Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

admīrābilis

  • 1 admirabilis

    admīrābĭlis, e [st2]1 [-] digne d'admiration, admirable. [st2]2 [-] étonnant, surprenant, prodigieux, étrange; paradoxal (t. de rhét.).    - admirabile est quantum inter omnes oratores unus Demosthenes excellat, Cic.: [il est digne d'admiration à quel point seul Démosthène l'emporte sur tous les orateurs]= la supériorité de Démosthène sur tous les orateurs est digne d'admiration.    - nihil admirabilius, quam quo modo ille mortem fili tulit clari viri et consularis, Cic. CM.: rien de plus admirable que la manière dont il supporta la mort de son fils, homme illustre et personnage consulaire.
    * * *
    admīrābĭlis, e [st2]1 [-] digne d'admiration, admirable. [st2]2 [-] étonnant, surprenant, prodigieux, étrange; paradoxal (t. de rhét.).    - admirabile est quantum inter omnes oratores unus Demosthenes excellat, Cic.: [il est digne d'admiration à quel point seul Démosthène l'emporte sur tous les orateurs]= la supériorité de Démosthène sur tous les orateurs est digne d'admiration.    - nihil admirabilius, quam quo modo ille mortem fili tulit clari viri et consularis, Cic. CM.: rien de plus admirable que la manière dont il supporta la mort de son fils, homme illustre et personnage consulaire.
    * * *
        Admirabilis et hoc admirabile, pen. corr. Cic. Merveilleux, Admirable, Esmerveillable.

    Dictionarium latinogallicum > admirabilis

  • 2 admirabilis

    admirabilis admirabilis, e удивительный

    Латинско-русский словарь > admirabilis

  • 3 admirabilis

    admīrābilis, e, Adj. m. Compar. (admiror), bewundernswürdig, staunenswert, wunderbar, auffallend (im guten u. üblen Sinne), res nova et adm., Cic.: adm. caeli celeritas, Cic.: huius opus adm., Ov.: illa adm. eloquentia, Tac.: adm. et singularis sapientia, Cic.: nunc forsitan minus admirabilis videri haec ars possit, Curt.: tractatio rerum ipsa efficit admirabilem (al. admirabiliorem) orationem, Cic.: propria verba et sanctiorem et magis admirabilem faciunt orationem, Quint.: magnitudo populi Rom. admirabilior adversis rebus quam secundis, Liv.: nec minus admirabilior illius exitus belli, Flor.: nihil hoc admirabilius, Val. Max.: non esse admirabilius (auffallender) m. folg. Acc. u. Infin., Liv. 42, 50, 10: quo quidem admirabilius existimandum est, quod (daß usw.), Plin. pan. 84, 3. – v. leb. Wesen, cur plures in omnibus rebus quam in dicendo admirabiles exstitissent, Cic.: illum (luscinium) esse cunctis avibus admirabilem, Phaedr.: ta cotidie admirabilior et melior, Plin. pan. – dah. = παράδοξος, befremdend, seltsam, paradox, haec παράδοξα illi, nos admirabilia dicamus, Cic.: u. so adm. genus (causae), Cic.

    lateinisch-deutsches > admirabilis

  • 4 admirabilis

    admīrābilis, e, Adj. m. Compar. (admiror), bewundernswürdig, staunenswert, wunderbar, auffallend (im guten u. üblen Sinne), res nova et adm., Cic.: adm. caeli celeritas, Cic.: huius opus adm., Ov.: illa adm. eloquentia, Tac.: adm. et singularis sapientia, Cic.: nunc forsitan minus admirabilis videri haec ars possit, Curt.: tractatio rerum ipsa efficit admirabilem (al. admirabiliorem) orationem, Cic.: propria verba et sanctiorem et magis admirabilem faciunt orationem, Quint.: magnitudo populi Rom. admirabilior adversis rebus quam secundis, Liv.: nec minus admirabilior illius exitus belli, Flor.: nihil hoc admirabilius, Val. Max.: non esse admirabilius (auffallender) m. folg. Acc. u. Infin., Liv. 42, 50, 10: quo quidem admirabilius existimandum est, quod (daß usw.), Plin. pan. 84, 3. – v. leb. Wesen, cur plures in omnibus rebus quam in dicendo admirabiles exstitissent, Cic.: illum (luscinium) esse cunctis avibus admirabilem, Phaedr.: ta cotidie admirabilior et melior, Plin. pan. – dah. = παράδοξος, befremdend, seltsam, paradox, haec παράδοξα illi, nos admirabilia dicamus, Cic.: u. so adm. genus (causae), Cic.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > admirabilis

