8, 36. -
9 hierophylax
acis m. (греч. ; лат. aedituus)храмовой смотритель или староста Dig -
10 aeditua
-
11 aeditualis
aedituālis, e (aedituus, a), zum Tempelhüter od. zur Tempelhüterin gehörig, Tert. de pudic. 16.
-
12 aeditumus
aeditumus (aeditimus), ī, m. (v. aedes, wie finitumus, finitimus v. finis; vgl. aedituus), der Tempelhüter, Sacr. Arg. bei Varr. LL. 5, 50 u. 52. Varr. LL. 7, 12; 8, 61; r.r. 1, 69, 2. Cic. Verr. 4, 96. Serv. ap. Cic. top. 36. Corp. inscr. Lat. 6, 4337 (aeditumus) u. 14, 256, 179 (aeditimus). – in weit. Bed., comprehendi ab aeditumis fori tamquam fures, Augustin. conf. 6, 9.
-
13 aedituo
-
14 hierophylax
hierophylax, acis, m. (ἱεροφύλαξ), der Tempelhüter, Küster, rein lat. aedituus, Scaev. dig. 33, 1, 20. § 1 (wo heteroklit. Dat. hierophylaco).
-
15 tuitor
-
16 aedĭtŭens
aedĭtŭens, entis, m. c. aedituus. -
17 aeditua
-
18 aeditualis
aedituālis, e (aedituus, a), zum Tempelhüter od. zur Tempelhüterin gehörig, Tert. de pudic. 16.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > aeditualis
-
19 aeditumus
aeditumus (aeditimus), ī, m. (v. aedes, wie finitumus, finitimus v. finis; vgl. aedituus), der Tempelhüter, Sacr. Arg. bei Varr. LL. 5, 50 u. 52. Varr. LL. 7, 12; 8, 61; r.r. 1, 69, 2. Cic. Verr. 4, 96. Serv. ap. Cic. top. 36. Corp. inscr. Lat. 6, 4337 (aeditumus) u. 14, 256, 179 (aeditimus). – in weit. Bed., comprehendi ab aeditumis fori tamquam fures, Augustin. conf. 6, 9.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > aeditumus
-
20 aedituo
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Aeditŭus — (lat.), bei den Römern der Aufseher eines Tempels, an dem nicht ein besonderer Priester angestellt war; auch der die Reinigung des Tempels besorgende Diener … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Aedituus — Sakristei des Domes zu Brixen Der Küster (lat. custos „Hüter“, „Wächter“), auch Kirchner, Kirchendiener oder Sakristan, im süddeutschen Raum Mesner, Messner oder Mesmer (vom mittellateinischen mansionarius – Haushüter) – dessen Dienstwohnung die… … Deutsch Wikipedia
Valerius Aedituus — was a Roman poet of the first century BCE. He is known for his epigrams; otherwise there is very little information, what there is being in the form of literary references. [From [http://www.ancientlibrary.com/smith bio/3551.html] : In the ninth… … Wikipedia
AEDIT — aedituus … Abbreviations in Latin Inscriptions
AEDITUS — aedituus … Abbreviations in Latin Inscriptions
СЛУЖИТЕЛЬ ХРАМА — • Aedituus (быть может, от aedis rueri), в народном языке более употребительная форма, чем aeditumus: храмовой служитель, который жил вблизи храма или при входе в храм, отворял его, когда нужно, и запирал, а также показывал… … Реальный словарь классических древностей
AEDDEAN — aedituus Deanae … Abbreviations in Latin Inscriptions
AEDITUSDSDD — aedituus de suo dono dedit … Abbreviations in Latin Inscriptions
AEDITUI vel AEDITIMI — apud Gentiles, aedium sacrarum custodes, Adr. Turnebus Advers. l. 14. c. 12. Graece Νεωκόροι: item Ιἑροφύλακες, quam vocem Latinam fecit Scaevola ICtus l. 20. ff. de ann. leg. i. e ceremoniarum sacrarum Doctores, dicti leguntur, apud Iul.… … Hofmann J. Lexicon universale
ATRIENSIS — servus fuit apud Romanos, qui sicut Ostiarius, seu Ianitor ostium, ita is atrium tuebatur. Varro de L. L. l. 7. Si ab aede et tuendo Aedituus est, cur ab Atrio et tuendo, non Atrituus sit potius quam Atriensis. Servius ad Aen. l. 9. v. 648.… … Hofmann J. Lexicon universale
Edituate — E*dit u*ate, v. t. [LL. aedituatus, p. p. of aedituare, fr. L. aedituus a temple warden; aedes building, temple + tueri to guard.] To guard as a churchwarden does. [Obs.] J. Gregory. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English