-
1 aigrette
ai.grette['eigret] n 1 tufo de penas ou de cabelos usado como adorno, penacho. 2 qualquer adorno semelhante. 3 Ornith garça real. -
2 ornament
1. ['o:nəmənt] noun(something decorative, intended to make a room etc more beautiful: china ornaments.) ornamento2. [o:nə'ment] verb(to decorate: The church was richly ornamented.) ornamentar- ornamental* * *or.na.ment['ɔ:nəmənt] n ornamento, adorno, ornato, atavio. • vt ornamentar, adornar. by way of ornament como ou para adorno. -
3 adornment
noun enfeite* * *a.dorn.ment[əd'ɔ:nmənt] n 1 adorno, enfeite, ornato, ornamento. 2 decoração, ornamentação. -
4 aglet
ag.let['æglit] n 1 agulheta. 2 adorno metálico usado em roupas. -
5 bare
[beə] 1. adjective1) (uncovered or naked: bare skin; bare floors.) nu2) (empty: bare shelves.) vazio3) (of trees etc, without leaves.) despido4) (worn thin: The carpet is a bit bare.) gasto5) (basic; essential: the bare necessities of life.) básico2. verb(to uncover: The dog bared its teeth in anger.) mostrar- barely- bareness
- bareback
- barefaced
- barefooted
- barefoot
- bareheaded* * *[bɛə] vt 1 descobrir, despir, desnudar. to bare one’s head / descobrir-se, tirar o chapéu. 2 expor, revelar. he bared his soul to me / ele se abriu comigo. • adj 1 nu, despido, sem coberta. 2 com a cabeça descoberta. 3 aberto, exposto, à vista. 4 vazio, sem mobília, desguarnecido. 5 simples, sem adorno. 6 gasto, poído. 7 arch calvo, sem cabelo. 8 desfolhado. 9 suficiente, só. 10 mero, desacompanhado. I shudder at the bare idea só em pensar fico com arrepios. to be bare of estar desprovido de. under bare poles Naut sem velas. -
6 by way of ornament
by way of ornamentcomo ou para adorno. -
7 decoration
1) (something used to decorate: Christmas decorations.) enfeite2) (the act of decorating: The decoration of the house will be a long job.) decoração* * *dec.o.ra.tion[dekər'eiʃən] n 1 decoração, ato de decorar, ornamentação. 2 adorno, ornamento, enfeite. 3 condecoração. -
8 dress
[dres] 1. verb1) (to put clothes or a covering on: We dressed in a hurry and my wife dressed the children.) vestir2) (to prepare (food etc) to be eaten: She dressed a salad.) preparar3) (to treat and bandage (wounds): He was sent home from hospital after his burns had been dressed.) fazer curativo2. noun1) (what one is wearing or dressed in: He has strange tastes in dress.) roupa2) (a piece of women's clothing with a top and skirt in one piece: Shall I wear a dress or a blouse and skirt?) vestido•- dressed- dresser
- dressing
- dressing-gown
- dressing-room
- dressing-table
- dressmaker
- dress rehearsal
- dress up* * *[dres] n 1 vestido, vestuário, roupa, fato, traje. 2 adorno, enfeites, atavio. 3 forma exterior, aparência, roupagem. • vt+vi 1 vestir-se. 2 adornar, ataviar, enfeitar, ornar(-se), compor com alinho ou asseio. 3 arranjar, ajustar, pôr em ordem. 4 alinhar, formar-se em linha reta. 5 Naut pavesar. 6 limpar uma ferida, fazer curativo. 7 cozinhar, guisar, preparar a comida, temperar alimentos. 8 toucar, pentear, escovar o cabelo. 9 cultivar, adubar a terra. 10 desempenar. 11 curtir, surrar peles. 12 podar (a vide). 13 cortar, desramar, tosquiar. 14 aparelhar, desbastar e polir (pedra e madeira). 15 tratar ou preparar os minérios. 16 sedar (o linho). • adj 1 usado para vestir. 2 adequado para uma ocasião formal (roupas). 3 que requer ou permite traje formal. dressed to kill vestido de forma atraente. evening dress casaca, gala, vestido a rigor. full dress traje de cerimônia, grande uniforme. morning dress vestido caseiro. to dress down 1 repreender, admoestar, castigar. 2 vestir-se de forma humilde. to dress up 1 arrumar-se, vestir-se com elegância. 2 disfarçar, vestir-se com traje de mascarado, dar falsa aparência a. to get dressed vestir-se. -
9 embellishment
noun embelezamento* * *em.bel.lish.ment[imb'eli8m2nt] n embelezamento, ornamento, adorno, enfeite. -
10 epergne
