-
1 adverb
-
2 adverb
n; грам. -
3 adverb
['ædvɜːb]n грам.прислі́вник -
4 conjunctive
1. n грам.1) сполучник2) умовний спосіб2. adj1) зв'язуючий, з'єднувальний, сполучнийconjunctive tissue — анат. сполучна тканина
2) грам.:* * *I n; грам.1) сполучникII a1) єднальний, сполучнийconjunctive tissue — aнaт. сполучна тканина
2) гpaм. сполучний; умовний -
5 local
1. n1) місцева партійна (профспілкова) організація3) звич. pl місцевий мешканець4) місцевий проповідник5) місцеві новини6) розм. місцевий шинок (трактир)2. adj1) місцевийlocal board — амер. дільнична призовна комісія
the local doctor — місцевий (дільничний) лікар
local examination(s) — випускні екзамени, що проводяться у середній школі представниками університету
local government — місцеве самоврядування; місцеві власті
local name — місцева назва; назва місцевості
local option — право мешканців округу (району) дозволяти (забороняти) продаж спиртних напоїв
local rag — розм. місцева газета
local room — амер. відділ (редакція) місцевих новин (у газеті)
local security — військ. безпосередня охорона
local train — приміський (місцевий) поїзд
local veto — рішення мешканців округу (району) про заборону продажу спиртних напоїв
2) частковий, окремий, місцевийlocal infection — мед. локалізований інфекційний процес
local injury — часткове (місцеве) пошкодження
3) поширений лише подекуди; що зустрічається лише в окремих районах (звич. very local, quite local)4) вузький, обмежений, місницький5) грам. місцевий* * *I n2) місцевий поїзд або автобус3) місцеві новини ( у газеті)4) місцевий житель; = local preacher6) = local examinations9) аборигенII a1) місцевий2) приватний, частковий; локальний; локалізований3) вузький, обмежений ( про погляди) -
6 manner
n1) метод; спосіб; спосіб діїin the same manner as... — таким же чином (так само), як...
adverb of manner — грам. прислівник способу дії
2) манера, поведінкаbedside manner — лікарський такт; умілий підхід до хворого
3) pl звичаї4) pl вихованість; хороші манериto have good (bad) manners — бути вихованим (невихованим)
5) стиль, художній метод; манера виконання6) манірність7) сорт, рід* * *I n1) метод, спосіб; спосіб дій2) манера; поведінкаbedside manner — умілий підхід до хворого; лікарський такт
3) pl звичаї4) pl вихованість; гарні манери5) стиль, художній метод; манера виконання6) манірність7) icт. сорт, вид, рід after a manner як-небудьII n; юр.in a manner — певною мірою, так би мовити
-
7 adv
(скор. від adverb) прислі́вник -
8 conjunctive
[kən'ʤʌŋktɪv] 1. adj1) зв'я́зувальний, з'є́днувальний; сполу́чний2) грам.conjunctive mood — умо́вний спо́сіб
2. n; = conjunctive moodconjunctive adverb — сполу́чний прислі́вник
умо́вний спо́сіб -
9 local
I ['ləukəl] 1. adj1) місце́вийlocal adverb грам. — прислі́вник мі́сця
local colour — місце́вий колори́т
local government — місце́ве самоврядува́ння
local train — приміськи́й по́їзд (по́тяг)
local engagement військ. — бій місце́вого зна́чення
local name — 1) на́зва місце́вості 2) місце́ва на́зва
local room амер. — ві́дділ (реда́кція) місце́вих нови́н ( в газеті)
2) частко́во поши́рений (звич. quite local, very local)local anaesthesia — місце́ва анестезі́я
2. nlocal armistice військ. — частко́ве переми́р'я
1) місце́вий жи́тель2) місце́ві нови́ни ( в газеті)3) приміськи́й по́їзд (по́тяг)4) розм. місце́вий шино́к (тракти́р)II [ləu'kɑːl] n; = localeмі́сце ( дії)
См. также в других словарях:
adverb — ADVÉRB, adverbe, s.n. Parte de vorbire, în general neflexibilă, care determină sensul unui verb, al unui adjectiv sau al altui adverb, arătând locul, timpul, modul, cauza sau scopul. – Din fr. adverbe, lat. adverbium. Trimis de ana zecheru, 14.08 … Dicționar Român
adverb — 1. general. The term adverb covers a wide variety of words, and is the least satisfactory of the conventional word categories applied to English. The principal adverb uses answer the question ‘how?’ or ‘in what manner?’, many of these being… … Modern English usage
Adverb — Sn nähere Bestimmung des Verbs, Umstandswort erw. fach. (16. Jh., Form 18. Jh.) Entlehnung. Zunächst in lateinischer Form entlehnt aus l. (nomen) adverbium (eigentlich das zum Verb gehörende Wort ), zu l. verbum Wort, Zeitwort und l. ad hinzu ,… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
adverb — (n.) late 14c., from L.L. adverbium adverb, lit. that which is added to a verb, from ad to (see AD (Cf. ad )) + verbum verb, word (see VERB (Cf. verb)). Coined by Flavius Sosipater Charisius as a translation of Gk. epirrhema adverb, from … Etymology dictionary
Adverb — Ad verb, n. [L. adverbium; ad + verbum word, verb: cf. F. adverbe.] (Gram.) A word used to modify the sense of a verb, participle, adjective, or other adverb, and usually placed near it; as, he writes well; paper extremely white. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Adverb — [Wichtig (Rating 3200 5600)] Auch: • Umstandswort Bsp.: • Bitte benutze ein Adverb in diesem Satz … Deutsch Wörterbuch
adverb — ► NOUN Grammar ▪ a word or phrase that modifies the meaning of an adjective, verb, or other adverb, or of a sentence (e.g gently, very, fortunately). ORIGIN Latin adverbium, from ad to + verbum word, verb … English terms dictionary
adverb — [ad′vʉrb΄] n. [ME adverbe < L adverbium < ad , to + verbum, a word] any of a class of words used generally to modify a verb, an adjective, another adverb, a phrase, or a clause, by expressing time, place, manner, degree, cause, etc.:… … English World dictionary
Adverb — (Adverbium, zum Verbum gehöriges Wort) inflexibler Redetheil, der das Prädicat näher bestimmt, indem es Ort, Zeit, Art u.s.w., Bejahung und Verneinung angibt … Herders Conversations-Lexikon
àdverb — m gram., {{c=1}}v. {{ref}}prílog2{{/ref}} ✧ {{001f}}lat … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
adverb — àdverb m <G mn ērbā> DEFINICIJA gram., v. prilog ETIMOLOGIJA lat. adverbium ≃ ad + verb (um): riječ, glagol … Hrvatski jezični portal