  • 5 admīrābilis

        admīrābilis e, adj. with comp.    [admiror], admirable, wonderful: clementia: in dicendo homines. —Esp., strange, like paradox.
    * * *
    admirabilis, admirabile ADJ
    admirable, wonderful; strange, astonishing, remarkable; paradoxical, contrary

    Latin-English dictionary > admīrābilis

  • 6 admirabilis

    admīrābĭlis, e, adj. [admiror].
    I.
    Worthy of admiration, admirable, wonderful:

    admirabilis in dicendo vir,

    Cic. de Or. 1, 2:

    O clementiam admirabilem,

    id. Lig. 2, 6:

    gravitatem atque constantiam,

    id. Phil. 13, 41:

    scientia,

    id. ib. 9, 10.—

    Ironically: o admirabilem impudentiam, audaciam, temeritatem,

    Cic. Phil. 3, 7, 18; so,

    o admirabilior oratio,

    id. Or. 35:

    magnitudo pop. R. admirabilior adversis rebus quam secundis,

    Liv. 22, 37:

    admirabilem licentiam,

    Cic. Fat. 16:

    quam admirabile est nomen,

    Vulg. Psa. 8, 2:

    de tenebris vos vocavit in admirabile lumen suum,

    ib. 1 Pet. 2, 9.—
    II.
    That produces wonder, wonderful, astonishing, strange, rare, paradoxical: haec paradoxa ili, nos admirabilia dicamus, Cic. Fin. 4, 27; cf.

    id. Par. praef. and Par. 4: admirabile genus (causae), a quo alienatus est animus eorum qui audituri sunt,

    id. Inv. 1, 15, 20:

    concursus,

    id. ib. 10, 7:

    gloria,

    id. ib. 3, 26.— Comp.:

    non esse admirabilius Romanos Graeciā pelli quam Hannibalem Italiā pulsum esse,

    Liv. 42, 50; also Flor. 4, 2, 47.— Sup. not used.— Adv.: admīrābĭlĭter (only in the posit.).
    1.
    Admirably, Cic. N. D. 2, 53, 132; id. Opt. Gen. Or. 6, 37; id. Att. 5, 14, 2.—
    2.
    Paradoxically, strangely, paradoxôs, Cic. Tusc. 4, 16 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > admirabilis

  • 7 admirabilis

    admīrābīlis, e [ admiror ]
    1) удивительный, замечательный ( in dicendo C)
    2) поразительный, редкостный ( impudentia C)

    Латинско-русский словарь > admirabilis

  • 8 admirabilis

    admirabilis, e, marvellous, 2 Th. 1:10; 1 P. 2:9.*

    English-Latin new dictionary > admirabilis

  • 9 admirabilis

    -is/e adj Bp
    admirable

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > admirabilis

  • 10 Dallia admirabilis

    3. ENG
    4. DEU
    5. FRA

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Dallia admirabilis

  • 11 Изумительный

    - admirabilis; admirandus; mirabilis; mirandus; mirus; stupendus; incredibilis;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Изумительный

  • 12 admirabilitas

    admīrābilitas, ātis f. [ admirabilis ]
    удивительное явление, диво ( caelestium rerum C)

    Латинско-русский словарь > admirabilitas

  • 13 admirabiliter

    admirābiliter [ admirabilis ]
    удивительным образом, поразительно C, Q; странно C

    Латинско-русский словарь > admirabiliter

  • 14 admirandus

    admīrandus, a, um C, V, Nep etc. = admirabilis

    Латинско-русский словарь > admirandus

  • 15 admirabilitas

    admīrābilitās, ātis, f. (admirabilis), die Bewundernswürdigkeit, Cic.: haec animi despicientia admirabilitatem magnam facit, macht zum Gegenstand hoher Bewunderung, Cic.

    lateinisch-deutsches > admirabilitas

  • 16 admirabiliter

    admīrābiliter, Adv. (admirabilis), bewundernswürdig, wunderbar (im guten u. üblen Sinne), laudari, Cic.: nos Asia accepit, Cic. - dah. = παραδόξως, befremdend, seltsam, paradox, dicere, Cic. Tusc. 4, 36.

    lateinisch-deutsches > admirabiliter

  • 17 admirandus

    admīrandus, a, um (admiror) = admirabilis, bewundernswürdig, wunderbar, homo, Cic.: spectacula, Verg.: admirandum in modum, Nep.: vir in plurimis admirandus, Quint.: Superl., Salvian. ep. 8.