e.pergne[ip'2:n] n Fr adorno de centro de mesa. -
11 facing
preposition (opposite: The hotel is facing the church.) em frente de* * *fa.cing[f'eisiŋ] n 1 material de revestimento (de colarinho, punhos, etc.). 2 revestimento, cobertura, adorno: a) Archit paramento. b) guarnição, orla. -
12 garnish
-
13 gaud
[gɔ:d] n 1 bugiganga, adorno barato, enfeite. 2 gauds pompa, ostentação. -
14 severe
[sə'viə]1) ((of something unpleasant) serious; extreme: severe shortages of food; a severe illness; Our team suffered a severe defeat.) sério2) (strict or harsh: a severe mother; severe criticism.) severo3) ((of style in dress etc) very plain: a severe hairstyle.) severo•- severely- severity* * *se.vere[siv'iə] adj 1 severo, austero, rigoroso, áspero, duro. 2 sério, grave. 3 simples, sem adorno. 4 violento, forte. -
15 tire
I see tyre II verb(to make, or become, physically or mentally in want of rest, because of lack of strength, patience, interest etc; to weary: Walking tired her; She tires easily.) cansar(-se)- tired- tiredness
- tireless
- tirelessly
- tirelessness
- tiresome
- tiresomely
- tiresomeness
- tiring
- tire out* * *tire1[t'aiə] n 1 pneumático, pneu. 2 aro, arco. 3 enfeite, adorno. • vt 1 colocar pneu ou aro. 2 enfeitar, adornar. 3 vestir.————————tire2[t'aiə] vt+vi 1 cansar(-se), esgotar(-se), fatigar(-se). 2 aborrecer. -
16 titivation
tit.i.va.tion[titiv'eiʃən] n ataviamento, adorno, embelezamento. -
17 trinket
['triŋkit](a small (usually cheap) ornament or piece of jewellery: That shop sells postcards and trinkets.)* * *trin.ket[tr'iŋkit] n jóia pequena, sem valor, adorno, berloque, balangandã, bugiganga. -
18 adornment
noun adorno
См. также в других словарях:
adorno — sustantivo masculino 1. Aquello que se pone para embellecer o mejorar una cosa o persona: Tengo que comprar los adornos de Navidad. Lleva una cinta de adorno en la cabeza. Le he comprado un adorno para la mesa. 2. Área: tauromáquia Lance con que… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
ADORNO (T. W.) — ADORNO THEODOR WIESENGRUND (1903 1969) Philosophe, sociologue, compositeur et musicographe allemand né à Francfort sur le Main. Élève de composition d’Alban Berg, Adorno émigre à l’avènement du nazisme en Angleterre puis aux États Unis, où il… … Encyclopédie Universelle
adorno — (De adornar). 1. m. Aquello que se pone para la hermosura o mejor parecer de personas o cosas. 2. balsamina (ǁ planta balsaminácea). 3. germ. chapines1. de adorno. loc. adj. Que no hace labor efectiva. Se emplea mucho jocosamente. Este está de… … Diccionario de la lengua española
Adorno — (izg. àdorno), Theodor (1903 1969) DEFINICIJA njemački filozof, sociolog i glazbeni teoretičar, u emigraciji u SAD u za vrijeme nacizma, od 1949. opet u Njemačkoj (frankfurtska škola) … Hrvatski jezični portal
Adorno [1] — Adorno, Stadt in der sardinischen Provinz Aosta; Bergbau, Weberei; 10,500 Ew … Pierer's Universal-Lexikon
Adorno [2] — Adorno, Familie in Genua, gibellinisch gesinnt, besonders berühmt durch 7 Dogen: 1) Gabriel, 1363–70; Antonietto I., 1384–97; 3) Georg, 1413–15; 4) Rafael, 1443–47; 5) Barnabas, 1447; 6) Prosper, 1461–78 u. 7) Antonietto II., 1513 u. 1522–27; in… … Pierer's Universal-Lexikon
Adorno — Adorno, berühmtes Geschlecht zu Genua, das der Republik 7 Dogen gab, in der Regel auf franz. Seite, Gegner der Doria … Herders Conversations-Lexikon
Adorno — Adorno, Theodor W … Philosophy dictionary
Adorno — (Theodor Wiesengrund) (1903 1969) philosophe, sociologue et musicologue allemand. Fondateur de l école de Francfort (1923) … Encyclopédie Universelle
adorno — /a dorno/ agg. [part. pass. senza suff. di adornare ], lett. 1. [ripieno d ornamenti] ▶◀ abbellito, adornato, decorato, ornato. ◀▶ disadorno, nudo, spoglio. 2. [che suscita attrazione] ▶◀ attraente, bello, leggiadro. ◀▶ brutto … Enciclopedia Italiana
Adorno — Adorno, Theodor Wiesengrund … Dictionary of sociology