    lateinisch-deutsches > admirandus

  • 18 casus

    cāsus, ūs, m. (cado), das Fallen, der Fall, I) im allg.: A) eig.: a) im Raume, sowohl das Herabfallen, stillicidi, Lucr.: nivis, Liv.: fulminum, Plin.: lapidum, Plin. ep. – als das Einfallen, Einstürzen, camerae, Dict.: celsae graviore casu decidunt turres, Hor. – u. das Umfallen, Umstürzen, der Umsturz, Sturz, vehiculi, Plin.: equi, Spart.: gravi casu concĭdere, Phaedr.: ad casum dare, umwerfen, Acc. fr.: casus, quo (infantes) in terram toties deferuntur, Quint. – im Bilde, v. polit. Fall, Sturz, Cic. Sest. 140; u. v. moral. Fall, Cic. Cael. 41. – b) das Sich-Neigen, Sinken einer Jahreszeit, extremae sub casum hiemis, Verg. georg. 1, 340. – c) als gramm. t. t. der Kasus, Beugefall, c. rectus, der Nominativ, Varr. LL., Cic. u.a. (Ggstz. casus obliqui, Varr. LL., Sen. u.a., od. conversi, Cic.): ders. c. patricus, Varr. LL., u. c. nominativus, Quint.: c. genetivus, Quint.: ders. c. interrogandi, Nigid. fr.: c. dativus, Quint.: ders. c. dandi, Varr. LL. u. Nigid. fr.: c. accusativus, Quint.: ders. c. accusandi, Varr. LL.: c. vocativus, Gell.: ders. c. vocandi, Varr. LL.: c. ablativus, Quint.: ders. c. sextus, Varr. LL. u. Varr. fr., u. c. Latinus, Varr. fr.: casuum series, Varr. LL.: casum mutare, Quint.: verbum per casus ducere, Quint.: non omne nomen casus sex recipit, Sen. – B) übtr.: a) das Fallen, Stürzen in einen (niedern) Zustand, derFall, Sturz, quam gravis casus in servitium ex regno foret, Sall. Iug. 62, 9; vgl. (im Bilde) no. A, a. – b) der Fall, Eintritt nach seinem Verlaufe od. Erfolge, durae mortis casus, Verg.: aetas illa multo plures quam nostra mortis casus habet, Eintritt des Todes, d.i. Fälle, wo der Tod eintreten kann od. eintritt, tödliche Zufälle, Cic. – dah. die (sich darbietende) Gelegenheit zu etw. (s. Kritz Sall. Iug. 25, 9), aut vi aut dolis se casum victoriae inventurum, Sall.: casum pugnae praebere, Tac.: casum invadendae Armeniae obvenisse, Tac. – Meton., der Fall, der eintreten kann od. eintritt od. eingetreten ist, das Ereignis, das Vorkommnis, der Vorfall, der Zufall (s. Cic. de nat. deor. 1, 90; de div. 2, 15), α) übh.: casus communis et incertus, Cic.: casus mirabilis, Nep., admirabilis, Quint., mirificus, Cic.: casus quidam fatalis (Ggstz. casus voluntarius), Cic.: casus rariores, Cic.: casus secundi (Ggstz. casus adversi), Nep.: casus subiti repentinique, Suet.: casus varii, Wechselfälle, Liv. u. Vell. – novi casus temporum, neue Vorkommnisse, die die Zeitverhältnisse mit sich führen, Cic. – nihil consilia a casu differre, Tac. – oft Abl. casu, durch Zufall, zufällig, bald im Ggstz., zB. casu fieri aut forte fortunā, Cic.: evenire non temere nec casu, Cic.: sive casu sive consilio deorum, Caes.: seu sponte seu quolibet casu, Col.: necessitate an casu, Quint.: casu an huius persuasu et inductu, Cic. fr. – bald allein, zB. ego eo die casu apud Ptolemaeum cenavi, Cic.: ibi casu rex erat Ptolemaeus, Caes.: casu accĭdit, ut etc., Nep. – β) prägn., der ungünstige Zufall, der Unfall, meus ille casus tam horribilis, tam gravis etc., Cic.: varii nostri casus, Cic.: propter casus navigandi, der Zufälle halber, denen man zur See ausgesetzt ist, Cic.: casus (Plur.) loci, Ov.: Asiatica legatio filii casu deformata, Liv.: forte tulit casus (wollte ein unglücklicher Zufall), ut etc., Liv.: cum sui quemque casus per quinquennium absumpsissent, Liv.: multi fortuitis casibus intercĭderunt, Tac. – bei den Ärzten, Krankheitsfall, casus gravissimi, Cels.: propter huiusmodi casus, Scrib.: in hoc casu, Cels. – c) das Sinken, der Verfall, civitatis, Sall.: rei publicae, Sall. – II) prägn., das Fallen = das Hinsinken, der Untergang, a) lebl. Ggstde.: urbis Troianae, Verg.: civitatium, Iustin.: virium, Cael. Aur. – b) leb. Wesen, der Untergang, der Tod, bes. der gewaltsame, Bomilcaris, Sall.: Gaii Luciique, Suet.: Saturnini atque Gracchorum casus (Plur.), Caes.: casum mariti quiritans, Apul. – / zu Ciceros Zeit cāssus geschr., s. Quint. 1, 7, 20.

    lateinisch-deutsches > casus

  • 19 ecqui [1]

    1. ec-quī, ecquae od. ecqua, ecquod, Pron. interrog. adi. = num qui, d.i. etwa-, wohl irgend einer, ecqui pudor est? hast du wohl einige Sch.? Cic.: hospitem ecquem Pampholum hic habes? Ter.: quaeris, ecqua spes sit, ob einige H. sei, Cic.: mit angehängtem nam, visam ecquaenam advenerit (navis)? Plaut.: ecquaenam accessio, denn wohl eine usw., Cic.: ecquodnam curriculum aliquando sit habitura tua natura admirabilis, Cic. – ecqua res apud civitates Siculas expetitur, quin etc.? Cic. Verr. 2, 120: ecquod in Sicilia bellum gessimus, quin Syracusanis hostibus utereremur? Cic. Verr. 5, 84. – subst., ecqui poscit prandio, ladet einer zum Frühstück, Plaut. Stich. 222.

    lateinisch-deutsches > ecqui [1]

  • 20 exundo

    ex-undo, āvī, ātum, āre, I) intr. heraus-, überfluten, heraus-, überströmen, sich ergießen, austreten, A) eig.: fons exundat, Plin.: solum exundans sanguine, Sen.: vi tempestatum in adversa litora, durch die Gewalt der Stürme an das entgegengesetzte Ufer angeschwemmt werden (vom flüssigen Bernstein), Tac.: v. der Flamme = überwallen, hervorwallen, Stat. u. Sill.: v. der menschlichen Seele (spiritus), Sil. – B) übtr., wie unser überströmen = überreichlich vorhanden sein, -sich zeigen, largus et exundans ingenii fons, Iuven.: exundantes opes, Tac.: ex multa eruditione exundat et exuberat illa admirabilis eloquentia, strömt u. sprudelt hervor jene usw., Tac. dial.: imprudentium ut gaudia sic dolores exundavere, Sen.: exundat furor, Sen. poët.: eo detracto, quod exundet, was (beim Zorn) überströmt, Sen. – II) tr. ausströmen lassen, fumum, Sil. 2, 631: subtiles corporum fusiones, Chalcid. Tim. 236.

    lateinisch-deutsches > exundo

См. также в других словарях:

  • ADMIRABILIS — nomen summi Pervanorum Dei, quem Usapu patriô sermone vocant, vide infra in voce hac, it. Pachacamali …   Hofmann J. Lexicon universale

  • admirabilis —   L. wonderful. Attractive in appearance …   Etymological dictionary of grasses

  • Mater Ter Admirabilis — Das Ingolstädter Gnadenbild der Mater Ter Admirabilis Der lateinische Titel Mater Ter Admirabilis (MTA) beziehungsweise dessen deutsche Übersetzung Dreimal wunderbare Mutter (auch Mutter dreimal wunderbar) ist ein Ehrentitel für die Gottesmutter… …   Deutsch Wikipedia

  • Melanophryniscus admirabilis — Melanophryniscus admirabilis …   Wikipédia en Français

  • Melanoides admirabilis — Conservation status Near Threatened (IUCN 3.1)[1] …   Wikipedia

  • Melanophryniscus admirabilis —   Melanophryniscus admirabilis Estado de conservación No evaluado …   Wikipedia Español

  • Mater Admirabilis — is a fresco depicting the Virgin Mary, at the Trinità dei Monti, a church in Rome. It was painted by a young French girl, Pauline Perdrau, and has been associated with several miracles. Legend has it Pauline had been asked by the nuns at Trinità… …   Wikipedia

  • Clypeomorus admirabilis — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Mollusca Class …   Wikipedia

  • Melanoides admirabilis —   Melanoides admirabilis Estado de conservación …   Wikipedia Español

  • Mater ter admirabilis — Mater ter admirabilis, literally Mother thrice admirable , is an ancient Latin invocation from the Litany of the Blessed Virgin Mary. It was first used by the Jesuit Father Jakob Rem, head of the Sodality of Our Lady, in Ingolstadt, Bavaria on… …   Wikipedia

  • Melanophryniscus admirabilis — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Amphibia …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»